quote:
Op zondag 4 februari 2018 07:00 schreef Samzz het volgende:[..]
Ik heb een aantal posts die naar mijn mening totaal niks met het topic te maken hebben verwijderd, ja. Het betreft hier voornamelijk jouw posts en een paar trollposts.
Verder wil ik jou vragen eens goed te kijken naar hoe je op mensen reageert die een iets andere mening dan jijzelf zijn toegedaan. Want iemand die wat anders dan autisme aandraagt als problematiek voor je moeder wordt nogal aangevallen door je. Waarom je precies zo gebrand bent op dat het wel autisme moet zijn zal vast in je eigen wens, eindelijk een verklaring voor jezelf te vinden, zijn. Maar dat is geen reden om aanvallend te reageren. Please stop
.
Het hele verhaal erachter is dat ik een poos terug ook op ASS was getest. Ik voldeed weliswaar niet aan de criteria, maar ze vonden toch dat er wel wat sprake is ervan. Ik hoopte er rust in te vinden, maar er zijn dingen gebeurd waardoor dat niet mogelijk is. Met mijn moeder gaat het niet altijd goed en dan krijg ik verhalen te horen over haar. Maar als ik vertel dat ik denk dat het autisme is, dan vinden ze dat onzin. Deze situatie is al zoveel jaren en het heeft mij ook jaren geduurd voordat ik daar verband in kon zien, omdat ik voorheen minder begreep wat autisme precies is. Dat zij het niet begrijpen, kan ik hen niet kwalijk nemen. Maar het doet wel verdomd pijn als ze niet eens de moeite doen om mij serieus te nemen, alleen maar met kortzichtige adviezen komen en vervolgens stellen dat ik degene ben die zich niet openstelt voor andere mogelijkheden. Ze komen niet bij haar thuis of ze zien/spreken haar hooguit 2x per jaar, en dan hebben ze het lef het beter te weten dan ik.
Wat mijn eigen onderzoek betreft. Er is een hetero-anamnese afgelegd bij iemand die ik aanvankelijk vertrouwde. Ook iemand die diagnose trekken van ASS had gekregen, maar er speelde in haar geval nogal wat meer. En het komt helaas vaak voor dat mensen in complexe situaties de verkeerde diagnose krijgen. Ik merkte bij haar niks aparts op, dus ik heb haar het voordeel van de twijfel gegeven en een hoop maanden later ging ik haar in die mate vertrouwen dat ik haar vroeg of ze bereid was betrokken te zijn voor het onderzoek. (Bij zo'n onderzoek moet altijd een interview met een ander afgelegd worden.) De laatste tijd heeft ze nogal wat conflicten met mensen en kreeg ik ook onenigheid met haar. Toen begon het mij te dagen dat het misschien toch klopt wat betreft haar ASS.
De uitslag van mijn onderzoek is een heel uitgebreid verslag, dus ik heb het niet allemaal goed kunnen lezen. Maar ik lees nu dat er conclusies in staan die wat mij betreft echt niet kloppen. Bijvoorbeeld aannames dat eerdere behandelingen bij mij niet aansloegen vanwege mijn vermeende autistische trekken, terwijl die behandelingen nou juist wel heel aansloegen maar borderline zit zo diep dat gaat niet weg na een behandeling. Bij sommige mensen slaat zo'n behandeling sowieso niet aan. Maar in mijn geval wel en dat kwam vooral omdat het een groepsbehandeling is.
Het punt is dat je wel vanalles kan vinden. Maar als jij de client bent, word je 0% serieus genomen en een psych wordt bij voorbaat 100% serieus genomen.
En dan heb ik ook nog eens de gedachten "of zou het dan toch?.... Ben ik dan toch autistisch en begrijp ik het allemaal verkeerd?" Dat voelt echt heel erg kut en zo had ik mij vroeger ook gevoeld. Juist omdat ik zo strijdbaar ben gebleven om niet te accepteren dat er niks is aan te vangen met mijn leven en maar aan mezelf te werken en hulp te zoeken, is het stukje bij beetje wel beter geworden en kreeg ik meer zelfvertrouwen. Ik leerde dat ik helemaal niet zo raar en vreemd en dom was zoals vroeger altijd tegen mij werd gezegd en alleen al door dat zelfvertrouwen gaan bijvoorbeeld sociale contacten al een stuk beter.
Ik had mij voor het ASS-onderzoek aangemeld bij iemand die bekend staat als een expert op het gebied van autisme, maar ik ben helaas onderzocht door een jong meisje. Die zal best wel veel weten over autisme. Maar ze trok ook conclusies dat ik geen borderline heb want ik voldeed niet aan dit en dat kenmerk en dus ben ik met een verkeerde diagnose daar behandeld.
Ik zou heel graag willen dat ik deze shit allemaal kon loslaten en opnieuw wat van mijn leven ga maken. En ik weet ook wel dat ik het niet zo belangrijk zou moeten vinden wat andere mensen van mij vinden. Maar ik voel mij hier heel erg kut onder. En als ik ook nog eens betweters op FOK! tegenkom die meteen met hun eigen conclusies komen, reageer ik fel. En eerlijk gezegd vind ik het eerder aan hun om voortaan wat beter na te denken dan aan mij om dit voor te zoveelste keer weer op te vreten.