[Mammapoli] Borstkanker #20

quote:

Op donderdag 14 juni 2018 20:10 schreef Mula het volgende:
Heb inmiddels al drie weken geen chemo gehad, maar de bloedwaarden gaan nog steeds erg goed. Geloof dat mn dokter wel tevreden is.

quote:

Mn vap heeft er alleen de brui aan gegeven. Komende chemos ga ik het proberen op de ouderwetse manier. Het alternatief is een picc-lijn: een slang die via je bovenarm een ader ingaat en daar langere tijd kan blijven zitten. Dat zie ik al helemaal niet zitten.

quote:

Op zaterdag 2 juni 2018 20:05 schreef Mula het volgende:
Goed nieuws Ole! Ik wil niet de feestvreugde bederven, maar ik gooi hem er toch maar even in: houd je het wel in de gaten om te zien of er iets verandert? Ik had ook een grote verdikking die op eerste mammo en echo er goed uit zag, maar toch foute boel bleek te zijn. Zal niet vaak voorkomen, maar kan dus wel.

quote:

Op woensdag 25 juli 2018 09:08 schreef Slaapmeisje het volgende:
Lieve meiden, ik heb helaas triest nieuws. Op haar Facebookpagina staat dat Mula (Brechtje) gisteren is overleden:

"Brechtje passed away peacefully yesterday"

😢

quote:

Op woensdag 25 juli 2018 09:48 schreef Skaai het volgende:

[..]

Het is eigenlijk heel snel gegaan. Ik had vorige week nog contact met haar, ze had toen zelf besloten haar behandeling stop te zetten.

Ze was echt zo'n bikkel, als ik haar mails lees dan zie ik een onbevreesde vrouw voor me die de touwtjes zelf in handen heeft. Ze zei heel stoer 'ik heb alles gedaan wat ik wilde doen'. Die kracht koester ik

quote:

Op woensdag 25 juli 2018 09:08 schreef Slaapmeisje het volgende:
Lieve meiden, ik heb helaas triest nieuws. Op haar Facebookpagina staat dat Mula (Brechtje) gisteren is overleden:

"Brechtje passed away peacefully yesterday"

😢

quote:

Op vrijdag 27 juli 2018 03:22 schreef Puntenjager het volgende:

[..]

En jij dan!? Gaat het de goeie kant op of is alles nog onzeker!?

quote:

Op zondag 5 augustus 2018 22:39 schreef Skaai het volgende:

[..]

Het is vanaf diagnose onzeker geweest, ik zal niet genezen. Tenzij er een wonder geschied of er op korte termijn een super middel op de markt komt, ik houd goede moed .

Maar ik reageer goed op de medicatie, mijn markers zijn gestabiliseerd en ik voel me goed. Heb wel wat meer spierpijn maar dat komt door de Tamoxifen. Ik zweet me lens met dit weer maar dat doet iedereen dus daar ben ik niet speciaal in . Verder werk ik 3 dagen in de week (ipv 36 uur) (heb al mijn verlof van vorig jaar ingezet hiervoor) en dat gaat lekker.
Na alle persoonlijke drama's (neefje van 3,5 verdronken, ik en vriend die per 1 januari onze baan kwijt zijn) ben ik blij dat ik mij goed voel. Ben een mooie reis naar Florida aan het plannen, zin in .

quote:

Op maandag 27 augustus 2018 20:06 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
Is een zwangerschap niet enorm riskant bij hormoongevoelige kanker?

quote:

Op zondag 29 september 2019 21:48 schreef Skaai het volgende:
Ik leef nog 😎.
Gaat goed hier, ben sinds februari over op chemopillen en extra injecties in mijn bips
Ik heb eennhuusgeen huis gekocht en ook een nieuwe baan (zo goed als zeker). Lekker aan de reis (net in Bali geweest) en heb fijn contact met mijn lotgenoten. Ik heb ze liever niet leren kennen maar ben nu blij dat ik ze heb!

Lief dat je naar me vraagt @:ondeugend

quote:

Op zondag 29 september 2019 21:48 schreef Skaai het volgende:
Ik leef nog 😎.
Gaat goed hier, ben sinds februari over op chemopillen en extra injecties in mijn bips
Ik heb een huis gekocht en ook een nieuwe baan (zo goed als zeker). Lekker aan de reis (net in Bali geweest) en heb fijn contact met mijn lotgenoten. Ik had ze liever niet leren kennen maar ben nu blij dat ik ze heb!

Lief dat je naar me vraagt @:ondeugend

quote:

Op zondag 29 september 2019 21:48 schreef Skaai het volgende:
Ik leef nog 😎.
Gaat goed hier, ben sinds februari over op chemopillen en extra injecties in mijn bips
Ik heb een huis gekocht en ook een nieuwe baan (zo goed als zeker). Lekker aan de reis (net in Bali geweest) en heb fijn contact met mijn lotgenoten. Ik had ze liever niet leren kennen maar ben nu blij dat ik ze heb!

Lief dat je naar me vraagt @:ondeugend

quote:

Op zondag 29 september 2019 21:48 schreef Skaai het volgende:
(net in Bali geweest)

quote:

Op maandag 30 september 2019 17:51 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Ja, waar blijft dat reisverslag ...

Ondertussen is mijn moeder uitbehandeld. Borstkanker is drie jaar geleden uitgezaaid naar al haar botten, maar heeft nog niet naar haar organen bereikt. Ze bestralen nu alleen nog de delen waar ze veel pijn heeft. Euthanasieverklaring is wel al ondertekend. Kwestie van tijd dus. Ze hoopt de Kerst te halen maar ziet het somber in. Twee maanden terug had ze nog een longontsteking die haar heel erg verzwakt heeft. Eigenlijk is het een wonder dat ze nog leeft.

quote:

Op maandag 30 september 2019 19:20 schreef Gia het volgende:
Oh, wat vreselijk. Heel veel sterkte allemaal, de komende tijd.

quote:

Op maandag 30 september 2019 21:30 schreef Brighteyes het volgende:
Oh UIO... Sterkte de komende tijd.

quote:

Op maandag 30 september 2019 17:51 schreef UIO_AMS het volgende:

Ja, waar blijft dat reisverslag ...

Ondertussen is mijn moeder uitbehandeld. Borstkanker is drie jaar geleden uitgezaaid naar al haar botten, maar heeft nog niet haar organen bereikt. Ze bestralen nu alleen nog de delen waar ze veel pijn heeft. Euthanasieverklaring is wel al ondertekend. Kwestie van tijd dus. Ze hoopt de Kerst te halen maar ziet het somber in. Twee maanden terug had ze nog een longontsteking die haar heel erg verzwakt heeft. Eigenlijk is het een wonder dat ze nog leeft.

quote:

Op maandag 30 september 2019 17:51 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Ja, waar blijft dat reisverslag ...

Ondertussen is mijn moeder uitbehandeld. Borstkanker is drie jaar geleden uitgezaaid naar al haar botten, maar heeft nog niet haar organen bereikt. Ze bestralen nu alleen nog de delen waar ze veel pijn heeft. Euthanasieverklaring is wel al ondertekend. Kwestie van tijd dus. Ze hoopt de Kerst te halen maar ziet het somber in. Twee maanden terug had ze nog een longontsteking die haar heel erg verzwakt heeft. Eigenlijk is het een wonder dat ze nog leeft.

quote:

Op maandag 3 september 2018 09:52 schreef trui het volgende:

JK, ik hoop voor jullie dat er nog mogelijkheden zijn voor een zwangerschap, succes!!!

quote:

Op maandag 30 september 2019 17:51 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Ja, waar blijft dat reisverslag ...

Ondertussen is mijn moeder uitbehandeld. Borstkanker is drie jaar geleden uitgezaaid naar al haar botten, maar heeft nog niet haar organen bereikt. Ze bestralen nu alleen nog de delen waar ze veel pijn heeft. Euthanasieverklaring is wel al ondertekend. Kwestie van tijd dus. Ze hoopt de Kerst te halen maar ziet het somber in. Twee maanden terug had ze nog een longontsteking die haar heel erg verzwakt heeft. Eigenlijk is het een wonder dat ze nog leeft.

quote:

Op maandag 2 december 2019 16:16 schreef UIO_AMS het volgende:
Bedankt allemaal nog.

Ondertussen leeft mijn moeder nog steeds, maar ze is inmiddels wel ruim 20kg kwijt. Ze is een taaie en heeft duidelijk haar zinnen gezet op nog één keer Sinterklaas, maar Kerst wordt wel een hele opgave. Ze heeft veel pijn en is heel moe.

quote:

Op vrijdag 13 december 2019 16:16 schreef UIO_AMS het volgende:
Ze is vandaag vredig ingeslapen. Ze was er helemaal klaar voor. 'Kom maar op' waren haar laatste woorden.

quote:

Op vrijdag 13 december 2019 16:16 schreef UIO_AMS het volgende:
Ze is vandaag vredig ingeslapen. Ze was er helemaal klaar voor. 'Kom maar op' waren haar laatste woorden.

quote:

Op vrijdag 13 december 2019 16:16 schreef UIO_AMS het volgende:
Ze is vandaag vredig ingeslapen. Ze was er helemaal klaar voor. 'Kom maar op' waren haar laatste woorden.

quote:

Op vrijdag 13 december 2019 16:16 schreef UIO_AMS het volgende:
Ze is vandaag vredig ingeslapen. Ze was er helemaal klaar voor. 'Kom maar op' waren haar laatste woorden.

quote:

Op vrijdag 13 december 2019 16:16 schreef UIO_AMS het volgende:
Ze is vandaag vredig ingeslapen. Ze was er helemaal klaar voor. 'Kom maar op' waren haar laatste woorden.

quote:

Op donderdag 19 december 2019 10:15 schreef Duderinnetje het volgende:
Je zit nu waarschijnlijk in dat gekke niemandsland na de uitvaart. Ik hoop dat je met een goed gevoel kunt terugkijken op het verdrietige afscheid.

Liefs en sterkte!

quote:

[EVEN WACHTEN TOT HET STIL IS]

Zo stil als nu was het vroeger bij ons nooit. Daar zorgde mijn moeder wel voor. Vroeger dacht ik wel eens dat de zegswijze ‘Spreken voor Tien’ ontstaan was met mijn moeder in gedachten. Ik grapte soms dat ik dankzij mijn moeder aan beide oren blijvend Oost-Indisch doof was geworden.

Rondom dit gegeven had ik vorige week een toespraak geschreven voor de uitvaart. Op de avond voor haar dood droegen we onze afscheidsredes voor aan mam. We konden natuurlijk niet zomaar iets vertellen en mam wilde de touwtjes in handen houden. Alles op haar voorwaarden.

Ze gaf mij haar goedkeuring, maar tijdens het uitspreken realiseerde ik mij dat ik er zelf niet tevreden over was. Het belichtte maar een paar aspecten van haar leven en dat vond ik afbreuk doen aan haar bestaan.

De volgende morgen vertelde ik haar dit en ik beloofde haar een betere speech te schrijven en als dat niet zou lukken, zou ik geen afscheidsrede houden.

Het is mij niet gelukt.

Mijn moeder was beter, dan de beste woorden die ik kan vinden om haar te beschrijven. Wat ik ook schrijf, het lijkt afbreuk te doen aan haar bestaan en dat wil ik niet.

Misschien vraagt u zich af wat ik dan nu op het podium doe. Dat is een hele goede vraag. Ik wil iets rectificeren.

Denk aan mij terug,
Maar niet in de dagen van pijn en verdriet.
Denk aan mij terug in de stralende zon,
Hoe ik was toen ik alles nog kon.

Dit was het gedicht dat we met mijn moeder hadden uitgezocht voor op de rouwkaart en in het krantbericht. Toen de rouwkaarten verzonden waren en het krantbericht al geplaatst, realiseerde ik mij, dat ik het met deze woorden eigenlijk niet eens ben. Ook deze lijken afbreuk te doen aan haar bestaan.

Ik wil mij haar namelijk ook herinneren hoe zij de laatste weken van haar leven was. Fysiek was ze misschien wel op, maar mentaal was zij sterker dan ooit. In die laatste weken zag ik haar vrienden en familie ontvangen en hen geruststellen en troosten. Het was mooi zo.

De laatste avond kregen wij een tour de force van mijn moeder te zien die ongekend was. Bij het afscheid van de kleinkinderen hield niemand het droog. Behalve mijn moeder. Zij stond op en knuffelde en troostte elk kleinkind zonder een traan te laten. En zo stelde zij ze één voor één gerust.

Misschien kwam het door de medicijnen dat ze niet meer kon huilen, maar ik denk eerder dat dit haar ware aard was. Keihard voor zichzelf door haar eigen tranen de baas te zijn en zacht voor alle anderen.

Haar laatste wapenfeit maakte al net zo’n indruk op mij. Nadat ze van ons op vrijdag afscheid had genomen ging ze in bed liggen. Zonder spanning of twijfel. Toen de dokter aan haar vroeg of ze er klaar voor was, sloot ze haar ogen en zei ‘Kom maar op.’

‘Kom maar op.’

Volgens mij zei ze dat helemaal niet tegen de dokter, maar tegen de onvermijdelijke Dood. Alsof ze de Dood duidelijk wilde maken, dat hij haar niet plotseling sommeerde, maar dat zij hem op haar voorwaarden tegemoet trad. En wat mij betreft is dat een grootse overwinning van haar karakter.

Dit zijn herinneringen die ik zal koesteren en die ik aan jullie wil meegeven.

U hoeft mij straks niet te condoleren met het verlies van mijn moeder. Ten eerste heeft zij mij al getroost op een manier die niemand van u kan evenaren en ten tweede vind ik het woord ‘verlies’ na haar grootse overwinning een beetje vreemd klinken. Liever loop ik straks in de afscheidsruimte rond en haal ik met u herinneringen op. En volgens mij denken mijn vader en zus daar net zo over.

Dank je voor alles mam.