Het peutertopic (2-4 jaar) deel 220

Wij sparen de kinderbijslag en elke maand ongeveer 100 euro. Het tikt niet zo hard aan als de bedragen doen vermoeden, want we kopen er nu ook zijn kleren van en schoenen en bijvoorbeeld zijn bed.

Het staat nu wel op een rekening op M's naam, maar als hij achttien wordt krijgt hij maar een deel van het saldo (bijvoorbeeld voor als hij op kamers gaat om in te richten, of voor zijn rijbewijs). De rest zetten wij een paar maanden voor hij achttien wordt bij onzelf apart op een spaarrekening om zijn studie mee te betalen.

Wij sparen ook voor beide kinderen. Het bedrag schommelt een beetje, maar gemiddeld 50 euro per kind.
Dit mogen ze gebruiken voor collegegeld en dingen als kamerhuur. Ik vind het veel te zonde als het allemaal opgaat aan feesten.

Van mijn ouders heb ik niks meegekregen. Dat geld was er gewoon niet. Ik heb vanaf mn 16e gewerkt en alles opgespaard (minus de aanschaf van een scooter). Daar kon ik alles van betalen in het begin en tijdens de studie ben ik ook blijven werken om mijn collegegeld, huur, eten e.d. te betalen. Met als grote pluspunt dat ik enorm zuinig en gierig ben Zo ben ik mijn gehele studie schuldvrij gebleven.
Ik zou graag willen dat onze kinderen dit ook zo aanpakken, maar anders hebben wij in ieder geval het geld achter de hand

quote:

Op dinsdag 19 september 2017 13:08 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Gaaf! En dan ook in het noorden van NL? Drenthe lijkt me ook mooi om te wonen.
Ik ben hier heel dubbel in. Ik ben een stadsmens, maar ik houd ook erg van de natuur. Als ik op het platteland zou wonen, zou ik de stad echt gaan missen, zeker als de kinderen groter worden. Mijn vriend en ik zitten nu dus een beetje te dubben: we kunnen verhuizen naar een wat rustigere plek/buurt in de stad (maar daar zit een prijskaartje aan en naar een vinexwijk willen we allebei echt niet), we kunnen ook voor een tweede huisje gaan in de natuur (maar dat moet je dan ook weer onderhouden etc.) of we moeten gewoon maar veel op vakantie gaan. Ik vind het lastig.

Ja, we willen hoe dan ook in het noorden blijven! Rondom Stad zijn er zo veel mooie dorpen waar je al heel vrij kan wonen zonder direct van alles verstoken te hoeven zijn. 'Probleem' is wel dat we nu in een huis wonen van 165 m2 met vijf ruime slaapkamers. Wat dat betreft gaan we er dus niet snel op vooruit zonder een flinke bom duiten neer te leggen.


Ik zie bijvoorbeeld net iets schitterends in een dorp vlakbij voor maar ¤1,3 miljoen. . Als Baard nou nog even een paar keer promotie krijgt... .

Herkenbare overwegingen over verhuizen uit de stad We zijn er ook nog niet over uit, willen best hier in de buurt blijven (randstad) maar de huizen die we dan mooi vinden zijn erg aan de prijs...

Wat een hoop consequente spaarders zeg F heeft een rekening met verjaardagsgeld en uit z'n spaarpot maar dat is. We sparen zelf genoeg en tzt beslissen we wel hoe we de kinderen gaan ondersteunen

Groot huis heb je dan DaD! Hier in't dorp kun je daar meteen 8+ ton voor neerleggen

Wij sparen beter voor M dan voor onszelf

Wij zijn echte spaarders (om het ook net zo hard weer uit te geven als er een doel is: badkamer, tuin allemaal verbouwd het afgelopen jaar), maar kunnen gelukkig ook echt leven. We wonen super goedkoop: ons huis hebben we enkel op mijn salaris gekocht. We willen tzt wel verhuizen naar een groter huis, maar dan zullen we wel ergens anders iets moeten laten. Ook wij wonen in de stad en ik ben er nog niet zo goed uit waar ik naartoe zou willen: ik hou van de stad en de levendigheid en alle voorzieningen op fietsafstand, maar ik gun het mijn kinderen (net als ik) in de kneuterigheid van een dorp op te groeien. Ik heb het idee dat je in de stad toch sneller 'hard' moet worden (gebaseerd op niks, behalve een onderbuikgevoel ).

quote:

Op dinsdag 19 september 2017 14:02 schreef Fazzoletti het volgende:
Groot huis heb je dan DaD! Hier in't dorp kun je daar meteen 8+ ton voor neerleggen

Tsja, dan woon je wel ook in Groningen hè. .

Potverdorie, ik ging op Funda kijken en nu ben ik tot over mijn oren verliefd op een huis niet ver weg van 8 ton. .

Wij hebben van die spaardoelen aangemaakt kind1, kind2, auto, hypotheek, gaat automatisch!

En qua huis: randje randstad hier in een plaats met station, maar op rolafstand van natuur. Beste beslissing ooit, ik geniet er elke dag nog altijd zo van

Ik dacht de stad enorm te gaan missen, maar meer dan twee kroegen heb ik blijkbaar niet nodig. Maar wel boks voor de 8ton voor 165m2

Wij wonen omgeving Utrecht, in een nogal groot dorp, zo groot dat ik niet snap dat 'we' geen stadsrechten hebben. Maar in het deel waar wij wonen (is in 3 delen verdeeld en wij wonen in het oude Dorp) voelt het enorm dorps aan. Inclusief kneuterige AH, autogarage etc. Maar binnen 10 minuten in Utrecht en binnen 30 minuten in Amsterdam. Op kruipafstand van de polder en de Vecht.
Ja we wonen hier pas 6 maanden dus ik ben nog steeds blij

Ik zou zelf nooit in Groningen of zo kunnen wonen, maar dat is omdat ik daar helemaal geen banden mee heb. Brabant zou nog wel kunnen omdat mijn familie daar woont.

Overigens komt er binnenkort een huis in onze straat te koop. Moet je wel een hoop klussen want de man die er woonde, heeft er ruim 50 jaar gewoond Dus mocht er iemand interesse hebben

quote:

Op dinsdag 19 september 2017 14:07 schreef kwakz0r het volgende:
Wij sparen beter voor M dan voor onszelf

idem.

Wij zijn net naar een dorp verhuisd, maar niet echt een dorps dorp naar mijn gevoel. Valt onder een grotere stadsgemeente in de randstad en de overgang van stad naar dorp gaat vrijwel naadloos. Vind het wel heel fijn dat we hier meer groen en ruimte hebben voor Ketel, we gaan nu veel makkelijker 's avonds nog even een blokje om. En toch nog genoeg voorzieningen in de buurt (zelfs meer dan toen we nog in de Vinex-wijk van de stad woonden). Ik mis alleen een bushalte dichterbij. Die hadden we eerst voor de deur, nu moeten we eerst 10 minuten lopen.

Nikki wat ontzettend naar van het zkh zeg ik zou woest zijn geworden geloof ik.

Franny, kom je mijn kant op?

Ik heb geen vakantie melancholie. We zijn weer thuis, van een kakvakantie helaas. Moesson, platteland (alles dus rijden), slechte bedden, kind dat niet wil rijden dreumes die niet wil slapen in de wagen/drager- lekker ontspannend allemaal. Oh en de heen/terugreis was ook voornamelijk gekrijs van T. Ik ben me uitermate bewust van hoe comfortabel ons huis is ineens . Maar bijgekomen zijn we dus niet.

Sparen voor de kinderen doen wij ook niet. Als je een hypotheek hebt kun je het beter daar in gooien, rentetechnisch. Tegen die tijd kijken we wel hoe we ze gaan steunen, hoewel ik ook wil waken voor te veel geven. Ze moeten wel de waarde van arbeid leren kennen imho.

Give them enough to do something, not enough to do nothing.

Een bushalte heb ik praktisch voor de deur maar er komen maar weinig bussen en de bussen die er komen, gaan naar plekken waar je nog steeds nergens bent . Ik vind het geen probleem, een dorp (gat) met weinig voorzieningen. Ik zoek de drukte wel op als ik dat wil. Nadeel: op vakantie is het bijna nergens zo rustig als hier (en dan wonen wij nog aan de hoofdstraat).

Balen van de vakantie, Crumpette. Moeten jullie ook meteen weer aan het werk of heb je nog even vrij?

Oeh, dat klinkt niet echt fijn inderdaad, crumpette. Jammer! Hopelijk dan nog wat zonnige dagen in eigen land.

Mij krijg je niet uit de stad. Ik heb op het platteland (polder) gewoond en ik vond het er af-grij-se-lijk. Op m'n 19e zodra ik mn kans zag uit huis gegaan. Wij hebben er bewust voor gekozen om klein te blijven wonen (vanwege de betaalbaarheid) maar wel in een buurt die we super leuk vinden. We moeten het doen met nét iets meer dan de helft van DaD's huis.

quote:

Op dinsdag 19 september 2017 14:39 schreef Crumpette het volgende:

Franny, kom je mijn kant op?

Ik heb geen vakantie melancholie. We zijn weer thuis, van een kakvakantie helaas. Moesson, platteland (alles dus rijden), slechte bedden, kind dat niet wil rijden dreumes die niet wil slapen in de wagen/drager- lekker ontspannend allemaal. Oh en de heen/terugreis was ook voornamelijk gekrijs van T. Ik ben me uitermate bewust van hoe comfortabel ons huis is ineens . Maar bijgekomen zijn we dus niet.

Sparen voor de kinderen doen wij ook niet. Als je een hypotheek hebt kun je het beter daar in gooien, rentetechnisch. Tegen die tijd kijken we wel hoe we ze gaan steunen, hoewel ik ook wil waken voor te veel geven. Ze moeten wel de waarde van arbeid leren kennen imho.

Give them enough to do something, not enough to do nothing.

Ja, wat die rente betreft heb je helemaal gelijk. Sparen slaat nu eigenlijk nergens op.
Wat jammer van de vakantie zeg. Maar wel voordeel dat je dan blij bent weer thuis te zijn. .
Het enige waarvan ik wel merk dat het goed is weer thuis te zijn, is dat Y wat meer ritme, rust, regelmaat (geen reinheid hoor ) heeft. Dat is voor een baby nu eenmaal het fijnst. Maar I is echt geboren om te reizen, geloof ik.

Jullie kant op is ook een optie ja!

Sunshine, dat is inderdaad een geweldige omgeving! Maar het zou voor ons ook betekenen dat we allebei op zoek moeten naar een andere baan (terwijl we allebei blij zijn met ons werk, ook nog eens op fietsafstand, en dat ook niet zo gemakkelijk te vinden is elders met mijn bepaald niet 'tekortvak'), en dat ik een heel eind weg woon van mijn hoogbejaarde ouders. Het kan een keuze zijn natuurlijk, maar niet eentje die we makkelijk maken.

J heeft nooit wat gekregen tijdens zijn studie en zit nu met een hele dikke studieschuld. Die van mij is gemiddeld. Als wij geen studieschuld hadden, dan zouden we nu netto per maand 400-500 euro meer te besteden hebben. Ik vind dat nogal wat geld. Zeker nu studeren zonder stufi moet, gun ik M een betere start op de woningmarkt en in zijn financiele leven.

Overigens is de bedoeling ook om van het geld dat we sparen dingen als dure werkweken naar Rome o.i.d. te betalen, in elk geval deels. Hij kan ook wel een deel zelf sparen voor dat soort dingen.

Als wij nu dat geld in de hypotheek stoppen, dan weet ik gewoon dat we uiteindelijk niet het geld zullen hebben om hem te laten studeren... het is niet zozeer sparen voor rente, meer opzij zetten zodat ik het niet uitgeef.

Oh ja maar de hoop is dus dat lagere lasten later ruimte oplevert om te steunen he. Ik geloof iig meer in gaandeweg dan patsboem een bedrag. Welke 18 jarige besteedt dat nou goed? Ik destijds niet iig als ik het had gekregen . Ik ben benieuwd of het tegen die tijd nog gewoon is om op kamers te gaan eigenlijk, of dat dat dan te duur is .

quote:

Op dinsdag 19 september 2017 15:08 schreef kwakz0r het volgende:
J heeft nooit wat gekregen tijdens zijn studie en zit nu met een hele dikke studieschuld. Die van mij is gemiddeld. Als wij geen studieschuld hadden, dan zouden we nu netto per maand 400-500 euro meer te besteden hebben. Ik vind dat nogal wat geld. Zeker nu studeren zonder stufi moet, gun ik M een betere start op de woningmarkt en in zijn financiele leven.

Overigens is de bedoeling ook om van het geld dat we sparen dingen als dure werkweken naar Rome o.i.d. te betalen, in elk geval deels. Hij kan ook wel een deel zelf sparen voor dat soort dingen.

Als wij nu dat geld in de hypotheek stoppen, dan weet ik gewoon dat we uiteindelijk niet het geld zullen hebben om hem te laten studeren... het is niet zozeer sparen voor rente, meer opzij zetten zodat ik het niet uitgeef.

+1

quote:

Op dinsdag 19 september 2017 15:38 schreef Crumpette het volgende:
Oh ja maar de hoop is dus dat lagere lasten later ruimte oplevert om te steunen he. Ik geloof iig meer in gaandeweg dan patsboem een bedrag. Welke 18 jarige besteedt dat nou goed? Ik destijds niet iig als ik het had gekregen . Ik ben benieuwd of het tegen die tijd nog gewoon is om op kamers te gaan eigenlijk, of dat dat dan te duur is .

Ja, hij krijgt dus ook niet een smak geld om die reden. Toen we de rekening openden op zijn naam hadden we daar nog niet over nagedacht. Maar tot hij achttien is hebben wij er volledige zeggenschap over, dus t is een kwestie van op tijd t geld verplaatsen (zoveel dat we er enorme belasting over moeten betalen wordt het toch niet).

Ik was dus zo'n 18-jarige die op haar verjaardag opeens de beschikking kreeg over 10.000 gulden die mijn ouders voor me gespaard hadden. Ik heb er mijn studentenkamer (redelijk goedkoop) van ingericht, en in het vierde jaar van mijn studie mijn buitenlandjaar deels van betaald, en de rest staat nu nog op mijn spaarrekening (ik had het geluk dat mijn ouders mijn studie betaalden). Ze bestaan dus wel, verstandige pubers die met geld om kunnen gaan

Ik hoop dat zoons ook zo zullen zijn, tot nu toe spaart zoonlief netjes zijn muntjes in zijn spaarpot. We sparen iig een vast bedrag per maand voor ze, en af en toe stort ik op opa/oma wat extra. Hopelijk is het tzt genoeg voor 4 jaar collegegeld of de inrichting van hun studentenkamer. Al wonen wij vlak bij een grote studentenstad met goede treinverbindingen naar andere studentensteden, dus op kamers is geen noodzaak. Of het moet Groningen worden, maar voor zover ik weet is daar niet éen studie die je op geen enkele andere plek in Nederland kunt doen...

mm mag ik je adopteren? Wat klinkt dat verstandig.

Ik had vandaag op de terugweg van het KDV een slapende B achterop. Hij praatte nog terug maar in wartaal...mannetje is op na 2 dagen KDV. Hoe moet dat over 5 maanden op school?
Kortom morgen rustig dagje thuis met hem al had hij zelf genoeg plannen 'Krentebollen halen, boeken bij de bieb over vliegtuigen, een duplo toren tot de lucht bouwen, fruit eten, rennen' ik ben benieuwd hoe ver we komen met zijn to do list.

Away, dat onder de dekens herken ik... T. Doet dit ook. Hij moet iets over zijn hoofd hebben voor in slaap te vallen. Daarbij gaat hij ook nog op de buik liggen en 'draait' hij (links/rechts met zijn romp x1000) om in slaap te vallen.

Ik heb dit echt heel lang eng gevonden maar heb het sinds n half jaar 'losgelaten'. Ik wilde vaak zijn hoofdje vrij maken als hij er nog onder lag als wij gingen slapen wat resulteerde in wakker worden en het hele ritueel van voor af aan.

Hij lijkt dit echt nodig te hebben om zich af te sluiten van zijn omgeving. Slapen in de kinderwagen/tula zit er ook niet in zonder 'afdekken'

Zo'n druk van een studieschuld lijkt me wel naar Vriend heeft altijd veel gewerkt tijdens z'n studie en heeft alles afbetaald al voordat we elkaar kenden. Zelf ben ik pas later gaan studeren en betaalde m'n werkgever 80%

Ik ben benieuwd waar je woont Mineola; randje randstad met natuur in de buurt klinkt ideaal