Ik herken mezelf wel in jou wat betreft doemscenario's e.d. Het gevoel wat erbij hoort is naar, je hebt er nu geen grip op. Maar alles komt inderdaad als het komt, maar je rust daarin vinden is moeilijk.quote:Op dinsdag 8 augustus 2017 12:54 schreef DevilsAndDust het volgende:
[..]
Door die foto was ik je hele verhaal eigenlijk direct alweer vergeten..
Ik gebruik mijn ouderschapsverlof om ongeveer een maand langer thuis te kunnen blijven. Ik werk nu al maar 0,6 fte en minder dan dat wil ik niet. Drie dagen per week op school zijn vind ik wel echt het minimum, om niet te veel te missen. Daarbij geef ik een drieuursvak en zo kan ik elke klas elke dag een uur lesgeven in plaats van met blokuren te zitten.
Ik kom nu dan direct na de voorjaarsvakantie weer terug - drie weken voor de toetsweek, anderhalve maand voor de examens (ik krijg twee examenklassen). Bij terugkomst word ik sectievoorzitter en ik ben taalcoördinator. Dat zal allemaal best wel pittig worden. En natuurlijk direct in de week waarin ik weer begin een studiedag op wat normaal gesproken mijn vrije dag is - het onderwijs, you gotta love it.
Baard krijgt binnenkort promotie en krijgt dan 2 assistenten onder zich (de sollicitatieprocedures lopen momenteel). Ik hoop heel erg dat dit betekent dat hij wat kortere dagen kan gaan maken en 's avonds wat eerder thuis is.
Sunshine, ik snap dat het weinig zin heeft om me hier nu allemaal al druk over te maken.. Het komt inderdaad allemaal wel zoals het komt, maar het zit nogal in mij om allerlei (doem)scenario's te bedenken. Vooral omdat ik natuurlijk wel al weet hoe pittig het in het onderwijs kan zijn om werk en privé te combineren (in andere beroepen ongetwijfeld ook hoor, maar daar heb ik dan weer geen ervaring mee). Een collega van me heeft onlangs ontslag genomen om deze reden.
Het is feitelijk gewoon net als bij elke andere baan, alleen wordt dit soort werk vaak als een 'roeping' gezien en dat wordt weer (ook door docenten zelf trouwens) als excuus gebruikt om veel onbetaald werk te vragen en te doen. Als je dat niet wilt, moet je dus grenzen stellen en je prioriteiten goed voor ogen houden.quote:Op woensdag 9 augustus 2017 11:37 schreef Fazzoletti het volgende:
Ik blijf het toch maar ingewikkeld vinden hoe het zit met werken in het onderwijs en je contracturen vs werkelijke uren. Lijkt me knap lastig om het dan goed te organiseren thuis!
Het is ook veel gepuzzel inderdaad. Best lastig om daar een weg in te vinden waar iedereen zich goed bij voelt en je de dingen kunt doen die je wilt doen.quote:Sws vind ik de organisatie thuis best wel een ding. Toen ik verlof had was het allemaal prima te doenMaar nu dus weer aan het werk en er spelen best wat dingen. Ik begin met een nieuwe baan en verander van vervoer (van ov -> auto) Dat wordt toch even aftasten welke werktijden ik kan aanhouden ivm inwerktraject, hoe is het op de weg (file
) etc. De werklocatie van vriend gaat ook binnenkort veranderen. Dus de afspraken nu, vriend brengt altijd op de opvangdagen, moet dan misschien ook wel weer herzien worden.
+1quote:Op woensdag 9 augustus 2017 12:55 schreef Burdie het volgende:
Ik zou echte geen goeie zijn voor het onderwijs. Snap ook echt niet dat iedereen dat maar gewoon pikt... Ik zou zeggen: betaal de uren die ik maak, of ik maak de uren waarvoor ik word betaald. Maargoed, daar heb ik hier al vaker tegen geagiteerd, en zie mijn eerste zin
.
Nou dit inderdaad ja!quote:Op woensdag 9 augustus 2017 14:44 schreef Franny_G het volgende:
Oh heerlijk, Twist.. Het is gewoon één van die ervaringen in het leven die je moet opdoen denk ik om een wat empathischer mens te worden.
.
.
Bij d'r middagdutje viel-ie vandaag verdacht vaak uit bed, dus ik verdenk die kleine saboteur er inderdaad een beetje van dat ze het wel een leuk spelletje vindtquote:Op woensdag 9 augustus 2017 14:55 schreef Burdie het volgende:
Meerdere spenen neerleggen, twist? Of zeggen dat hij er steeds uit valt omdat in een groot bed geen speen hoort, misschien wil ze er wel vanaf.
quote:Op woensdag 9 augustus 2017 20:57 schreef twist02 het volgende:
Godsamme, we hebben dus echt een kleine saboteur
Ze was net weer aan het klooien, maar snapt nog niet dat we een camera-babyfoon hebben (slaat normaal alleen aan als ze geluid maakt). Kijk ik net toevallig, zie ik 'r dus gewoon zelf de deken terugslaan en d'r speen uiterst voorzichtig op de grond naast het bed leggen
Vervolgens gaat ze weer netjes in d'r bed zitten en roept dat-ie uit bed gevallen is..!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 6% gewijzigd door LuDann op 09-08-2017 23:10:56 ]
Nou, dat inderdaad!quote:Op donderdag 10 augustus 2017 09:33 schreef Franny_G het volgende:
Nikki, nou moe, wat een rare gang van zaken zeg. Ik vind nog dat je er rustig onder blijft. De leidsters van I zijn juist heel serieus met zulke dingen. Toen I laatst een vliegmier in haar oog had gekregen en helemaal van streek was met een dik oog hebben ze me gebeld. Gewoon om even te vertellen wat er was gebeurd.. Dat geeft echt een prettig gevoel omdat ik dan ook aan ze hoor hoe begaan ze met haar zijn.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik herken het eerste gedeelte van jouw post, alleen dagelijks boos zijn heb ik niet echt. Ik heb wel weinig geduld. Ik probeer het wel, maar als het niet snel genoeg gaat zoals ik wil, raak ik best gefrustreerd. Hoewel het de laatste tijd wel wat beter gaat. Nora wil niet aangekleed worden smorgens en de laatste tijd maak ik er een spelletje van. Het gaat nog niet vlekkeloos, maar iig beter als toen een frustro was, kinderen voelen dat aan.quote:Op donderdag 10 augustus 2017 12:21 schreef AwayTL het volgende:
Ik ben dagelijks boos. Ben wel eens jaloers op jullie geduld, rustig praten etc., maar het zit gewoon niet zo in mijn karakter. Het voordeel is wel dat ik niet lang boos ben en als het er uit is, alles alweer opgelost is. Ik zeg niet dat het de beste methode is, maar we doen het er maar mee.
Ik merk we dat Frans een beetje hetzelfde karakter heeft. Die is er ook veel minder van onder de indruk dan de oudste. Die schrikt nl nog wel eens van mijn uitbarstingen. Ik heb geaccepteerd dat ik het niet altijd kan voorkomen en ben maar begonnen met uit te leggen aan de oudste hoe het bij mij voelt en wat hij kan doen om mijn felheid weg te halen. Dit kan vrij makkelijk door te vragen of het echt zo erg is of dat hij dan aangeeft te schrikken. Het is in mijn ogen vooral een kwestie van met elkaar om kunnen gaan en niet altijd de kwestie hoe ik het de kinderen zo gemakkelijk mogelijk kan maken.
Om die reden is er voor mij ook niet snel een schuldgevoel. Ook ik blijf een mens met mijn eigen tekortkomingen en dat is dan maar iets waar zij ook rekening mee kunnen/moeten houden. Dat kan wel alleen als ik daar ook een bijdrage aan lever door het uit te leggen.
Met elkaar ruzieen (stem verheffen en mopperen) doen wij ook wel als ze erbij zijn. De oudste komt dan altijd met de schoolregels aan en dat we vooral geen ruzie mogen maken. De jongste komt knuffelen.
+1 ik kan uit mijn slof schietenquote:Op donderdag 10 augustus 2017 07:54 schreef Sunshine1982 het volgende:
Hebben jullie ook last van een schuldgevoel wanneer jullie bozig zijn geweest op jullie peuters?
Gisteravond wilde Nora niet slapen. Wen combi van moe en frustratie van mijn kant zorgde ervoor dat ik mijn stem verhief en zoiets zei van 'Straks word ik echt boos hoor!' en wat soortgelijke dingen erna. En dan komt vriend boven en die blijft echt de rustigheid zelve. Ze sliep toen ook binnen 5 minuten...
Dan voel ik me gewoon echt een lousy moeder :/
Heel erg +1 op jou! Ik ben maar een mens, en ik vind het heel gezond dat hij leert met allerlei emoties om te gaan. Ik ben wel eens verdrietig, dat gaat over, net als boos, hysterisch blij (Lucas kan ook schrikken als ik heel hard in de lach schietquote:Op donderdag 10 augustus 2017 12:21 schreef AwayTL het volgende:
Ik ben dagelijks boos. Ben wel eens jaloers op jullie geduld, rustig praten etc., maar het zit gewoon niet zo in mijn karakter. Het voordeel is wel dat ik niet lang boos ben en als het er uit is, alles alweer opgelost is. Ik zeg niet dat het de beste methode is, maar we doen het er maar mee.
Ik merk we dat Frans een beetje hetzelfde karakter heeft. Die is er ook veel minder van onder de indruk dan de oudste. Die schrikt nl nog wel eens van mijn uitbarstingen. Ik heb geaccepteerd dat ik het niet altijd kan voorkomen en ben maar begonnen met uit te leggen aan de oudste hoe het bij mij voelt en wat hij kan doen om mijn felheid weg te halen. Dit kan vrij makkelijk door te vragen of het echt zo erg is of dat hij dan aangeeft te schrikken. Het is in mijn ogen vooral een kwestie van met elkaar om kunnen gaan en niet altijd de kwestie hoe ik het de kinderen zo gemakkelijk mogelijk kan maken.
Om die reden is er voor mij ook niet snel een schuldgevoel. Ook ik blijf een mens met mijn eigen tekortkomingen en dat is dan maar iets waar zij ook rekening mee kunnen/moeten houden. Dat kan wel alleen als ik daar ook een bijdrage aan lever door het uit te leggen.
Met elkaar ruzieen (stem verheffen en mopperen) doen wij ook wel als ze erbij zijn. De oudste komt dan altijd met de schoolregels aan en dat we vooral geen ruzie mogen maken. De jongste komt knuffelen.
Herkenbaar. Ik ben zelden boos. Of nou ja, niet op O in elk gevalquote:Op donderdag 10 augustus 2017 13:38 schreef DevilsAndDust het volgende:
Ik voel me nu juist bijna schuldig dat ik bijna nooit boos ben.. Al is dat vooral te danken aan het feit dat ik gewoon een grote lobbespeuter heb, die 90% van de tijd goed luistert. Als ik al boos ben, is dat voornamelijk omdat ik dan zelf in een slecht humeur ben of met het verkeerde been uit bed ben gestapt. Ik vind boos zijn of ruzie maken ook helemaal niet per se ongezond - ik ben er alleen zelf niet zo goed in.
Als ik het ouderschap in een paar steekwoorden zou moeten samenvatten, zouden dat 'geduld' en 'vooruitdenken' zijn.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |