Ben ik narcistisch?

quote:

Op zaterdag 4 november 2017 00:08 schreef Onderbroekomjehoofd het volgende:

[..]

Wellicht is het ergens ook iets typisch van deze tijd. Dat zou ook kunnen.

Ik zou er iig niet wakker van liggen. Ik heb dat gevoel ook weleens

quote:

Op vrijdag 3 november 2017 19:03 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Een narcist is iemand waarvan we in de volksmond zeggen dat die nogal vol is van zichzelf.

Als dat ziekelijke vormen aanneemt krijg je een soort Trump en spreken we van een persoonlijkheidsstoornis. Zo iemand is zijn omgeving tot last en liegt, heeft weinig empathie en doet alles voor eigen gewin. Leeft op aandacht, ten koste van anderen

Sinds wanneer is Trump gediagnosticeerd met een antisociale persoonlijkheidsstoornis?

quote:

Op zaterdag 4 november 2017 00:23 schreef Onderbroekomjehoofd het volgende:

[..]

Ja als je echt een hardcore narcist bent (met de stoornis) dan ben je extreem self-centred. Tot op het eenzame af. Je niet kunnen verbinden met mensen, geen gelijkwaardigheid aan kunnen gaan enz. Maar ook een diepe minachting naar anderen (of hoort dit laatste meer bij antisociale stoornis?).
Nou in lichte mate ervaar dat ik ook ergens wel soms. Vooral het écht kunnen verbinden met anderen . Maar ja, dat heeft misschien ook wel weerte maken met andere, onderliggende issues op persoonlijk vlak.

Ik denk dat van het niet kunnen binden dat dat vooral met andere dingen te maken heeft. Ik heb dat ook wel. Het lijkt allemaal zo oppervlakkig te zijn

Je vraagt om een diagnose, maar wat zijn de problemen waar je mee worstelt?

quote:

Op zaterdag 4 november 2017 00:14 schreef Onderbroekomjehoofd het volgende:

[..]

Ja dat is echt het klassieke plaatje van de problematische, ziekelijke narcist. Dat ongezonde herken ik gelukkig niet. Wat me eigenlijk nog geweldiger maakt. Haha.

Ha ha, prachtige humor!

quote:

Op zaterdag 4 november 2017 00:23 schreef madam-april het volgende:

[..]

Sinds wanneer is Trump gediagnosticeerd met een antisociale persoonlijkheidsstoornis?

Waar heb ik het over ASPS?

Ik had het over narcisme, waar veel experts het bij Trump wel over eens zijn. Al moet je als president altijd wel een beetje narcistisch zijn, bij hem is het ziekelijk. Hij kan geen kritiek incasseren, heeft weinig tot geen empathie en alles draait om zijn ego. Weet alles in speeches ook zo te draaien dat het om hem gaat. Hij overdrijft zijn eigen prestaties gigantisch. Echt een prototype narcist.

quote:

Op zaterdag 4 november 2017 00:23 schreef Onderbroekomjehoofd het volgende:

[..]

Ja als je echt een hardcore narcist bent (met de stoornis) dan ben je extreem self-centred. Tot op het eenzame af. Je niet kunnen verbinden met mensen, geen gelijkwaardigheid aan kunnen gaan enz. Maar ook een diepe minachting naar anderen (of hoort dit laatste meer bij antisociale stoornis?).
Nou in lichte mate ervaar dat ik ook ergens wel soms. Vooral het écht kunnen verbinden met anderen . Maar ja, dat heeft misschien ook wel weerte maken met andere, onderliggende issues op persoonlijk vlak.

Minachting, jaloezie, etc.

En je kwetsbaar opstellen doet een narcist liever niet, dus dan worden relaties erg lastig. Wederkerigheid ontbreekt ook.

Narcisten hebben in het algemeen conflicten met anderen in de omgeving, omdat ze anderen voor hun eigen gewin gebruiken. Jij komt over als iemand die ijdel is en zelf-geil is, maar dat maakt je niet meteen narcist.

Echte narcisten praten over zichzelf in derde persoon enkelvoud.

quote:

Op zondag 5 november 2017 13:31 schreef Onderbroekomjehoofd het volgende:

[..]

Ook lang niet altijd trouwens hoor. Heb ook dagen dat ik dat helemaal niet heb...

[..]

Hoe doe je dat precies dan?

Dat je zo praat van: 'Zlatan, heeft vandaag goed gespeeld', terwijl je dan zelf Zlatan bent?

Was niet echt een serieuze opmerking, maar het valt mij wel vaak op. Gisteren ook met iemand gepraat die echt compleet vol van zichzelf was en de hele tijd op zo'n manier sprak zoals jij nu aangeeft. Vond het wel grappig eigenlijk.

quote:

Op vrijdag 3 november 2017 17:31 schreef Hiddendoe het volgende:

[..]

Wat is een gewone narcist?
En wanneer is narcisme een persoonlijkheidsstoornis?

Verschil in IQ maakt de beleving voor anderen veel uit. Of de frequentie aan blootstelling bepaalt ook wel of iemand de extremiteiten gaat zien en/of herkent.

Laatst een verhaal gelezen over een meisje van 18 met narcisme die haar vriendje tot zelfmoord heeft gedwongen, en na diens dood op social media allerlei campagnes voor zelfmoordslachtoffers is begonnen. Dat zet in perspectief hoe ver iemand met echt narcisme kan gaan en dat iemand die gewoon een beetje arrogant is echt niet meteen aan narcisme lijdt.

quote:

Op zondag 5 november 2017 14:08 schreef Quotidien het volgende:
Laatst een verhaal gelezen over een meisje van 18 met narcisme die haar vriendje tot zelfmoord heeft gedwongen, en na diens dood op social media allerlei campagnes voor zelfmoordslachtoffers is begonnen. Dat zet in perspectief hoe ver iemand met echt narcisme kan gaan en dat iemand die gewoon een beetje arrogant is echt niet meteen aan narcisme lijdt.

Damn, dat is wel een extreem geval.

quote:

Op vrijdag 3 november 2017 21:16 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Dat staat er toch?

Al zijn zelfdiagnoses niet zo'n goed idee natuurlijk.

Dat vind ik altijd het probleem met psychologische tests. Want ook als een professional jou bevraagt, ben jij het nog altijd zelf die het antwoord geeft.

Jij leest de vraag, denkt na over jezelf en geeft antwoord. Is dat veel betrouwbaarder als een psycholoog de vragen heeft uitgeprint en onder je neus heeft geschoven ipv dat je in je eentje op een website zit te klikken!? (Dikke kans dat je ook onder begeleiding de test op een computer invult overigens).

En hoe betrouwbaar zijn die tests überhaupt!? Je voelt toch van kilometers aankomen hoe elk antwoord gewogen en geïnterpreteerd zal worden!? Je zou wel gek zijn om bijvoorbeeld bij een test tijdens een sollicitatieprocedure aan te vinken dat je iemand wel iets aan zou kunnen doen of dat je het leuk vindt om andere mensen treiteren (Okay, bij zulke tests worden doorgaans dan ook niet zulke extremen als antwoordmogelijkheid gegeven, maar dan nog...)

Opzich is er niets mis met van jezelf houden, het wordt pas vervelend als je je niet kan verplaatsen in de gedachtegang van een ander (empathie), als je dat mist, wordt het behouden van relaties en omgang met mensen een serieus probleem.

quote:

Op zondag 5 november 2017 18:46 schreef Puntenjager het volgende:

[..]

Dat vind ik altijd het probleem met psychologische tests. Want ook als een professional jou bevraagt, ben jij het nog altijd zelf die het antwoord geeft.

Jij leest de vraag, denkt na over jezelf en geeft antwoord. Is dat veel betrouwbaarder als een psycholoog de vragen heeft uitgeprint en onder je neus heeft geschoven ipv dat je in je eentje op een website zit te klikken!? (Dikke kans dat je ook onder begeleiding de test op een computer invult overigens).

En hoe betrouwbaar zijn die tests überhaupt!? Je voelt toch van kilometers aankomen hoe elk antwoord gewogen en geïnterpreteerd zal worden!? Je zou wel gek zijn om bijvoorbeeld bij een test tijdens een sollicitatieprocedure aan te vinken dat je iemand wel iets aan zou kunnen doen of dat je het leuk vindt om andere mensen treiteren (Okay, bij zulke tests worden doorgaans dan ook niet zulke extremen als antwoordmogelijkheid gegeven, maar dan nog...)

De tests zijn betrouwbaar. Valide is een andere vraag. Ze meten misschien niet hoe iemand echt is, maar hoe iemand zichzelf ziet (of hoe iemand wil dat jij hem/haar ziet). Daar heb je gelijk in. Natuurlijk zijn psychologen zich daar ook bewust van. Sterker nog, daar worden best wat colleges aan gewijd.

De meetinstrumenten die worden gebruikt zitten vaak wel zo in elkaar dat enige inconsistentie in de antwoorden zichtbaar is wanneer je de vragen niet naar waarheid invult. Omdat de vragenlijsten bij uitgebreide onderzoeken vrij lang zijn, is het moeilijk om consistent dezelfde leugens vol te houden. Ook vereist het wel een bepaald inzicht in jezelf en in de vragen, wat niet iedereen heeft.

Bovendien heb je er bij een psycholoog niet zoveel aan om te liegen, aangezien je er meestal zit omdat je geholpen wil worden. In andere gevallen waarbij je wel baat hebt bij liegen, zoals bij assessments of verplicht psychologisch onderzoek (vanwege bijvoorbeeld criminele overtredingen) is dat een ander verhaal. Maar dan combineren ze het vaak met interviews; interviews met jou, met je familie en omgeving. Discrepanties worden dan ook eerder duidelijk.

En de psycholoog bespreekt vaak de antwoorden met je naderhand, dus ook inconsistente antwoorden of vragen waar twijfel over bestaat. Daarmee is het nooit gelijk aan een zelfdiagnose (gesteld aan de hand van herkenning in bepaalde symptomen, zonder dat je weet hoe je die moet interpreteren). Meetinstrumenten vragen naar specifieke gedragingen en kennen een bepaalde score toe, wat natuurlijk al een heel ander beeld geeft dan simpelweg een paar symptomen in jezelf herkennen. Je scoort dan binnen een bepaalde 'normaal', of niet. Dat wordt gebaseerd op normgroepen.

In theorie, stel je hebt een meetinstrument die meet hoe betrouwbaar jij bent als medewerker. Vrijwel iedereen wil daar positief uitkomen. Het kan zijn dat juist de mensen die liegen op de test gemiddeld té hoog scoren waardoor ze buiten de norm vallen, en daardoor verdacht zijn. Je zou dan als bedrijf bijvoorbeeld bewust kunnen kiezen voor iemand die gemiddeld scoort, en de mensen die laag én hoog scoren niet uitnodigen. Het kan dus maar zo dat wanneer je jezelf bewust beter voor doet, er juist een vreemde score uitkomt die argwaan opwerkt.

Maar inderdaad, het is een bekend probleem. Bepaalde populaties zijn standaard lastiger beoordelen. Zoals, ja, narcisten. Daarom zijn er bijv. steeds meer selectieprocedures die geen vragenlijsten gebruiken, maar SJT's of gamification. Daarmee krijg je meer ongefilterde reacties van sollicitanten.

quote:

Op zaterdag 4 november 2017 11:53 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Waar heb ik het over ASPS?

Ik had het over narcisme, waar veel experts het bij Trump wel over eens zijn. Al moet je als president altijd wel een beetje narcistisch zijn, bij hem is het ziekelijk. Hij kan geen kritiek incasseren, heeft weinig tot geen empathie en alles draait om zijn ego. Weet alles in speeches ook zo te draaien dat het om hem gaat. Hij overdrijft zijn eigen prestaties gigantisch. Echt een prototype narcist.

Narcistische persoonlijkheidsstoornis bestaat niet meer in het DSM-V. Dat valt nu onder antisociale persoonlijkheidsstoornis.

Maar dat terzijde. Sinds wanneer is hij gediagnosticeerd met een antisociale/narcistische persoonlijkheidsstoornis?

quote:

Op zondag 5 november 2017 21:43 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

De tests zijn betrouwbaar. Valide is een andere vraag. Ze meten misschien niet hoe iemand echt is, maar hoe iemand zichzelf ziet (of hoe iemand wil dat jij hem/haar ziet). Daar heb je gelijk in. Natuurlijk zijn psychologen zich daar ook bewust van. Sterker nog, daar worden best wat colleges aan gewijd.

De meetinstrumenten die worden gebruikt zitten vaak wel zo in elkaar dat enige inconsistentie in de antwoorden zichtbaar is wanneer je de vragen niet naar waarheid invult. Omdat de vragenlijsten bij uitgebreide onderzoeken vrij lang zijn, is het moeilijk om consistent dezelfde leugens vol te houden. Ook vereist het wel een bepaald inzicht in jezelf en in de vragen, wat niet iedereen heeft.

Bovendien heb je er bij een psycholoog niet zoveel aan om te liegen, aangezien je er meestal zit omdat je geholpen wil worden. In andere gevallen waarbij je wel baat hebt bij liegen, zoals bij assessments of verplicht psychologisch onderzoek (vanwege bijvoorbeeld criminele overtredingen) is dat een ander verhaal. Maar dan combineren ze het vaak met interviews; interviews met jou, met je familie en omgeving. Discrepanties worden dan ook eerder duidelijk.

En de psycholoog bespreekt vaak de antwoorden met je naderhand, dus ook inconsistente antwoorden of vragen waar twijfel over bestaat. Daarmee is het nooit gelijk aan een zelfdiagnose (gesteld aan de hand van herkenning in bepaalde symptomen, zonder dat je weet hoe je die moet interpreteren). Meetinstrumenten vragen naar specifieke gedragingen en kennen een bepaalde score toe, wat natuurlijk al een heel ander beeld geeft dan simpelweg een paar symptomen in jezelf herkennen. Je scoort dan binnen een bepaalde 'normaal', of niet. Dat wordt gebaseerd op normgroepen.

In theorie, stel je hebt een meetinstrument die meet hoe betrouwbaar jij bent als medewerker. Vrijwel iedereen wil daar positief uitkomen. Het kan zijn dat juist de mensen die liegen op de test gemiddeld té hoog scoren waardoor ze buiten de norm vallen, en daardoor verdacht zijn. Je zou dan als bedrijf bijvoorbeeld bewust kunnen kiezen voor iemand die gemiddeld scoort, en de mensen die laag én hoog scoren niet uitnodigen. Het kan dus maar zo dat wanneer je jezelf bewust beter voor doet, er juist een vreemde score uitkomt die argwaan opwerkt.

Maar inderdaad, het is een bekend probleem. Bepaalde populaties zijn standaard lastiger beoordelen. Zoals, ja, narcisten. Daarom zijn er bijv. steeds meer selectieprocedures die geen vragenlijsten gebruiken, maar SJT's of gamification. Daarmee krijg je meer ongefilterde reacties van sollicitanten.

Wat is voor jou als psycholoog (dat studeer je toch!?) het verschil tussen valide en betrouwbaar!? Ik bedoel iig de overeenkomst tussen testresultaat en je daadwerkelijke karakter.

De lengte van die tests is idd vaak absurd. Ook komen dezelfde vragen tig keer terug, maar dan net even anders geformuleerd en een fractioneel ander voorbeeld.
Ik snap dat ter controle is. Het probleem is alleen dat het ook net een andere herinnering (en je handelen toen) kan triggeren. Het zijn immers heel vaak voorbeelden met de vraag hoe jij daar in zou reageren.

Stel bijvoorbeeld dat je mij vraagt of ik harmonieus functioneer in een groep. Dan zal ik 1 van de antwoorden in het midden aangeven. Ik ben helemaal geen trouble seeker en gedonder en gezeik loopt meestal niet goed af voor mij (ik word de groep uitgekickt), dus ik vermijd conflict liever.
Echter, als je mij vraagt of ik conflicten altijd uit de weg ga dan is het antwoord 'nee'. Als het echt een belachelijke situatie is en ik word onheus bejegend, dan ga ik er snoeihard in.
Conclusie: Puntenjager is helemaal niet harmonieus en maakt problemen. Zijn eerste antwoord zal gelogen zijn, want het komt niet overeen met het antwoord op de controlevraag (ik weet niet hoe die gelijksoortige vragen officieel genoemd worden). De conclusie is alleen niet correct. Mijn beide antwoorden zijn waar.

Het ligt er dus maar net aan waar je precies bij jezelf aan denkt als je 1 van de meerkeuze antwoorden aanvinkt. Ook kun je jezelf vaak wel in verschillende antwoorden vinden. Dan moet je het antwoord geven dat het best bij je past krijg je altijd te horen. Alleen maar al te vaak is dat haast niet te doen en prik je maar blind 1 van de 2 of zelfs 3 antwoorden die wel mogelijk zijn. Echter door de uitvergroting van kleine verschillen in de eindscore per categorie krijg je dan wèl een behoorlijk vertekend resultaat. Om maar te zwijgen over de discrepantie die dan opeens aanwezig is in die controlevragen (maar in je karakter helemaal niet zo sterk).

[ Bericht 0% gewijzigd door Puntenjager op 05-11-2017 22:48:24 ]

quote:

Op zondag 5 november 2017 22:08 schreef madam-april het volgende:

[..]

Narcistische persoonlijkheidsstoornis bestaat niet meer in het DSM-V. Dat valt nu onder antisociale persoonlijkheidsstoornis.

Maar dat terzijde. Sinds wanneer is hij gediagnosticeerd met een antisociale/narcistische persoonlijkheidsstoornis?

Als hij al officieel gediagnosticeerd is, zal hij dat natuurlijk nooit openbaar maken. Sterker nog, zelfs een simpel IQ-testje weigert hij te doen. Hij scoort echter wèl veeeuuul hoger qua IQ dan zijn bloedeigen minister van buitenlandse zaken (Tillerson)