W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiėren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Als IT'er kijk ik ook regelmatig naar documentaires over het heelal, zwarte gaten, theorieėn over tijd en zwaartekracht. En dan ga je zelf een beetje nadenken over hoe alles werkt, niet op het niveau van Einstein en andere experts op dat gebied... maar meer in een richting waar je je wat meer thuis in voelt. In mijn geval: computers.
Om te beginnen wat is tijd? Als je een computer aanzet begint er ook een tijd te lopen, in de cpu, met een bepaalde snelheid: bijvoorbeeld 4 miljard kloktikken per seconde. Geen enkele informatieoverdracht kan sneller dan dat, net als in ons universum de lichtsnelheid gelimiteerd is.
Dan komen we bij energie en/of massa. Deze kun je vergelijken met applicaties die op de computer draaien en zijn belastend op de processor. Een zware applicatie kan zo de helft van alle beschikbare kloktikken opeisen, waardoor er minder processortijd overblijft voor andere processen en dus het systeem merkbaar langzamer wordt. Net als dat tijd langzamer gaat in de buurt van een massief object in de ruimte.
Zwaartekracht wordt een lastigere. Ik denk dan aan dat applicaties elkaar kunnen beļnvloeden door cpu-tijd weg te pikken.
En wat gebeurt er dan als een "domme" processor probeert te delen door 0? (op een mechanische calculator bijvoorbeeld) Dan gaat alle tijd zitten in het uitrekenen van het resultaat en zal geen enkele applicatie nog kloktikken krijgen en vindt geen informatieoverdacht meer plaats. Klinkt een beetje als een zwart gat.
Aan de ene kant is het een hersenkronkel en aan de andere kant ga je haast denken dat we inderdaad in een simulatie leven. En dit is eigenlijk nog maar een kleine greep uit wat er allemaal nog meer speelt in ons universum.
Om te beginnen wat is tijd? Als je een computer aanzet begint er ook een tijd te lopen, in de cpu, met een bepaalde snelheid: bijvoorbeeld 4 miljard kloktikken per seconde. Geen enkele informatieoverdracht kan sneller dan dat, net als in ons universum de lichtsnelheid gelimiteerd is.
Dan komen we bij energie en/of massa. Deze kun je vergelijken met applicaties die op de computer draaien en zijn belastend op de processor. Een zware applicatie kan zo de helft van alle beschikbare kloktikken opeisen, waardoor er minder processortijd overblijft voor andere processen en dus het systeem merkbaar langzamer wordt. Net als dat tijd langzamer gaat in de buurt van een massief object in de ruimte.
Zwaartekracht wordt een lastigere. Ik denk dan aan dat applicaties elkaar kunnen beļnvloeden door cpu-tijd weg te pikken.
En wat gebeurt er dan als een "domme" processor probeert te delen door 0? (op een mechanische calculator bijvoorbeeld) Dan gaat alle tijd zitten in het uitrekenen van het resultaat en zal geen enkele applicatie nog kloktikken krijgen en vindt geen informatieoverdacht meer plaats. Klinkt een beetje als een zwart gat.
Aan de ene kant is het een hersenkronkel en aan de andere kant ga je haast denken dat we inderdaad in een simulatie leven. En dit is eigenlijk nog maar een kleine greep uit wat er allemaal nog meer speelt in ons universum.
Helaas is er het probleem dat deze computer een substraat odig heeft om te kunnen werken, dus gewone materie of een ander soort materie en/of energie.
Deze materie moet dan ook weer gesimuleerd worden etc etc.
Occam's Razor
Deze materie moet dan ook weer gesimuleerd worden etc etc.
Occam's Razor
Exaudi orationem meam
Requiem aeternam dona eis, Domine.
Et lux perpetua luceat eis.
Requiem aeternam dona eis, Domine.
Et lux perpetua luceat eis.
Simulatie is de nabootsing van een werkelijkheid, over welke werkelijkheid heb je het dan? Verder lijkt het mij volstrekt logisch dat een computer werkt conform de natuurwetten, en omgekeerd.
|
|
