F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Er was geen weten voor mijn geboorte, er was ook geen mij.quote:
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Ja, dat is er welquote:Op dinsdag 30 mei 2017 20:54 schreef Mr_Belvedere het volgende:
[..]
Er was geen weten voor mijn geboorte, er was ook geen mij.
Dag jongens tot ziens, tot in betere tijden.
Vraag me idd af of dat veel voorkomt of dat het in de praktijk voorkomt.quote:
[..]
Ik weet dat jij atheïst bent, en ga er vanuit dat deze grondovertuiging je vaak een beetje anti maakt wat betreft Indiase filosofen, guru's, spiritualiteit etc.
Maar misschien heb ik het mis. Die indruk heb ik iig vrij sterk, en niet alleen bij jou hier. En bepaald neerkijken op wat onder niet-westerse filo valt.
Overigens, atheïst en tóch in een hiernamaals geloven, dat vind ik oprecht nog eens interessant... Komt dat vaak voor ja?
Er zijn wel theismen waarbij er een hiernamaals bestaat zonder dat die 'goddelijk' is, maar atheïsten die in een hiernamaals geloven ben ik nog nooit tegen gekomen.
Zo zijn er geloven of vormen van geloof waarbij men uitgaat van bv reïncarnatie zonder doel. Dus zonder een weging van je leven. Gewoon een cirkel van leven zonder verdere bedoelingen. Zo zijn er ook gelovigen (vaak ietsisten) die geloven dat je na de dood overgaat in een energie vorm. Maar vrijwel altijd gaat dat gepaard met een 'er is meer tussen hemel en aarde'.
Volgens de strakke definitie van atheïsme zouden atheisten dat ook kunnen geloven, dus zoiets zonder God(en). Maar in de (huidige) praktijk van atheïsme lijkt het me sterk dat iemand die zich profileert als atheïst wel geloofd in meer tussen hemel en aarde en een bepaald vorm van 'iets' na de dood, een continuïteit van de 'ziel'.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Het kan, waarom niet?quote:Op dinsdag 30 mei 2017 21:24 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Vraag me idd af of dat veel voorkomt of dat het in de praktijk voorkomt.
Er zijn wel theismen waarbij er een hiernamaals bestaat zonder dat die 'goddelijk' is, maar atheïsten die in een hiernamaals geloven ben ik nog nooit tegen gekomen.
Zo zijn er geloven of vormen van geloof waarbij men uitgaat van bv reïncarnatie zonder doel. Dus zonder een weging van je leven. Gewoon een cirkel van leven zonder verdere bedoelingen. Zo zijn er ook gelovigen (vaak ietsisten) die geloven dat je na de dood overgaat in een energie vorm. Maar vrijwel altijd gaat dat gepaard met een 'er is meer tussen hemel en aarde'.
Volgens de strakke definitie van atheïsme zouden atheisten dat ook kunnen geloven, dus zoiets zonder God(en). Maar in de (huidige) praktijk van atheïsme lijkt het me sterk dat iemand die zich profileert als atheïst wel geloofd in meer tussen hemel en aarde en een bepaald vorm van 'iets' na de dood, een continuïteit van de 'ziel'.
Er zijn gekkere dingen uitgekomen.
Dag jongens tot ziens, tot in betere tijden.
Blijf het oneens met sommige boeddhistische stromingen zijn atheïstisch. Dan zouden ze de boeddhistische kosmos moeten verwerpen en zover ik weet doet geen enkele stroming dat. Ze erkennen allen het samsara met de verschillende sferen. Dat ze actief niets met goden doen doet daar weinig vanaf.quote:
[..]
Zolang het enig hout snijdt maakt het mij echt niet uit of het westers is of niet. Meditatietechnieken kunnen bijvoorbeeld uitstekend werken. Waar ik wel moeite mee heb is de onzin die daar soms bij wordt gehaald.
[..]
Natuurlijk. Bekend voorbeeld zijn Boeddhisten die geloven in reïncarnatie. (Hoewel niet alle stromingen binnen het Boeddhisme atheistisch zijn, een deel daarvan is dat wel.)
Oh, en PS (ik zie het nu pas):
Wat mij betreft is atheisme geen overtuiging. Het is op z'n best de afwezigheid van een bepaalde categorie van overtuigingen.
Het zijn geen gelovigen zoals bv christenen of joden, maar ook niet atheistisch. Het is een ander geloofssysteem, maar blijft een geloofssysteem.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Plant je voort, dan leef je door na je dood. Je ervaringen en herinneringen zullen alleen met jou ten gronde gaan.
Zie niet in wat de logica zou moeten zijn in doorleven, nadat je lichaam is gestorven, als er een mogelijkheid is om je te splitsen halverwege dat leven, zodat een verbeterde versie verder kan gaan.
Zie niet in wat de logica zou moeten zijn in doorleven, nadat je lichaam is gestorven, als er een mogelijkheid is om je te splitsen halverwege dat leven, zodat een verbeterde versie verder kan gaan.
Wat een onzinquote:Op dinsdag 30 mei 2017 21:27 schreef Jopie78 het volgende:
Plant je voort, dan leef je door na je dood. .
Dag jongens tot ziens, tot in betere tijden.
Andere vraag.. Als delen van de hersenen beschadigd worden, verandert de -ik- ook. Dan is het aannemelijk dat als alle delen van de hersenen uitvallen de hele -ik- ook verdwijnt. Of herstelt je ego zich na de dood van het lichaam? En word je na je dood dan de jij van toen je 20 was, of die van 40, of 2 dagen voor je dood?
En als je cellen gedurende je leven dood gaan, bouwen ze zich dan ook geleidelijk op aan "gene zijnde"? Of ga je in 1 keer over? Welke cel is dan cruciaal voor de volledige transformatie?
Leven na de dood zou het zo onnodig veel ingewikkelder maken, er zijn zoveel aannames voor nodig, dat de haalbaarheid mij onwaarschijnlijk lijkt.
Maar hoor graag wat er dan al zo logisch aan is, als mijn idee slechts onzin in.
En als je cellen gedurende je leven dood gaan, bouwen ze zich dan ook geleidelijk op aan "gene zijnde"? Of ga je in 1 keer over? Welke cel is dan cruciaal voor de volledige transformatie?
Leven na de dood zou het zo onnodig veel ingewikkelder maken, er zijn zoveel aannames voor nodig, dat de haalbaarheid mij onwaarschijnlijk lijkt.
Maar hoor graag wat er dan al zo logisch aan is, als mijn idee slechts onzin in.
Hoe kom je op dit ideequote:Op dinsdag 30 mei 2017 21:55 schreef Jopie78 het volgende:
Andere vraag.. Als delen van de hersenen beschadigd worden, verandert de -ik- ook. Dan is het aannemelijk dat als alle delen van de hersenen uitvallen de hele -ik- ook verdwijnt. Of herstelt je ego zich na de dood van het lichaam? En word je na je dood dan de jij van toen je 20 was, of die van 40, of 2 dagen voor je dood?
En als je cellen gedurende je leven dood gaan, bouwen ze zich dan ook geleidelijk op aan "gene zijnde"? Of ga je in 1 keer over? Welke cel is dan cruciaal voor de volledige transformatie?
Leven na de dood zou het zo onnodig veel ingewikkelder maken, er zijn zoveel aannames voor nodig, dat de haalbaarheid mij onwaarschijnlijk lijkt.
Maar hoor graag wat er dan al zo logisch aan is, als mijn idee slechts onzin in.
Dag jongens tot ziens, tot in betere tijden.
Een betere vraag is of je 'ego' je 'ik' is...quote:
Andere vraag.. Als delen van de hersenen beschadigd worden, verandert de -ik- ook. Dan is het aannemelijk dat als alle delen van de hersenen uitvallen de hele -ik- ook verdwijnt. Of herstelt je ego zich na de dood van het lichaam? En word je na je dood dan de jij van toen je 20 was, of die van 40, of 2 dagen voor je dood?
En als je cellen gedurende je leven dood gaan, bouwen ze zich dan ook geleidelijk op aan "gene zijnde"? Of ga je in 1 keer over? Welke cel is dan cruciaal voor de volledige transformatie?
Leven na de dood zou het zo onnodig veel ingewikkelder maken, er zijn zoveel aannames voor nodig, dat de haalbaarheid mij onwaarschijnlijk lijkt.
Maar hoor graag wat er dan al zo logisch aan is, als mijn idee slechts onzin in.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Als het je lichaam is dan is het net dood gegaan, dus dan is de vraag snel beantwoord. Het ik wat doorleeft zal dan toch wel je abstracte ik moeten zijn, je ego. Toch!?quote:
Een betere vraag is of je 'ego' je 'ik' is...
Allemaal uitstekende vragen.quote:
Andere vraag.. Als delen van de hersenen beschadigd worden, verandert de -ik- ook. Dan is het aannemelijk dat als alle delen van de hersenen uitvallen de hele -ik- ook verdwijnt. Of herstelt je ego zich na de dood van het lichaam? En word je na je dood dan de jij van toen je 20 was, of die van 40, of 2 dagen voor je dood?
En als je cellen gedurende je leven dood gaan, bouwen ze zich dan ook geleidelijk op aan "gene zijnde"? Of ga je in 1 keer over? Welke cel is dan cruciaal voor de volledige transformatie?
Leven na de dood zou het zo onnodig veel ingewikkelder maken, er zijn zoveel aannames voor nodig, dat de haalbaarheid mij onwaarschijnlijk lijkt.
Maar hoor graag wat er dan al zo logisch aan is, als mijn idee slechts onzin in.
Stel, je begint met een volledig normale Volkswagen Golf. Je kunt daar 1 voor 1 onderdelen van vervangen en blijven vervangen totdat het een Opel is. Op geen enkel punt houdt de auto op te functioneren. Anders gezegd: er is continuiteit in de auto. Maar op welk moment houdt de auto nou op een Volkswagen te zijn / wanneer is het een Opel geworden?
Deze vraag is niet heel anders dan de vraag of jij nog wel dezelfde persoon bent als je was vlak na je geboorte. Elke lichaamscel is wel vervangen, je persoonlijkheid is compleet veranderd... het enige dat je kunt zeggen is dat er een zekere continuiteit is geweest tussen die persoon en wie je nu bent. Maar die Volkswagen Golf bestaat niet meer.
[ Bericht 0% gewijzigd door Molurus op 30-05-2017 22:32:13 ]
Niet meer aanwezig in dit forum.
Nope, volgens verreweg de meeste religie's niet. Bv het boeddhisme gaat zelfs grotendeels over het ego loslaten, de echte 'ik' bereiken, zonder de 'vervuiling' van het ego.quote:
[..]
Als het je lichaam is dan is het net dood gegaan, dus dan is de vraag snel beantwoord. Het ik wat doorleeft zal dan toch wel je abstracte ik moeten zijn, je ego. Toch!?
Maar ook bij het abrahamisten wordt er iets beschreven waarbij dat ego achter wordt gelaten, je 'echte' ik weer wordt gevonden.
Waarbij bij vrijwel allemaal dat 'echte ik' iets anders is als je 'wereldse ego'. Dat 'wereldse ego' juist die 'echte ik' in de weg zit.
Heerlijk vaag, kan er niet meer van maken dan beschreven wordt. Maar volgens verreweg de meeste geloven (in een hiernamaals) is er een belangrijk verschil tussen het ego en het echte ik. Gaat het 'echte ik' over een essentie. En gaat het 'ego' over randzaken.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Maar... Mijn blokjes zijn allemaal door volkswagen gepatenteerd, dus je mag ze niet gebruiken voor een opel. Je haalt wat weg, je pakt eens een groene ipv een blauwe, misschien koop je een extra zakje blokjes en je maakt van de golf een jetta.quote:Op dinsdag 30 mei 2017 22:25 schreef Molurus het volgende:
Allemaal uitstekend vragen.
Stel, je begint met een volledig normale Volkswagen Golf. Je kunt daar 1 voor 1 onderdelen van vervangen en blijven vervangen totdat het een Opel is. Op geen enkel punt houdt de auto op te functioneren. Anders gezegd: er is continuiteit in de auto. Maar op welk moment houdt de auto nou op een Volkswagen te zijn / wanneer is het een Opel geworden?
Deze vraag is niet heel anders dan de vraag of jij nog wel dezelfde persoon bent als je was vlak na je geboorte. Elke lichaamscel is wel vervangen, je persoonlijkheid is compleet veranderd... het enige dat je kunt zeggen is dat er een zekere continuiteit is geweest tussen die persoon en wie je nu bent. Maar die Volkswagen Golf bestaat niet meer.
Verder mooie analogie.
De staat van verlichting. Waarbij je puur handelt op je zijn, zonder interferentie van je ego.quote:
Nope, volgens verreweg de meeste religie's niet. Bv het boeddhisme gaat zelfs grotendeels over het ego loslaten, de echte 'ik' bereiken, zonder de 'vervuiling' van het ego.
Maar ook bij het abrahamisten wordt er iets beschreven waarbij dat ego achter wordt gelaten, je 'echte' ik weer wordt gevonden.
Waarbij bij vrijwel allemaal dat 'echte' ik' iets anders is als je 'wereldse ego'. Dat 'wereldse ego' juist die 'echte' ik' in de weg zit.
Heerlijk vaag, kan er niet meer van maken dan beschreven wordt. Maar volgens verreweg de meeste geloven (in een hiernamaals) is er een belangrijk verschil tussen het ego en het echte ik. Gaat het 'echte ik' over een essentie. En gaat het 'ego' over randzaken.
Klinkt als een psychose. Of in ieder geval een staat die wij zouden typeren als een psychose. Of een goede psychonauten-ervaring.
Edit: Maar even serieus. In een religieuze omgeving zou dat als een goddelijke ervaring worden omschreven, in de westerse medische wereld word je er voor behandeld.
Nee, juist niet.quote:Op dinsdag 30 mei 2017 22:33 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
De staat van verlichting. Waarbij je puur handelt op je zijn, zonder interferentie van je ego.
Klinkt als een psychose. Of in ieder geval een staat die wij zouden typeren als een psychose. Of een goede psychonauten-ervaring.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Okee. Dus je "essentie" leeft door, maar je bewuste ik is er niet meer om het waar te nemen. Besta je wel als je niet waargenomen wordt, niet eens door jezelf?quote:
Daar heb ik geen antwoord op. Vraag het aan degene die in die verschillende versies (volledig) geloven.quote:Op dinsdag 30 mei 2017 22:40 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Okee. Dus je "essentie" leeft door, maar je bewuste ik is er niet meer om het waar te nemen. Besta je wel als je niet waargenomen wordt, niet eens door jezelf?
Zelf heb ik geëxperimenteerd met het boeddhisme, maar ben blijkbaar te gehecht aan het leven. Negatieve zaken relativeren, de kunst van acceptatie mbt die zaken vind ik waardevol. Maar hoe het verder gaat, ook het loslaten van 'verlangens' die positief zijn en het loslaten van 'gerechtige' woede/verdriet' (niet alles accepteren/loslaten) is iets wat ik gewoonweg niet wilde.
Ik hou van het leven, ben aarde gebonden om het zo maar uit te drukken. Ben dus een eind gekomen in het boeddhisme, maar kon en wilde het niet voltooien.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Balans is fijn om op te laden, maar de uitslagen maken het leven.quote:
Daar heb ik geen antwoord op. Vraag het aan degene die in die verschillende versies (volledig) geloven.
Zelf heb ik geëxperimenteerd met het boeddhisme, maar ben blijkbaar te gehecht aan het leven. Negatieve zaken relativeren, de kunst van acceptatie mbt die zaken vind ik waardevol. Maar hoe het verder gaat, ook het loslaten van 'verlangens' die positief zijn en het loslaten van 'gerechtige' woede/verdriet' (niet alles accepteren/loslaten) is iets wat ik gewoonweg niet wilde.
Ik hou van het leven, ben aarde gebonden om het zo maar uit te drukken. Ben dus een eind gekomen in het boeddhisme, maar kon en wilde het niet voltooien.
Voor mij is balans een streven, waarbij balans geen vaststaand feit is, maar situatie afhankelijk. (Zie het als een losse wipwap, waarbij balans op meerdere manieren tot stand kan komen, door met gewicht te schuiven)quote:
[..]
Balans is fijn om op te laden, maar de uitslagen maken het leven.
Het geheel loslaten van verlangen in de breedste zin van het woord is niets voor mij. Het boeddhisme zegt dat letterlijk als doel te hebben, maar ook bv het abrhamistisme bevat dat eigenlijk, alleen noemen ze het dan gehoorzaamheid, overgave e.d. . Dat gaat veel meer uit van een vaste balans. (Een wipwap met een vastgezet middelpunt en gelijke gewichten aan beide kanten)
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Er is een mogelijkheid om 'astraal te reizen', wat ook gebeurt bij bijna-dood-ervaringen. Als subjectieve ervaring is dat een bestaand fenomeen. Binnen die ervaringen is het in elk geval zo dat overleden bekenden 'daar' de vorm aannemen van toen zij op hun aardse top-leeftijd waren. Je ziet je moeder dus weer op de leeftijd van toen ze rond de 30 was inderdaad etc. Maar ook: je bent moeder en je overleden kind zal daar dan de leeftijd van een volwassene op de meest vitale leeftijd aannemen, terwijl het wellicht voor de geboorte al gestorven was.quote:
Andere vraag.. Als delen van de hersenen beschadigd worden, verandert de -ik- ook. Dan is het aannemelijk dat als alle delen van de hersenen uitvallen de hele -ik- ook verdwijnt. Of herstelt je ego zich na de dood van het lichaam? En word je na je dood dan de jij van toen je 20 was, of die van 40, of 2 dagen voor je dood?
En als je cellen gedurende je leven dood gaan, bouwen ze zich dan ook geleidelijk op aan "gene zijnde"? Of ga je in 1 keer over? Welke cel is dan cruciaal voor de volledige transformatie?
Leven na de dood zou het zo onnodig veel ingewikkelder maken, er zijn zoveel aannames voor nodig, dat de haalbaarheid mij onwaarschijnlijk lijkt.
Maar hoor graag wat er dan al zo logisch aan is, als mijn idee slechts onzin in.
Dit is veelvuldig gerapporteerd in vele boeken, anekdotische verhalen, verslagen enz.
Nee, bij nader inzien vind ik wat hier stond toch iets te persoonlijk om te delen*.
[ Bericht 21% gewijzigd door Meneertje_flapdrol op 31-05-2017 00:10:18 ]
[ Bericht 21% gewijzigd door Meneertje_flapdrol op 31-05-2017 00:10:18 ]
Dat is dan toch waargenomen in hoofden van levenden. Dan weet je nog steeds niet of de overledene ook iets merkt van dit astrale leven. Het is dan nog steeds niet zeker of je doorleeft na je dood, alleen dat je nog steeds doorleeft in het hoofd van anderen.quote:
[..]
Er is een mogelijkheid om 'astraal te reizen', wat ook gebeurt bij bijna-dood-ervaringen. Als subjectieve ervaring is dat een bestaand fenomeen. Binnen die ervaringen is het in elk geval zo dat overleden bekenden 'daar' de vorm aannemen van toen zij op hun aardse top-leeftijd waren. Je ziet je moeder dus weer op de leeftijd van toen ze rond de 30 was inderdaad etc. Maar ook: je bent moeder en je overleden kind zal daar dan de leeftijd van een volwassene op de meest vitale leeftijd aannemen, terwijl het wellicht voor de geboorte al gestorven was.
Dit is veelvuldig gerapporteerd in vele boeken, anekdotische verhalen, verslagen enz.
|
|
