Ja dat is wat wij ook doen. Met de toevoeging van het weghalen van het bord als hij met eten gooit of echt niet meer aan tafel wil zitten. (Op een voor hem voorspelbare manier, dus hij krijgt echt de kans wel om te eten).quote:Op woensdag 16 augustus 2017 18:31 schreef SaskiaR het volgende:
Deze kwam ik vandaag tegen: http://www.scarymommy.com(...)ating/?utm_source=FB
Wat jullie zeggen eigenlijk: je hoeft het niet op te eten, maar je krijgt ook niets anders. Overigens eindigt dit soort dingen er bij N meestal mee dat ze borstvoeding krijgt, want dat gaat er altijd wel in.
Welkom FF en O
Het gaat niet om grenzeloos volgen van je kind, als je dat eruithaalt dan heb je echt de kern gemist.quote:Op woensdag 16 augustus 2017 19:32 schreef ingee het volgende:
R moet het tegenwoordig dus wel opeten.
Ik zie echt niet wat daar verkeerd aan is. Ze vraagt er zelf om, ze krijgt geen grote porties (halve boterham bijvoorbeeld) en ze weegt al 3x niks. Wat ik haar voor zet op mijn initiatief hoeft natuurlijk niet op, maar ik ben helemaal niet zo'n fan van dat totaal grenzeloze volgen van je kind in alles.
Mja ik denk zelf ook weleens dat ik ergens trek in heb en dan heb ik het gepakt en denk ik 'neh'.quote:Op donderdag 17 augustus 2017 07:14 schreef Stormqueen het volgende:
Volgens mij was het punt juist het opeten van dingen waar zélf om gevraagd is. Dus niet het eten wat op initiatief van mama is neergezet. Bij dat laatste heb ik er ook veel minder moeite mee.
Maar als madam zes keer om iets vraagt, het krijgt, en dan zegt dat ze geen hommer heeft, ja sorry, maar dan wil ik toch wel dat ze het opeet. Ik vind dat echt niks te maken hebben met het wel of niet negeren van een verzadigingsgevoel. Dat spelletje heet "verken de grenzen" en ze mogen wmb best leren dat daar consequenties aan zitten. Volgens mij is dat ook wat Ingee bedoelt.
ja, dat verwoordt wel wat ik vind inderdaadquote:Op donderdag 17 augustus 2017 08:41 schreef Vosje6 het volgende:
Eten is ook echt zo'n ding waar kindjes controle over kunnen uitoefenen he? Gaat vaak niet zozeer over het eten, maar het ontdekken van je eigen grenzen en die van een ander.
De vaste maaltijden zonder dwang (idd ouders bepalen wat en wanneer, kind of en hoeveel er gegeten word). Dat is dus prima voor een kind om zelf de controle te hebben en naar het lichaam te leren luisteren. Eindeloos vragen om bepaalde dingen en dan niet opeten is kijken waar de grenzen van de ouder liggen: duidelijk aangeven dat je geen gekke henkie bent die eindeloos van alles blijft aandragen en dat het zonde is van dat eten lijkt me ook een leermoment voor een kind. Wie haalde pas die quote aan: geef je kind de ruimte, niet de leegte? Dat somde het aardig op geloof ik.
Die van mij heeft er ook nog 1. Ze gebruikt hem om mee in slaap te vallen, en ze weet ook dat het alleen voor bij het slapen (en lange autoritten) is. Van mij hoeft ze hem ook echt nog niet weg te doen. Mijn zoon, die hem ook alleen om te slapen gebruikte, heeft hem op zijn vierde verjaardag weggedaan, nadat we hem daarop hadden voorbereid. Hij heeft er geen moment meer om gevraagd. Hij heeft nu tegen Suus verteld dat ze hem nog tot haar vierde verjaardag mag houden, dus dat papegaait ze constant naquote:Op woensdag 16 augustus 2017 20:26 schreef Sunshine1982 het volgende:
[..]Slimmerd
Welke peuters dragen hier nog een speen? Nora sws snachts en overdag ook nog wel soms... Vriend zei laatst 'zullen we je tut over een paar daagjes met je verjaardag aan een baby'tje geven die ook een tut nodig heeft?' Waarop Nora zei 'dan kunnen we toch een nieuwe kopen bij kruivat?'. Erm mkay... ik vrees dat dit een enorme struggle gaat worden. Gastouder zei vanmorgen dat ze vroeger de spenen in 1 keer afgepakt had van haar kinderen, maar dit lijkt me ook zo rigoureus?
Dat snap ik, het was ook wat gechargeerd, maar ik was iets gepikeerd bij 'enorme aversie' recht onder mijn post.quote:Op donderdag 17 augustus 2017 08:15 schreef kwakz0r het volgende:
Ik wilde in elk geval niet mensn het gevoel geven dat ze iets 'fout doen'.
Er werd dacht ik een paar pagina's terug gebraagd 'hoe doen jullie dat', en ik ben voor onszelf gewoon vrij principieel hoe we met Melle en eten omgaan (dit is niet iets van het grote experiment van de afgelopen week ofzo). Vanuit wat ik heb gelezen, weet uit ervaring en vanuit mijn achtergrond als dikke moeder die zelf de nodige slechte eetgewoontes als kind heeft opgepikt.
Maar iedereen beslist lekker zelf voor zijn eigen kind hoor. Ik lichtte alleen de achtergrond van mijn keuzes toe, en was wellicht iets gepikeerd toen ik het woord 'grenzeloos' tegenkwamwant als er hier thuis iets heel erg veel aandacht krijgy zijn het wel grenzen aan gedrag...
never a dull moment!quote:Op donderdag 17 augustus 2017 10:30 schreef ingee het volgende:
[..]
Dat snap ik, het was ook wat gechargeerd, maar ik was iets gepikeerd bij 'enorme aversie' recht onder mijn post.
Ik kan me voorstellen dat het aanleren van goede eetgewoontes voor jou ook veel principiëler is.
Mijn peuter maakt er echt een spelletje van en gaat op de curves nu richting de -2. Sowieso, peuter, grenzen zoeken, baby erbij...
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |