quote:
Op zaterdag 14 oktober 2017 14:55 schreef Leandra het volgende:[..]
Ja, bizar is dat.... en ondertussen heeft hij weer gewoon een verse vriendin om de scheiding echt te laten lijken, en die verse vriendin laat zich ook nog even als spreekbuis gebruiken.
Sandra houdt heel mooi de schijn op idd. Ze LIJKT te dom om te poepen, maarrrr
https://www.ditjesendatje(...)ank-masmeijer-gezin/Je man zit ‘opeens’ in een exotisch diamantenhandeltje uit Afrika, maar ja, hij zei toch dat alles goed zou komen
Vermoorde onschuldSandra speelt de vermoorde onschuld en zegt niets te weten van de activiteiten van Frank voor zijn arrestatie:
Hij zat in de diamanten? ‘
Hij heeft me op een gegeven moment inderdaad verteld dat hij een handeltje had in diamanten die uit Afrika kwamen en hij heeft thuis ook weleens een zakje met glimmers gehad. Of ik daar een slecht gevoel bij had? Hij zei me altijd dat het goed zou komen, dat ik me nergens zorgen over hoefde te maken. Ik wist niet wat hij precies deed, maar ik heb nooit argwaan gehad. ’s Ochtends om een uur of half negen ging hij de deur uit en ’s avonds kwam hij weer thuis. Ik werkte toen zelf al in een kledingwinkel en was ook de hele dag weg. Ik weet dat heel veel mensen niet geloven dat ik nooit heb vermoed dat er iets niet in de haak was, maar daar moet je me echt in geloven. Frank was altijd al iemand die graag zijn eigen gang ging. Dat was al die jaren al zo geweest. Ik dacht daar verder helemaal geen gekke dingen bij.’
En dan de ultieme zieligheidskaart, de kinders! De hartversverscheurendheid!
Mamma wat is er nu eigenlijk aan de hand?Over wat haar kinderen wisten:
Voor de kinderen was het natuurlijk helemaal een traumatische ervaring. Ik weet nog dat Charlotte op een gegeven moment vroeg:
‘Mama, wat is er nou aan de hand? Heeft papa soms een heleboel boetes niet betaald of zo?’ Hartverscheurend; zij had natuurlijk al helemaal geen benul van wat er aan de hand was. De volgende dag gingen we meteen bij Frank op bezoek in de gevangenis. En daar deed hij wat hij eigenlijk altijd had gedaan: proberen ons gerust te stellen. Vertellen dat het allemaal goed zou komen, dat het allemaal één groot misverstand was. En ja, wij geloofden hem.