Zo'n kutkind woont bij mij in de buurt en dat is de hele dag door hoog aan het krijsen. Ik woon er gelukkig niet naast, dus ik hoor het niet hard. Maar alleen al als ik het in de verte hoor, irriteer ik mij er al aan.
Nu hoorde ik pas in hetzelfde huis een vrouw die behoorlijk uit haar plaat ging. OK, ruzie komt weleens voor in de beste gezinnen, dus ik negeerde het. Maar toen hoorde ik kinderen huilen en toen wilde ik er toch naartoe lopen om aan te bellen of er wat is waarmee ik kan helpen (= checken wat er aan de hand is of sprake van kindermishandeling). Ik liep er naartoe, maar een andere buurtbewoner was mij voor en ik kreeg het idee dat hij al contact heeft met dat gezin.
Ik weet nog niks. Als mama vaker zo uit haar plaat gaat, is het niet gek als dat kind ook gaat schreeuwen. Maar het zou ook kunnen dat zij juist door dat geschreeuw uit haar plaat ging. Dat kan ik mij trouwens heel goed voorstellen, want dat gegil van dat kind is echt heel irritant.
Sowieso kinderen
Luister linkse sandaal, in de meeste gevallen worden de ouders geestelijk mishandeld door die eencellige etters.quote:Op zaterdag 27 mei 2017 12:04 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Wat is er erger dan een kind die jankt? Een kind wat krijst puur om anderen bijvoorbeeld zijn ouders te irriteren.
Zo'n kutkind woont bij mij in de buurt en dat is de hele dag door hoog aan het krijsen. Ik woon er gelukkig niet naast, dus ik hoor het niet hard. Maar alleen al als ik het in de verte hoor, irriteer ik mij er al aan.
Nu hoorde ik pas in hetzelfde huis een vrouw die behoorlijk uit haar plaat ging. OK, ruzie komt weleens voor in de beste gezinnen, dus ik negeerde het. Maar toen hoorde ik kinderen huilen en toen wilde ik er toch naartoe lopen om aan te bellen of er wat is waarmee ik kan helpen (= checken wat er aan de hand is of sprake van kindermishandeling). Ik liep er naartoe, maar een andere buurtbewoner was mij voor en ik kreeg het idee dat hij al contact heeft met dat gezin.
Ik weet nog niks. Als mama vaker zo uit haar plaat gaat, is het niet gek als dat kind ook gaat schreeuwen. Maar het zou ook kunnen dat zij juist door dat geschreeuw uit haar plaat ging. Dat kan ik mij trouwens heel goed voorstellen, want dat gegil van dat kind is echt heel irritant.
als ik zoiets hoor bel ik de politie, 0900xxxx.quote:
Ik weet nog niks. Als mama vaker zo uit haar plaat gaat, is het niet gek als dat kind ook gaat schreeuwen. Maar het zou ook kunnen dat zij juist door dat geschreeuw uit haar plaat ging. Dat kan ik mij trouwens heel goed voorstellen, want dat gegil van dat kind is echt heel irritant.
gewoon om er vanaf te zijn, is niet normaal als kids onophoudelijk krijsen, dan is er iets aan de hand.
ik ervaar 't als 'n probleem als ik zoiets hoor, alleen kom ik er niet vanaf, dus licht ik de politie in, gedeelde smart is halve smart.
Zeker 3 a 4 keer in de week een keiharde krijsende woedeaanval. En dat heeft zeker 2 jaar geduurd. Echt vanuit haar tenen en vol van woede een ruim uur krijsen, van krijsend van woede mama roepen tot gewoon over de toppen van haar longen.
De ouders hoorde je nooit, hoe die hun geduld hebben behouden weet ik niet, respect daarvoor. Inmiddels is ze eroverheen gegroeid en lijkt erop dat het nog echt een normaal kind gaat worden ook.
Gelukkig kan het ook anders. Mijn buren hebben vandaag bv een kinderverjaardag en meer dan vrolijkheid op normale toon hoor je niet. Nooit last van die kinderen.
Kinderen die krijsen zijn vreselijk.
quote:
quote:Op zaterdag 27 mei 2017 13:31 schreef Rodgrod het volgende:
Dat is gewoon Vogeltjesdans als iemand weer "goed topic weer, Vogeltjesdans" post
Goed opgemerkt vogeltjesdansquote:
Dat is gewoon Vogeltjesdans als iemand weer "goed topic weer, Vogeltjesdans" post
Maar dat is toch incidenteel en dan corrigeer je hem neem ik aan? Opvoeden is een bitch, maar als je het goed doet, zijn kinderen ook weleens liefquote:
Mijn jongste kan ook behoorlijk krijsen. Dan lopen de rillingen over mijn rug. Het is niet zo dat hij uren staat te krijsen maar als ze met zijn tweeën aan het spelen zijn en meneer krijgt zijn zin niet dat kan hij zijn keel open zetten.
Kinderen die krijsen zijn vreselijk.
Dat kind waar ik het over heb, lijkt het echt te doen om iedereen te pesten.
Het Dorp bij Arnhem?quote:
Beste buren, en omstreken 😜quote:
Wat is er erger dan een kind die jankt? Een kind wat krijst puur om anderen bijvoorbeeld zijn ouders te irriteren.
Zo'n kutkind woont bij mij in de buurt en dat is de hele dag door hoog aan het krijsen. Ik woon er gelukkig niet naast, dus ik hoor het niet hard. Maar alleen al als ik het in de verte hoor, irriteer ik mij er al aan.
Nu hoorde ik pas in hetzelfde huis een vrouw die behoorlijk uit haar plaat ging. OK, ruzie komt weleens voor in de beste gezinnen, dus ik negeerde het. Maar toen hoorde ik kinderen huilen en toen wilde ik er toch naartoe lopen om aan te bellen of er wat is waarmee ik kan helpen (= checken wat er aan de hand is of sprake van kindermishandeling). Ik liep er naartoe, maar een andere buurtbewoner was mij voor en ik kreeg het idee dat hij al contact heeft met dat gezin.
Ik weet nog niks. Als mama vaker zo uit haar plaat gaat, is het niet gek als dat kind ook gaat schreeuwen. Maar het zou ook kunnen dat zij juist door dat geschreeuw uit haar plaat ging. Dat kan ik mij trouwens heel goed voorstellen, want dat gegil van dat kind is echt heel irritant.
De zomer komt er weer aan en dus zeggen we ‘hallo’, of eigenlijk schreeuwen we ‘hallo’, want dat is wat we doen: herrie maken.
Oké, ik zal dan ook meteen maar ‘sorry’ zeggen.
Sorry.
Ik zou een appeltaartje kunnen bakken en langs kunnen komen voor de koffie, maar ja… Je weet wel, druk, druk, druk. Kinderen hè.
Ja, ook de kinderen zijn druk, dat ben ik met je eens. Ik vind ook dat ze herrie maken, daarom zeg ik altijd: ‘herrie maken doe je maar buiten’. Scheelt toch weer een aantal decibel. En poeh! Wat kunnen die kleintjes van mij fanatiek spelen! Alsof hun leven ervan af hangt. Gelukkig is dat niet echt zo, dat zou wat zijn zeg! Maar inderdaad… ik geef het toe! Ze kunnen ook schreeuwen alsof hun leven ervan af hangt. Om over mijn geschreeuw nog maar te zwijgen.
Ik wil het toch zo aan de andere kant van de schutting even uitleggen.
We zijn geen massamoordenaars. Dat geschreeuw wat je doordeweeks rond 8.00 hoort, dat… Ja dat ben ik. Ik probeer mijn kleintjes duidelijk te maken dat ze dat ontbijt nu toch wel héél snel naar binnen moeten gaan werken. Of ik probeer het schoeisel bij ze aan te krijgen. Nee, dat valt niet mee hoor!
schoenen-aan-nu
En dat geblèr wat je tussen 17.30 uur en 18.00 uur hoort, dat zijn mijn kleintjes die iets gezonds toegediend krijgen. En nee joh, niet door een sonde, gewoon met een vork die ze nog zelf mogen vasthouden ook!
En dat avondeten van ons wordt niet vervolgd met een rituele maagden slachting voor Satans avondoffer. Nee, dat zijn mijn kleintjes die naar bed worden gebracht.
Nee, we zijn geen ontsnapte krankzinnigen. Als het mooi weer is buiten, dan zijn we blij. Dan juichen we, dan nodigen we vrienden uit om het mooie weer te vieren met een bbq of een wijntje. En wederom sorry… Onze vrienden hebben ook kinderen, sommige maken zelfs nog meer herrie! Stiekem vind ik dat wel fijn, want dan weet ik dat ik normaal ben. Of-zo-iets.
Nee, we houden ook geen rommelmarkt in de tuin. Die enorme puinhoop is van ons en eigenlijk is het de bedoeling dat we het netjes houden, we hebben alleen niet altijd de tijd om die zooi op te ruimen. Oh en die wezentjes die je rond ziet rennen, dat zijn geen schoorsteenvegers, dat zijn de kinderen. Je hoeft niet bang voor ze te zijn, ze bijten niet. Hoewel… En het zijn geen onverzorgde weeskindjes, het zijn kinderen die zichzelf hebben aangekleed en buiten zijn gaan spelen. Die vlecht? Oké, die is van gisteren.
En dan die stilte… Hoor je dat? Nee natuurlijk niet!
Ik heb mijn gezin niet ingeslikt, het is ongelofelijk maar waar: ze slapen! Het moment dat ik op de bank plof en proost op wéér een dag. Stilzwijgend kijken we nog een aflevering van onze favoriete serie op Netflix en gaan vervolgens stilletjes naar boven. Maak je geen zorgen, niet voor luidruchtige wilde seks, we weten tenslotte allemaal wat daarvan komt…
Sorry beste buren. Wij zijn zo een gezin. Een gezin dat duidelijk leeft. Maar onthoud: dit gaat voorbij.
En dan zijn jullie aan de beurt.
Bron en © een of ander Facebook bericht
Herkenbaar.quote:
.Meh...quote:Op zaterdag 27 mei 2017 14:19 schreef amaranta het volgende:
[..]
Beste buren, en omstreken 😜
De zomer komt er weer aan en dus zeggen we ‘hallo’, of eigenlijk schreeuwen we ‘hallo’, want dat is wat we doen: herrie maken.
Oké, ik zal dan ook meteen maar ‘sorry’ zeggen.
Sorry.
Ik zou een appeltaartje kunnen bakken en langs kunnen komen voor de koffie, maar ja… Je weet wel, druk, druk, druk. Kinderen hè.
Ja, ook de kinderen zijn druk, dat ben ik met je eens. Ik vind ook dat ze herrie maken, daarom zeg ik altijd: ‘herrie maken doe je maar buiten’. Scheelt toch weer een aantal decibel. En poeh! Wat kunnen die kleintjes van mij fanatiek spelen! Alsof hun leven ervan af hangt. Gelukkig is dat niet echt zo, dat zou wat zijn zeg! Maar inderdaad… ik geef het toe! Ze kunnen ook schreeuwen alsof hun leven ervan af hangt. Om over mijn geschreeuw nog maar te zwijgen.
Ik wil het toch zo aan de andere kant van de schutting even uitleggen.
We zijn geen massamoordenaars. Dat geschreeuw wat je doordeweeks rond 8.00 hoort, dat… Ja dat ben ik. Ik probeer mijn kleintjes duidelijk te maken dat ze dat ontbijt nu toch wel héél snel naar binnen moeten gaan werken. Of ik probeer het schoeisel bij ze aan te krijgen. Nee, dat valt niet mee hoor!
schoenen-aan-nu
En dat geblèr wat je tussen 17.30 uur en 18.00 uur hoort, dat zijn mijn kleintjes die iets gezonds toegediend krijgen. En nee joh, niet door een sonde, gewoon met een vork die ze nog zelf mogen vasthouden ook!
En dat avondeten van ons wordt niet vervolgd met een rituele maagden slachting voor Satans avondoffer. Nee, dat zijn mijn kleintjes die naar bed worden gebracht.
Nee, we zijn geen ontsnapte krankzinnigen. Als het mooi weer is buiten, dan zijn we blij. Dan juichen we, dan nodigen we vrienden uit om het mooie weer te vieren met een bbq of een wijntje. En wederom sorry… Onze vrienden hebben ook kinderen, sommige maken zelfs nog meer herrie! Stiekem vind ik dat wel fijn, want dan weet ik dat ik normaal ben. Of-zo-iets.
Nee, we houden ook geen rommelmarkt in de tuin. Die enorme puinhoop is van ons en eigenlijk is het de bedoeling dat we het netjes houden, we hebben alleen niet altijd de tijd om die zooi op te ruimen. Oh en die wezentjes die je rond ziet rennen, dat zijn geen schoorsteenvegers, dat zijn de kinderen. Je hoeft niet bang voor ze te zijn, ze bijten niet. Hoewel… En het zijn geen onverzorgde weeskindjes, het zijn kinderen die zichzelf hebben aangekleed en buiten zijn gaan spelen. Die vlecht? Oké, die is van gisteren.
En dan die stilte… Hoor je dat? Nee natuurlijk niet!
Ik heb mijn gezin niet ingeslikt, het is ongelofelijk maar waar: ze slapen! Het moment dat ik op de bank plof en proost op wéér een dag. Stilzwijgend kijken we nog een aflevering van onze favoriete serie op Netflix en gaan vervolgens stilletjes naar boven. Maak je geen zorgen, niet voor luidruchtige wilde seks, we weten tenslotte allemaal wat daarvan komt…
Sorry beste buren. Wij zijn zo een gezin. Een gezin dat duidelijk leeft. Maar onthoud: dit gaat voorbij.
En dan zijn jullie aan de beurt.
Bron en © een of ander Facebook bericht
Irriteer me aan dit random Facebook bericht.
Dat kinderen graag spelen en broccoli als vergif kunnen zien is geen reden om te krijsen. Dat is iets wat je gewoon aan kan leren en goed voorbeeld doet volgen. Als ouders schreeuwen zullen de kinderen ook schreeuwen.
Soms heb je pech als ouder en krijst je kind toch, maar daar waar ouders ook krijsen krijg je een vicueuze cirkel. Ouders schreeuwen, kinderen schreeuwen, kinderen worden ouders die schreeuwen en hun kinderen schreeuwen weer.
Je kinderen met geschreeuw dwingen die gruwelijke groene broccoli naar binnen te werken is en niet effectief (anders is er al snel geen geschreeuw meer nodig) en overlast gevend.
Hou ermee op, leer opvoeden.
Laten we eerlijk zijn, die echte krijs kinderen zijn in de minderheid. Als je op vakantie gaat valt dat gezin met krijskinderen erg op, de rest, zonder krijskinderen valt niet zo op, maar dat is wel het 'normaal'.quote:
En dan vinden sommige mensen het raar dat je een kindvrije reis boekt..
Je leven op slot gooien
quote:
quote:
Ik tref het niet. Ik zit nu in de trein en in de coupé zit een kind ook irritante geluiden te maken. Ik dacht eerst dat het gepiep van de verbinding tussen de wagons kwam, maar het is weer zo'n kutkind die het leuk vindt irritant te doen en het voor andere reizigers te verzieken.
quote:
Post er een reactie over op FOK! Dat zal 'm leren!quote:
Ik tref het niet. Ik zit nu in de trein en in de coupé zit een kind ook irritante geluiden te maken. Ik dacht eerst dat het gepiep van de verbinding tussen de wagons kwam, maar het is weer zo'n kutkind die het leuk vindt irritant te doen en het voor andere reizigers te verzieken.
Moeder negeert het gedrag en zit op haar smartphone te kijken. Misschien is ze wel een FOK!ster en dan zal ze zeker lerenquote:Op zaterdag 27 mei 2017 15:37 schreef SuperwormJim het volgende:
[..]
Post er een reactie over op FOK! Dat zal 'm leren!
quote:
Wat een stom kut excuus om én je kinderen niet op te voeden én geen appeltaart te brengen.quote:
[..]
Beste buren, en omstreken 😜
De zomer komt er weer aan en dus zeggen we ‘hallo’, of eigenlijk schreeuwen we ‘hallo’, want dat is wat we doen: herrie maken.
Oké, ik zal dan ook meteen maar ‘sorry’ zeggen.
Sorry.
Ik zou een appeltaartje kunnen bakken en langs kunnen komen voor de koffie, maar ja… Je weet wel, druk, druk, druk. Kinderen hè.
Ja, ook de kinderen zijn druk, dat ben ik met je eens. Ik vind ook dat ze herrie maken, daarom zeg ik altijd: ‘herrie maken doe je maar buiten’. Scheelt toch weer een aantal decibel. En poeh! Wat kunnen die kleintjes van mij fanatiek spelen! Alsof hun leven ervan af hangt. Gelukkig is dat niet echt zo, dat zou wat zijn zeg! Maar inderdaad… ik geef het toe! Ze kunnen ook schreeuwen alsof hun leven ervan af hangt. Om over mijn geschreeuw nog maar te zwijgen.
Ik wil het toch zo aan de andere kant van de schutting even uitleggen.
We zijn geen massamoordenaars. Dat geschreeuw wat je doordeweeks rond 8.00 hoort, dat… Ja dat ben ik. Ik probeer mijn kleintjes duidelijk te maken dat ze dat ontbijt nu toch wel héél snel naar binnen moeten gaan werken. Of ik probeer het schoeisel bij ze aan te krijgen. Nee, dat valt niet mee hoor!
schoenen-aan-nu
En dat geblèr wat je tussen 17.30 uur en 18.00 uur hoort, dat zijn mijn kleintjes die iets gezonds toegediend krijgen. En nee joh, niet door een sonde, gewoon met een vork die ze nog zelf mogen vasthouden ook!
En dat avondeten van ons wordt niet vervolgd met een rituele maagden slachting voor Satans avondoffer. Nee, dat zijn mijn kleintjes die naar bed worden gebracht.
Nee, we zijn geen ontsnapte krankzinnigen. Als het mooi weer is buiten, dan zijn we blij. Dan juichen we, dan nodigen we vrienden uit om het mooie weer te vieren met een bbq of een wijntje. En wederom sorry… Onze vrienden hebben ook kinderen, sommige maken zelfs nog meer herrie! Stiekem vind ik dat wel fijn, want dan weet ik dat ik normaal ben. Of-zo-iets.
Nee, we houden ook geen rommelmarkt in de tuin. Die enorme puinhoop is van ons en eigenlijk is het de bedoeling dat we het netjes houden, we hebben alleen niet altijd de tijd om die zooi op te ruimen. Oh en die wezentjes die je rond ziet rennen, dat zijn geen schoorsteenvegers, dat zijn de kinderen. Je hoeft niet bang voor ze te zijn, ze bijten niet. Hoewel… En het zijn geen onverzorgde weeskindjes, het zijn kinderen die zichzelf hebben aangekleed en buiten zijn gaan spelen. Die vlecht? Oké, die is van gisteren.
En dan die stilte… Hoor je dat? Nee natuurlijk niet!
Ik heb mijn gezin niet ingeslikt, het is ongelofelijk maar waar: ze slapen! Het moment dat ik op de bank plof en proost op wéér een dag. Stilzwijgend kijken we nog een aflevering van onze favoriete serie op Netflix en gaan vervolgens stilletjes naar boven. Maak je geen zorgen, niet voor luidruchtige wilde seks, we weten tenslotte allemaal wat daarvan komt…
Sorry beste buren. Wij zijn zo een gezin. Een gezin dat duidelijk leeft. Maar onthoud: dit gaat voorbij.
En dan zijn jullie aan de beurt.
Bron en © een of ander Facebook bericht
Meid, wat errug! Ik hoop dat je de kracht kunt vinden om deze nare gebeurtenis snel achter je te latenquote:
Het was afgelopen donderdag dat er nog buurtkinderen liepen te schreeuwen ná 10 uur 's-avonds. Dus ik moest mijn slaapkamerraam dichtdoen om normaal naar bed te kunnen gaan, door dat geschreeuw én nog een barbecuelucht.
Soms zij het maar zo. Ik snap niet dat ouders die kinderen zo lang op laat blijven. Juist doordat ze moe worden worden ze drukker.quote:
[..]
Meid, wat errug! Ik hoop dat je de kracht kunt vinden om deze nare gebeurtenis snel achter je te laten
Eensquote:
[..]
Meh...
Irriteer me aan dit random Facebook bericht.
Dat kinderen graag spelen en broccoli als vergif kunnen zien is geen reden om te krijsen. Dat is iets wat je gewoon aan kan leren en goed voorbeeld doet volgen. Als ouders schreeuwen zullen de kinderen ook schreeuwen.
Soms heb je pech als ouder en krijst je kind toch, maar daar waar ouders ook krijsen krijg je een vicueuze cirkel. Ouders schreeuwen, kinderen schreeuwen, kinderen worden ouders die schreeuwen en hun kinderen schreeuwen weer.
Je kinderen met geschreeuw dwingen die gruwelijke groene broccoli naar binnen te werken is en niet effectief (anders is er al snel geen geschreeuw meer nodig) en overlast gevend.
Hou ermee op, leer opvoeden.
Zulke ouders kunnen dus niet fatsoenlijk kinderen opvoedenquote:
[..]
Beste buren, en omstreken 😜
De zomer komt er weer aan en dus zeggen we ‘hallo’, of eigenlijk schreeuwen we ‘hallo’, want dat is wat we doen: herrie maken.
Oké, ik zal dan ook meteen maar ‘sorry’ zeggen.
Sorry.
Ik zou een appeltaartje kunnen bakken en langs kunnen komen voor de koffie, maar ja… Je weet wel, druk, druk, druk. Kinderen hè.
Ja, ook de kinderen zijn druk, dat ben ik met je eens. Ik vind ook dat ze herrie maken, daarom zeg ik altijd: ‘herrie maken doe je maar buiten’. Scheelt toch weer een aantal decibel. En poeh! Wat kunnen die kleintjes van mij fanatiek spelen! Alsof hun leven ervan af hangt. Gelukkig is dat niet echt zo, dat zou wat zijn zeg! Maar inderdaad… ik geef het toe! Ze kunnen ook schreeuwen alsof hun leven ervan af hangt. Om over mijn geschreeuw nog maar te zwijgen.
Ik wil het toch zo aan de andere kant van de schutting even uitleggen.
We zijn geen massamoordenaars. Dat geschreeuw wat je doordeweeks rond 8.00 hoort, dat… Ja dat ben ik. Ik probeer mijn kleintjes duidelijk te maken dat ze dat ontbijt nu toch wel héél snel naar binnen moeten gaan werken. Of ik probeer het schoeisel bij ze aan te krijgen. Nee, dat valt niet mee hoor!
schoenen-aan-nu
En dat geblèr wat je tussen 17.30 uur en 18.00 uur hoort, dat zijn mijn kleintjes die iets gezonds toegediend krijgen. En nee joh, niet door een sonde, gewoon met een vork die ze nog zelf mogen vasthouden ook!
En dat avondeten van ons wordt niet vervolgd met een rituele maagden slachting voor Satans avondoffer. Nee, dat zijn mijn kleintjes die naar bed worden gebracht.
Nee, we zijn geen ontsnapte krankzinnigen. Als het mooi weer is buiten, dan zijn we blij. Dan juichen we, dan nodigen we vrienden uit om het mooie weer te vieren met een bbq of een wijntje. En wederom sorry… Onze vrienden hebben ook kinderen, sommige maken zelfs nog meer herrie! Stiekem vind ik dat wel fijn, want dan weet ik dat ik normaal ben. Of-zo-iets.
Nee, we houden ook geen rommelmarkt in de tuin. Die enorme puinhoop is van ons en eigenlijk is het de bedoeling dat we het netjes houden, we hebben alleen niet altijd de tijd om die zooi op te ruimen. Oh en die wezentjes die je rond ziet rennen, dat zijn geen schoorsteenvegers, dat zijn de kinderen. Je hoeft niet bang voor ze te zijn, ze bijten niet. Hoewel… En het zijn geen onverzorgde weeskindjes, het zijn kinderen die zichzelf hebben aangekleed en buiten zijn gaan spelen. Die vlecht? Oké, die is van gisteren.
En dan die stilte… Hoor je dat? Nee natuurlijk niet!
Ik heb mijn gezin niet ingeslikt, het is ongelofelijk maar waar: ze slapen! Het moment dat ik op de bank plof en proost op wéér een dag. Stilzwijgend kijken we nog een aflevering van onze favoriete serie op Netflix en gaan vervolgens stilletjes naar boven. Maak je geen zorgen, niet voor luidruchtige wilde seks, we weten tenslotte allemaal wat daarvan komt…
Sorry beste buren. Wij zijn zo een gezin. Een gezin dat duidelijk leeft. Maar onthoud: dit gaat voorbij.
En dan zijn jullie aan de beurt.
Bron en © een of ander Facebook bericht
Het op tijd gaan slapen bijvoorbeeld. Hemelvaartsdag liepen ze om half 11 nog buiten terwijl ik al enige tijd in bed was.quote:
[..]
Zulke ouders kunnen dus niet fatsoenlijk kinderen opvoeden
Jouw usernaamquote:
Gewoon dat kind pitoes laten klappen, worden ze rustig van.
Moet ik meteen denken aan vrouwen die een kind niet kunnen opvoeden waardoor het zo'n kutkreng wordt
quote:Op zaterdag 27 mei 2017 19:42 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Jouw usernaam
Moet ik meteen denken aan vrouwen die een kind niet kunnen opvoeden waardoor het zo'n kutkreng wordt
Deze vrouw (of man?) moet serieus 's morgens schreeuwen tegen de kinderen dat ze hun ontbijt op moeten eten?! Waar is het misgegaan in die opvoeding? Als je de opvoeding goed doet hoef je niet 's morgens vroeg te gillen dat ze hun ontbijt op moeten eten. Dan volstaat een strenge stem, gevolgd door een waarschuwing. Bij niet luisteren volgt straf. Dat is opvoeden.quote:
Die kinderen krijgen gewoon van huis uit mee dat het oké is om buiten ongelimiteerd te krijsen. Ik heb dat nooit gemogen hoor. Was ik wat luidruchtig dan kreeg ik toch wel het verzoek even wat rustiger te zijn.quote:Op zaterdag 27 mei 2017 20:02 schreef Chai het volgende:
Omg dat FB bericht.
Herrie maken doe je maar buiten? Nee, flikker even een kuteind op.
Wij mochten niet voor negenen naar buiten omdat de mensen onder ons ook wilden uitslapen.quote:
[..]
Ik heb dat nooit gemogen hoor. Was ik wat luidruchtig dan kreeg ik toch wel het verzoek even wat rustiger te zijn.
Later woonde ik als puber in een woonwijk en werd ik in het weekend voortdurend om 7, 8 uur wakker van gillende kinderen in het steegje. Zodat papa en mama rustig wakker kunnen worden zeker
Inderdaad, zeker niet vóór dat tijdstip. Maar hier dus na 10 uur 's-avonds terwijl ik al naar bed ging. Ik zo'n jaar of 8 tot 10 ouder. Ik kon moeilijk uit het raam gaan gillen dat ik al naar bed ging, dan word ik nog uitgelachen ook.quote:
[..]
Wij mochten niet voor negenen naar buiten omdat de mensen onder ons ook wilden uitslapen.
Later woonde ik als puber in een woonwijk en werd ik in het weekend voortdurend om 7, 8 uur wakker van gillende kinderen in het steegje. Zodat papa en mama rustig wakker kunnen worden zeker
Ik heb laatst wel met een sneer gereageerd. Daarna is noch door anderen noch door de plaatster gereageerd. Dus ik zal wel duidelijk zijn geweeest.quote:
Ik krijg zo'n jeuk van dat Facebookbericht en als ik hem langs zie komen zit ik op mn handen om niet te reageren, want dan kan iedereen mijn tirade zien
Herrie maken doe je maar buiten? Nee, flikker even een kuteind op.
Gezellig.
Misschien is het een kind met zwaar autisme ofzo. Ik heb het echt met die ouders te doen.
Zo was je zelf vroeger ook jankbekquote:
Wat is er erger dan een kind die jankt? Een kind wat krijst puur om anderen bijvoorbeeld zijn ouders te irriteren.
Zo'n kutkind woont bij mij in de buurt en dat is de hele dag door hoog aan het krijsen. Ik woon er gelukkig niet naast, dus ik hoor het niet hard. Maar alleen al als ik het in de verte hoor, irriteer ik mij er al aan.
Nu hoorde ik pas in hetzelfde huis een vrouw die behoorlijk uit haar plaat ging. OK, ruzie komt weleens voor in de beste gezinnen, dus ik negeerde het. Maar toen hoorde ik kinderen huilen en toen wilde ik er toch naartoe lopen om aan te bellen of er wat is waarmee ik kan helpen (= checken wat er aan de hand is of sprake van kindermishandeling). Ik liep er naartoe, maar een andere buurtbewoner was mij voor en ik kreeg het idee dat hij al contact heeft met dat gezin.
Ik weet nog niks. Als mama vaker zo uit haar plaat gaat, is het niet gek als dat kind ook gaat schreeuwen. Maar het zou ook kunnen dat zij juist door dat geschreeuw uit haar plaat ging. Dat kan ik mij trouwens heel goed voorstellen, want dat gegil van dat kind is echt heel irritant.
kinderen hebben
mensen kinderen
kinderen
mensen
hadden je ouders zich dat maar bedacht....quote:
mensen die kinderen hebben
kinderen hebben
mensen kinderen
kinderen
mensen
OMFG!!quote:
groot gelijkquote:
[..]
hadden je ouders zich dat maar bedacht....
Laat mij raden, dit kwam van zo'n marginale kort pittig kapsel muts (liefst alleenstaande moeder) die van mening is dat school haar kroost maar op moet voeden?quote:
[..]
Beste buren, en omstreken 😜
De zomer komt er weer aan en dus zeggen we ‘hallo’, of eigenlijk schreeuwen we ‘hallo’, want dat is wat we doen: herrie maken.
Oké, ik zal dan ook meteen maar ‘sorry’ zeggen.
Sorry.
Ik zou een appeltaartje kunnen bakken en langs kunnen komen voor de koffie, maar ja… Je weet wel, druk, druk, druk. Kinderen hè.
Ja, ook de kinderen zijn druk, dat ben ik met je eens. Ik vind ook dat ze herrie maken, daarom zeg ik altijd: ‘herrie maken doe je maar buiten’. Scheelt toch weer een aantal decibel. En poeh! Wat kunnen die kleintjes van mij fanatiek spelen! Alsof hun leven ervan af hangt. Gelukkig is dat niet echt zo, dat zou wat zijn zeg! Maar inderdaad… ik geef het toe! Ze kunnen ook schreeuwen alsof hun leven ervan af hangt. Om over mijn geschreeuw nog maar te zwijgen.
Ik wil het toch zo aan de andere kant van de schutting even uitleggen.
We zijn geen massamoordenaars. Dat geschreeuw wat je doordeweeks rond 8.00 hoort, dat… Ja dat ben ik. Ik probeer mijn kleintjes duidelijk te maken dat ze dat ontbijt nu toch wel héél snel naar binnen moeten gaan werken. Of ik probeer het schoeisel bij ze aan te krijgen. Nee, dat valt niet mee hoor!
schoenen-aan-nu
En dat geblèr wat je tussen 17.30 uur en 18.00 uur hoort, dat zijn mijn kleintjes die iets gezonds toegediend krijgen. En nee joh, niet door een sonde, gewoon met een vork die ze nog zelf mogen vasthouden ook!
En dat avondeten van ons wordt niet vervolgd met een rituele maagden slachting voor Satans avondoffer. Nee, dat zijn mijn kleintjes die naar bed worden gebracht.
Nee, we zijn geen ontsnapte krankzinnigen. Als het mooi weer is buiten, dan zijn we blij. Dan juichen we, dan nodigen we vrienden uit om het mooie weer te vieren met een bbq of een wijntje. En wederom sorry… Onze vrienden hebben ook kinderen, sommige maken zelfs nog meer herrie! Stiekem vind ik dat wel fijn, want dan weet ik dat ik normaal ben. Of-zo-iets.
Nee, we houden ook geen rommelmarkt in de tuin. Die enorme puinhoop is van ons en eigenlijk is het de bedoeling dat we het netjes houden, we hebben alleen niet altijd de tijd om die zooi op te ruimen. Oh en die wezentjes die je rond ziet rennen, dat zijn geen schoorsteenvegers, dat zijn de kinderen. Je hoeft niet bang voor ze te zijn, ze bijten niet. Hoewel… En het zijn geen onverzorgde weeskindjes, het zijn kinderen die zichzelf hebben aangekleed en buiten zijn gaan spelen. Die vlecht? Oké, die is van gisteren.
En dan die stilte… Hoor je dat? Nee natuurlijk niet!
Ik heb mijn gezin niet ingeslikt, het is ongelofelijk maar waar: ze slapen! Het moment dat ik op de bank plof en proost op wéér een dag. Stilzwijgend kijken we nog een aflevering van onze favoriete serie op Netflix en gaan vervolgens stilletjes naar boven. Maak je geen zorgen, niet voor luidruchtige wilde seks, we weten tenslotte allemaal wat daarvan komt…
Sorry beste buren. Wij zijn zo een gezin. Een gezin dat duidelijk leeft. Maar onthoud: dit gaat voorbij.
En dan zijn jullie aan de beurt.
Bron en © een of ander Facebook bericht
Zo heerlijk want ik heb zo'n kutjong naast me wonen
Het kortpittig gedeelte kloptequote:
[..]
Laat mij raden, dit kwam van zo'n marginale kort pittig kapsel muts (liefst alleenstaande moeder) die van mening is dat school haar kroost maar op moet voeden?