Wilfred Genee: Ik ben altijd op mijn hoedeMet een groot feest op een boot vierde Wilfred Genee zaterdagavond zijn vijftigste verjaardag. Morgen is écht zo ver voor de presentator van Voetbal Inside en straks Tour du Jour. ,,Vijftig het nieuwe veertig? Wat een gelul!”
Het uitje in DierenPark Amersfoort zit erop. Wilfred Genee loopt met dochter Isabeau (7) en zoontje Luca (4) naar de uitgang. ,,Isabeau wilde nog even in de shop kijken, Luca liep voor me uit. Het was druk in dat winkeltje en plotseling ben ik ‘m kwijt. Echt, HET gebeurde binnen een paar seconden. Ik kijk om me heen, zie 'm nergens en ren terug naar het berenhok waar we vandaan kwamen. Als een gek begin ik te zoeken. Dan komen er wat mensen op me af. Of ik op de foto wil. Nou, even niet, roep ik. Hoor ik achter me: ‘Wát een arrogante klootzak’. Ik draai me om en zeg: Mag ik misschien heel even mijn zoontje zoeken?”
Een week na het curieuze einde van het middagje dierentuin is Genee nog verbaasd. Over Luca die hij gelukkig weer snel aantrof voor de ingang, -‘hij wilde alvast was doorlopen naar de auto’-, maar nog meer over de mensen om hem heen. ,, Geloof me, ik vind het absoluut niet vervelend dat ik word herkend. En ook niet om op de foto te gaan. Sterallures zijn mij vreemd, maar soms heb je het gevoel dat je je continu moet verantwoorden. Je moet er altijd rekening mee houden dat er iets van je gevonden wordt. Als ik op vakantie ben dan lijkt het volgens mijn vrouw net ook er iets van me afvalt. Dan ben ik niet meer op mijn hoede. Hier ben ik dat eigenlijk altijd.”
Het BN’er-schap is de ‘prijs die erbij hoort’, haast Genee zich te zeggen. ,,Nee,ik klaag niet. Vorige week hoor ik Peter R. de Vries in mijn uitzending van BNR zeggen: 'Als ik het allemaal opnieuw zou moeten doen, had ik het niet gedaan'. Hou nou toch op Peter! Ons werk heeft een enorme meerwaarde. Ik kom op bijzondere plekken, sta in Stockholm bij de Europa League-finale van Ajax, ik doe alleen maar leuke dingen! Ik ben een bevoorrecht mens.”
Jongensachtige uitstralingHeb ik er alles uitgehaald, of moet ik nog een keer gas geven om écht mijn kwaliteiten te
Vijftig jaar wordt hij morgen. ,,Vijftig, vijftig…”, mijmert hij. ,,Toen ik jong was, zag ik vijftig als heel oud. Ik heb ook wel gezegd: wie het flikt om een Abraham in mijn tuin te zetten, zo’n pop met grijs haar en een enorme baard, heeft een probleem. Aan de andere kant: ik hoor mensen zeggen dat vijftig het nieuwe veertig is. Wat een gelul! Dat heeft iets wanhopigs. Iets als ‘Kijk nou, ik bén niet zo oud, hoor’. Maak het nou niet groter dan het is! Nou, ik ben 't, ik ben vijftig, so what?”
Je zou 't 'm niet geven, vijftig. Wilfred Genee heeft nog altijd een jongensachtige uitstraling, praat in de hoogste versnelling en heeft een aanstekelijke energie. Berusting is er zeker, maar dan voor wat betreft zijn ego. Programma’s als Wie Is De Mol, Chantal Janzen (‘Hoe aardig ook’) Blijft Slapen, ze hoeven niet bij hem aan te kloppen. ,,Erg leuk allemaal, maar ik ben op een punt gekomen dat ik moe word van al dat gelul over mezelf. Jij vraagt me omdat Tour du Jour begint en het gaat weer over mij…”
Twee dromen had Wilfred Genee in de tweede klas van het gymnasium: sport op zondagavond presteren en vader worden. Het eerst gebeurde op z’n 38ste, het tweede vier jaar later. Ambitieus is de geboren Fries, die later rechten studeerde, altijd gebleven. Hij maakte carrière bij SBS 6, Canal +, RTL 5 en Talpa, presenteerde De Wedstrijden, Voetbal International, Voetbal Inside, Tour du Jour, won de Televizier Ring, doet BNR Radio en schreef met zijn vrouw het boek Vullen & Voeden.
,,Als vijftig de leeftijd is om de balans op te maken, kan ik zeggen dat ik veel kruisjes kan zetten op mijn checklist. Alles wat ik in mijn hoofd had is gelukt. Ik ben gezond, heb een mooi gezin, we hebben het financieel goed en mijn carrière loopt lekker. Johan Derksen en René van der Gijp zullen me uitlachen, maar ik ben de laatste tijd steeds vaker dankbaar voor wat ik heb. Het vaderschap heeft een tijdje mijn ambities getemperd, maar nu de kinderen naar school gaan, is de onrust terug. Heb ik er alles uitgehaald, of moet ik nog een keer gas geven om écht mijn kwaliteiten te verzilveren? Of word je dan weer als arrogant gezien? Ik ben naast het presenteren aan het produceren gegaan, help en coach op de achtergrond jonge presentatoren en ga met Wat gaat er nu door je heen een iets serieuzere kant op. Daar moet je toch weer scherper en anders in de wedstrijd zitten. Kijk, veel mensen blijven hangen in hun banen. Ik zie steeds meer berusting om me heen. Wat is dat dan? Come on!”
UitdagingIk probeer mijn kinderen met iets meer geloof in eigen kunnen op te voeden. Meer risico’s. Heb je dromen, jaag ze na
Wilfred GeneeZaterdagavond vierde de presentator een groot verjaardagsfeest. Op een boot, met vrienden, gezang en uitbundigheid. Daar werd ook bekend dat de geboren Fries weer iets nieuws erbij gaat doen: chief executive officer (CEO), jawel, bij een familiebedrijf. Voor honderden werknemers. Op kantoor. ,,CEO for a year, eerst een jaar om uit te vinden of ik het kan en of we bij elkaar passen, en in combinatie met VI”, nuanceert hij. ,,Een prachtige uitdaging bij een mooi bedrijf. Toen ik werd gevraagd zei mijn vrouw meteen: moet je doen. Ze zei: je bent duidelijk, kunt verwoorden wat er goed en fout gaat zonder persoonlijk te worden en bent oplossingsgericht. Ze heeft gelijk, denk ik. Ik kan mensen in hun kracht zetten. Dat is wat bij Voetbal Inside ook doe.”
Wilfred Genee op kantoor, het is even een ander beeld. ,,Nou, ik kan me best voorstellen dat ik me straks helemaal terugtrek in de anonimiteit, hoor. Veel mensen zeggen: jij kunt niet zonder die media-aandacht en in het middelpunt staan. Eerlijk? Ik denk het wel. Het enige wat ik er jammer aan zou vinden –en dat is natuurlijk ook weer apart om van jezelf te zeggen-: ik denk dat ik best wel goed kan presenteren. Ik heb het gevoel dat ik daar ook nog niet klaar mee ben.”
Het presenteren voor honderdduizenden mensen, de sportreisjes naar het buitenland, de lezingen voor volle zalen, het valt, zegt Genee, ‘allemaal in het niet bij het zijn van een goede vader’. ,,Daarin word je elke dag beproefd. Een draaiboek voor het vaderschap is er amper. Ja, je krijgt ook iets mee van thuis. Mijn ouders hebben mij alles gegeven. Ik ben hun dankbaar voor de basis. Ik kon studeren. Ze waren lief, maar ook angstig. Kozen voor zekerheid. Ik probeer mijn kinderen met iets meer geloof in eigen kunnen op te voeden. Meer risico’s. Heb je dromen, jaag ze na. Doe je best ervoor, dan gaat het lukken. Ik geloof dat het leven tot op zekere hoogte maakbaar is, maar ik besef dat het voor kinderen niet altijd makkelijk is. Wat ze krijgen aan impulsen, opdrachten, verwachtingen. Heb ik het nog niet eens over social media, want mijn oudste is pas zeven. Maar ik bracht haar laatst naar de klas. Werden de banken uit elkaar geschoven, want er volgde een citotoets. Zag ik haar zitten, dat frêle meisje alleen. Zeven jaar! Dan denk ik: citotoetsen, donder toch op. Laat ze lekker spelen.”
Heel even valt het weg, die ogenschijnlijke afstandelijkheid van Wilfred Genee. ,,Afstandelijk en ongeïnteresseerd, zo kom ik vaak over, het zal wel.. Ik ben vaak lastig te lezen en onhandig met gevoel. Ik deed ooit een interview met Ron Jans. Daar stond boven: zachtheid is mijn kracht. Dat vond Ron van zichzelf. Stiekem herkende ik daar ook wel iets in. Ik weet niet of het zo is, maar laat ik het anders stellen: Lili kan volgens mij mijn zachtheid zien. Ik laat het haar op momenten zien, maar wacht nou even: nu gaat het wéér over mezelf… Tour du Jour, dáár ging het om toch?”
http://www.ad.nl/show/wil(...)mijn-hoede~a44d0687/