R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Het is eigenlijk best logisch dat mensen vragen wat je anders had kunnen doen. Niet om jou tot schuldige te maken, maar uit zelfbehoud voor de ander. Denk dat men toch wil horen of er ergens invloed was, zodat zij zelf de angst kunnen pareren, door te denken dat zij altijd overal rekening mee houden.
Als je dat niet doet, kan er niemand meer over straat.
Men heeft alleen niet door dat dit automatische gedrag om jezelf te beschermen, blijkbaar zoveel invloed heeft op het slachtoffer.
Als je dat niet doet, kan er niemand meer over straat.
Men heeft alleen niet door dat dit automatische gedrag om jezelf te beschermen, blijkbaar zoveel invloed heeft op het slachtoffer.
Het is begrijpelijk, maar niet zo functioneel. Door Anne Faber raden mensen aan om niet in je eentje door de regen te fietsen. Ze vonden het allemaal gek dat zij dat deed. Absurd natuurlijk, dan kan je nergens alleen meer heen als je overal rekening mee moet houden.quote:Op maandag 23 oktober 2017 06:35 schreef Jopie78 het volgende:
Het is eigenlijk best logisch dat mensen vragen wat je anders had kunnen doen. Niet om jou tot schuldige te maken, maar uit zelfbehoud voor de ander. Denk dat men toch wil horen of er ergens invloed was, zodat zij zelf de angst kunnen pareren, door te denken dat zij altijd overal rekening mee houden.
Als je dat niet doet, kan er niemand meer over straat.
Men heeft alleen niet door dat dit automatische gedrag om jezelf te beschermen, blijkbaar zoveel invloed heeft op het slachtoffer.
Ik vond vrouwen die nooit alleen fietsen in het donker een beetje overdreven, maar het speelt blijkbaar bij velen.
Het is juist heel functioneel. In principe kan je ook nergens heen, zonder risico te lopen. Maar we hebben dus een mechanisme ontwikkeld, waarmee we die gevaren wegrationaliseren, zodat we alsnog zonder angsten over straat kunnen.quote:Op maandag 23 oktober 2017 08:10 schreef viceversa het volgende:
Het is begrijpelijk, maar niet zo functioneel. Door Anne Faber raden mensen aan om niet in je eentje door de regen te fietsen. Ze vonden het allemaal gek dat zij dat deed. Absurd natuurlijk, dan kan je nergens alleen meer heen als je overal rekening mee moet houden.
Ik vond vrouwen die nooit alleen fietsen in het donker een beetje overdreven, maar het speelt blijkbaar bij velen.
Maar je hebt gelijk, als je er bewust naar kijkt is het niet functioneel, alleen zijn we niet zo bewust als we graag zouden willen.
Er zijn ook zat mannen die niet alleen over straat gaan, of bepaalde plekken mijden.
Toen ik kanker had, was het eerste wat mensen vroegen hoe ik er achter was gekomen. Mensen tonen dus niet als eerste empathie, ze zoeken eerst naar manieren om zichzelf te beschermen. En daarna beginnen ze te vertellen over een ander die óók ziek is (geweest). Troost is een raar mechaniek.
[ Bericht 7% gewijzigd door _I op 23-10-2017 08:18:24 ]
Het is functioneel, maar het is niet functioneel. Wat wil je nou 
?
Het is maar goed dat we rationaliseren, anders zaten we allemaal nog steeds in een donkere grot.
Het is gewoon zo dubbel... Je moet over straat kunnen fietsen, maar eigenlijk moet je dat niet doen want dan loop je risico.
?Het is maar goed dat we rationaliseren, anders zaten we allemaal nog steeds in een donkere grot.
Het is gewoon zo dubbel... Je moet over straat kunnen fietsen, maar eigenlijk moet je dat niet doen want dan loop je risico.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Jij snapt em!quote:Op maandag 23 oktober 2017 09:45 schreef Samzz het volgende:
Het is functioneel, maar het is niet functioneel. Wat wil je nou
Het is maar goed dat we rationaliseren, anders zaten we allemaal nog steeds in een donkere grot.
Het is gewoon zo dubbel... Je moet over straat kunnen fietsen, maar eigenlijk moet je dat niet doen want dan loop je risico.
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
Ik word er zo moe van, victim blaming. Mijn ex stalkt me al 2 jaar, heeft onder andere ingebroken, gedreigd me te verkrachten, me belaagd. Ik heb melding op melding gemaakt, aangifte, maar buiten dat de wijkagent eenmalig bij hem op bezoek is geweest, wordt hij niet bestraft. Van mij wordt echter verwacht dat ik mijn telefoonnummers wijzig, email wijzig, niet alleen over straat ga, me onzichtbaar kleed, niks doe of zeg tegen hem want dat kan hem aanmoedigen of provoceren, mijn allerliefste pony opgeef want zij staat in een stil gebied... Feitelijk ben ik al 2 jaar aan het wachten, terwijl ik inmiddels denk, als alle terreur waar hij me tot nog toe aan heeft blootgesteld niet serieus wordt genomen (mensen zeggen me, hij zal wel heel veel van je houden? Kun je hem niet terug nemen dan? Je hebt het over jezelf afgeroepen? Zolang hij je niet aanraakt is er toch niks aan de hand?)... Just get it over with, Laat me dan maar verkracht worden, of mishandeld, of zelfs vermoord, opdat er ingegrepen wordt, want al het andere, jaren in angst, de continue anticipatie, geen seconde vrij meer zijn, mezelf moeten verdedigen, terwijl hij vrijuit gaat, ik kan het niet meer...
think for yourself, question authority
while it is always possible to wake a person who's sleeping, no amount of noise will wake a person who is pretending to be asleep
while it is always possible to wake a person who's sleeping, no amount of noise will wake a person who is pretending to be asleep
dit is helemaal niet waar.quote:
[..]
Nummer 1 is geen vrijwaring. Er zijn áltijd signalen dat iets ongewenst is, het is blindheid dan. Echt. Het is het ongeacht wát, doordrukken van eigen belang; die intentie was in beginne al fout dus.
In normale omstandigheden is vrouw prima in staat aan te geven dat ze iets niet wil of juist wel wil. Het is de dreigende omstandigheid die lam legt.
Ik ben een aantal keren verkracht/aangerand en daardoor had ik n stemmetje in mn kop zitten dat zei: doe maar gewoon wel als je niet wil, want ze accepteren toch geen nee.
Dan was het echt niet duidelijk dat ik niet wilde hoor.
En dat is een heel duidelijk voorbeeld van wat er bedoeld wordt met dat dingen voorkomen ook bij jezelf ligt. Dit neem ik die mannen niet kwalijk, noem ik geen verkrachting, dit was mijn eigen schuld.
Dat beeld dat ik had moest veranderen. Inmiddels word ik niet meer ‘zomaar’ op straat aangerand, wat ik in elk geval deels wijt aan mijn veranderde houding. Als ik echter vrijgezel zou zijn en zou ‘daten’, denk ik dat ik nog steeds diezelfde fout zou maken.
Ik vertrouw mensen niet, mannen, vrouwen, niemand, alleen mijn vriend.
En dat uit zich niet in geen contact maken, ik ben ontzettend sociaal en praatgraag, dat uit zich in geen échte banden opbouwen. Dat komt niet alleen doordat ik aangerand en verkracht ben, maar ook doordat ik me in de steek gelaten voel door de mensen die dat juist níet zouden moeten doen.
Wat ik wil zeggen is: ik bén zo’n typisch slachtoffer en ik ben druk bezig dat te veranderen, want dat moet inderdaad óók, maar dat is zó tyfus moeilijk.. en voordat dat besef er is ben je al jaaaren verder.
Beter pak je het aan bij de bron. En dat is de jeugd, wat normaal is qua normen en waarden op seksueel gebied, want daar klopt geen bal van momenteel.
compact en kleverig.
Welke conclusie trek jij daaruit? ik: des te erger dat dit mens het verzonnen heeft. Jij?quote:
[..]
Tegenover dat schrijnende verhaal van die man, staan vele schrijnende verhalen van vrouwen die daadwerkelijk slachtoffer waren maar totaal niet serieus genomen werden en waarbij de daadwerkelijke daders er gewoon mee weg zijn gekomen.
Als je geen signalen hebt gegeven waaruit men kon opmaken dat je niet wilde, dan is het geen verkrachting.quote:
[..]
dit is helemaal niet waar.
Ik ben een aantal keren verkracht/aangerand en daardoor had ik n stemmetje in mn kop zitten dat zei: doe maar gewoon wel als je niet wil, want ze accepteren toch geen nee.
Dan was het echt niet duidelijk dat ik niet wilde hoor.
En dat is een heel duidelijk voorbeeld van wat er bedoeld wordt met dat dingen voorkomen ook bij jezelf ligt. Dit neem ik die mannen niet kwalijk, noem ik geen verkrachting, dit was mijn eigen schuld.
Dat beeld dat ik had moest veranderen. Inmiddels word ik niet meer ‘zomaar’ op straat aangerand, wat ik in elk geval deels wijt aan mijn veranderde houding. Als ik echter vrijgezel zou zijn en zou ‘daten’, denk ik dat ik nog steeds diezelfde fout zou maken.
Ik vertrouw mensen niet, mannen, vrouwen, niemand, alleen mijn vriend.
En dat uit zich niet in geen contact maken, ik ben ontzettend sociaal en praatgraag, dat uit zich in geen échte banden opbouwen. Dat komt niet alleen doordat ik aangerand en verkracht ben, maar ook doordat ik me in de steek gelaten voel door de mensen die dat juist níet zouden moeten doen.
Wat ik wil zeggen is: ik bén zo’n typisch slachtoffer en ik ben druk bezig dat te veranderen, want dat moet inderdaad óók, maar dat is zó tyfus moeilijk.. en voordat dat besef er is ben je al jaaaren verder.
Beter pak je het aan bij de bron. En dat is de jeugd, wat normaal is qua normen en waarden op seksueel gebied, want daar klopt geen bal van momenteel.
Tip van de dag: leer eerst het woordje 'nee' uit te spreken voordat je aan seks begint.
Wow.....quote:
Ik word er zo moe van, victim blaming. Mijn ex stalkt me al 2 jaar, heeft onder andere ingebroken, gedreigd me te verkrachten, me belaagd. Ik heb melding op melding gemaakt, aangifte, maar buiten dat de wijkagent eenmalig bij hem op bezoek is geweest, wordt hij niet bestraft. Van mij wordt echter verwacht dat ik mijn telefoonnummers wijzig, email wijzig, niet alleen over straat ga, me onzichtbaar kleed, niks doe of zeg tegen hem want dat kan hem aanmoedigen of provoceren, mijn allerliefste pony opgeef want zij staat in een stil gebied... Feitelijk ben ik al 2 jaar aan het wachten, terwijl ik inmiddels denk, als alle terreur waar hij me tot nog toe aan heeft blootgesteld niet serieus wordt genomen (mensen zeggen me, hij zal wel heel veel van je houden? Kun je hem niet terug nemen dan? Je hebt het over jezelf afgeroepen? Zolang hij je niet aanraakt is er toch niks aan de hand?)... Just get it over with, Laat me dan maar verkracht worden, of mishandeld, of zelfs vermoord, opdat er ingegrepen wordt, want al het andere, jaren in angst, de continue anticipatie, geen seconde vrij meer zijn, mezelf moeten verdedigen, terwijl hij vrijuit gaat, ik kan het niet meer...
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
ik vind het echt verschrikkelijk om te moeten leven met het idee dat je nergens heen kan... dat is toch te triest voor woorden? En daarnaast niet waar, verreweg t grootste deel van de tijd gaat t wél goed nl.quote:Op maandag 23 oktober 2017 08:12 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Het is juist heel functioneel. In principe kan je ook nergens heen, zonder risico te lopen. Maar we hebben dus een mechanisme ontwikkeld, waarmee we die gevaren wegrationaliseren, zodat we alsnog zonder angsten over straat kunnen.
Maar je hebt gelijk, als je er bewust naar kijkt is het niet functioneel, alleen zijn we niet zo bewust als we graag zouden willen.
Er zijn ook zat mannen die niet alleen over straat gaan, of bepaalde plekken mijden.
Toen ik kanker had, was het eerste wat mensen vroegen hoe ik er achter was gekomen. Mensen tonen dus niet als eerste empathie, ze zoeken eerst naar manieren om zichzelf te beschermen. En daarna beginnen ze te vertellen over een ander die óók ziek is (geweest). Troost is een raar mechaniek.
compact en kleverig.
tip van de dag voor jou: leer lezen, want dat is precies wat ik zegquote:
[..]
Als je geen signalen hebt gegeven waaruit men kon opmaken dat je niet wilde, dan is het geen verkrachting.
Tip van de dag: leer eerst het woordje 'nee' uit te spreken voordat je aan seks begint.
compact en kleverig.
Het is voor mij functioneel, voor jou op dat moment totaal niet.quote:
Het is functioneel, maar het is niet functioneel. Wat wil je nou
Het is maar goed dat we rationaliseren, anders zaten we allemaal nog steeds in een donkere grot.
Het is gewoon zo dubbel... Je moet over straat kunnen fietsen, maar eigenlijk moet je dat niet doen want dan loop je risico.
Daarom rationaliseer je dat geweld weg en stap je toch de deur uit.quote:
ik vind het echt verschrikkelijk om te moeten leven met het idee dat je nergens heen kan... dat is toch te triest voor woorden? En daarnaast niet waar, verreweg t grootste deel van de tijd gaat t wél goed nl.
Het gaat het grootste gedeelte van jouw tijd goed, maar op datzelfde moment gebeuren er de meest verschrikkelijke dingen achter de deuren die je passeert. Het is maar goed dat we ons dat niet bewust zijn.
Maar ben het helemaal met je eens, hoor! Je zou in principe alles moeten kunnen doen zonder doorlopende doodsangst.
Dat is helemaal niet wat ik bedoel, ik kán namelijk prima over straat zonder doorlopende doodsangst.quote:Op maandag 23 oktober 2017 10:38 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Daarom rationaliseer je dat geweld weg en stap je toch de deur uit.
Het gaat het grootste gedeelte van jouw tijd goed, maar op datzelfde moment gebeuren er de meest verschrikkelijke dingen achter de deuren die je passeert. Het is maar goed dat we ons dat niet bewust zijn.
Maar ben het helemaal met je eens, hoor! Je zou in principe alles moeten kunnen doen zonder doorlopende doodsangst.
Het is juist rationeel om te beseffen dat de kans dat je iets overkomt helemaal niet zo groot is en irrationeel om te denken dat je p elke straathoek wel verkracht kan worden door elke man die je tegenkomt...
compact en kleverig.
Er zijn meer misdaden dan verkrachting. En jij betrekt het op jezelf, er zijn ook mensen die wel voortdurend in gevaar zijn.quote:
Dat is helemaal niet wat ik bedoel, ik kán namelijk prima over straat zonder doorlopende doodsangst.
Het is juist rationeel om te beseffen dat de kans dat je iets overkomt helemaal niet zo groot is en irrationeel om te denken dat je p elke straathoek wel verkracht kan worden door elke man die je tegenkomt...
Als jij (algemeen) je continu bewust zou zijn van de gevaren die je trotseert, zou je verstijfd op de bank zitten. Je neemt alleen 1000 keren per dag aan dat het wel goed gaat aflopen, tot het een keer niet goed afloopt en dan zeggen mensen: "Totaal in shock, zag het niet aankomen."
Wat ik zeg is dat mensen dat victim blaming nodig hebben voor hun eigen gevoel van veiligheid, het heeft niets te maken met de schuld af willen schuiven op het slachtoffer. Om zonder zorgen over straat te kunnen, moet je in je hoofd de afweging maken dat gevaar niet random is en mensen zelf een verantwoordelijkheid hebben. Kan je wel zeggen dat jij dat niet doet of hebt, maar dan ben je de enige.
Ik weiger te leven alsof er elk moment wat verschrikkelijks met me kan gebeuren, dat heb ik jaren gedaan en dat is voor mij geen leven.quote:
[..]
Er zijn meer misdaden dan verkrachting. En jij betrekt het op jezelf, er zijn ook mensen die wel voortdurend in gevaar zijn.
Als jij (algemeen) je continu bewust zou zijn van de gevaren die je trotseert, zou je verstijfd op de bank zitten. Je neemt alleen 1000 keren per dag aan dat het wel goed gaat aflopen, tot het een keer niet goed afloopt en dan zeggen mensen: "Totaal in shock, zag het niet aankomen."
ik word er al verdrietig van als ik er alleen maar aan denk dat ik daarnaar terug zou moeten om mezelf te kunnen 'beschermen'.Het leven is mooi en fijn en ik ben nooit bang.
compact en kleverig.
Dat is niet wat je zegt... Je zegt dat je er altijd vanuit moet gaan dat er wat kan gebeuren.quote:
[..]
Er zijn meer misdaden dan verkrachting. En jij betrekt het op jezelf, er zijn ook mensen die wel voortdurend in gevaar zijn.
Als jij (algemeen) je continu bewust zou zijn van de gevaren die je trotseert, zou je verstijfd op de bank zitten. Je neemt alleen 1000 keren per dag aan dat het wel goed gaat aflopen, tot het een keer niet goed afloopt en dan zeggen mensen: "Totaal in shock, zag het niet aankomen."
Wat ik zeg is dat mensen dat victim blaming nodig hebben voor hun eigen gevoel van veiligheid, het heeft niets te maken met de schuld af willen schuiven op het slachtoffer. Om zonder zorgen over straat te kunnen, moet je in je hoofd de afweging maken dat gevaar niet random is en mensen zelf een verantwoordelijkheid hebben. Kan je wel zeggen dat jij dat niet doet of hebt, maar dan ben je de enige.
compact en kleverig.
Maar dat hoef je ook helemaal niet, ik heb het over het principe, niet over het bewuste proces.quote:
Ik weiger te leven alsof er elk moment wat verschrikkelijks met me kan gebeuren, dat heb ik jaren gedaan en dat is voor mij geen leven.
Het leven is mooi en fijn en ik ben nooit bang.
Jij, de persoon, moet helemaal niet bang zijn. Maar als jou iets overkomt, gaan mensen vragen wat je verkeerd hebt gedaan. Niet om jou nog meer pijn aan te doen, maar om juist zichzelf te kunnen vertellen dat de buitenwereld echt niet eng is.
Omdat voor mij beseffen dat er altijd gevaar is, iets anders is dan met angst door het leven gaan.quote:
Dat is niet wat je zegt... Je zegt dat je er altijd vanuit moet gaan dat er wat kan gebeuren.
Ik leefde ook in angst. Het lukt dan niet om te denken, nou ja, niets aan de hand.. Pomtiedomtiedom.. Ergens moet je die angst omzetten in iets productiefs. Dat zeg ik. Gebruik die angst, zorg dat je voor je gevoel voorbereid bent, dan is het verrassingselement weg.
Ik snap werkelijk waar geen snars van wat je zegt.quote:
[..]
Maar dat hoef je ook helemaal niet, ik heb het over het principe, niet over het bewuste proces.
Jij, de persoon, moet helemaal niet bang zijn. Maar als jou iets overkomt, gaan mensen vragen wat je verkeerd hebt gedaan. Niet om jou nog meer pijn aan te doen, maar om juist zichzelf te kunnen vertellen dat de buitenwereld echt niet eng is.
Je moet je ervan bewust zijn dat je áltijd wat kan overkomen, maar dat hoeft niet, want het gaat om het principe, je bent me kwijt.
compact en kleverig.
Dan stoppen we het hier.quote:
Ik snap werkelijk waar geen snars van wat je zegt.
Je moet je ervan bewust zijn dat je áltijd wat kan overkomen, maar dat hoeft niet, want het gaat om het principe, je bent me kwijt.
Voor mij werkt het andersom, besef je dat er níet altijd gevaar is, dan hoef je niet altijd bang te zijn.quote:
[..]
Omdat voor mij beseffen dat er altijd gevaar is, iets anders is dan met angst door het leven gaan.
Ik leefde ook in angst. Het lukt dan niet om te denken, nou ja, niets aan de hand.. Pomtiedomtiedom.. Ergens moet je die angst omzetten in iets productiefs. Dat zeg ik. Gebruik die angst, zorg dat je voor je gevoel voorbereid bent, dan is het verrassingselement weg.
Dat dit voor jou werkt, is prima, maar zo werkt het niet voor iedereen.
compact en kleverig.
Ander voorbeeld dan. Mijn ouders zijn op een leeftijd dat ze elke dag om kunnen vallen. Mijn vader is zijn moeder op vroege leeftijd plots verloren, hier heeft hij zijn hele leven last van gehad.quote:
Voor mij werkt het andersom, besef je dat er níet altijd gevaar is, dan hoef je niet altijd bang te zijn.
Dat dit voor jou werkt, is prima, maar zo werkt het niet voor iedereen.
Ik zorg nu elke keer dat ik met een "afgerond" gevoel die mensen achterlaat. Niet uit angst, maar uit een besef dat ik niet mijn hele leven met een onafgerond verhaal wil rondlopen.
Is er een groot risico dat dit gebeurt, neen, maar er is een risico.
Nee, voor de meeste mensen werkt dit niet zo in hun bewustzijn. Maar ik denk dat het wel zo werkt in hun onderbewustzijn. In ieder geval voor mij en misschien voor anderen.
Als dit serieus is: heel veel sterkte, meis. Maar laat je niet uit het veld slaan door zo'n huftertje. Stapel bewijs op en zorg ervoor dat hij de consequenties zal ervaren van zijn idiote gedrag.quote:
Ik word er zo moe van, victim blaming. Mijn ex stalkt me al 2 jaar, heeft onder andere ingebroken, gedreigd me te verkrachten, me belaagd. Ik heb melding op melding gemaakt, aangifte, maar buiten dat de wijkagent eenmalig bij hem op bezoek is geweest, wordt hij niet bestraft. Van mij wordt echter verwacht dat ik mijn telefoonnummers wijzig, email wijzig, niet alleen over straat ga, me onzichtbaar kleed, niks doe of zeg tegen hem want dat kan hem aanmoedigen of provoceren, mijn allerliefste pony opgeef want zij staat in een stil gebied... Feitelijk ben ik al 2 jaar aan het wachten, terwijl ik inmiddels denk, als alle terreur waar hij me tot nog toe aan heeft blootgesteld niet serieus wordt genomen (mensen zeggen me, hij zal wel heel veel van je houden? Kun je hem niet terug nemen dan? Je hebt het over jezelf afgeroepen? Zolang hij je niet aanraakt is er toch niks aan de hand?)... Just get it over with, Laat me dan maar verkracht worden, of mishandeld, of zelfs vermoord, opdat er ingegrepen wordt, want al het andere, jaren in angst, de continue anticipatie, geen seconde vrij meer zijn, mezelf moeten verdedigen, terwijl hij vrijuit gaat, ik kan het niet meer...
