Boks.quote:Op zaterdag 15 juli 2017 11:13 schreef AwayTL het volgende:
Jullie hebben of heel andere kinderen dan ik, of ik ben een incompetente moeder.
Is ook moeilijk in die situaties! Paar weken terug zat ik met A in de zandbak bij een speeltuin. Komt er zo'n vervelend kind met een schep zand rondgooien naast ons. Zeggen dat ie moest stoppen hielp niet. Toen heb ik die rondzwaaiende arm maar zachtjes tegengehouden en duidelijk gezegd "geen zand gooien!", hetgeen restulteerde in een boos (naar mij) kijkende moeder die haar kind snel bij "die rare mevrouw" weg kwam halenquote:Op zaterdag 15 juli 2017 16:01 schreef SaskiaR het volgende:
Dat wil N ook steeds... meestal pak ik haar na een tijdje maar op, dan kunnen de grote jongens weer verder voetballen.
Ik vind het vooral moeilijk om andere kinderen terecht te wijzen, als een kind N onderspettert in het zwembad ofzo. En dan niet ophoudt als ik er wat van zeg. Dan haal ik N ook maar weg, maar het voelt wel onrechtvaardig.
Je groeit daar ook wel in mee, merk ik. Het zijn hier (gelukkig) niet zoveel kinderen, maar drie die regelmatig over de vloer komen en vice versa. Het is ook fijn dat we goed contact hebben met de ouders en met hen een groepsapp hebben, zodat we bijvoorbeeld even kunnen melden aan elkaar als een kind in huis aan het spelen is. Of bijvoorbeeld vragen of er eentje mag blijven lunchen.quote:Op zondag 16 juli 2017 09:11 schreef Hilmo het volgende:
Ik kan sowieso niet met andere kinderen omgaan, dus dat wordt dan een enorm ongemakkelijke situatie. Dat gaat nog wat worden. Hier in de straat zijn nogal wat kinderen van iets ouder, die continu bij de ander over de vloer komen, onuitgenodigd, en ik zou daar zo niet tegen kunnen![]()
Nee de camping was gelukkig dusdanig groot dat ik ze niet meer gezien heb. Gelukkig maar, want ik zat echt niet te wachten op nog meer getier en gescheld. Ik voelde me echt een beetje voor lul staan.quote:Op zondag 16 juli 2017 21:53 schreef Roomsnoes het volgende:
Whutt? Dat is wel heel bizar Nikki. Kan me voorstellen dat je daardoor skeptisch bent. Heb je ze naderhand nog gezien?
Ik wijs andere kinderen wel terecht. Dat gaat automatisch en soms moet ik me echt inhouden om niet overal de juf uit te hangen. Maar als het om slaan/bijten/speelgoed gooien etc gaat, dan zeg ik altijd wat. Laatst ook bij de nieuwe buren, toen een van die meiden O een duw gaf. De ouders zeiden dat ze dat buist fijn vonden (ze zagen t zelf niet). Ik zou het zelf ook op prijs stellen.
Hoe gaat dat nu? Een paar dagen nadat jij dat postte, kreeg Koen ook diarree. Het heeft bijna 3 weken geduurd, maar is nu ineens weer over. Geen idee wat er veranderd is (niks eigenlijk). Hopelijk is het bij jullie ook over!quote:Op zondag 25 juni 2017 14:53 schreef Hupje het volgende:
Iemand nog tips tegen diarree? J drinkt prima, maar wil weinig (vezels) eten. Elke dag een banaan gaat er nu wel in.
Is hij dan boos omdat hij zelf ziet dat het gras groen is en liever had gewild dat het rood was, of omdat jij zegt dat het groen is als hij beweert dat het rood is?quote:Op woensdag 19 juli 2017 12:21 schreef Phaidra het volgende:
Ha Kazy, nog gefeliciteerd en welkom!
Even frustratieposten... Mijn peuter zit in de fase dat hij boos kan worden omdat gras groen is en niet rood. En dat De. Hele. Dag. Om. Alles. Vermoeiend voor hemzelf en voor ons.
*noteertquote:Op woensdag 19 juli 2017 14:43 schreef DevilsAndDust het volgende:
[..]
Is hij dan boos omdat hij zelf ziet dat het gras groen is en liever had gewild dat het rood was, of omdat jij zegt dat het groen is als hij beweert dat het rood is?
I kan soms ook nogal stellig dingen vinden (dat hij een meisje is en geen jongen bijvoorbeeld, of zoiets als met het gras had hij ook kunnen zeggen), maar ik praat dan gewoon mee. Er tegenin gaan levert drama op. 'Is het gras rood, liefje? Vind je rood zo'n mooie kleur? Welke kleuren vind je nog meer mooi?' Afgeleid.
Vaak het eerstequote:Op woensdag 19 juli 2017 14:43 schreef DevilsAndDust het volgende:
[..]
Is hij dan boos omdat hij zelf ziet dat het gras groen is en liever had gewild dat het rood was, of omdat jij zegt dat het groen is als hij beweert dat het rood is?
I kan soms ook nogal stellig dingen vinden (dat hij een meisje is en geen jongen bijvoorbeeld, of zoiets als met het gras had hij ook kunnen zeggen), maar ik praat dan gewoon mee. Er tegenin gaan levert drama op. 'Is het gras rood, liefje? Vind je rood zo'n mooie kleur? Welke kleuren vind je nog meer mooi?' Afgeleid.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ja dit!quote:Op donderdag 20 juli 2017 19:45 schreef Crumpette het volgende:
Persoonlijk: negeren.! Nee maar serieus, als je gaat, beloon je het. 1 keer gaan, zeggen dat ze nu lekker gaat slapen, en daarna negeren. En doorzetten met bloedend hart. De volgende avond gaat het beter, beloofd.
Ik zou het niet negeren, ze wil kennelijk iets duidelijk maken. Wat voor behoefte kan er achter zitten? Vindt ze het vervelend dat jullie weg gaan, wil ze wat meer één op één tijd, vindt ze haar slaapkamer eng of haar bed te groot? Wat zegt ze als je haar er naar vraagt, en wat voor oplossing kunnen jullie samen verzinnen?quote:Op donderdag 20 juli 2017 19:41 schreef Selvaria het volgende:
Die peuters van jullie, gaan die doorgaans zonder gedoe slapen? Wij lopen echt al weken- of zelfs maandenlang nog elke 5 minuten naar boven (zo'n 1 à 2 uur lang) omdat N. ons maar terug blijft roepen. Ze trapt bijvoorbeeld bewust de dekens van zich af en begint dan te huilen omdat ze niet meer onder de dekens ligt. Zeker in combinatie met een baby die ook zo'n 1,5 uur nodig heeft om in slaap te komen 's avonds vind ik dat wel heel heftig, is het herkenbaar voor iemand? Ze is wel moe, gaat ook wel graag naar boven, maar ze lijkt gewoon aandacht te vragen.
Tips zijn meer dan welkom.
Vast niet wat je wilt horen, maar ik zit nog iedere avond tussen de 5 min en anderhalf uur bij Js..quote:Op donderdag 20 juli 2017 19:41 schreef Selvaria het volgende:
Die peuters van jullie, gaan die doorgaans zonder gedoe slapen? Wij lopen echt al weken- of zelfs maandenlang nog elke 5 minuten naar boven (zo'n 1 à 2 uur lang) omdat N. ons maar terug blijft roepen. Ze trapt bijvoorbeeld bewust de dekens van zich af en begint dan te huilen omdat ze niet meer onder de dekens ligt. Zeker in combinatie met een baby die ook zo'n 1,5 uur nodig heeft om in slaap te komen 's avonds vind ik dat wel heel heftig, is het herkenbaar voor iemand? Ze is wel moe, gaat ook wel graag naar boven, maar ze lijkt gewoon aandacht te vragen.
Tips zijn meer dan welkom.
oma en tante staan niet in jou schoenen. De oma en tantes hebben hier ook wel hun meningen gehad en ze kunnen mij m'n dak op. En de tekst vroeger dit of dat.. ja fijn en dit is mijn kind en die is andersquote:Op donderdag 20 juli 2017 20:45 schreef Loj het volgende:
[..]
Vast niet wat je wilt horen, maar ik zit nog iedere avond tussen de 5 min en anderhalf uur bij Js..
Het lukt hem niet alleen en hij heeft onze aanwezigheid gewoon nodig..
Bij m'n oudste was dit hetzelfde en kreeg ik rond z'n derde jaar te horen dat ik weg mocht gaan (dit vraag ik altijd)..
En misschien stom, maar voor mij is het ook een "tot rust kom" momentje en fok ik een beetje (nu dus) of lees ik een boekje.
Ik heb er alle vertrouwen ik dat Js het ook binnen een paar maanden aangeeft dat ik weg mag (heeft hij al 2x gedaan).
Maar dit kost wel tijd (en oma/tante vinden het belachelijk, want we verwennen teveel)
Dat. En zoals ik ook mijn kind niet laat huilen doet een ander dat wel. Lekker belangrijk wat een ander doet.quote:Op donderdag 20 juli 2017 21:29 schreef Goitske het volgende:
[..]
oma en tante staan niet in jou schoenen. De oma en tantes hebben hier ook wel hun meningen gehad en ze kunnen mij m'n dak op. En de tekst vroeger dit of dat.. ja fijn en dit is mijn kind en die is anders
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |