[Reisverslag] Pré-huwelijksreis naar Sri Lanka (veel foto's)

quote:

Op maandag 21 augustus 2017 15:22 schreef SeLang het volgende:
Foto's zijn wel erg klein. Dit zou een Minivet kunnen zijn. Heel fel (bijna lichtgevend) oranje met zwart?

Opgezocht. Lijkt er wel op, ja. Er was trouwens ook een geel met zwarte variant.

quote:

Mogelijk Tickell's Blue Flycatcher, maar ook hier lastig te zien op de foto

Ook opgezocht. Dat is hem zeker!

Dank je!.

[ Bericht 3% gewijzigd door UIO_AMS op 21-08-2017 16:07:32 ]

quote:

Op maandag 21 augustus 2017 15:27 schreef MissBliss het volgende:
Leuk verslag UIO en aanstaande

Dank je! Jij had het natuurlijk al op FB gezien en gelezen. .

quote:

Op maandag 21 augustus 2017 16:16 schreef SeLang het volgende:
Klopt, dat is het vrouwtje van dezelfde soort! De oranje met zwart is het mannetje, geel met donkergrijs is het vrouwtje. Als je die twee samen zag is dat een verdere aanwijzing dat het waarschijnlijk Orange Minivets waren (beide).

Tot die conclusie was ik ook gekomen. De Small Minivet trouwens ook veelvuldig gezien daar.

4 december 2016: Van Ella naar Tissamaharama (Tissa voor ingewijden).

Goed. We waren dus voor één nacht verhuisd naar de Waterfall View Inn. Qua kwaliteit staat het op gelijke hoogte met Idyll’s Guesthouse, met dat verschil dat we hier een bed hebben dat groot genoeg is. Alleen het uitzicht is wat minder:



Zie hier de droge Little Rawana Waterfall vanaf ons terras. Kun je bij droogte dan trouwens spreken van een waterval?



De trein zorgt gelukkig voor wat beweging in dit statische beeld.



In de tuin staat een boom met aparte vruchten. Zijn het doerians of soursop? Of iets heel anders? Geen idee.

Het ontbijt van de Waterfall View Inn doet in ieder geval niet onder voor dat van Idyll's Guesthouse.



Vers fruit, heerlijke kwark, palmstroop, jam, boter, melk en thee...



... en roereieren, cocos-naans, cocos-sambal en toast.



Onderweg naar Tissa rijden we langs de niet droge Rawana Falls. Anil, de eigenaar van Idyll's Guesthouse, brengt ons naar Tissa en vindt het niet erg om even te stoppen. Halverwege de rit naar Tissa stopt Anil. Hij heeft gebeld naar ons volgende hotel (The Coconut Garden Hotel & Restaurant) en de eigenaar rijdt toevallig 10 minuten achter ons. Na een korte autowissel rijden we met hem verder.

Aangezien er deze nacht geen gasten zijn voor de suite, krijgen wij die aangeboden van de eigenaar. Tegen het tarief van de standaard kamer. Erg aardig van hem. Alleen zijn sommige bordjes in de suite wel een beetje verwarrend:




De rest van de middag zitten we aan de rand van of in dit zwembad en besluiten we een safari naar Yala National Park voor de volgende dag te boeken bij het hotel. Na enige discussie met de Duitse gasten die ook bij het zwembad liggen, gaan we voor de ochtendsafari (16.000 SLR voor twee) en niet voor een hele dag (24.000 SLR voor twee) in het park.

Tegen het eind van de middag brengt de zoon van het hotel ons naar het centrum van Tissamarahara. Daar willen we geld pinnen en kijken of we daar ergens wat kunnen eten. Het aanbod van restaurants is echter minimaal. Na een kort bezoek aan de lokale supermarkt gaan we per tuk tuk naar een ander hotel: Refresh. Het Refresh Seafood Restaurant blijkt een relatief dure plek om wat te eten, maar we nemen het er van. Met een tuk tuk gaan we weer terug naar ons hotel voor een vroege nacht. Morgen moeten we immers heel vroeg op.

5 december 2016: Op zoek naar heel veel beestjes in Yala National Park.

Voor dag en dauw staan we op. Van de hoteleigenaar krijgen we een ontbijt voor onderweg mee. De lunch is ook geregeld. Op naar Yala. De Duitsers hebben een eigen auto en wij ook. Gezamenlijk racen we naar het park dat een kleine drie kwartier tot een uurtje verderop ligt. In Wilpattu National Park zagen we helaas geen olifant of luipaard. Hopelijk nu wel.



Bij zonsopgang rijden we het park in. Dan zijn we al een uurtje onderweg.



Vrijwel direct spotten we een olifant. Kostte mij ook wat moeite ...



Elegante olifant. Achter wat bomen rechts spelen meerdere olifanten in het water, maar dat is op de foto's niet te zien.



Waterbuffel op de voorgrond, Elephant Rock op de achtergrond.



Waterbuffels in modderpoel noem ik dit werk.



Herten. Van de gestippelde variant. Natuurlijke voedsel van de luipaard.



Pauw voert langdurige balts uit. Mijn verloofde is gehypnotiseerd door het geheel.



Olifant. Mannetje, want alleen.



Boom vol weversnesten.



Wilde zwijnen. Natuurlijke voedsel van de luipaard.



Vissende vogel. (Painted Stork, oftewel geverfde ooievaar, hoor ik net.)



Zoekplaat.



Daar is hij dan beter zichtbaar.



De luipaard.



Check. Check. En check. We noemen hem/haar Binkie, de reïncarnatie van onze eerder in 2016 overleden kater.



Kleine beessies benne ook leuk. Vooral kleurrijke vogeltjes. Hier een ijsvogel.



Mijn favoriet: de mangoest. Eet slangen. Verrekte handig.



Voor de lunch rijden we een stukje verder door het park. Onderweg zien we nog wat uitrustende krokodillen.



En dan staan we voor de lunch aan zee.



Op het strand staat een monument ter nagedachtenis aan de tsunami van 2004. De zuidkust van Sri Lanka is destijds ook hard getroffen met vele doden tot gevolg.



Tevreden silverback. In deze staat ongevaarlijk. Lezers van de dobbelsteenavonturen-reeks herkennen wellicht de pet die ik in Coeur d’Alene kocht bij de geweldige diner Jimmy’s Down The Street als herinnering aan het aldaar vergeten van de dobbelsteen. .

Terug in de tuin van ons hotel liggen we de rest van de dag in het zwembad. De Duitse gasten die met een andere wagen het park in gingen die dag, hebben de luipaard niet gezien. Vriendelijk als ik ben voor onze Duitse buren, deel ik de foto’s met hen.



Op het dakterras genieten we van de zonsondergang …



met een luide pauw naast ons.



Zonsondergang dus. Met honderden watervogels en/of vliegende vossen die over vliegen. In de tuin van het hotel eten we ons diner. Het smaakt prima.

Morgen gaan we naar het strand voor wat welverdiende rustdagen.

In het volgende deel: Tangalle. Het paradijs.

[ Bericht 1% gewijzigd door UIO_AMS op 21-08-2017 17:17:15 ]

quote:

Op maandag 21 augustus 2017 16:42 schreef SeLang het volgende:
Painted stork en White-throated Kingfisher

Had ik al aangepast. .

Onze gids was niet heel duidelijk als hij sprak. .

6 t/m 9 december 2016. Naar Tangalle. Naar het paradijs.

Vanuit Tissa rijden we met een personenbusje naar Tangalle. De hoteleigenaar heeft voor een mooi prijsje het busje geregeld dat we delen met een jong stel uit India, waardoor we de helft van de normale kosten betalen. Een mooie besparing is ook wel eens leuk en het blijkt een gezellig stel te zijn, waarvan vooral hij veel praat. Zoals met alle reizigers hebben we het over reizen. De huidige trip, vorige reizen en reizen die nog op het wensenlijstje staan.

Na een vierbaansweg (redelijk uniek) en een normale tweebaansweg slaan we plots linksaf een zandpad op. Na een paar kilometer staan we plotseling voor de Mangrove Beach Cabanas in de buurt van Tangalla. Een waar paradijs. We hebben het wel verdiend. Niets doen. Hele dagen niets doen. Op af en toe zwemmen en snorkelen na. En een avondwandeling met een mooie dame. En met mijn verloofde natuurlijk.



Ons eerste huisje op het strand ...



... met uitzicht ...



... en ondergrondse badkamer. Mangrove Beach Cabanas voor wie daar ooit heen wil.
Speciaal voor Yvonne de nodige badkamerfoto's. Geen reisverslag kan immers zonder:







Over het algemeen zijn de badkamers hier in Sri Lanka matig, maar deze is wel heel apart. Een kelder onder ons strandhuisje met schelpen als douchekop en toiletrolhouder. Geef het een 10/10.



Strand praktisch voor mezelf.



En voor mijn aanstaande natuurlijk.

Nu kan ik wel een heel verhaal typen over ons verblijf in Tangalle, maar de foto’s van de dagelijkse beslommeringen zeggen genoeg:



Dagelijkse beslommeringen #1: zonsopgang meepikken



Dagelijkse beslommeringen #2: ontbijten met Sri Lankaanse thee op het strand ...



... en met fruit natuurlijk.



Dagelijkse beslommeringen #3: lokale wild wegjagen



Dagelijkse beslommeringen #4: licht lunchen



Dagelijkse beslommeringen #5: badhanddoek omslaan na zwemmen



Dagelijkse beslommeringen #6: zonsondergang meepikken



Dagelijkse beslommeringen #7: avondrood meepikken



Dagelijkse beslommeringen #8: kreeft (of verse vis) verorberen



Dagelijkse beslommeringen #9: kindermenu voor mijn verloofde



Dagelijkse beslommeringen #10: tijdens een avondwandeling een mooie dame ontmoeten die net haar eieren gelegd heeft



Was alles dan zo paradijselijk? Ja, zelfs de bijbehorende slang heeft hier bewijs van zijn aanwezigheid achtergelaten. Hosanna! Maar waar is die slang nu eigenlijk gebleven?

In het volgende deel: Mirissa. Terug in de hectiek.

[ Bericht 4% gewijzigd door UIO_AMS op 01-09-2017 10:43:33 ]

quote:

Op maandag 21 augustus 2017 18:09 schreef Erasmusch het volgende:
Hmm panipol...

Zeker. Met een kokos-vulling en veel palmsiroop.

10 & 11 december 2016. Van de rust in Tangalle naar de hectiek van Mirissa. We blowen er op los.

Vandaag gaan we ons paradijs verlaten. Met pijn in ons hart rijden we weg van de Mangrove Beach Cabanas. Maar we willen nog walvissen spotten en het fort van Galle bezoeken. Onderweg maken we een kleine omweg om een blowhole te bezoeken.


Daar komen we een blackface monkey tegen. Grappige beessies.


Idyllisch plaatje van vissersboot met op de achtergrond de punt van Tangalle.


Mijn aanstaande bij de blowhole.


Met een vloedgolf spuit het water hier wel twee palmbomen hoog. Dat is de lokale meetstandaard voor heel hoog. Vandaag spuit de blowhole nog geen grassprietje hoog. Dat is mijn meetstandaard voor 'da's niks'.


Aangezien het een lang weekend is, zijn de Sri Lankanen ook in grote getale aanwezig.


Onderweg komen we ook nog langs een klein eilandje voor het strand. Dat vond iemand kennelijk een mooi plekje voor een klooster. Eens.


Mirissa. Dat is wel wat anders dan de rust van Tangalle. Ik heb last van een kleine cultuurshock. Opeens zijn we tussen de bikini-toeristen beland. Hier voel ik me niet thuis. Wat niet op de foto's staat, is dat het strand 's middags overvol was. Op een rustigere plek aan het uiteinde van het strand zijn we gaan snorkelen en zagen we wel murenes en zelfs een kleine zeeslang. .


Het eten bij Zephyr Restaurant & Bar op het strand is prima, maar gelijk ook twee keer de prijs van Tangalle.

Mirissa heeft één heel groot pluspunt: Blauwe vinvissen, de grootste beessies ooit op aarde, komen hier vaak relatief dicht aan de kust. Met de verantwoorde touroperator Raja & The Whales gaan we bij eerste zonlicht op pad.


Ontbijten aan boord, iedereen (nog) vrolijk.


Als we de haven uitvaren, is de zee nog kalm. Terwijl de bemanning tekst en uitleg geeft, begint het eerste kind te kotsen. Geen foto van. .


Titanic-momentje. Wat er achter mij gebeurt, is niet voor foto's geschikt. De zee is erg ruig. Bijna volle maan betekent flinke deining. Vrijwel iedereen hangt ziek over de reling. Zelfs een enkel crewlid. De overige bemanning doet zijn uiterste best iedereen te voorzien van plastic zakjes.

Mijn verloofde en ik hebben vreemd genoeg nergens last van. Dat kan ook aan een pilletje liggen dat we voor vertrek hebben genomen. Ik voel me zelfs kiplekker en dans van voor naar achter en van links naar rechts. Waarschijnlijk tot grote irritatie van de rest.

Na een Brydus-whale, die ik niet kan vastleggen, zien we plotseling dolfijnen:

Ondanks tientallen foto's, is dit de enige redelijke van mijn hand.

Mijn aanstaande heeft meer geluk met foto’s maken:



Na een uurtje zien we ze dan. De blauwe vinvis. Tig foto's en vele walvissen later lukt het mij om twee 'goede' foto's te schieten:


There she blows!

Raja & The Whales sturen een goede fotograaf met professionele camera mee en de foto's krijgen we 's avonds al toegestuurd. Als ik dat toch eens geweten had:


Achteraf gezien had ik me de moeite kunnen besparen #1.


Achteraf gezien had ik me de moeite kunnen besparen #2.


Achteraf gezien had ik me de moeite kunnen besparen #3.


Achteraf gezien had ik me de moeite kunnen besparen #4.


Achteraf gezien had ik me de moeite kunnen besparen #5.


Achteraf gezien had ik me de moeite kunnen besparen #6.


Achteraf gezien had ik me de moeite kunnen besparen #7.


Achteraf gezien had ik me de moeite kunnen besparen #8.


Achteraf gezien had ik me de moeite kunnen besparen #9.


Achteraf gezien had ik me de moeite kunnen besparen #10.


Man happy. Na ruim 7 uur op zee, volgens sommigen aan boord 7 uur te veel, varen we de haven weer binnen.


Na zo'n dag volstaat alleen het beste restaurant van Mirissa: Dewmini Rotishop in een straatje achteraf. Nabij Tithira Guesthouse, onze guesthouse van de afgelopen en komende nacht ...


... in de tuin van een woning waar de hele familie voor belachelijk lage prijzen ...


... geweldige kottu's en roti's maken. Voor mij een alles hartigs erop en eraan kottu als hoofdgerecht (niet op deze foto) en een alles zoetigs erop en eraan als nagerecht (wel op deze foto). Man happy!

In het volgende deel: Beachlife, bruiloften, Hollands Glorie, vogeltjes, internationaal cricket en een ziekenhuis.

12 t/m 16 december 2016. Unawatuna (Blanca) en Galle.

Na de hectiek van Mirissa willen we weer wat meer rust. En we willen naar Galle. Vlakbij Galle heb je het dorpje Unawatuna en aan het einde van dat dorp vinden wij een guesthouse met een zeer aansprekende naam: Bird House. Natuurlijk boeken we daar een paar nachten.

Naast het grote strand van Unawatuna zijn er ook nog een paar afgelegen kleinere baaitjes. Daar vind ik al gauw een goede plek:



De juiste houding is belangrijk!



Torentje bouwen door de locals. Bijna!


Torentje bouwen door de locals. En hij staat!


Torentje bouwen door de locals. De afsprong!

De onderwaterwereld van Sri Lanka is trouwens mooi, maar niet zo mooi als in Indonesië. Wel veel gekleurde visjes gezien, twee murenes en zelfs een kleine zeeslang. Bij Unawatuna hebben we nog een korte snorkeltrip gedaan naar een paar rotsen voor de baai. Dat was wel leuk, maar niet overweldigend mooi.



29°c en overwegend bewolkt. Die 29°c geloof ik wel.



Galle Fort is een geliefde locatie voor trouwfoto's.


Galle Fort is dus een geliefde locatie voor trouwfoto's.


Lelijk Brits uithangbord op het fort.


Schitterend Nederlands uithangbord op het fort. Het logo van de VOC is het eerste bedrijfslogo ter wereld.


Cricket kan overal. Dus ook in het fort.


Het bastion Akersloot in het fort van Galle. Toch leuk voor iemand die uit de buurt van Akersloot komt.



De Nederlands hervormde kerk in Galle.


Dan checken we het de fortificatiewerk van de Nederlanders. En het is goed werk. Het fort zorgde ervoor dat Galle in 2004 relatief weinig geraakt werd door de tsunami. Op de foto de vuurtoren op het bastion Utrecht.



Lijnbaanstraat?



Weltevreden? Nou ik wel!



Dit is één van de vele leuke straatjes in het fort.



Nooitgedacht dat deze foto zou lukken. .



In Unawatuna verblijven we trouwens in een guesthouse/hotel genaamd de Bird house. Er is alleen weinig tuin, maar wel vele boeken en posters over Sri Lankaanse vogeltjes.


En een vogelvoederplaats waar dagelijks de restjes van een mango worden neergelegd.


De vogeltjes zitten elke dag al te wachten op de elektriciteitskabels.



In het fort van Galle spot ik trouwens nog een White Throated Kingfisher in de binnenplaats van Crepe-ology. Voor de liefhebbers van pannekoeken is crepe-ology een aanrader. .



Rexy the three legged dog van het guesthouse deelt niet onze passie voor vogeltjes.



Cricket staat bekend om de zeer langdurige wedstrijden. Wij besluiten om een wedstrijd bij te wonen in het stadion voor het fort van Galle. We gaan er eens goed voorzitten.



De interland Pakistan - Singapore is al voorbij voor we goed en wel zitten. . Pakistan is dan ook een grootmacht in de wereld van cricket. Uiteindelijk hebben we een minuut of 5 kunnen genieten met het publiek (schoolkinderen die vooral oog voor ons hadden en niet voor het einde van de wedstrijd). Na de wedstrijd slaan we in Galle nog snel wat souvenirs in. En wat boeken voor ons zelf. Ik koop nog gauw een literair roman over cricket en wat cricketcaps voor mijn neefjes. En busladingen thee!

De laatste morgen wordt mijn aanstaande wakker met een vervelend gevoel in haar lies. Op de plek waar een litteken zit van één van de vele operaties van het afgelopen jaar, voelt ze nu onderhuids een verharding. We vrezen voor een trombose, wat niet hadig is als je wil gaan vliegen. Tijd voor een laatste dag check up in het lokale ziekenhuis.



Niet verbazingwekkend worden in de wachtkamer allerlei elektrische huishoudelijke apparaten verkocht. Ook niet verbazingwekkend is de uitleg van de dokter dat de vorige buitenlandse patiënten hem een stethoscoop cadeau deden voor bewezen diensten. Een bijdrage wordt zeer op prijs gesteld. Geheel vrijblijvend natuurlijk. Gelukkig krijgt mijn verloofde een ok to fly.

Onze chauffeur rijdt ons ’s avonds in een paar uur via de tolweg/snelweg naar de luchthaven. Op het vliegveld komen we mijn oude bovenbuurman tegen. Hij is met een stel vrienden een kleine 10 dagen in Sri Lanka geweest. Hij is zelf purser geweest bij KLM en vliegt nu toevallig met hetzelfde vliegtuig mee terug. Dan blijkt hij ook nog eens achter ons te zitten. Zijn aanwezigheid zorgt voor veel rust bij mijn verloofde die normaliter toch wel een behoorlijke mate van vliegangst vertoont. Wat ook meewerkt, is dat de kapitein voor de vlucht in de vertrekruimte komt vertellen dat we met het nieuwste vliegtuig (de dreamliner) vliegen en dat hij daar ontzettend trots op is. De terugvlucht verloopt ontzettend fijn. De cabinedruk in de dreamliner is geweldig!

Terug in Nederland moet mijn verloofde overigens wel direct onder het mes. Voor exact dezelfde diagnose als die de dokter in Galle stelde. Niets mis met zijn diagnose, maar gezien het complexe medische verleden van mijn verloofde leek een ingreep in Sri Lanka geen goed idee. Zeker niet op de dag van vertrek. Verder opteren de Nederlandse chirurg en onze eigen cardioloog voor een zeer voorzichtige aanpak met enkele dagen opname en volledige narcose en niet de standaard naar binnen-snijden-wakker worden- en naar huis polyklinische ingreep.

En dat was het.

[ Bericht 0% gewijzigd door UIO_AMS op 06-10-2017 10:28:59 ]

O ja, een goed TRV-topic heeft natuurlijk ook een top-zoveel lijstje.

Mijn top 5 hoogtepunten van Sri Lanka:
1. De uurtjes in de vroege morgen bij Idyll's Guesthouse op de veranda waar alle kleine vogeltjes op bezoek kwamen.
2. De overnachtingen op het strand in Tangalle.
3. Het bezoek aan Yala National Park.
4. De walvis-trip in Mirissa.
5. Het bezoek aan Buduruwagala.

In een goede relatie zie je dit soort zaken natuurlijk (ondanks enige overlap) vaak net even anders.

De top 5 hoogtepunten van Sri Lanka volgens mijn aanstaande:
1. De beklimming van Sigiriya.
2. De treinrit Ella - Nanu Oya - Ella
3. De overnachtingen op het strand in Tangalle.
4. Het bezoek aan Polonnaruwa (en dan met name de beelden van de stervende en de gestorven Buddha)
5. De uurtjes in de vroege morgen bij Idyll's Guesthouse op de veranda waar alle kleine vogeltjes op bezoek kwamen.

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2017 16:57 schreef SeLang het volgende:
Op het voederplankje lijkt me een Red-vented Bulbul en op de elektriciteitsleidingen een Drongo-variant.
Van dat bord met endemics heb ik er 11 gezien. Dat valt eigenlijk best tegen dus ik moet nog een keer terug

De Sri Lankan Blue Magpie hebben we ook nog een paar keer gezien. Mooie vogel ook!

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2017 18:07 schreef TechTraveler het volgende:
Waanzinnig gaaf verslag, bedankt voor alle moeite die je erin gestopt hebt. Ik moest regelmatig gniffelen bij de caps onder je foto's👌

Dank je. Graag gedaan ook.

quote:

Op dinsdag 22 augustus 2017 21:35 schreef Blik het volgende:
Mooi verslag met vele herkenbare foto's

Dank je. Het leuke van het maken van een reisverslag is, dat je de reis weer helemaal herbeleeft.

Heel erg herkenbaar, SeLang. .

Helaas heb ik bijna nooit tijd om een verslag te maken. Nu had ik even een paar dagen de tijd.

quote:

Op zaterdag 26 augustus 2017 17:25 schreef Tokay het volgende:
Wat een leuk reisverslag UIO, mooie foto's ook. Ik was er lang geleden op rondreis.

Dank je! Het is ook gewoon een mooi land.

quote:

Erg heldhaftig dat jullie de Sigiriya rots hebben beklommen. Ik aanschouwde destijds de filevorming op die steile trapjes in de brandende zon, en besloot: deze attractie slaan we maar over!
Op al die curry's was ik niet zo dol, maar die thee daar ... héérlijk.

We zijn wel blij dat we het gedaan hebben. Al hadden we ook zo onze twijfels op weg naar boven.

De Sri Lankaanse curry's waren ook niet echt mijn ding, maar de uitgebreide ontbijttafels en inderdaad de thee. Hmmmm. .

Klein stukje toegevoegd aan post 58. Niet essentieel, behalve voor een compleet beeld. .

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2017 10:12 schreef MissHobje het volgende:
UIO_AMS 🤗jullie verslag is een feest van herkenning van mijn tijd in 2015 in Sri Lanka.
Heerlijk om te lezen. Ben meteen in mijn foto's gedoken.😀

Leuk! En welkom terug. .

Wat was jouw top 5 qua ervaringen in Sri Lanka?

Een jaar geleden zaten we nog op het strand van Tangalle, nu in ouderwets snertweer.
Wil terug.

quote:

Op vrijdag 8 december 2017 10:39 schreef SeLang het volgende:
Je zal de vogeltjes wel missen

Die ook ja.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 21:04 schreef Fogel het volgende:
Toegevoegd aan TRV / Reisverslagen van FOK!kers

Bedankt!