Het peutertopic (2-4 jaar) deel 218

Mee eens trouwens dat Jip & Janneke soms echt tenenkrommend is. Ik paste de tekst soms zelf aan. Er is zo'n verhaaltje waarin Jip roept dat afwassen stom is en niet voor jongens maar voor meisjes en zo. En daar maakte ik dan iets anders van. I vond Jip & Janneke een tijdje leuk, maar nu pakt ze het eigenlijk nooit meer.

Niet dat het iets uitmaakt verder, want ze komt nu ongeveer dagelijks met uitspraken als: 'jongens huilen niet' 'jongens mogen geen jurken dragen' etc. Het zal wel beetje horen bij het ontdekken van het jongens/meisje gebeuren. Bij die eerste uitspraak ging ik er tegenin met: "Papa huilt ook wel eens hoor." "Maar ik heb papa nooit zien huilen mama".
Moest papa natuurlijk even ter plekke laten zien dat hij wel degelijk kan huilen. .

Selvaria, I speelt ook sinds een half jaar ongeveer af en toe alleen op haar kamer. Het is ontzettend leuk om dan te horen hoe ze aan het kwebbelen is tegen haar poppen en in zichzelf aan het praten is. Ik vind het heel fijn en ook gezellig. .

oh ja, sommige zinnen over écht voor meisjes of voor jongens in Jip en Janneke pas ik ook wel eens aan. Maar op het genderspecifieke na zijn de verhaaltjes toch wel leuk.
De kleuter heb ik wel eens uitgelegd dat daar vroeger soms verschil in werd gemaakt, maar dat dat nu niet zo is (naar aanleiding van liedje: "al die willen te kaapren varen, moeten mannen met baarden zijn") Toen wilde ze weten waarom je een baard moest hebben dan en dat ze t niet eerlijk vond omdat meisjes geen baard krijgen, toch mama? uitgelegd dat tegenwoordig iedereen naar de kaap mag varen en vroeger dus niet.

Hier trouwens nog helemaal geen gedoe over wat voor jongens of meisjes zou zijn. Zowel de kleuter (meisje bijna 5) als de peuter (jongen bijna 3) heb ik er nog nooit over gehoord verder. En ze spelen allebei met auto's en hebben allebei wel eens een jurk aan. (ok L heeft alleen af en toe thuis een jurk aan omdat hij W's roze paddenstoelenjurk zo ontzettend mooi vind).

Jip en Janneke ben ik mee gestopt, ik was alleen maar woorden aan het wijzigen had ik het idee en zelfs de inhoud. 1 verhaal over de zomer dat Jip stout was omdat hij niet ingesmeerd wilde worden en dus verbrand was. Er zijn genoeg andere leuke boeken

B vindt het boek van Jochem Meyer ook erg leuk: de wereld van de Gorgels.

wat is er mis met dat verhaal over de zomer dan? Gewoon nieuwsgierig..
ik zie daar namelijk geen probleem eigenlijk.. misschien mis ik iets?

Maar dat jongens meisjes gedoe is idd behoorlijk ergerlijk. (en soms gaat t in jip en Janneke wél goed trouwens. Bijv. in het verhaal dat jip vind dat meisjes geen stationschef kunnen zijn, want dat heeft hij nog nooit gezien. Dan zegt moeder dat zij dat wel eens gezien heeft en het dus wél kan. Dat lijkt me wel aansluiten bij de belevingswereld want zulke uitspraken komen ze natuurlijk wel tegen..)

[ Bericht 6% gewijzigd door watmoetikkiezen op 24-08-2017 11:08:59 ]

quote ipv edit..

oh en W en L zijn plotseling fan van "Stickman" van de zelfde schrijvers als van de gruffalo.
Ze kwamen er in de bieb mee aanzetten en hij is ook echt in het engels. L (peuter) vindt het helemaal prima als ik m gewoon in het engels voorlees, W (kleuter) wil dan wel tussendoor vertaling. Ze kunnen beide overigens erg weinig engels, want we kijken niet zoveel filmpjes en ze horen het gewoon niet zo veel.. ondanks dat vinden ze het dus erg leuk. Het rijm loopt ook wel heerlijk soepel..
(enige nadeel vind ik dat op t eind de kerstman op de proppen komt en wij daar gewoon echt niet aan doen. Maar heb maar uitgelegd dat sinterklaas niet naar alle landen gaat en de kerstman in andere landen hetzelfde doet als sinterklaas hier).

[ Bericht 73% gewijzigd door watmoetikkiezen op 24-08-2017 11:14:14 ]

*Schrijft mee met alle cadeau- en boekentips*

Wij willen voor Vv een wereldbol/globe kopen/vragen voor zijn verjaardag

Het favoriete boek is hier "Lente, Zomer, Herfst, Winter"

D'r zit een gat in het boek waar je de uil doorheen ziet.. en dan komen er steeds meer dieren bij (ook deels uitgesneden). Hele mooie illustraties en de tekst is ook

quote:

Op donderdag 24 augustus 2017 09:55 schreef watmoetikkiezen het volgende:


Hier trouwens nog helemaal geen gedoe over wat voor jongens of meisjes zou zijn. Zowel de kleuter (meisje bijna 5) als de peuter (jongen bijna 3) heb ik er nog nooit over gehoord verder. En ze spelen allebei met auto's en hebben allebei wel eens een jurk aan. (ok L heeft alleen af en toe thuis een jurk aan omdat hij W's roze paddenstoelenjurk zo ontzettend mooi vind).

Het beste vriendje van I draagt op het kdv wel eens een jurk, dat ziet ze ook gewoon. Maar ik denk toch dat de kinderen onderling op het kdv het hierover hebben en kennelijk hebben ze met elkaar toch al wat stereotyperingen opgepikt. I is zich ook wel echt bewust nu van dat ze een meisje is.

quote:

Op donderdag 24 augustus 2017 12:19 schreef Radyhyn het volgende:
*Schrijft mee met alle cadeau- en boekentips*

Wij willen voor Vv een wereldbol/globe kopen/vragen voor zijn verjaardag

Het favoriete boek is hier "Lente, Zomer, Herfst, Winter"
[ afbeelding ]
D'r zit een gat in het boek waar je de uil doorheen ziet.. en dan komen er steeds meer dieren bij (ook deels uitgesneden). Hele mooie illustraties en de tekst is ook

Dat is idd een heel mooi boek! Wij hebben 'm ook.

Ik vroeg laatst in de speelgoedwinkel of ze stickerboeken hadden.
"Voor jongens of voor meisjes?"

Echt, ik wist niet dat stickers in vagijn/piemel stoppen een ding was!

En zo niet- alsjeblieft zeg 😭

Oh ok, laat ik het nuanceren. Ze hebben het er af en toe wél uitgebreid over wie er al dan niet een piemeltje heeft en dus jongen of meisje is. En ook dat W wél en L géén borsten krijgt later. Dus wie jongen of meisje is dat weten ze wel..
Maar over dat jongens of meisjes bepaald gedrag zouden moeten laten zien en andere dingen leuk zouden moeten vinden, dáár heb ik ze echt nog nooit op betrapt. (misschien omdat ik een vrij jongensachtig meisje heb en een meisjesachtig jongetje)

en die stickers is raar ja. Maar ook wel handig. Want die die voor meisjes bedoeld zijn zijn meestal zó tenenkrommend roos/paars/glitter/prinsessen/lelijk dat je beter voor zowel de meisjes als de jongens beter neutrale of jongens dingen kunt kopen.. (ok, de écht voor jongens bedoelde zijn soms ook verschrikkelijk)

[ Bericht 13% gewijzigd door watmoetikkiezen op 24-08-2017 13:00:22 ]

I wijst uiteraard de roze prinsessenstickers meteen aan als degene die ze moet hebben. Mijn vriend en ik hadden het gisteren over een nieuwe bank. Roept zij meteen: krijgen we een nieuwe bank? Nemen we dan een roze? Ik wil een roze!

Nouja, goed, niets aan te doen, ik heb een meisjemeisje. 😅

Maar toch is dat gek, vind ik. Ik houd niet zo van de term "meisjemeisje", want wat versta je daaronder?

O houdt erg van knutselen, speelt met poppen, houdt van jurken een nieuwe schoenen. Maar niet van roze en wel van blauw. Niet van prinsessen, wel van voertuigen.

Ik vind het zo jammer dat er door de markt zo vreselijk op die gender-stereotypes wordt ingespeeld. Het is toch idioot dat je piemel of vagina er kennelijk toe doet in de fukkings speelgoedwinkel?! Dat mensen met auto'tjes aankomen bij S' geboorte, puur vanwege het feit dat ie een piemel heeft.

/rant

Maar is het dan niet gewoon aan ons om ze te leren dat ze mogen zijn hoe wat en wie ze willen ipv dit aspect van de huidige samenleving compleet te negeren/niet aan te leren?

Ik heb geen poppen in huis. Geen kinderwagen geen theeservies. Komt dat omdat ik jongens heb? Ja waarschijnlijk wel. Ze kregen speelgoed 'voor jongens' met verjaardagen etc van anderen, dat vonden ze mooi, dat hebben wij soms uitgebreid.

Doe je ze daar dan echt mee tekort? Ze hebben wel knuffels, daar popt Frans soms mee (op zn eigen brute manier) en V heeft een glitter tshirt (zon omdraai) omdat hij die mooi vindt. Hij kiest er bewust voor deze niet aan te doen naar de bso, omdat ik hem vertelt heb dat ze dan gaan roepen dat dat voor meisjes is. Niet erg en dat is niet waar, maar ze gaan het wel zeggen. Aan hem de keus (incl uitleg wat zn reactie kan zijn als hij wel zn glittershirt aan wil).

Feit blijft dat hoe mooi het ook zou zijn dat het los gelaten wordt, de wereld nog niet zo ver is. We kunnen mi voorvechters zijn om onze kinderen in te laten zien dat het onzin is, maar negeren of het zelfs uitbannen is mi wat ambitieus en zelfs onrealistich.

Dit speelt denk ik ook meer in mijn regio dan in de randstad. Ik moet de eerste jongen met manbun nog tegen komen. De eerste man woonachtig in de regio met een manbun ook btw.

quote:

Op donderdag 24 augustus 2017 11:02 schreef watmoetikkiezen het volgende:
wat is er mis met dat verhaal over de zomer dan? Gewoon nieuwsgierig..
ik zie daar namelijk geen probleem eigenlijk.. misschien mis ik iets?

Maar dat jongens meisjes gedoe is idd behoorlijk ergerlijk. (en soms gaat t in jip en Janneke wél goed trouwens. Bijv. in het verhaal dat jip vind dat meisjes geen stationschef kunnen zijn, want dat heeft hij nog nooit gezien. Dan zegt moeder dat zij dat wel eens gezien heeft en het dus wél kan. Dat lijkt me wel aansluiten bij de belevingswereld want zulke uitspraken komen ze natuurlijk wel tegen..)

Ik vond het erg vervelend om steeds te moeten vertellen dat Jip stout was en het zijn eigen schuld was dat hij verbrand was...aan een 3 jarig jongentje. Misschien ben ik een softie maar ik vond het niet leuk. En ik denk dan: genoeg andere boeken die ik wel leuk vind en B ook.

quote:

Op donderdag 24 augustus 2017 13:25 schreef Roomsnoes het volgende:
Maar toch is dat gek, vind ik. Ik houd niet zo van de term "meisjemeisje", want wat versta je daaronder?

Ik houd er ook niet van, maar ik zie wel dat I heel typisch meisjesgedrag vertoont, ook als ik zie hoe ze met haar vriendinnetjes speelt. Het is allemaal rollenspel, 'vadertje-moedertje' (waarbij overigens één van de meisjes ook altijd prima het vadertje is), in vrijwel haar hele doen en laten zie ik het. Het spelen met poppen en knuffels, graag willen kleuren en veel aandacht/concentratie kunnen opbrengen voor zulke dingen, voortdurend dansen en draaien voor de spiegel, helemaal uit zichzelf komen met roze als haar lievelingskleur (haar vriendinnetjes hebben allemaal andere lievelingskleuren), de aantrekkingskracht van alles met roze, glitter etc, geen of weinig interesse voor auto's en bouwwerken. Het valt me vooral ook op als ik in de buurt ben van jongetjes van haar leeftijd (bijvoorbeeld vorige week bij Fazz, en de oudste van Crumpette), die spelen echt anders. Het is niet zo dat één van de hierboven genoemde speeldingen nu puur alleen meisjesachtig is, maar het is het totaalplaatje denk ik.

Overigens hebben een aantal jongetjes bij I in de peutergroep op het kdv dus wel lang haar, staartjes en 'manbuns'. Ik ken bijna alle ouders ook wel, en dat zijn ook niet de types die hun kinderen in een hokje gaan duwen wat dit betreft. Maar ja, het is denk ik wel zo dat al heel jonge kinderen echt al vrij veel oppikken. I kijkt bijvoorbeeld vaak naar Barbapapa en daar zit een aflevering in dat gaat over of meisjes mee mogen doen met iets dat typisch alleen voor jongens zou zijn. Dat wordt dan bekritiseerd, maar dan is er wel meteen iets duidelijk gemaakt. Ook bij Peppa Pig zag ik eens een aflevering waarbij het 'de jongens' tegen 'de meisjes' was. Het zit gewoon overal. Ik denk ook wel dat je het beter kunt benoemen en bespreken, dan dat je het als gespreksonderwerp probeert te vermijden. Zelfde met verschillen tussen mensen in huidskleur e.d. Daar praat ik met I ook heel open over, omdat zij in haar omgeving veel mensen met verschillende huidskleuren tegenkomt. Of bijvoorbeeld over het feit dat een aantal leidsters op haar kdv hoofddoeken dragen. Daar had ze zelf ook een vraag over.

Over de jongen-meisje discussie....ik gooi olie op het vuur misschien, maar meisjes en jongens zijn anders. De verschillen zijn soms minder groot, soms groter, afhankelijk van het specifieke karakter. Natuurlijk zijn er uitzonderingen en natuurlijk is het niet zo zwart-wit.

Het zou mij echt helemaal niets kunnen schelen als B alleen maar poppen wil hebben maar hij is stapelgek op auto's en uiteraard nog steeds graafmachines. Hij speelt op het KDV alleen met jongens en is energiek en redelijk wild.
Wij hebben 2 nichtjes en die zijn echt wezenlijk anders in ontzettend veel. Ze voldoen aan het stereotype beeld zogezegd en B ook.

Mijn vrouw staat voor de klas (groep 7) en heeft de afgelopen 2 jaren 20 jongens en 4 meisjes in de klas gehad. Daardoor heeft ze meerdere workshops gehad in gedrag bij met name jongens en dat heeft onze ogen wel geopend zeg maar.

En dat zeg ik...vrouw....die vroeger alleen maar voetbalde, geen poppen had, wel auto's en die samen is met een andere vrouw die in bomen klom en voetbalde. Wij zijn de uitzonderingen en toch geloof ik in het algemene beeld dat jongens en meisjes in gedrag en denkwijze anders zijn.
Je behandelt ze daardoor niet anders (tenminste ik niet), maar je kan er niet volledig omheen.

N is wel erg bezig met wie een meisje of jongetje is, maar daar verbindt ze nog geen consequenties aan. Ze speelt tot nu toe vooral met jongetjes, en ze is niet bang om vies te worden of te vallen ofzo. Maar ze houdt echt niet van bouwen met blokken, en auto's ook niet echt. Vooral van muziek en dansen, maar dat kunnen jongens ook natuurlijk.

Ik ben er altijd wel open in uitleggen waarom er bijv. gekleurde mensen zijn, of dat sommige kindjes twee moeders hebben ofzo. Tot nu toe reageert ze niet anders op gekleurde kindjes dan op blanke. Gelukkig zag ik dat er op het nieuwe kdv wat meer diversiteit was dan op het oude wat dat betreft.

Voor de goede orde, het gender-thema is niet iets dat ik vermijd, hoor. Juist niet, ik vind het razend interessant.
Ik probeer de gender-indeling die door de commerciële markt wordt aangeboden zo veel mogelijk te negeren. Dat is iets anders dan doen alsof er geen verschil is tussen jongens en meisjes. En door mijn beroep als pedagogisch leidster ben ik er misschien wel heel erg kritisch in.

Wat jullie benoemen als "meisjes en jongens zíjn anders en gedragen zich anders, dat zie ik ook. Maar de vraag is natuurlijk in hoeverre juist dat gedrag aangeboren is

Ik denk dat we allemaal, bewust of onbewust, mensen van een bepaald geslacht op een andere manier benaderen. Zag daar laatst nog een leuk filmpje over. Mensen die dachten niet door gender gestuurd te worden, maar die wel autootjes voor jongens pakten, en poppen voor meisjes. Kinderen worden daar enorm door gevormd. Als je constant tegen een kind zegt dat het druk is, dan gaat een kind zich dar naar gedragen.

Dit zit zo diep, dat het echt niet in een generatie verandert, maar ik wil er wel mijn steentje aan bijdragen. Want het is een bron van discriminatie. Niet dat elke vorm daarvan nou zo vreselijk gevaarlijk is, maar ik wil er op micro-niveau toch aan bijdragen dat mannen en vrouwen écht gelijke kansen krijgen in het leven. Want "X is niet voor jongens" klinkt aardig hetzelfde als "X is niet voor witte kindjes".

Klopt hoor Room, goede nuance. Er is wel degelijk verschil, maar minder groot dan vaak door de maatschappij gedacht wordt. EN het is vervelend dat op basis van dat inzicht dingen worden aangenomen zeg maar.

Bij ons wordt letterlijk wel eens gezegd dat het maar goed is dat wij een zoontje hebben want wij zijn zelf geen vrouw-vrouwen zeg maar. Daar kan ik uiteraard niet tegen....

Zelf heb ik ook niks met roze, glitters en make-up... Ben dus blij dat N dat tot nu toe niet zo interessant vindt. Ze wil wel graag een staartje in, maar dat doet papa. Want die had ooit lang haar, terwijl ik altijd kort haar heb gehad
Ik ben benieuwd wat ze zelf voor kleding zal gaan kiezen, als ze daar meer interesse in gaat vertonen!

Ik heb zelf ook niks met poppen, prinsessenjurken en dat soort dingen, dus die haal ik uit eigen beweging niet in huis. Als ze er zelf om vraagt tzt mag ze dat soort speelgoed natuurlijk wel gewoon hebben.

Ze speelt het liefst met Duplo, maar ook het keukentje en tekenspullen doen het heel erg goed. Ik heb bijna alleen genderneutraal speelgoed in huis bedenk ik me nu. In haar rollenspel neigt ze wel naar het "meisjesachtige" en verzorgende merk ik. Ze doet vooral heel graag na wat man en ik doen (luiers van knuffels verschonen, eten koken, een mandje pakken en naar de winkel gaan).

Ik vind alles prima. Als ze speelgoed uit mag kiezen en ze kiest voor een auto is dat best, maar als ze een pop wil ook. Ik merk wel dat familie vaak wel met gendertypische dingen aan komt zetten: zo heeft mijn moeder gisteren een enorm Hello Kitty paardenstal + huis van een of ander nep Duplomerk gekocht (voor bij haarzelf thuis, thank the lord). "Ja, ik dacht, je hebt twee meisjes, dus dan is dit wel leuk". Ja, het is ook echt heel erg leuk, maar ze waren net zo blij geweest met een dierentuin of een piratenschip.

Ik vind zelf alles best verder, maar ik ben zelf dan ook een gamenerd die naar auto's fluit en gek is op make-up en kleding.

Dat filmpje over wat voor speelgoed aangeboden wordt aan kleine kinderen kwam laatst in Z&G voorbij

Ik kan ook slecht tegen genderstereotyperingen (ook tegen andere stereotypes trouwens), maar ben het ook eens met Exode en Away. Er zijn wel degelijk verschillen tussen jongens en meisjes (of mannen en vrouwen). In een ideale wereld worden die verschillen niet zo uitvergroot of benadrukt zoals dat nu gebeurt, maar we leven nu eenmaal in de realiteit.

Heel eerlijk ben ik eigenlijk ook op een scheve manier bevooroordeeld: ik was en ben zelf ook geen 'meisje-meisje' en kijk daarom nauwelijks op van meisjes die meer neigen naar de 'stoerdere' keuzes i.p.v. roze en glitter. Ik liep vroeger ook vooral in kapot gevallen spijkerbroeken en hing liever ondersteboven in bomen dan dat ik met barbies speelde. Bij mijn dochter zou ik dat ook helemaal prima vinden
Andersom zou ik meer 'moeite' hebben met een zoon die in roze glitterjurken loopt. Niet omdat ik hem dan minder leuk vind, maar omdat ik weet dat de maatschappij als geheel hem harder zal veroordelen. Daar kan ik van vinden wat ik wil, maar dat is wel de realiteit en mijn zoon hoeft -wat mij betreft!- niet degene te zijn die ten koste van zichzelf moet strijden om dat te veranderen.
Tegelijkertijd denk ik dat meisjes/vrouwen vaker verteld wordt dat ze iets echt niet kunnen (vakken op school, bepaalde opleidingen, banen) en ben ik daar juist weer feller op.

Nou ja, ik doe mijn best om niet teveel mee te werken aan stereotypes, maar ben me dus wel bewust van de wereld waarin we leven

_{Bovenstaande bevat wat kort-door-de-bocht-formuleringen die niet zo bedoeld zijn, maar dat praat wel makkelijker}

quote:

Op donderdag 24 augustus 2017 15:32 schreef twist02 het volgende:
Andersom zou ik meer 'moeite' hebben met een zoon die in roze glitterjurken loopt. Niet omdat ik hem dan minder leuk vind, maar omdat ik weet dat de maatschappij als geheel hem harder zal veroordelen. Daar kan ik van vinden wat ik wil, maar dat is wel de realiteit en mijn zoon hoeft -wat mij betreft!- niet degene te zijn die ten koste van zichzelf moet strijden om dat te veranderen.

Van mij hoeft mijn zoon daar ook niet per se voor te strijden. Dat doe ik wel voor hem. Want stel nou dat het niet een 'fase' oid is dat hij graag een jurk draagt, maar ook later niet 'genderconform' is, op wat voor wijze dan ook? Dan zal hij die strijd alsnog aan moeten gaan. Dan heb ik liever dat de maatschappij alvast iets meer veranderd is en dat hij als kind vanaf het begin af aan heeft meegekregen dat hij oké is zoals hij is, ongeacht wat de maatschappij daarvan vindt.

Je kan wel zeggen 'ik vind het niet leuk maar zo is de maatschappij nou eenmaal', maar op die manier verandert de maatschappij natuurlijk ook nooit.

quote:

Op donderdag 24 augustus 2017 16:05 schreef lunapuella het volgende:

[..]

Van mij hoeft mijn zoon daar ook niet per se voor te strijden. Dat doe ik wel voor hem. Want stel nou dat het niet een 'fase' oid is dat hij graag een jurk draagt, maar ook later niet 'genderconform' is, op wat voor wijze dan ook? Dan zal hij die strijd alsnog aan moeten gaan. Dan heb ik liever dat de maatschappij alvast iets meer veranderd is en dat hij als kind vanaf het begin af aan heeft meegekregen dat hij oké is zoals hij is, ongeacht wat de maatschappij daarvan vindt.

Je kan wel zeggen 'ik vind het niet leuk maar zo is de maatschappij nou eenmaal', maar op die manier verandert de maatschappij natuurlijk ook nooit.

Uiteraard geef ik mijn kind hoe dan ook mee dat hij oké is zoals hij is
Maar ook dat er mensen zijn die helaas minder tolerant zijn. Zoals Away zegt: voorbereiden op mogelijk negatieve reacties en dan zelf de keuze geven (en hem onvoorwaardelijk in die keuze steunen, dat sowieso!).

Ik moet bij dit onderwerp namelijk altijd denken aan voorbeelden in mijn eigen omgeving, waarbij ouders hun zoon haast juist stimuleren om met barbies te spelen en in jurken te lopen omdat "dat gewoon moet kunnen vandaag de dag". En "als iemand daar issues mee heeft, is dat hun probleem ".
Ja, maar ook dat van je zoon, die in al zijn kinderlijke onschuld en naïviteit totaal niet doorheeft in wat voor wereld we leven en wat voor reacties hij kan verwachten. Ik vind wel dat daar een taak ligt voor mij als ouder om mijn kind te beschermen ja.

En als blijkt dat het belangrijk genoeg is voor hem om ervoor te vechten, zal ik dat uiteraard samen met hem doen. Maar als het wél gewoon een leuke verkleed-fase is, behoed ik hem liever voor onnodige pijn (of bereid hem daar in elk geval op voor)

Onze peuter was gister verdrietig. Hij speelde met zijn vriendje. Die riep dat hij een trein was en rende over het grasveld. L zei toen "jij moet weg trein" op boze toon. Vriendje werd helemaal verdrietig. Ondanks sorry van L bleef vriendje sip. Toen gingen we naar huis (want vriendje moest naar bed) en thuis is L echt nog een tijd verdrietig geweest dat hij zijn vriendje zo sip had gemaakt.. (" en toen L zegt "GA WEG!" K drietig, niet lief van L") hij moest het toen papa thuiskwam ook meteen vertellen.. Geloof dat het kwartje wel gevallen is dat dat niet zo handig was van hem..

[ Bericht 9% gewijzigd door watmoetikkiezen op 24-08-2017 16:29:06 ]

quote:

Op donderdag 24 augustus 2017 16:23 schreef watmoetikkiezen het volgende:
Onze peuter was gister verdrietig. Hij speelde met zijn vriendje. Die riep dat hij een trein was en rende over het grasveld. L zei toen "jij moet weg trein" op boze toon. Vriendje werd helemaal verdrietig. Ondanks sorry van L bleef vriendje sip. Toen gingen we naar huis (want vriendje moest naar bed) en thuis is L echt nog een tijd verdrietig geweest dat hij zijn vriendje zo sip had gemaakt.. (" en toen L zegt "GA WEG!" K drietig, niet lief van L") hij moest het toen papa thuiskwam ook meteen vertellen.. Geloof dat het kwartje wel gevallen is dat dat niet zo handig was van hem..

+1 op dat eerste deel. Wat wel een valkuil voor mij is dat ik mij moet beseffen dat hoewel meningen van anderen voor mij geen big deal zijn (geweest). Bij de oudste merk ik nu al dat hem dat heel anders raakt. Vandaar dat ik ook de keuze bij hem laat.

Verkleedfases waarbij ze zich nog niet bewust zijn van negatieve reacties zou ik gewoon door laten gaan overigens. Frans is een maand lang in zn bumba outfit naar de go gegaan. Helemaal prima.

ah, haha, had net t eerste deel verwijderd.. dacht dat ik wat teveel doorzeurde over t onderwerp..

kwam er op neer dat ik denk dat het dragen van een jurk, hebben van rood haar of bril niet altijd hetgeen is waar je om gepest wordt maar dat je gepest wordt omdat iemand je wil pesten/je onzeker bent en dat er dan altijd wel wat gevonden wordt om je mee te pesten.
n.a.v dat ik zelf de hele basisschooltijd in lelijke joggingbroeken liep en als iemand vroeg waarom dat ik dan als antwoord had dat ik die fijner vond zitten. Nooit mee gepest, maar wat men er van vond interesseerde me ook écht niet. Altijd prima vriendjes en vriendinnetjes gehad.

[ Bericht 20% gewijzigd door watmoetikkiezen op 24-08-2017 16:40:20 ]

Ik heb dus zo'n jongenspeuter die in roze Elsa onderbroeken van zijn zus loopt, begint te glimmen als ik hem vraag of hij een jurk aan wil en het liefst nagels laat lakken. Aan de ene kant is T een heel jongensachtig wild en druk jongetje, maar aan de andere kant blijft hij gerust een kwartier stilzitten om zijn nagellak te laten drogen.
Ik ben me er heel erg van bewust dat (veel) mensen er iets van vinden als hij bijvoorbeeld in een jurk loopt, zelfs zijn eigen vader vindt er iets van, maar ik vind het niet nodig om hem in deze fase van zijn leven op te dringen dat hij per se jongenskleding aan moet. Voor nu vind ik het erg belangrijk dat hij goed in zijn vel zit. Wat anderen ervan vinden zal mij een worst wezen, ik houd evenveel van hem, of hij nu een jurk aan heeft of een trainigspak. En op dit moment heeft hij gelukkig nog niet de leeftijd dat hij zijn keuze zou moeten verdedigen. Wellicht verandert zijn voorkeur over een tijdje weer en wellicht niet. Als het niet veranderd zal ik er alles aan doen om hem te steunen, maar hoe en wat zien we evt. tegen die tijd wel. In de spoiler nog een paar plaatjes.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Vandaag nog een verse jongenskleuter van net 4 die op mijn werk de huishoek in duikt en verrukt met een prinsessenrok naar me toe komt om te vragen of ik wil helpen met aantrekken. Waarop de grootste tuttebel van de klas meteen roept: dat mag niet, dat is voor meisjes!

Jip en Janneke, en trouwens ook Dikkie Dik, vind ik soms tenenkrommend. Van sommige verhalen valt nog wel wat te maken, maar andere sla ik echt over.

Aww Nikki 😍
blij kind

Ai hupje. Jammer is dat. Hoe reageerde hij er op?

Ik was als kind ook 'anders' (stiekem nog steeds ) en als kind wordt je daardoor sneller buitengesloten. MAAR mijn vrouw was dat ook en die had massa's vrienden. Dus tja....

Als B een jurk aan wil, prima, als ie alles in het roze wil, ook prima. Maar ik sluit me wel bij eerdere opmerkingen aan. Ik zal hem altijd steunen en er 100% voor hem zijn en voor hem opkomen. Maar ik gun hem wel een makkelijk leven zogezegd. Ik maak zelf nog steeds mee dat Nederland helemaal niet zo modern en openminded is als wij denken. Ik bespaar hem graag het gevecht. Ik heb mijn portie op de barricaden wel gehad.