De veertigjarige Turk Metin Doğan is de man wiens foto nu al meermaals de wereld is rondgegaan als de man die op de avond van een couppoging in Turkije als ongewapende burger voor een tank ging liggen.
Metin, 40 jaar, zegt dat hij is gestopt met de universiteit, omdat hij dacht dat de studie niets voor hem was en keerde jaren later, in 2011, terug om zijn studie alsnog af te maken. Hij geeft naast zijn studie ook voorbereidingslessen wiskunde aan aanstaande Universiteitsstudenten. Hij vertelt wat hij die avond beleefde. Een gewone man uit het volk. Eén uit velen.
“Toen ik van deze verraderlijke aanval hoorde heb ik mijzelf op straat geworpen. Mijn visite uit Ankara en mijn broertje wilden me stoppen, mijn broer steunde me. Ik kon geen taxi vinden om naar luchthaven Atatürk te gaan. Ik zag iemand met een motor en hield hem aan. ‘Zou je mij alsjeblieft in naam van Allah naar de luchthaven willen brengen?’, zei ik tegen hem. ‘Kijk broeder, ik wil je niet ongerust maken, maar ik ga misschien vanavond dood. Ik heb dit geld niet nodig. Gebruik dit als benzinegeld’, zei ik tegen hem. Ondanks mijn vele verzoeken en smeekbedes heeft hij het geld niet geaccepteerd. Ik heb afscheid genomen van hem, terwijl ik voor hem heb gebeden en zag toen de soldaten en de tanks bij de ingang van de luchthaven”.
Doğan: “Het beeld dat ik zag maakte een diepe indruk op mij. Ik schoot meteen overeind en liep op de soldaten af terwijl ik riep ‘Ik ben een Turkse soldaat, wiens soldaten zijn jullie?’. De tank stopte en ik ging door met roepen. Aan mijn rechterzijde zag ik soldaten met geweren in de aanslag, links van mij waren soldaten in een legervoertuig. Ik bleef roepen. De tank kwam op dat moment in beweging. Toen ging ik zonder aarzeling voor de rechter rupsband van de tank liggen. De tank kwam tot stilstand.”
“De tank bewoog weer een beetje. Dit keer ging ik voor de linker rupsband liggen. Toen de tank tot stilstand kwam, trok ik mijn shirt uit en stond ik op, terwijl ik nog steeds protesteerde. Daarna zag ik drie mensen op de tank. ‘Wij horen ook bij jullie’, zeiden ze. Nadat ik die woorden hoorde kalmeerde ik. Daarna kwam een hoger geplaatste politieagent me manen om voor de tank weg te gaan en ik vertrok toen. Op dat moment was ik niet alleen, maar stond ik daar met twintig anderen om me heen”.
Metin zegt dat mensen die hun eigen volk willen vermoorden een verstandsverbijstering moeten hebben doorgemaakt.
Tijdens de gebeurtenissen die zich ontvouwden dacht Metin dat zijn tijd was gekomen om te sterven, “Ik wachtte tot dat sterfmoment er kwam. Want ze bleven me waarschuwen. Ze zeiden dat ze gingen schieten op me. Het duurde allemaal tussen de 5-10 minuten. Als de coupplegers succesvol zouden zijn, dan had ik niet willen leven om dat te zien. Als de tank over me heen was gereden, was ik een martelaar geworden, net als die 161 mensen”.
Metin zegt dat het Turkse volk die nacht een volksepos heeft geschreven, en benadrukte ook de heldendaden die op de Vatan Caddesi, het Ministerie van Defensie en het centrum voor de Speciale Eenheden hebben plaatsgevonden.
http://dutchturks.nl/held(...)ertelt-zijn-verhaal/