Hij wil geen relatie. Waarom?

Hai!
Ik had met dit zeikverhaal ook naar het Viva forum kunnen gaan, maar ik denk dat mijn verhaal hier beter ontvangen gaat worden. *En dit forum spreekt mij ook wat meer aan na een grondige inspectie.

Het verhaal in het kort, hoop ik (ik ben nogal lang van stof).

Ik ben sinds acht maanden aan het daten met een leuke man. We zien elkaar vanaf date 1 wekelijks en dat dus al voor acht maanden. In het weekend is het altijd raak, en soms ook doordeweeks op avonden of op vrije dagen. Ik heb heel wat jongens gekend, maar bij hem had ik meteen het gevoel dat het helemaal goed zit. Hij maakt een gevoel los bij mij waarvan ik eerlijk kan zeggen dat ik dat nooit eerder zo heb gevoeld. Het leek erop dat hij dat ook had. Hij liet constant weten hoe fijn hij het had en wilde vaak afspreken.

Maar het is een feit dat we al 8 maanden om elkaar heen draaien en er (nog?) geen sprake is van een relatie, want, hij wil daarmee wachten. Hij wil zich nog niet binden, en ook vindt hij dat we elkaar nog niet goed genoeg kennen. Ik ben het daar niet mee eens: we zien elkaar al vanaf date 1 elke week. Dat zijn veel afspraakjes, veel momenten samen en we hebben veel van elkaar gezien. Ik heb ook al vrienden van hem ontmoet, en een collega. Hij geeft dus tegenstrijdige signalen af: hij wil wachten met een relatie, maar geeft wel aan dat hij van mij houdt. Enzovoort.

Ik heb dit al uitgebreid besproken met vriendinnen. Conclusies: ik word aan het lijntje gehouden, het gaat om de seks, hij is een klootzak of hij heeft bindingsangst. Alles is voorbij gekomen. Ik ben geen type van de spelletjes. Als het leuk is, dan laat ik dat merken en als ik blij van je word, dan laat ik dat zien. Maar ik kom niet verder met hem en daar raakte ik ondertussen gek van. Dat heb ik hem drie maanden geleden verteld, en dat ik liever alleen ben dan steeds de wachtende idioot. Zijn *eerlijke* antwoord was dat hij bindingsangst heeft. Dat hij tijd nodig heeft, maar wel wil dat wij enkel met elkaar bezig zijn en dat het dan wel goed komt.

Een maandje later merkte ik nog geen enkel verschil. Hij wil dat het is alsof we een relatie hebben, maar wil geen relatie. Dat doet nog steeds pijn en loslaten kan ik hem niet, maar ik heb twee maanden geleden besloten dat ik mij open ga stellen voor anderen. Ik zie hem nog steeds, maar ik date nu sinds 1,5 maand ook met een andere jongen. Deze jongen wil wel verder, en is stukken serieuzer, zoals het lijkt. Maar ik kan niet helemaal eerlijk en open naar hem zijn, omdat ik ook nog de ander zie. Ik kan geen liefde van hem toelaten of verliefd worden omdat ik bezig ben met ‘De Ander’, terwijl er wel potentie is. Dat weet ik, voel ik en merk ik. Ik ben ook intiem met hem en ik merk dat ik ook gehecht raak, maar toch..

Ik blijf de andere zien, waarvan ik hoop dat hij een relatie wil, en dat belooft hij wel, maar na 8 maanden zou ik ook echt wel beter moeten weten. Heb ik seks met hem, dan ben ik helemaal gehecht en ben ik nog meer terug bij af. Ik weet wat er gaat komen: laat hem los. Maar waarom doet een man zoiets voor 8 maanden lang? Hij gooit al zijn gevoelens erin, heeft de meest bijzondere intieme seks en dan nog lijkt hij het heel makkelijk van zich af te kunnen schudden? Ik begrijp het echt niet. Om seks kan het niet gaan. Het is niet alsof ik de enige vrouw ben waar hij seks mee kan hebben. So: kan iemand mij meer wegwijs maken in het brein van mannen?

quote:

Op donderdag 21 september 2017 19:48 schreef Budapestenaar het volgende:

[..]

Ik moest lachen.

Maar on topic: ik zou nog eens een goed gesprek met hem voeren en duidelijkheid vragen. En misschien ook eens vertellen wat de consequenties zijn van zijn houding. Namelijk dat jij nu ook een ander aan het daten ben. Misschien dat hij zich dan realiseert wat hij straks kwijt is?

Dat kan ik doen! Weet niet of het wat gaat helpen. Ik begin te denken dat hij mij eigenlijk niet heel leuk vindt.

quote:

Op donderdag 21 september 2017 18:04 schreef Allures het volgende:
Maakt het waarom uit?
Ik denk dat je beter af kunt gaan op wat je voor je hebt en of je daar zelf mee verder wil of niet
Na 8 maanden is maand 9 niet opeens heel erg anders gok ik. Als jij behoefte hebt om het in een relatie te gieten en je geeft dat aan en er is geen ruimte voor die behoefte (om wat voor reden dan ook) heb je denk ik 2 opties. Nagaan of je het los kunt laten (en dan ook doen) of wat je niet los kunt laten ergens anders gaan zoeken

En ik vind daarbij ook dat als hij jou serieus zou nemen (en van plan is dat te doen) dat er na 8 maanden wel wat anders zou zijn gebeurd dan steeds het zelfde en wat hij wil

Ergens anders zoeken = bij een andere man zoeken bedoel je, neem ik aan?

Daar heb je gelijk in. Het is super duidelijk, en dan toch vind ik het zo ontzettend moeilijk om het los te laten.