Nog één dagverslag en dan zijn jullie er eindelijk weer vanaf!
Eerst uitgeslapen in de Airbnb, voor zover mogelijk in een toch wel tamelijk krap bed (J. besloot in woelstemming te wezen) en ontbeten met een oversized
romkugler en overgebleven worstjes en besloten na thuiskomst een week lang alleen maar salades te eten.
Alles ingepakt en weggegaan, en nog even naar het nog altijd lege huis van de verhuurster gezwaaid - fijn als een Airbnb-contact louter uit online berichtjes bestaat: 'Je vindt de sleutel als je links langs de tafeltennistafel loopt en dan rechtsom de rozenstruik en dan de trap af en onder die en die steen, want je ziet me waarschijnlijk de komende drie dagen niet.' Priiiiima.
Uit liefhebberij voor wazige follies eerst naar
Elia gereden, een 'sculptuur' van de Deense kunstenaar Ingvar Cronhammar. Een joekel van een zwartstalen koepel met dertig meter hoge pilaren, de wind maakt er een onheilspellend gebrom in en zo eens in de zoveel tijd komen er vlammen uit het ding geschoten. Erg tof!
En raar. Bovenop de koepel troffen we een oud mannetje dat niet begreep dat we zowel naar kunst kwamen kijken als naar Legoland zouden gaan en hij raadde ons Legoland dan ook sterk af.
Op er naartoe dus, vooral voor J. en ik met gezonde tegenzin.
Het viel ons beiden best wel mee. Als pretpark is het in attractieaanbod voor een volwassene niet heel erg boeiend, maar zoals ik gisteren al zei, vanuit onze specifieke interesse was het toch wel heel leuk om te zien hoe het Lego-thema op allerlei plekken werd toegepast. Verder is het een park met veel groen, het zag er netjes verzorgd uit en de wachtrijen waren nergens langer dan een kwartiertje, ondanks forse drukte op de pleinen en paden. Toch nog een onverwacht leuke dag gehad!:) Het eten was wel erg beroerd en toen we rond 18:00 boven een zeer matige burger en een bord slappe friet zaten sloeg de al twee dagen aanwezige heimwee onverbiddelijk toe.
Palm versus Legopalm:
En: het mokje!
We hadden oorspronkelijk nog het idee om op de terugweg een avondje in Bremen door te brengen en daar in een hotel te slapen, maar in plaats daarvan zijn we in één ruk van Denemarken naar
huis
gereden.
Al met al een prima trip, veel leuks gedaan, maar ik weet niet of ik heel snel naar Denemarken terug zou gaan. Het eten is er tof en de Denen zijn heel leuk, dat wel, maar het onbreekt in het land toch wel aan voldoende interessante, afwisselende natuur om voor mij boeiend genoeg te zijn. In de uren die ik op de passagiersstoel heb doorgebracht heb ik in al die afgelegde kilometers door het hele land heen weinig meer gezien dan graan- en maïsvelden, bomenrijen en windmolens. Gaap. Niet helemaal mijn landschap.
Allen dank voor het meelezen, en ik val jullie pas weer lastig met deze ellenlange verhalen als we in de herfst naar Roemenië rijden.