Dat was volgens haar wel een van de grote punten.quote:Op maandag 11 december 2017 21:16 schreef Scary_Mary het volgende:
[..]
Het gaat niet alleen om die baan hè, dus staar je niet blind op dat dat nu het missende puzzelstukje is wat jullie bij elkaar had gehouden.
Waarom hou je zo vast aan een afspraak ? icsi / ivf is niet heel vaak met 1 poging raak , dat weet zij ook. Het zijn stroh halmpjes waaraan jij heel erg vast klampt (logisch) je bent de grip op haar kwijt / aan het verliezen maar put er geen hoop uit.quote:Op maandag 11 december 2017 21:17 schreef AnoniemH het volgende:
[..]
Vuur is gedoofd denk ik eerder anders zou ze die afspraak nu annuleren etc. Ze houd het nog open dus. Ik had tevens allerlei leuke dingen gepland ook om ons 14-jarig samenzijn te vieren etc. Allemaal dingen waardoor VUUR terug kan komen. Maar geef mij dan die kans weet je wel.
Die afspraak moeten we samen naartoe Joene. Als ze niet verder wil annuleert ze die toch?quote:Op maandag 11 december 2017 21:18 schreef Joene het volgende:
[..]
Waarom hou je zo vast aan een afspraak ? icsi / ivf is niet heel vaak met 1 poging raak , dat weet zij ook. Het zijn stroh halmpjes waaraan jij heel erg vast klampt (logisch) je bent de grip op haar kwijt / aan het verliezen maar put er geen hoop uit.
precies veel van opgestokenquote:Op maandag 11 december 2017 21:17 schreef Scary_Mary het volgende:
[..]
In feite voed elkaar je zo op, facts of life ditdat. Zolang je er van leert, nooit weg gegooide tijd..
neehoor...quote:Op maandag 11 december 2017 21:19 schreef AnoniemH het volgende:
[..]
Die afspraak moeten we samen naartoe Joene. Als ze niet verder wil annuleert ze die toch?
Ze is dwaas als ze niet annuleert.quote:Op maandag 11 december 2017 21:19 schreef AnoniemH het volgende:
[..]
Die afspraak moeten we samen naartoe Joene. Als ze niet verder wil annuleert ze die toch?
Wellicht door de vele sterfgevallen om haar heen is ze meer gaan nadenken over wat ze verder nu wil in het leven.quote:Op maandag 11 december 2017 20:38 schreef AnoniemH het volgende:
Beste mensen,
Ik heb even een kloon account aangemaakt, omdat ik vrij bekend ben op dit forum en ik sta op de rand van de afgrond na 14 jaar samen te zijn met mijn meissie. Ik zal alles proberen zo goed mogelijk te omschrijven, zodat het helder is. Mochten er vragen zijn dan ben ik uiteraard bereid deze te beantwoorden. Hopelijk zijn er wat mensen die mij kunnen adviseren ofzo.
Zoals gezegd ben ik al 14 jaar samen met de liefde van mijn leven. We zijn vanaf dat we 17 jaar zijn bijelkaar en wonen sinds een kleine 10 jaar samen. Eerst 6 jaar in een heel klein dorp en nu sinds 4 jaar in een groter dorp met ongeveer 10.000 inwoners.
Wij hebben in ons leven heel veel dingen meegemaakt en dit begon al op de allereerste dag dat ik haar voor de eerste keer zag. Haar ouders lagen namelijk in scheiding en er werd net niet gevochten in huis. Uiteindelijk is dat overigens goed gekomen, nadat haar moeder 6 weken uit huis is geweest.
Enkele jaren geleden kreeg mijn vriendin een ongeluk en werd aangereden. Hierdoor kwam ze 6 maanden in het ziekenhuis te liggen en hield daar beenletsel aan over, mede door toedoen van het ziekenhuis (wonden niet goed schoongemaakt). Ze moest opnieuw leren lopen, staan etc en is inmiddels al 8 jaar werkzaam in een Horeca bedrijf waar ze het reuze naar haar zin heeft, maar daar kom ik later nog op terug.
In de tussentijd heb ik gewoon gewerkt, maar op en af. Aantal keer goed pech gehad dat de bedrijven waar ik werkzaam voor was failliet gingen of ik kon het gewoon niet vinden met collega's etc. Ik ben daar zeer gevoelig voor vanwege een psychische stoornis die ik heb en die sinds vorig jaar pas erkend is (eindelijk). Ik ben dus niet iemand die langer dan 2-3 jaar bij een baas blijft hangen, ook al wil ik dat wel, het lukt telkens niet.
Sinds wij wonen waar wij nu wonen is er veel gebeurd. In de afgelopen 4 jaar hebben wij ieder jaar iemand verloren waar wij veel om geven. Zo overleed mijn oom plotseling aan een hartaanval 4 jaar geleden (waar mijn vriendin ook een goede band mee had), 3 jaar geleden mijn nicht van 32 aan een meervoudige hersentumor, 2 jaar geleden haar beste collega en vriendin aan kanker (ook net 38 ofzo) en nu staan wij op het punt om opnieuw iemand te verliezen, namelijk een vriendin van 26 ook aan kanker. Die zal op korte termijn overlijden en is niet meer te redden.
Toen wij hier kwamen wonen vertelde mijn vriendin mij; Ey ga nou eens wat doen, zoek eens wat contact etc. Uiteindelijk kwam ik bij de vereniging terecht waar ik nu bij zit en waar ik het ontzettend naar mijn zin heb. Het zijn echt vrienden geworden en ook mijn vriendin voelt zich daar welkom. Jaarlijks hebben we uitjes of komt ze kijken etc etc. En een tijdje geleden zijn we nog samen naar een bruiloft geweest van iemand uit mijn team.
Nu is het zo dat ik de afgelopen 2 jaar een ziektewetuitkering heb gehad en uiteindelijk ben ik goedgekeurd (niet geheel terecht maar goed). Ik was sinds Augustus dit jaar bezig om te solliciteren. Letterlijk honderden sollicitaties en gesprekken reeds gevoerd. Ik kon niet eerder dan Augustus solliciteren, omdat ik een ziektewetuitkering had en ik moest wachten op het eindoordeel van de arts. Mijn vriendin vertelde mij dat ze erg trots was dat ik het eindelijk inzag en dat ik zo snel reageerde. Ze maakte zich logischerwijs druk om de financiën.
Tevens zijn we al 3 jaar bezig om vader en moeder te worden. Na uitgebreid onderzoek bleek dat wij niet natuurlijk zwanger kunnen worden. De ''fout'' ligt bij mij. Hiervoor zijn we dit jaar een traject ingegaan bij het Erasmus in Rotterdam. Door middel van een ICSI-behandeling kunnen wij alsnog vader en moeder worden.Wel moest mijn vriendin 5 kilo afvallen oftewel erbij sporten. En ze werkt nog eens 40-45 uur per week en ik deed op dat moment niets.
In November zouden wij terug moeten komen bij het ziekenhuis, maar je raad het al. Enkele dagen voor we zouden gaan kwam ze met het nieuws dat ze twijfelt aan onze relatie. Ze zag op tegen de datum van het ziekenhuis en of we het wel allemaal konden rondbreien. Aan de ene kant heeft ze gelijk, omdat ik al een aantal keer een kans heb gehad wat betreft werk etc, maar aan de andere kant denk ik; Een baby dat gaat 9 maanden duren. Geef mij dan ook die tijd, je zag dat ik goed bezig was.
Op haar werk is ze heel goed met haar collega's, zelfs te goed misschien. Ze gaat graag op stap, feestjes en dat soort dingen. Dat is na de dood van haar beste collega meer geworden (die hield daar ook van, maar stierf alleen en was vaak eenzaam, eeuwige vrijgezel en kwam vaak de verkeerde mannen tegen zeg maar). Ik heb haar die vrijheid NOOIT ontnomen, omdat ik wist dat ze dat gemist heeft in haar jeugd, mede door toedoen van haar ouders. Ze zorgde immers altijd voor alles en iedereen.
Nu is de situatie zo dat ik door de bomen het bos niet meer zie. Ze loopt bij een psycholoog voor haarzelf, maar niet voor onze relatie. Ik heb haar verteld dat die psycholoog het waarschijnlijk erger maakt. Waarom? Als jij met een vraag komt; Ik heb altijd voor anderen gezorgd, wat moet ik doen? Dan zegt die psycholoog uiteraard dat je voor jezelf moet kiezen.
Onze relatie is ALTIJD goed geweest. Samen op vakantie, samen lachen en huilen, respect, waardering, goede sex (nog steeds) en zelden tot nooit ruzie. Weleens discussies maar geen ruzie. Tevens drink ik niet, drugs gebruik ik niet en geweld gebruik ik al helemaal niet. Ik ben eigenlijk een lief persoon die ook liefde nodig heeft en zij idem.
Nu is het zo dat ik bij mijn ouders verblijf voor inmiddels 10+ dagen en ik het zelf misschien erger heb gemaakt door haar te appen, vanwege onzekerheid en het ongewisse. Dit heb ik niet gewild, maar als ze in mijn schoenen had gestaan had ze hetzelfde gedaan denk ik. Wel hebben we enkele malen per email contact gehad.
In deze emails geeft ze de volgende punten aan;
Financiën (daar was ik mee bezig en ik heb vrijdag bijvoorbeeld weer een gesprek staan)
Vrijheid (die ze altijd van mij gekregen heeft maar toch heeft ze het gevoel een bepaalde verantwoordelijk richting mij te hebben)
Genegenheid (die gaf ik haar erg veel, zeker toen ik net wegging en dat vond ze ook heel fijn.)
Huishouden (oftewel of ik vaker dingen zelf wil zien, maar het probleem is ik zie het niet en dat stinkt haar terecht. Ook dit is op te lossen lijkt mij bijv met een memo bord ofzo)
Ik denk dat ze zich teveel spiegelt aan haar collega's die vaak jonger zijn en lekker alles los en vast neuken wat er is en lekker zuipen. Ik merk dat ze dat ook wil, maar dat heeft ze altijd tot op zekere hoogte gemogen. Het is voor mij dus een raadsel en het kwam als koude kak op mijn dak waar dit ineens vandaan komt.
1 week voordat ze met dit verhaal kwam hadden we nog wereldse sex en was het hou van je, wil je niet kwijt en we gaan ervoor he in 2018 en ineens PATS BOEM.
Ik ben nu 31 en mijn leven is helemaal vernield. Ik verlies haar, mijn 2 honden en 3 katten en mijn vrienden die ik net had opgebouwd daarzo. Nu ik 100 kilometer verder zit denk ik; Wat nu? Ik heb hier bij mijn ouders helemaal niets en ik wil dat het goed komt, maar wat te doen?
Ik weet dat mijn tante haar vanavond belt en ik spreek haar donderdagavond even. Zaterdag ga ik denk ik wel met de vereniging het uitje doen en een vriend raadde mij aan om haar zondag even lekker mee te nemen naar de schaatsbaan, maar aan de andere kant komt dat misschien opdringerig over, omdat ze aangaf rust te willen. Ik kan niet begrijpen dat je iemand waar je zoveel van houd en dat doet ze, zo ineens kan behandelen.
Ze is van een lieve, open, eerlijke, charmante en zorgzame vrouw INEENS omgeslagen naar iemand die alleen wil zijn, koud is en weinig empathie heeft. Ik begrijp er werkelijk niets van aan een kant.
Nu zul je denken; Ze wil ermee stoppen. Maar er zijn een aantal dingen waaraan ik denk waarvan ik zeg; Ze wil niet stoppen. Ze heeft namelijk de afspraak bij het ziekenhuis VERZET en niet geannuleerd. Verzet naar volgende week al zelfs. Tevens draagt ze onze verlovingsring nog.
Ik weet het niet meer en sorry voor het warrige verhaal.
dat gaat ook nog wel gebeuren en anders moet jij dat doen...quote:Op maandag 11 december 2017 21:19 schreef AnoniemH het volgende:
[..]
Die afspraak moeten we samen naartoe Joene. Als ze niet verder wil annuleert ze die toch?
Ik lees met verbazing maar ik gun het je nu zowat dat ze de pin eruit trekt.quote:Op maandag 11 december 2017 21:19 schreef AnoniemH het volgende:
[..]
Die afspraak moeten we samen naartoe Joene. Als ze niet verder wil annuleert ze die toch?
Ik ben dan toch benieuwd wat voor dingen dat zijn.quote:Op maandag 11 december 2017 21:17 schreef AnoniemH het volgende:
[..]
Vuur is gedoofd denk ik eerder anders zou ze die afspraak nu annuleren etc. Ze houd het nog open dus. Ik had tevens allerlei leuke dingen gepland ook om ons 14-jarig samenzijn te vieren etc. Allemaal dingen waardoor VUUR terug kan komen. Maar geef mij dan die kans weet je wel.
Oh absoluut Alles vormt je.quote:Op maandag 11 december 2017 21:17 schreef Scary_Mary het volgende:
In feite voed elkaar je zo op, facts of life ditdat. Zolang je er van leert, nooit weg gegooide tijd..
Dat ze de afspraak heeft verzet is ook best een wreed en volkomen verwarrend signaal. Ze had het tenminste moeten annuleren tot de zaken er weer veel beter voor staan. Niet een afspraak hebben staan terwijl je partner 100 km verderop is gaan logeren om je rust te gunnen....quote:Op maandag 11 december 2017 21:20 schreef Ticootje het volgende:
Ze is dwaas als ze niet annuleert.
Jij ook trouwens.
tis ook niet dat ts geld heeft voor de alimentatie tenslotte.quote:Op maandag 11 december 2017 21:22 schreef Isabeau het volgende:
[..]
Oh absoluut Alles vormt je.
[..]
Dat ze de afspraak heeft verzet is ook best een wreed en volkomen verwarrend signaal. Ze had het tenminste moeten annuleren tot de zaken er weer veel beter voor staan. Niet een afspraak hebben staan terwijl je partner 100 km verderop is gaan logeren om je rust te gunnen....
Daar geef ik haar ook gelijk in, maar aan de andere kant zegt ze dan weer; Ik kan mij geen betere vader bedenken dan jij. Je bent gek met kinderen, je zou ze fantastisch opvoeden. Het is allemaal zo dubbel.quote:Op maandag 11 december 2017 21:21 schreef Spanky78 het volgende:
Je klinkt te afhankelijk van haar ts. De relatie lijkt niet echt evenwichtig en gelijkwaardig. Daar gaat het denk ik ook mis. En met die kinderwens zou het kunnen dat zij zich ook is gaan afvragen wat voor vader zij wil voor haar kinderen.
Het lijkt erop of dat de druppel is. Dat klinkt keihard, maar denk wel dat je daar eens goed over moet denken.
Heel begrijpelijk dat het oneerlijk voelt, maar zij voelt het misschien net zo want ze zal niet voor niets in zo een traject met je zijn gestapt en 14 jaar bij je gebleven zijn. Maar als je gevoel er nou eenmaal niet naar is, dan kun je het ook niet zo terug te toveren.quote:Op maandag 11 december 2017 21:15 schreef AnoniemH het volgende:
[..]
Ik begrijp je maar het is zo oneerlijk voor mij als je dat kan begrijpen. Mijn fouten worden KEIHARD afgestraft en zij komt ermee weg. Daarnaast heb ik ontzettend veel moeite met het feit dat ze zegt moeder te willen worden, maar ook te willen genieten van het leven. Stel ze zit binnen 2 jaar met kinderen dan kan ik haar dat geluk niet gunnen. Ik voel mij SCHULDIG dat ik haar dat kind niet heb kunnen geven, ook al klinkt dat stom. Zo voelt dat voor mij wel. De schuld ligt immers bij mijn sperma.
Misschien het lef nog niet.quote:Op maandag 11 december 2017 21:22 schreef Isabeau het volgende:
[..]
Oh absoluut Alles vormt je.
[..]
Dat ze de afspraak heeft verzet is ook best een wreed en volkomen verwarrend signaal. Ze had het tenminste moeten annuleren tot de zaken er weer veel beter voor staan. Niet een afspraak hebben staan terwijl je partner 100 km verderop is gaan logeren om je rust te gunnen....
Ze wil je niet kwetsen. Ze wil je een goed gevoel geven over jezelf.quote:Op maandag 11 december 2017 21:24 schreef AnoniemH het volgende:
Daar geef ik haar ook gelijk in, maar aan de andere kant zegt ze dan weer; Ik kan mij geen betere vader bedenken dan jij. Je bent gek met kinderen, je zou ze fantastisch opvoeden. Het is allemaal zo dubbel.
Samen dagje weg of weekendje weg, gewoon wat onschuldigs leuks doen. Voor ons 14-jarige samen zijn had ik een weekend Center Parcs, exact hetzelfde huisje als onze eerste vakantie samen 13 jaar geleden.quote:Op maandag 11 december 2017 21:21 schreef LurkJeRot het volgende:
[..]
Ik ben dan toch benieuwd wat voor dingen dat zijn.
lekker wippen op doorgezakte bedjesquote:Op maandag 11 december 2017 21:25 schreef AnoniemH het volgende:
[..]
Samen dagje weg of weekendje weg, gewoon wat onschuldigs leuks doen. Voor ons 14-jarige samen zijn had ik een weekend Center Parcs, exact hetzelfde huisje als onze eerste vakantie samen 13 jaar geleden.
Maar financieel gaat het niet zo onwijs lekker, maar dat kan allemaal wel?quote:Op maandag 11 december 2017 21:25 schreef AnoniemH het volgende:
[..]
Samen dagje weg of weekendje weg, gewoon wat onschuldigs leuks doen. Voor ons 14-jarige samen zijn had ik een weekend Center Parcs, exact hetzelfde huisje als onze eerste vakantie samen 13 jaar geleden.
Ik spreek haar donderdagavond telefonisch even. Vrijdag heb ik een sollicitatie daar dus (110 km hiervandaan) Moet ik daar naartoe gaan of juist niet? Twijfels ook bij mij.quote:Op maandag 11 december 2017 21:25 schreef Joene het volgende:
wanneer hebben jullie afgesproken om te gaan praten ? hoelang rust heeft ze nodig ?
Ik ga er nog steeds vanuit dat ik op korte termijn een baan vind. Lijkt mij sterk dat ik nog maanden thuis zit. Het moet een keer raak zijn.quote:Op maandag 11 december 2017 21:26 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Maar financieel gaat het niet zo onwijs lekker, maar dat kan allemaal wel?
Ja, maar onder iemands vleugel als het ware is het toch anders dan als single. Daar staat je goedheid verder best los van. En begrijpelijk dat het als boeten voelt, maar dat geeft misschien ook juist aan waarom ze die afstand nodig heeft om zichzelf op een andere manier te leren kennen ofzoquote:Op maandag 11 december 2017 21:17 schreef AnoniemH het volgende:
[..]
Ze was mij altijd dankbaar dat ik haar begreep en haar de vrijheid gaf om haar te laten gaan en staan waar ze wilde. Dat miste ze vanuit haar jeugd. Dat komt door haar ouders en thuissituatie en daar moet ik nu voor boeten, althans zo voelt het.
Over 10 jaar is hij blij dat er niet ook nog een zoon of dochter met zijn ex was en heeft hij waarschijnlijk kinderen bij zijn nieuwe vrouw. Met een kind in het spel blijf je altijd verbonden met de ex. Kan ook best pijnlijk zijn om te moeten zien hoe zij gelukkig is met een ander.quote:Op maandag 11 december 2017 21:24 schreef Scary_Mary het volgende:
En misschien wel beter dat ze nu het eruit gooit. Met een kindje erbij was het nog moeilijker geweest..
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |