R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb de uitslag gekregen van mijn autisme-onderzoek. Allereerst kreeg ik te horen dat ik aan niet voldoende criteria voldoe om echt binnen het autisme spectrum te vallen.
Naar mijn weten vallen termen die voorheen klassiek autisme, asperger, pdd-nos en mcdd werden genoemd nu allemaal onder ASS. Dus toen begreep ik dat ik daar dus buiten val.
Sowieso heb ik ADHD en emotionele problemen / persoonlijkheidsstoornissen. Ik ben een paar jaar geleden behandeld voor borderline. Volgens het ASS onderzoek heb ik absoluut kenmerken van borderline, maar is er geen sprake van een echte borderline-stoornis.
Nu is mijn geval een beetje moeilijk want autistiforme kenmerken kunnen bij mij ook verklaard worden door ADHD en de emotionele problemen. Maar die twee dingen verklaren niet alles. Het komt er dus op neer dat ik eigenlijk wel PDD-NOS heb. Maar dat betekent toch dat ik dus wel binnen het spectrum val? Of wordt er dan gekeken naar de mate van symptomen? Hoe moet ik dat zien?
Naar mijn weten vallen termen die voorheen klassiek autisme, asperger, pdd-nos en mcdd werden genoemd nu allemaal onder ASS. Dus toen begreep ik dat ik daar dus buiten val.
Sowieso heb ik ADHD en emotionele problemen / persoonlijkheidsstoornissen. Ik ben een paar jaar geleden behandeld voor borderline. Volgens het ASS onderzoek heb ik absoluut kenmerken van borderline, maar is er geen sprake van een echte borderline-stoornis.
Nu is mijn geval een beetje moeilijk want autistiforme kenmerken kunnen bij mij ook verklaard worden door ADHD en de emotionele problemen. Maar die twee dingen verklaren niet alles. Het komt er dus op neer dat ik eigenlijk wel PDD-NOS heb. Maar dat betekent toch dat ik dus wel binnen het spectrum val? Of wordt er dan gekeken naar de mate van symptomen? Hoe moet ik dat zien?
Sterkte.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ja, eigenlijk vind ik van wel. Had je net 1/2 te weinig?
En als het niet verklaard kan worden door de andere stoornissen. En PDD-nos is ook van het spectrum.
Volgens mij wordt er gekeken naar het aantal punten in bepaalde gebieden. bv 3 van A, 2 van B en nog een 1 van C. Als dat is, heb je het.
En als het niet verklaard kan worden door de andere stoornissen. En PDD-nos is ook van het spectrum.
Volgens mij wordt er gekeken naar het aantal punten in bepaalde gebieden. bv 3 van A, 2 van B en nog een 1 van C. Als dat is, heb je het.
FOK! is net een groot tijdschrift
Het grote probleem dat ik heb met artikelen als deze is dat er zo'n groot verschil wordt gemaakt tussen "gewone mensen" en "mensen met autisme". Alsof het om een definitief vaststaand ander soort mens gaat. Maak dan ook allerlei scheidingen in het openbare leven of zo. Gewone mensen hier, autisten daar. Niet dat halve gedoe.quote:Op donderdag 23 november 2017 09:06 schreef C.L.Werner het volgende:
Lees anders deze diarree: http://frontpage.fok.nl/column/781034/1/1/50/autisme-is-zen.html
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Waarom wil je perse een stempel van een ziekte?
Join the Army, see the world, meet interesting people - and kill them.
wat maakt het uit?
het zal de aanpak van je behandeling niet veranderen waarschijnlijk. Ook ben je je aandoening niet dus je identiteit zal het ook niet veranderen.
het zal de aanpak van je behandeling niet veranderen waarschijnlijk. Ook ben je je aandoening niet dus je identiteit zal het ook niet veranderen.
Dat weet ik. En thanksquote:
wat maakt het uit?
het zal de aanpak van je behandeling niet veranderen waarschijnlijk. Ook ben je je aandoening niet dus je identiteit zal het ook niet veranderen.
Ondanks blijft het voor mij moeilijk om het los te laten en mij met andere dingen bezig te houden. Alles blijft maar als een langspeelplaat in mijn hoofd malen.
Ik heb nog eens contact opgenomen met het onderzoekscentrum. Volgens de criteria van de DSM-V voldoe ik niet aan het autisme-spectrum. Volgens de criteria van de DSM-IV voldoe ik wel aan PDD-NOS.
kan je daar nu rust in vinden?quote:Op donderdag 23 november 2017 16:48 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Dat weet ik. En thanks
Ondanks blijft het voor mij moeilijk om het los te laten en mij met andere dingen bezig te houden. Alles blijft maar als een langspeelplaat in mijn hoofd malen.
Ik heb nog eens contact opgenomen met het onderzoekscentrum. Volgens de criteria van de DSM-V voldoe ik niet aan het autisme-spectrum. Volgens de criteria van de DSM-IV voldoe ik wel aan PDD-NOS.
ik snap dat het allemaal frustrerend is, hebben ze je goede uitleg gegeven wat het inhoud voor jou?
Nog niet.quote:
[..]
kan je daar nu rust in vinden?
ik snap dat het allemaal frustrerend is, hebben ze je goede uitleg gegeven wat het inhoud voor jou?
Er werd mij wel geadviseerd om hulp te zoeken voor het structureren van mijn leven en de sociale contacten op te blijven zoeken. Ook is het vooral belangrijk om mijn zelfbeeld te verbeteren.
Nou, die adviezen gelden ook voor de mensheid zonder autisme. Hoeveel heeft je verzekering voor dit advies betaald?
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Er is wel meer gezegd dan alleen dat hoorquote:
Nou, die adviezen gelden ook voor de mensheid zonder autisme. Hoeveel heeft je verzekering voor dit advies betaald?
Wat dan??quote:
[..]
Er is wel meer gezegd dan alleen dat hoor
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ga ik op antwoorden. Nog even geduld, want ik wil dat helder verwoorden en wellicht heb jij er ook iets aan.quote:
Oftewel, geen diagnose?quote:
[..]
Dat weet ik. En thanks
Ondanks blijft het voor mij moeilijk om het los te laten en mij met andere dingen bezig te houden. Alles blijft maar als een langspeelplaat in mijn hoofd malen.
Ik heb nog eens contact opgenomen met het onderzoekscentrum. Volgens de criteria van de DSM-V voldoe ik niet aan het autisme-spectrum. Volgens de criteria van de DSM-IV voldoe ik wel aan PDD-NOS.
Ik krijg deze vraag heel vaak. Ik snap waar je naartoe wilt overigens.quote:
Waarom wil je perse een stempel van een ziekte?
Nee, ik wil geen stempel. Ik wil duidelijkheid. Met een 'stempel' hoop ik dat het gepieker over mezelf stopt. Ik heb inmiddels wel geleerd dat het tegendeel waar is. Maar dit is hoe mijn hoofd werkt. Alles moet uitgedokterd worden en geanalyseerd. Ik kan dat niet stopzetten, want alle vragen die dan achterblijven zorgen voor spanning en onrust.
Dit is overigens een kenmerk van autisme. De aandacht fixeert zich op één ding en het kost veel energie om het los te laten.
Overigens heb ik gemerkt dat er voor mij wel degelijk mogelijkheden zijn. Zodra ik sociaal contact heb en mij op mijn gemak voel, verbetert mijn stemming en merk ik dat het aandacht schakelen makkelijker gaat. De neiging tot klagen over mezelf wordt minder en oprechte belangstelling hebben voor anderen komt ervoor in de plaats. Ik kan het dan ook luchtiger maken.
Jawel hoor. Ik wilde even wat quoten uit mijn rapport. Dat heb ik ook opgestuurd gekregen per mail.quote:
Erg vervelend alleen dat outlook op mijn phone kuren heeft
Ik kan het niet downloaden 
Volgens de DSM-V had je toch niet voldoende draagkracht voor een diagnose?quote:
[..]
Jawel hoor. Ik wilde even wat quoten uit mijn rapport. Dat heb ik ook opgestuurd gekregen per mail.
Erg vervelend alleen dat outlook op mijn phone kuren heeft
En tot zover ik weet wordt een DSM-IV diagnose niet automatisch naar een DSM-V diagnose omgezet?
Ik bedoel: "Volgens de criteria van de DSM-V voldoe ik niet aan het autisme-spectrum. Volgens de criteria van de DSM-IV voldoe ik wel aan PDD-NOS." klinkt alsof ze je dan een diagnose willen aansmeren. Ten slotte voldoe je volgens de DSM-V niet aan de diagnose autisme. Dus vandaar dat ik dat vraag.
Die quote komt later nog wel.
Het komt erop neer dat wat vroeger klassiek autisme en asperger, etc nu allemaal onder ASS vallen. PDD-NOS was voorheen de rest-categorie. Je moet het denk ik zo zien dat de lichtere varianten van PDD-NOS niet gerekend worden onder ASS. Mensen met PDD-NOS die dus niet aan alle kenmerken voldoen van Asperger en klassiek autisme, maar de kenmerken die ze wel hebben staan heel prominent op de voorgrond, vallen wel onder ASS.
Ik val daar dus buiten, doch zijn er bij mij wel kenmerken die niet alleen te verklaren zijn vanuit ADHD en emotionele problemen. Dat heeft een naam, maar dat is een mondvol die ik mij niet kan herinneren. Daarom wilde ik een quote maken uit mijn verslag. Je zou kunnen zeggen dat deze naam de vernieuwde PDD-NOS is.
Ik heb in mijn kindertijd een vertraagde taalontwikkeling gehad en maakte stereotiepe bewegingen. Ik heb ook sociale problemen gehad en nog steeds. Ik kan niet adequaat reageren op de lichaamstaal van anderen en de communicatie is dan niet wederkerig. Om een voorbeeld te noemen: ik kan nogal ratelen en ik heb niet meteen door dat de ander daardoor zich lichtelijk geirriteerd kan voelen. De signalen van de ander pik ik wel op, maar dat wordt vertraagd in mijn brein verwerkt. Op den duur merk ik de lichaamstaal van de ander wel op. Dan voel ik mij heel bezwaard.
Ik heb in de loop der jaren wel wat trucjes geleerd om de communicatie beter te maken. Door belangstelling voor anderen te tonen en gesprekken luchtiger te maken, wordt de communicatie gelijkwaardiger. Voel ik mij op mijn gemak, dan kan ik ook over koetjes en kalfjes praten. De onderwerpen op zich boeien me dan geen reet, maar ik geniet van het contact wat ik heb met de ander. Ik voel me erbij horen en mijn eigen beleving vertoont raakvlakken met die van de ander.
Mensen zonder autisme moeten ook sociale vaardigheden aanleren, maar ze pikken dat sneller op. Hun hersenen kunnen meer prikkels tegelijk verwerken. Dus hun sociale ontwikkeling verloopt vaak synchroon met die van de meeste anderen. Daarom hoeven ze niet zo over dingen na te denken. Het gaat vanzelf.
Wat jij wel een keer terecht opmerkte, is dat ik de beleving heb van een niet-autist. Dat klopt denk ik wel. Ik denk dat ik de wereld wel beleef zoals de meeste anderen. Maar ik merk wel dat ik traag ben van begrip, dat het mij ook vermoeit en dat ik de neiging heb om mij af te sluiten.
Bij mij is het heel ambivalent. Enerzijds een hoop angst en moeite met schakelen. Daardoor leef ik erg passief. Anderzijds heb ik behoefte aan nieuwe prikkels, verrassing en ontwikkeling. Ik wil niet blijven hangen. Ik wil ook niet de easy way opgaan. Eigenlijk beschouw ik alles wat ik moeilijk vind en wat niet meteen lukt ook als een uitdaging. Ik ben dan heel erg gedreven om een manier te zoeken dit in de toekomst wel te kunnen.
Het wordt voor mij heel frustrerend als er geen oplossing voor bestaat. Autisme kan je niet genezen, hoeveel moeite je er ook in steekt. Nog steeds kan ik dan denken "dan leer ik er wel mee omgaan, maak ik er het beste van en ook dan kan ik een leuk interessant leven leiden". Maar de emoties van onmacht kan ik niet verdragen. Ik kan dan uit frustratie heel erg gaan klagen en agressief of passief-agressief worden. Eigenlijk uit pure wanhoop, want aangezien ik het zelf niet kan, wil ik dat de ander mij eruithaalt en mij helpt mijn wereldje te verbreden. En zo werkt het niet in het leven. En ik wil ook niet dat de ander zich voor mij gaat opofferen. Dat levert heel veel ambivalente negatieve gedachten op. Ik isoleer mezelf door rust te zoeken, maar ook uit schaamte. Ik wil mezelf niet oo deze manier laten zien. Ik wil niet zwak zijn. Ik wil juist sterk zijn en ook iets voor anderen kunnen betekenen.
Het komt erop neer dat wat vroeger klassiek autisme en asperger, etc nu allemaal onder ASS vallen. PDD-NOS was voorheen de rest-categorie. Je moet het denk ik zo zien dat de lichtere varianten van PDD-NOS niet gerekend worden onder ASS. Mensen met PDD-NOS die dus niet aan alle kenmerken voldoen van Asperger en klassiek autisme, maar de kenmerken die ze wel hebben staan heel prominent op de voorgrond, vallen wel onder ASS.
Ik val daar dus buiten, doch zijn er bij mij wel kenmerken die niet alleen te verklaren zijn vanuit ADHD en emotionele problemen. Dat heeft een naam, maar dat is een mondvol die ik mij niet kan herinneren. Daarom wilde ik een quote maken uit mijn verslag. Je zou kunnen zeggen dat deze naam de vernieuwde PDD-NOS is.
Ik heb in mijn kindertijd een vertraagde taalontwikkeling gehad en maakte stereotiepe bewegingen. Ik heb ook sociale problemen gehad en nog steeds. Ik kan niet adequaat reageren op de lichaamstaal van anderen en de communicatie is dan niet wederkerig. Om een voorbeeld te noemen: ik kan nogal ratelen en ik heb niet meteen door dat de ander daardoor zich lichtelijk geirriteerd kan voelen. De signalen van de ander pik ik wel op, maar dat wordt vertraagd in mijn brein verwerkt. Op den duur merk ik de lichaamstaal van de ander wel op. Dan voel ik mij heel bezwaard.
Ik heb in de loop der jaren wel wat trucjes geleerd om de communicatie beter te maken. Door belangstelling voor anderen te tonen en gesprekken luchtiger te maken, wordt de communicatie gelijkwaardiger. Voel ik mij op mijn gemak, dan kan ik ook over koetjes en kalfjes praten. De onderwerpen op zich boeien me dan geen reet, maar ik geniet van het contact wat ik heb met de ander. Ik voel me erbij horen en mijn eigen beleving vertoont raakvlakken met die van de ander.
Mensen zonder autisme moeten ook sociale vaardigheden aanleren, maar ze pikken dat sneller op. Hun hersenen kunnen meer prikkels tegelijk verwerken. Dus hun sociale ontwikkeling verloopt vaak synchroon met die van de meeste anderen. Daarom hoeven ze niet zo over dingen na te denken. Het gaat vanzelf.
Wat jij wel een keer terecht opmerkte, is dat ik de beleving heb van een niet-autist. Dat klopt denk ik wel. Ik denk dat ik de wereld wel beleef zoals de meeste anderen. Maar ik merk wel dat ik traag ben van begrip, dat het mij ook vermoeit en dat ik de neiging heb om mij af te sluiten.
Bij mij is het heel ambivalent. Enerzijds een hoop angst en moeite met schakelen. Daardoor leef ik erg passief. Anderzijds heb ik behoefte aan nieuwe prikkels, verrassing en ontwikkeling. Ik wil niet blijven hangen. Ik wil ook niet de easy way opgaan. Eigenlijk beschouw ik alles wat ik moeilijk vind en wat niet meteen lukt ook als een uitdaging. Ik ben dan heel erg gedreven om een manier te zoeken dit in de toekomst wel te kunnen.
Het wordt voor mij heel frustrerend als er geen oplossing voor bestaat. Autisme kan je niet genezen, hoeveel moeite je er ook in steekt. Nog steeds kan ik dan denken "dan leer ik er wel mee omgaan, maak ik er het beste van en ook dan kan ik een leuk interessant leven leiden". Maar de emoties van onmacht kan ik niet verdragen. Ik kan dan uit frustratie heel erg gaan klagen en agressief of passief-agressief worden. Eigenlijk uit pure wanhoop, want aangezien ik het zelf niet kan, wil ik dat de ander mij eruithaalt en mij helpt mijn wereldje te verbreden. En zo werkt het niet in het leven. En ik wil ook niet dat de ander zich voor mij gaat opofferen. Dat levert heel veel ambivalente negatieve gedachten op. Ik isoleer mezelf door rust te zoeken, maar ook uit schaamte. Ik wil mezelf niet oo deze manier laten zien. Ik wil niet zwak zijn. Ik wil juist sterk zijn en ook iets voor anderen kunnen betekenen.
Misschien ben ik niet duidelijk genoeg geweest:quote:
Die quote komt later nog wel.
Het komt erop neer dat wat vroeger klassiek autisme en asperger, etc nu allemaal onder ASS vallen. PDD-NOS was voorheen de rest-categorie. Je moet het denk ik zo zien dat de lichtere varianten van PDD-NOS niet gerekend worden onder ASS. Mensen met PDD-NOS die dus niet aan alle kenmerken voldoen van Asperger en klassiek autisme, maar de kenmerken die ze wel hebben staan heel prominent op de voorgrond, vallen wel onder ASS.
Ik val daar dus buiten, doch zijn er bij mij wel kenmerken die niet alleen te verklaren zijn vanuit ADHD en emotionele problemen. Dat heeft een naam, maar dat is een mondvol die ik mij niet kan herinneren. Daarom wilde ik een quote maken uit mijn verslag. Je zou kunnen zeggen dat deze naam de vernieuwde PDD-NOS is.
Ik heb in mijn kindertijd een vertraagde taalontwikkeling gehad en maakte stereotiepe bewegingen. Ik heb ook sociale problemen gehad en nog steeds. Ik kan niet adequaat reageren op de lichaamstaal van anderen en de communicatie is dan niet wederkerig. Om een voorbeeld te noemen: ik kan nogal ratelen en ik heb niet meteen door dat de ander daardoor zich lichtelijk geirriteerd kan voelen. De signalen van de ander pik ik wel op, maar dat wordt vertraagd in mijn brein verwerkt. Op den duur merk ik de lichaamstaal van de ander wel op. Dan voel ik mij heel bezwaard.
Ik heb in de loop der jaren wel wat trucjes geleerd om de communicatie beter te maken. Door belangstelling voor anderen te tonen en gesprekken luchtiger te maken, wordt de communicatie gelijkwaardiger. Voel ik mij op mijn gemak, dan kan ik ook over koetjes en kalfjes praten. De onderwerpen op zich boeien me dan geen reet, maar ik geniet van het contact wat ik heb met de ander. Ik voel me erbij horen en mijn eigen beleving vertoont raakvlakken met die van de ander.
Mensen zonder autisme moeten ook sociale vaardigheden aanleren, maar ze pikken dat sneller op. Hun hersenen kunnen meer prikkels tegelijk verwerken. Dus hun sociale ontwikkeling verloopt vaak synchroon met die van de meeste anderen. Daarom hoeven ze niet zo over dingen na te denken. Het gaat vanzelf.
Wat jij wel een keer terecht opmerkte, is dat ik de beleving heb van een niet-autist. Dat klopt denk ik wel. Ik denk dat ik de wereld wel beleef zoals de meeste anderen. Maar ik merk wel dat ik traag ben van begrip, dat het mij ook vermoeit en dat ik de neiging heb om mij af te sluiten.
Bij mij is het heel ambivalent. Enerzijds een hoop angst en moeite met schakelen. Daardoor leef ik erg passief. Anderzijds heb ik behoefte aan nieuwe prikkels, verrassing en ontwikkeling. Ik wil niet blijven hangen. Ik wil ook niet de easy way opgaan. Eigenlijk beschouw ik alles wat ik moeilijk vind en wat niet meteen lukt ook als een uitdaging. Ik ben dan heel erg gedreven om een manier te zoeken dit in de toekomst wel te kunnen.
Het wordt voor mij heel frustrerend als er geen oplossing voor bestaat. Autisme kan je niet genezen, hoeveel moeite je er ook in steekt. Nog steeds kan ik dan denken "dan leer ik er wel mee omgaan, maak ik er het beste van en ook dan kan ik een leuk interessant leven leiden". Maar de emoties van onmacht kan ik niet verdragen. Ik kan dan uit frustratie heel erg gaan klagen en agressief of passief-agressief worden. Eigenlijk uit pure wanhoop, want aangezien ik het zelf niet kan, wil ik dat de ander mij eruithaalt en mij helpt mijn wereldje te verbreden. En zo werkt het niet in het leven. En ik wil ook niet dat de ander zich voor mij gaat opofferen. Dat levert heel veel ambivalente negatieve gedachten op. Ik isoleer mezelf door rust te zoeken, maar ook uit schaamte. Ik wil mezelf niet oo deze manier laten zien. Ik wil niet zwak zijn. Ik wil juist sterk zijn en ook iets voor anderen kunnen betekenen.
Heb je op dit moment nou wel....of niet....officieel de diagnose Autisme Spectrum Stoornis?
Alleen antwoorden met "ja" of "nee" graag, want in deze post dit is nu echt het enige dat ik van jou wil weten.
De rest is afhankelijk van je antwoord hier.
Ik heb geen ASSquote:Op zaterdag 25 november 2017 01:44 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Misschien ben ik niet duidelijk genoeg geweest:
Heb je op dit moment nou wel....of niet....officieel de diagnose Autisme Spectrum Stoornis?
Alleen antwoorden met "ja" of "nee" graag, want in deze post dit is nu echt het enige dat ik van jou wil weten.
De rest is afhankelijk van je antwoord hier.
extra opmerking:
Ik heb wel kenmerken van ASS die niet alleen te verklaren vallen door ADHD en persoonlijkheidsproblematiek
Is dit helder zo?
Jaquote:
[..]
Ik heb geen ASS
extra opmerking:
Ik heb wel kenmerken van ASS die niet alleen te verklaren vallen door ADHD en persoonlijkheidsproblematiek
Is dit helder zo?
Op 
Niets is helemaal zeker, tis allemaal een benadering.quote:
Soms bestaat er geen duidelijkheid.
Dat hoeft ook niet.quote:
Soms bestaat er geen duidelijkheid.
Ik had dit pak 'm beet 10 jaar geleden niet aangedurfd. Alles wat refereert naar autisme, geeft mij zo'n enorm gevoel van eenzaamheid en leegte. Maar ik wil niet meer voor mezelf weglopen. De kans bestaat dat je bij zo'n onderzoek iets te horen krijgt wat je niet leuk vindt, maar je komt het verst met objectieve diagnostiek dan met gedachten die je jezelf aanpraat. Ik heb mij hier laten testen. Zij wordt in Nederland gezien als DE expert op het gebied van autisme.
Ik heb het beschouwd als een levensles. Niet alleen om inzicht te krijgen in mezelf, maar ook autisme in zijn algemeenheid te leren accepteren. Het blijft wel een gevoelig punt bij mij, maar ik ben blij dat ik autistische mensen nu wel kan zien als gelijkwaardig aan ieder ander mens.
Vroeger zou bij zo'n filmpje het gevoel bij mij overheersen "zo wil ik zelf niet zijn". Nu overheerst het gevoel dat ik het leuk vind om te zien dat hij ook kan genieten van het leven en helemaal straalt als hij een verdrietige klant kan troosten door een product voor haar af te prijzen. Ik vind hem een lieve jongen waar een hoop boerenkinkels een voorbeeld aan kunnen nemen. Ik vind hem eigenlijk ook niet eens zo heel anders dan anderen, want hij wilt net als ieder ander mens verbinding voelen met anderen. En ik gun het hem
Jammer dat je schijnbaar zelf de diagnose autisme moet krijgen om tot het inzicht te komen dat autisten gewoon gelijkwaardig zijn.quote:
[..]
Het blijft wel een gevoelig punt bij mij, maar ik ben blij dat ik autistische mensen nu wel kan zien als gelijkwaardig aan ieder ander mens.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Maar dit topic heet: autisme uitslag positief??quote:
[..]
Ik heb geen ASS
extra opmerking:
Ik heb wel kenmerken van ASS die niet alleen te verklaren vallen door ADHD en persoonlijkheidsproblematiek
Is dit helder zo?
Ik kan het je niet kwalijk nemen. Ik vind het verschil tussen PDD NOS en alle andere autisme stoornissen VAAG. Het verbaast mij ontzettend dat je uit die brij die je uit je rapport hebt gequote iets gehaald hebt wat je over jezelf dat je nog niet wist en waarin je daadwerkelijk verschilt van andere mensen.
Je hebt problemen in de familie, en ik denk dat dat al voor een deel een logische verklaring is van hoe je bent, waar niet noodzakelijk allerlei diagnoses aan te pas hoeven te komen die benadrukken dat je nooit meer van bepaalde eigenschappen waar je last van hebt af kunt komen.
Ik ben blij dat het rapport jou geholpen heeft. Maar ik zelf zou als ik in jouw situatie was echt niets ermee kunnen.
Wat ik zou willen is dat alle mensen op hun achttiende verjaardag worden getest op autisme en ADHD. Eens zien hoeveel niet-autisten en niet-ADHD'ers er dan nog over zijn.
[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 25-11-2017 20:23:53 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Die diagnosen zijn in eerste instantie bedacht om mensen te helpen. Vroeger werd er bijvoorbeeld gezegd "hij is traag van begrip" of "hij is lui". Dat is echt niet beter. In die zin is het wel een verbetering dat er nu een patroon wordt ontdekt en wordt gekoppeld aan een probleem waar iemand last van heeft. De aandacht voor autisme is goed. Er worden steeds meer dingen ontdekt. Bijvoorbeeld dat mensen een gebrekkig inlevingsvermogen hebben, is inmiddels ontkracht.quote:
[..]
Maar dit topic heet: autisme uitslag positief??
Ik kan het je niet kwalijk nemen. Ik vind het verschil tussen PDD NOS en alle andere autisme stoornissen VAAG. Het verbaast mij ontzettend dat je uit die brij die je uit je rapport hebt gequote iets gehaald hebt wat je over jezelf dat je nog niet wist en waarin je daadwerkelijk verschilt van andere mensen.
Je hebt problemen in de familie, en ik denk dat dat al voor een deel een logische verklaring is van hoe je bent, waar niet noodzakelijk allerlei diagnoses aan te pas hoeven te komen die benadrukken dat je nooit meer van bepaalde eigenschappen waar je last van hebt af kunt komen.
Ik ben blij dat het rapport jou geholpen heeft. Maar ik zelf zou als ik in jouw situatie was echt niets ermee kunnen.
Wat ik zou willen is dat alle mensen op hun achttiende verjaardag worden getest op autisme en ADHD. Eens zien hoeveel niet-autisten en niet-ADHD'ers er dan nog over zijn.
Maar wat we in een ander topic al een keer hadden besproken: de maatschappij zal altijd mensen buitensluiten. Ontwikkelingen zullen altijd gepaard gaan met zowel voordelen als nadelen. Alles is nu zo label-gericht. Ik vraag mij af wat voor effect dat heeft op de kinderen van nu.
Dat ik de uitslag trouwens positief noem, is bij mij meer een gevoelskwestie. Het maakt mij eigenlijk steeds minder uit tot welke groep ik behoor. Ik zie het zelf nog veel te veel in labels en hokjes. Ik kan ook mensen zien als iedereen die uniek en bijzonder is op zijn eigen manier. Ik zou willen dat die modus wat sterker gaat worden en dat hokjes-analyseren wat meer naar de achtergrond gaat. Snap je wat ik daarmee bedoel? Of ben ik te vaag?
Je hebt helemaal niks. Je valt gewoon in iets wat mensen binnen een bepaald beroepsveld bedacht hebben.
En een markant figuur.
Ik merk duidelijk dat je nog steeds pissed bent over mijn post in het persoonlijkheidsstoornissen-topic. Maar ik zal dat even terzijde leggen.quote:
[..]
Jammer dat je schijnbaar zelf de diagnose autisme moet krijgen om tot het inzicht te komen dat autisten gewoon gelijkwaardig zijn.
Heel veel mensen zien autisten niet als gelijkwaardig. Ze komen er alleen niet voor uit. Als je bijvoorbeeld een groep van 100 mensen zal vragen wat ze vinden van mensen met autisme, zullen ze waarschijnlijk alle 100 beamen dat er helemaal niks mis is met hen.
Vervolgens wordt er aan die mensen gevraagd of ze zich willen laten testen op autisme en ze gaan allemaal akkoord. Maar de hele bedoeling daarvan is hoe die mensen zouden reageren als ze zouden horen dat ze zelf ook autistisch zijn.
Hoe denk je dat ze reageren? Ik denk dat de meerderheid zich in hun eer aangetast voelen als ze horen dat ze autistisch zijn. Dan reageren ze opeens een heel stuk minder tolerant. Niemand vindt het leuk om problemen te hebben met sociale vaardigheden en communicatie en mensen met autisme evenmin. Ze hebben meestal een pestverleden achter de rug. Als je het moeilijk vindt om bijvoorbeeld grappen te begrijpen of adequaat te reageren op bepaalde situaties, zijn er geheid mensen die daar misbruik van maken. Als je dit in je jeugd meemaakt, dan heeft dat een heel groot negatief effect op je eigenwaarde. Je voelt je dan een sukkel.
Er heerst nog steeds een heel groot negatief stigma op autisme. Hoewel de meeste mensen zich het niet bewust zijn, associëren ze het toch met sociaal incapabel zijn. En als je je sociaal incapabel voelt, voel je je gewoon heel erg ontzettend klote.
Dat inzicht had ik vroeger al overigens, dus ik voelde me tegelijkertijd schuldig. Ik vond het vroeger heel erg dat er diverse mensen waren die mij aanzagen voor autist. Nu kan ik meer denken: "Zo erg is het niet. Als jij om die reden op mij neerkijkt, dan ben je gewoon sneu, want er is helemaal niks mis met autisme."
Nou ja, dat jij traag bent van begrip is gewoon zo. Ik ben ook traag van begrip. Waarom zou de oorzaak daarvoor autisme moeten zijn? sterker nog, waarom zou je willen dat de oorzaak daarvan autisme is als autisme betekent dat ook hulpverleners zeggen dat het niet te veranderen is, je nu eenmaal zo bent en je jezelf moet accepteren zoals je bent als je daar problemen door ondervind?quote:
Die diagnosen zijn in eerste instantie bedacht om mensen te helpen. Vroeger werd er bijvoorbeeld gezegd "hij is traag van begrip" of "hij is lui". Dat is echt niet beter. In die zin is het wel een verbetering dat er nu een patroon wordt ontdekt en wordt gekoppeld aan een probleem waar iemand last van heeft. De aandacht voor autisme is goed. Er worden steeds meer dingen ontdekt. Bijvoorbeeld dat mensen een gebrekkig inlevingsvermogen hebben, is inmiddels ontkracht.
Maar wat we in een ander topic al een keer hadden besproken: de maatschappij zal altijd mensen buitensluiten. Ontwikkelingen zullen altijd gepaard gaan met zowel voordelen als nadelen. Alles is nu zo label-gericht. Ik vraag mij af wat voor effect dat heeft op de kinderen van nu.
Dat ik de uitslag trouwens positief noem, is bij mij meer een gevoelskwestie. Het maakt mij eigenlijk steeds minder uit tot welke groep ik behoor. Ik zie het zelf nog veel te veel in labels en hokjes. Ik kan ook mensen zien als iedereen die uniek en bijzonder is op zijn eigen manier. Ik zou willen dat die modus wat sterker gaat worden en dat hokjes-analyseren wat meer naar de achtergrond gaat. Snap je wat ik daarmee bedoel? Of ben ik te vaag?
Bij een selecte groep mensen helpt de diagnose autisme denk ik concreet bij hun bestaan. Dat is: mensen die te gestresst zijn om normaal te kunnen werken en loonkostensubsidie of een uitkering nodig hebben om niet dakloos, suicidaal en/of psychotisch te worden, mensen die zonder huishoudelijke hulp in het programma Mijn leven in puin belanden.
De diagnose had daarvoor echter net zo goed schizofrenie of borderline kunnen zijn. Tenzij het lotgenotencontact voor hen het allerbelangrijkste is. Dan hadhet net zo goed "lotgenotengroep voor mensen die traag zijn voor begrip en moeite hebben met sociaal contact" kunnen heten.
Maar lost autisme hun probleem op? Nee, het maskeert het alleen maar omdat er aan hen minder strenge eisen worden gesteld dan aan de rest van de mensheid. Ook ontwikkelen zij zichzelf hierdoor veel minder.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Nee hoor.quote:
[..]
Ik merk duidelijk dat je nog steeds pissed bent over mijn post in het persoonlijkheidsstoornissen-topic. Maar ik zal dat even terzijde leggen.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Nou ja, eerder zei je in een post dat het je daarom te doen was. Je wou alleen duidelijkheid zei je.quote:
[..]
Dat hoeft ook niet.
(...)
Ik krijg zelf de indruk dat het meer is om ergens bij te horen?quote:
[..]
Jammer dat je schijnbaar zelf de diagnose autisme moet krijgen om tot het inzicht te komen dat autisten gewoon gelijkwaardig zijn.
Zoiets wel ja.quote:
[..]
Ik krijg zelf de indruk dat het meer is om ergens bij te horen?
Het was bij mij vooral frustratie dat mensen zich in mijn beleving helemaal blind staarden op bepaalde gedragstrekjes en dan vervolgens een oordeel over mij hadden waar ik mij helemaal niet content mee voelde. Maar hoe ik mij voelde, wat ik leuk vond en welke kant ik in mijn leven op wilde, leek totaal niet opgemerkt te worden en er leek ook niet te worden geluisterd.
Sterker nog, dat was ook zo.
Als ik daar nu over vertel, kunnen veel mensen zich wel een voorstelling maken dat het heel moeilijk is geweest voor mij. Behalve mijn ouders. Die denken serieus dat ik een gelukkige jeugd heb gehad. Ik heb al honderd keer verteld dat ik vroeger behoorlijk werd gepest, maar dat lijken ze elke keer te vergeten.
Misschien is dat o.a. een reden dat ik nogal lang van stof ben en in herhaling kan vallen. Ik heb ook altijd het gevoel dat niemand het wil horen of mij tegen gaat spreken.
nee, dat weet ik nietquote:
Je kan je beter gaan afvragen waardoor het komt dat je zo boos bent in plaats van met passief-agressieve opmerkingen komen. Het enige wat je ermee bereikt is dat mensen dan ook onaardig tegen jou doen.
Welquote:
Ik ben niet meer boos, ik zeg gewoon dat het je gedrag verklaart.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
OKquote:
[..]
Wel
Ik ben niet meer boos, ik zeg gewoon dat het je gedrag verklaart.
Er zijn dingen die jou onduidelijk zijn over het onderzoek. Ooit gedacht om dat te -vragen- aan je hulpverleners? Zo van “joh.. betekent dit nou dat ik nu wel of niet binnen het spectrum val?” Dat kan je toch gewoon vragen aan hun?quote:
Ik heb de uitslag gekregen van mijn autisme-onderzoek. Allereerst kreeg ik te horen dat ik aan niet voldoende criteria voldoe om echt binnen het autisme spectrum te vallen.
Naar mijn weten vallen termen die voorheen klassiek autisme, asperger, pdd-nos en mcdd werden genoemd nu allemaal onder ASS. Dus toen begreep ik dat ik daar dus buiten val.
Sowieso heb ik ADHD en emotionele problemen / persoonlijkheidsstoornissen. Ik ben een paar jaar geleden behandeld voor borderline. Volgens het ASS onderzoek heb ik absoluut kenmerken van borderline, maar is er geen sprake van een echte borderline-stoornis.
Nu is mijn geval een beetje moeilijk want autistiforme kenmerken kunnen bij mij ook verklaard worden door ADHD en de emotionele problemen. Maar die twee dingen verklaren niet alles. Het komt er dus op neer dat ik eigenlijk wel PDD-NOS heb. Maar dat betekent toch dat ik dus wel binnen het spectrum val? Of wordt er dan gekeken naar de mate van symptomen? Hoe moet ik dat zien?
Wat weten wij fokkers nou wat tijdens jouw onderzoek is gebeurd? :’)
En hoe the fck weten wij nou of je autistisch bent. Jij hebt de test gedaan en je hulpverleners weten het antwoord dus aan wie moet je die vraag nou stellen?
Niemand is ook iemand
Wat is eigenlijk precies het doel van je topic? Wat verwacht je precies van de fokkers hier.. of juist niets?quote:
Die quote komt later nog wel.
Het komt erop neer dat wat vroeger klassiek autisme en asperger, etc nu allemaal onder ASS vallen. PDD-NOS was voorheen de rest-categorie. Je moet het denk ik zo zien dat de lichtere varianten van PDD-NOS niet gerekend worden onder ASS. Mensen met PDD-NOS die dus niet aan alle kenmerken voldoen van Asperger en klassiek autisme, maar de kenmerken die ze wel hebben staan heel prominent op de voorgrond, vallen wel onder ASS.
Ik val daar dus buiten, doch zijn er bij mij wel kenmerken die niet alleen te verklaren zijn vanuit ADHD en emotionele problemen. Dat heeft een naam, maar dat is een mondvol die ik mij niet kan herinneren. Daarom wilde ik een quote maken uit mijn verslag. Je zou kunnen zeggen dat deze naam de vernieuwde PDD-NOS is.
Ik heb in mijn kindertijd een vertraagde taalontwikkeling gehad en maakte stereotiepe bewegingen. Ik heb ook sociale problemen gehad en nog steeds. Ik kan niet adequaat reageren op de lichaamstaal van anderen en de communicatie is dan niet wederkerig. Om een voorbeeld te noemen: ik kan nogal ratelen en ik heb niet meteen door dat de ander daardoor zich lichtelijk geirriteerd kan voelen. De signalen van de ander pik ik wel op, maar dat wordt vertraagd in mijn brein verwerkt. Op den duur merk ik de lichaamstaal van de ander wel op. Dan voel ik mij heel bezwaard.
Ik heb in de loop der jaren wel wat trucjes geleerd om de communicatie beter te maken. Door belangstelling voor anderen te tonen en gesprekken luchtiger te maken, wordt de communicatie gelijkwaardiger. Voel ik mij op mijn gemak, dan kan ik ook over koetjes en kalfjes praten. De onderwerpen op zich boeien me dan geen reet, maar ik geniet van het contact wat ik heb met de ander. Ik voel me erbij horen en mijn eigen beleving vertoont raakvlakken met die van de ander.
Mensen zonder autisme moeten ook sociale vaardigheden aanleren, maar ze pikken dat sneller op. Hun hersenen kunnen meer prikkels tegelijk verwerken. Dus hun sociale ontwikkeling verloopt vaak synchroon met die van de meeste anderen. Daarom hoeven ze niet zo over dingen na te denken. Het gaat vanzelf.
Wat jij wel een keer terecht opmerkte, is dat ik de beleving heb van een niet-autist. Dat klopt denk ik wel. Ik denk dat ik de wereld wel beleef zoals de meeste anderen. Maar ik merk wel dat ik traag ben van begrip, dat het mij ook vermoeit en dat ik de neiging heb om mij af te sluiten.
Bij mij is het heel ambivalent. Enerzijds een hoop angst en moeite met schakelen. Daardoor leef ik erg passief. Anderzijds heb ik behoefte aan nieuwe prikkels, verrassing en ontwikkeling. Ik wil niet blijven hangen. Ik wil ook niet de easy way opgaan. Eigenlijk beschouw ik alles wat ik moeilijk vind en wat niet meteen lukt ook als een uitdaging. Ik ben dan heel erg gedreven om een manier te zoeken dit in de toekomst wel te kunnen.
Het wordt voor mij heel frustrerend als er geen oplossing voor bestaat. Autisme kan je niet genezen, hoeveel moeite je er ook in steekt. Nog steeds kan ik dan denken "dan leer ik er wel mee omgaan, maak ik er het beste van en ook dan kan ik een leuk interessant leven leiden". Maar de emoties van onmacht kan ik niet verdragen. Ik kan dan uit frustratie heel erg gaan klagen en agressief of passief-agressief worden. Eigenlijk uit pure wanhoop, want aangezien ik het zelf niet kan, wil ik dat de ander mij eruithaalt en mij helpt mijn wereldje te verbreden. En zo werkt het niet in het leven. En ik wil ook niet dat de ander zich voor mij gaat opofferen. Dat levert heel veel ambivalente negatieve gedachten op. Ik isoleer mezelf door rust te zoeken, maar ook uit schaamte. Ik wil mezelf niet oo deze manier laten zien. Ik wil niet zwak zijn. Ik wil juist sterk zijn en ook iets voor anderen kunnen betekenen.
Niemand is ook iemand
Die hebben vaak geen antwoord als het details gaat. Zo erg goed luisteren ze niet. Dat kost allemaal geld. Vanuit de verzekering is er gelimiteerde gesprekstijd. Ze hebben wel een verklaring voor hoe Pabst is maar het is niet meer dan dat, een verklaring waarvoor geen genetisch of ander soort bewijs is. Ondertussen gaat het leven voor hem gewoon verder met mensen die weinig begrip tonen blijkbaar en is het enige dat de diagnose autisme in een positieve zin verandert zn eigenwaarde en begrip voor autisten, wat dan nog wel weer mooi is maar dat doet hij zelf , het is niet per se een verdienste van de diagnose autisme. Had hij borderline gekregen had hij hetzelfde gereageerd denk ik, maar dan wellicht met meer begrip voor borderliners ipv autistenquote:
Er zijn dingen die jou onduidelijk zijn over het onderzoek. Ooit gedacht om dat te -vragen- aan je hulpverleners? Zo van “joh.. betekent dit nou dat ik nu wel of niet binnen het spectrum val?” Dat kan je toch gewoon vragen aan hun?
Wat weten wij fokkers nou wat tijdens jouw onderzoek is gebeurd? :’)
En hoe the fck weten wij nou of je autistisch bent. Jij hebt de test gedaan en je hulpverleners weten het antwoord dus aan wie moet je die vraag nou stellen?
Of misschien begrijp ik het verkeerd. Staat positief in die titel nou voor de uitslag of voor je gevoel?? Als de uitslag is: geen autisme maar het gevoel erover was positief omdat hij zich eindelijk gehoord voelde en meer begrip kreeg voor autisten. Dan snap ik het. Maar wacht maar hoe je er over 2 maanden over denkt. Dan is dat gevoel ook weer weg en komen de problemen terug denk ik, tenzij je het lukt om aan de hand hiervan zelf je denkpatronen te veranderen. Dat zou knap zijn.
[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 27-11-2017 10:03:42 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Autisten hebben misschien vreemde eigenschappen maar de meeste autisten hebben ook hele goede kenmerken c.q. eigenschappen. Kunst is om die in te zetten op de plek waar nodig. Het hoeft zeker niet als iets negatiefs gezien te worden.
De klassieke autisten met een ernstig gestoord IQ laat ik hier buiten beschouwing - dat is een heel ander en triest verhaal
De klassieke autisten met een ernstig gestoord IQ laat ik hier buiten beschouwing - dat is een heel ander en triest verhaal
"Hoka Hey!"
Ik weet dat je het goed bedoelt, maar dit zou voor mij en ook voor een hoop andere mensen met ASS behoorlijk pijnlijk overkomen.quote:
Autisten hebben misschien vreemde eigenschappen maar de meeste autisten hebben ook hele goede kenmerken c.q. eigenschappen. Kunst is om die in te zetten op de plek waar nodig. Het hoeft zeker niet als iets negatiefs gezien te worden.
De klassieke autisten met een ernstig gestoord IQ laat ik hier buiten beschouwing - dat is een heel ander en triest verhaal
Ik maak wel op dat je respect en waardering kan opbrengen voor mensen met ASS. Toch is het heel pijnlijk dat je een beeld hebt dat mensen met ASS persé heel andere behoeften en interesses hebben dan mensen die dat niet hebben.
De pijn die ik persoonlijk heb, is dat ik er niet bij hoor. Ik wil niet dat mensen ervan uitgaan dat ik liever thuis in mijn eentje zit omdat dat lekker rustig is. Als ik mij sociaal isoleer, zou het leuk zijn als iemand mij voor de verandering daaruit probeert te trekken ipv mij bekritiseren dat ikzelf ook initiatief moet nemen. Ik zou dat ook voor anderen doen trouwens.
Zeer zeker hebben autisten hele andere behoeften dan "gewone" mensen. Ik spreek namelijk uit eigen ervaringquote:
[..]
Ik weet dat je het goed bedoelt, maar dit zou voor mij en ook voor een hoop andere mensen met ASS behoorlijk pijnlijk overkomen.
Ik maak wel op dat je respect en waardering kan opbrengen voor mensen met ASS. Toch is het heel pijnlijk dat je een beeld hebt dat mensen met ASS persé heel andere behoeften en interesses hebben dan mensen die dat niet hebben.
De pijn die ik persoonlijk heb, is dat ik er niet bij hoor. Ik wil niet dat mensen ervan uitgaan dat ik liever thuis in mijn eentje zit omdat dat lekker rustig is. Als ik mij sociaal isoleer, zou het leuk zijn als iemand mij voor de verandering daaruit probeert te trekken ipv mij bekritiseren dat ikzelf ook initiatief moet nemen. Ik zou dat ook voor anderen doen trouwens.
De kenmerken en eigenschappen die ik vertoon worden over het algemeen als positief ervaren, zeker op mijn werk. Daarnaast genoeg "vreemde" eigenschappen maar die weet ik aardig te verbloemen. Wat anderen van je vinden (bekritiseren) is hun probleem, daar moet je boven staan. Met de diagnose worden heel veel dingen duidelijk, gedrag aanpassen naar de wens van anderen of zelfs "uitbannen" is niet te doen - aan je "beperkingen " aanpassen is het beste. En uitleg aan je directe omgeving werkt ook bevorderend
"Hoka Hey!"
Nee, voor de uitslag. Officieel is het een negatieve uitslag, maar omdat ik toch kenmerken heb die staan voor een pervasieve ontwikkelingsstoornis, vind ik voor mezelf dat ik me moet beschouwen als iemand binnen het ASS.quote:
Of misschien begrijp ik het verkeerd. Staat positief in die titel nou voor de uitslag of voor je gevoel??
Dat doe ik trouwens ook omdat ik mijzelf zo'n negatief stigma opleg, maar tegelijkertijd besef dat niemand met autisme hiervoor kiest. Ik ervaar nota bene zelf hoe verschrikkelijk moeilijk het kan zijn. Dus ik beschouw het ook als een levensles voor mezelf.
Daarbij ... het lukt de meeste mensen op den duur om hun ASS te kunnen accepteren. Daar probeer ik kracht uit te halen. Mijzelf beter voelen omdat ik officieel buiten het spectrum val, vind ik juist zwak, laf en vooral heel erg arrogant en egoistisch
Dit heeft Magnetronkoffie mij ook een paar keer uitgelegd. Daarom dacht hij zelf dat ik juist geen ASS heb. Hij ziet bij mij dat ik vooral de beleving heb van een 'niet-autist'.quote:
[..]
Zeer zeker hebben autisten hele andere behoeften dan "gewone" mensen. Ik spreek namelijk uit eigen ervaring
Misschien maakt dit in mijn geval ook dat ik buiten het spectrum val.
Maar zou dit niet per persoon verschillend zijn vraag ik mij dan af?
Net zoals ieder mens is iedere autist verschillend en zijn er allerlei gradaties. Ik dacht bij mijzelf dat het enorm meeviel maar daar dacht de onderzoeker heel anders over - het resultaat was schokkend maar verklaart wel een heleboel .......quote:
[..]
Dit heeft Magnetronkoffie mij ook een paar keer uitgelegd. Daarom dacht hij zelf dat ik juist geen ASS heb. Hij ziet bij mij dat ik vooral de beleving heb van een 'niet-autist'.
Misschien maakt dit in mijn geval ook dat ik buiten het spectrum val.
Maar zou dit niet per persoon verschillend zijn vraag ik mij dan af?
"Hoka Hey!"
Ik herken mijzelf erg in deze jongen. Altijd alles dwangmatig moeten beredeneren en willen verklaren en continu moeten dealen met twijfels en besluiteloosheid. Het is bij mij wel minder extreem, als het gaat om alledaagse beslissingen. Ik kan wel helemaal verzuipen in details en informatie als ik mijn gevoelens en zelfbeeld op een rijtje wil zetten. Ik kan wel verbanden trekken, maar daar kan ik dan niet mee stoppen: in plaats van dat ik van A naar B ga, ga ik razendsnel door naar C, D, E en soms helemaal naar Z.
Dat stukje met die moeder zou bij mij anders gaan. Ik denk dat hij het verdriet van zijn moeder zeker opmerkt dat zijn moeder verdriet heeft, maar hij zit dan nog in de modus om over zijn eigen beleving te praten. Het lukt hem niet om dat even te onderbreken en te schakelen naar wat er met zijn moeder gebeurt. Daarom lijkt hij heel erg kil, maar onbewust raakt het hem. Het heeft meer te maken met het niet kunnen schakelen en uiting kunnen geven aan emoties (want anders zou hij erdoor overspoeld raken).
Ik vond het ook wel slikken hoor.quote:
[..]
Net zoals ieder mens is iedere autist verschillend en zijn er allerlei gradaties. Ik dacht bij mijzelf dat het enorm meeviel maar daar dacht de onderzoeker heel anders over - het resultaat was schokkend maar verklaart wel een heleboel .......
Maar onderzoekers letten heel specifiek op bepaalde kenmerken: dat moeten ze immers ook doen.
Het zal waarschijnlijk ook wel meevallen bij jou, omdat je in de loop der jaren veel vaardigheden hebt opgedaan om je te kunnen aanpassen. Misschien kom je op iedereen over als een hele normale man en vonden de onderzoekers je ook niet raar. Maar zij moeten echt op die gedragskenmerken letten om te bepalen of het autisme is of iets anders.
Ga vanavond even het filmpje bekijken - ben benieuwd. Misschien herken ik ook wel dingen. Zo normaal kom ik trouwens niet over hoor, maar mijn omgeving weet hoe ik kan reageren en houd daar wel een beetje rekening mee - en ach wie is er wel "normaal"? Je eigen "gebreken" herkennen en dit met een beetje humor kunnen bekijken is een groot goed.quote:
[..]
Ik vond het ook wel slikken hoor.
Maar onderzoekers letten heel specifiek op bepaalde kenmerken: dat moeten ze immers ook doen.
Het zal waarschijnlijk ook wel meevallen bij jou, omdat je in de loop der jaren veel vaardigheden hebt opgedaan om je te kunnen aanpassen. Misschien kom je op iedereen over als een hele normale man en vonden de onderzoekers je ook niet raar. Maar zij moeten echt op die gedragskenmerken letten om te bepalen of het autisme is of iets anders.
Ik ben bijvoorbeeld extreem overgevoelig voor geluiden en geuren - dat is enorm irritant - vooral voor mezelf
"Hoka Hey!"
Ik kan het me wel voorstellen dat het irritant is. Ik ben er eerder ondergevoelig voor.quote:
[..]
Ga vanavond even het filmpje bekijken - ben benieuwd. Misschien herken ik ook wel dingen. Zo normaal kom ik trouwens niet over hoor, maar mijn omgeving weet hoe ik kan reageren en houd daar wel een beetje rekening mee - en ach wie is er wel "normaal"? Je eigen "gebreken" herkennen en dit met een beetje humor kunnen bekijken is een groot goed.
Ik ben bijvoorbeeld extreem overgevoelig voor geluiden en geuren - dat is enorm irritant - vooral voor mezelf
Behalve voor krijsende kinderen. Ik moet me soms echt inhouden als ik van die kutkoters in de supermarkt hoor janken. Vooral als ik achteraf hoor dat ze dat alleen maar doen omdat ze bijvoorbeeld geen chocolade krijgen. En dan zie ik die ouders daar ook uiterst passief op reageren. Enerzijds wil ik tegen die ouders roepen "Godverdomme, voed je kinderen eens op, zeg!" Ook heb ik drang om de winkel uit te rennen. Tegelijkertijd heb ik vreemd genoeg de neiging om die sterke prikkels op te blijven zoeken, omdat ik daar ook een soort kick van krijg. Niet dat ik kindergejank zo leuk vind, maar omdat ik dingen ga voelen die mij uit mijn passiviteit kunnen trekken.
Alles is ambivalent in mij. Want behalve dat ik het irritant vind, besef ik heel goed dat je het kleine kinderen niet kwalijk kan nemen.
Tegenover mij woont ook een krijsend kind. Heel irritant! Maar het is nog veel erger als ik weet dat de moeder ook regelmatig door woede uit haar plaat gaat en schreeuwt waar haar kinderen bij zijn. Het betreffende kind is twee jaar oud. De eerste drie jaar zijn het allerbelangrijkste voor iemand zijn ontwikkeling. Wat ze dus doet, is dat kind voor zijn leven kapotmaken. Ik zit soms zelfs serieus te janken als ik nadenk hoe het dat kind zal vergaan. Ik heb de kinderbescherming ook gebeld. Dat bleek de hele buurt al regelmatig gedaan te hebben. Dat gezin krijgt al hulp. Meer kan je niet doen. Voelt heel machteloos!
Hoe zouden die ouders volgens jou dan moeten reageren?quote:
[..]
Ik kan het me wel voorstellen dat het irritant is. Ik ben er eerder ondergevoelig voor.
Behalve voor krijsende kinderen. Ik moet me soms echt inhouden als ik van die kutkoters in de supermarkt hoor janken. Vooral als ik achteraf hoor dat ze dat alleen maar doen omdat ze bijvoorbeeld geen chocolade krijgen. En dan zie ik die ouders daar ook uiterst passief op reageren. Enerzijds wil ik tegen die ouders roepen "Godverdomme, voed je kinderen eens op, zeg!" Ook heb ik drang om de winkel uit te rennen. Tegelijkertijd heb ik vreemd genoeg de neiging om die sterke prikkels op te blijven zoeken, omdat ik daar ook een soort kick van krijg. Niet dat ik kindergejank zo leuk vind, maar omdat ik dingen ga voelen die mij uit mijn passiviteit kunnen trekken.
Alles is ambivalent in mij. Want behalve dat ik het irritant vind, besef ik heel goed dat je het kleine kinderen niet kwalijk kan nemen.
Tegenover mij woont ook een krijsend kind. Heel irritant! Maar het is nog veel erger als ik weet dat de moeder ook regelmatig door woede uit haar plaat gaat en schreeuwt waar haar kinderen bij zijn. Het betreffende kind is twee jaar oud. De eerste drie jaar zijn het allerbelangrijkste voor iemand zijn ontwikkeling. Wat ze dus doet, is dat kind voor zijn leven kapotmaken. Ik zit soms zelfs serieus te janken als ik nadenk hoe het dat kind zal vergaan. Ik heb de kinderbescherming ook gebeld. Dat bleek de hele buurt al regelmatig gedaan te hebben. Dat gezin krijgt al hulp. Meer kan je niet doen. Voelt heel machteloos!
Hoe weet je trouwens dat de hele buurt de Kinderbescherming ook had gebeld en dat ze al hulp krijgt?
Bijvoorbeeld tegen hun kind zeggen dat ze stil moeten zijn.quote:
[..]
Hoe zouden die ouders volgens jou dan moeten reageren?
Besluiteloosheid herken ik heeel erg. 1 van de vervelendste dingen due er zijn. Tja, hoort bij autisme. Moet je maar mee leren leven! Maar als het bij depressie had gehoord hadden we wel een behandeling ervoor gekregen. Dat is dus weer zoiets waarvan ik denk; hoera dat er een aan autisme verwante stoornis wordt vermoed
Of er een behandeling noodzakelijk is (en uberhaupt bestaat) of dat zoiets bij het leven hoort helaas is weer een heel andere discussie, feit blijft dat doordat dingen onder autisme worden gebracht er behandelingen die voor anderen wel beschikbaar zijn, afvallen
En medicijnen vlakken je gevoelens af, daarom ben ik ermee gestopt (had ze eerst voor wat anders gekregen). Dus eigenlijk maakt het allemaal niet uit, als je eenmaal psychische problemen hebt dan is er weinig hoop meer op verbetering tenzij je ze ineens niet meer hebt, haha... Zo is het wel, het is hetzelfde als dat de zon schijnt of het regent, mensen geloven graag dat ze er invloed op hebben, maar dat kan nket eens zonder dat je weer iets anders verandert, ook als je positief denkt maakt iets van buitenaf dat mogelijk, wij worden bestuurd
[ Bericht 30% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 29-11-2017 23:17:40 ]
Of er een behandeling noodzakelijk is (en uberhaupt bestaat) of dat zoiets bij het leven hoort helaas is weer een heel andere discussie, feit blijft dat doordat dingen onder autisme worden gebracht er behandelingen die voor anderen wel beschikbaar zijn, afvallen
En medicijnen vlakken je gevoelens af, daarom ben ik ermee gestopt (had ze eerst voor wat anders gekregen). Dus eigenlijk maakt het allemaal niet uit, als je eenmaal psychische problemen hebt dan is er weinig hoop meer op verbetering tenzij je ze ineens niet meer hebt, haha... Zo is het wel, het is hetzelfde als dat de zon schijnt of het regent, mensen geloven graag dat ze er invloed op hebben, maar dat kan nket eens zonder dat je weer iets anders verandert, ook als je positief denkt maakt iets van buitenaf dat mogelijk, wij worden bestuurd
[ Bericht 30% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 29-11-2017 23:17:40 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
|
|
