Zwangerschap en geboorte deel 1784

quote:

Op woensdag 17 mei 2017 13:16 schreef Stroopwafelmeisje het volgende:

[..]

Misschien is het een soort urban legend hoor, dat iedereen maar kopieert wat anderen zeggen.

Nou, dat idee krijg ik soms inderdaad een beetje ja, en daar kan ik niet zo goed tegen

Zelfde met allerlei gezondheidsadviezen; iedereen praat elkaar na en ondertussen weet niemand meer waar dat advies nu precies over ging of vandaan kwam

quote:

Op woensdag 17 mei 2017 13:22 schreef Stormqueen het volgende:
En vergeet een belangrijk aspect niet: veel ziekenhuisbevallingen zijn dat met een reden en er zal.dus ook sneller een reden tot ingrijpen zijn dan bij een thuisbevalling. Als jouw verloskundige vermoedt dat een thuisbevalling geen goed idee is zal ze je ook aanraden om naar het ziekenhuis te gaan. Of als het tijdens de bevalling niet vlot.

Thuisbevallingen gaan gewoon meestal redelijk vlekkeloos, want anders waren het al ziekenhuisbevallingen geworden. Dus het is niet eerlijk te vergelijken.

En dit is ook wel een hele goeie ja! Bij een ziekenhuisbevalling valt er nu eenmaal vaak meer 'in te grijpen', dat is zeker zo.

quote:

Op woensdag 17 mei 2017 11:57 schreef Krisvc het volgende:
UD voor GvE Jammer van de kaartjes.

Vika, ik wilde pijnstilling. Dus daarom naar het ziekenhuis. Man wil ook per se ziekenhuis (die werkt in het ziekenhuis en ziet net even te vaak de gevallen waar het níet goed gaat, hij vond vooral de veiligheid van het ziekenhuis belangrijk). En wat ik ook niet onbelangrijk vond vorige keer is dat ze airco hadden in het ziekenhuis en ik tijdens een hittegolf ben bevallen.

Ik kreeg net een mailtje van de opvang dat er vijfde ziekte is. Met het advies om naar de huisarts te gaan. Maar ik zie het nut daar niet helemaal van in. Of ik heb al afweerstoffen, of ik ben nu besmet waardoor er een grotere kans op een miskraam is. In beide gevallen kan de huisarts toch niks voor me betekenen?
L. heeft het overigens (nog) niet. Die had vorige week de zesde ziekte. Ik hoop dat ze de vijfde overslaat.

Hoever ben je precies? In de eerste 20 weken kan het gevaar opleveren.

Bij N hadden we het vermoeden van vijfde ziekte toen ik 10 weken was. Dus eerst met haar naar de huisarts en die kon het niet uitsluiten (we hebben haar niet laten prikken dus we wisten het niet zeker). Toen ben ik geprikt op antistoffen en ik had ze niet. Ik ben 3 weken later weer geprikt om te testen of ik in de tussentijd besmet was geraakt. Zo nee dan geen probleem. Zo ja, dan hadden ze elke week een echo willen laten doen ivm mogelijke bloedarmoede bij de baby, wat in een aantal gevallen nog wel te behandelen is. Ik werd er behoorlijk gestresst van, maar ik bleek gelukkig niet besmet. Heb dus ook nog steeds geen idee of N het nu wel of niet gehad heeft. Maar dat maakt voor nu even niet meer uit

Hier een ziekenhuis bevalling vanwege meconiumhoudend vruchtwater. Maar na het breken van de vliezen had ik 9 uur later nog geen weeën. Bleek het een hoge vlies scheur te zijn. Dus mijn inleiding is begonnen met het verder breken van de vliezen. Toen ik vervolgens aan bed gekluisterd lag omdat N een schedelelectrode kreeg omdat ze haar hartslag niet goed konden volgen, was ik HEEL blij met de ruggenprik toen ik van die ellendige rugweeën kreeg die niet meer weggingen en ik geen bewegingsvrijheid had verder...

Sowieso duurde het allemaal vrij lang vond ik. Ik wil deze keer ook echt niet thuis bevallen. Had me vorige keer ingeschreven voor het kraamhotel. Deze keer weer, zit in het ziekehuis. Wie weet wil ik wel weer een ruggenprik en dan ben ik er al bijna. Maar wie weet lukt het nu zonder. Maar hoe dan ook zou ik de zooi niet thuis willen...

Ik wilde in het geboortehuis bevallen met mijn eigen verloskundige. Als ik dan alsnog medisch zou worden dan was dat maar een deurtje verder. Helaas bleek dit door complicaties ook nodig, maar vond het wel fijn dat ik dan niet meer in de auto moest

Bij de keuze tussen thuis of ziekenhuis gaat het om een bevalling zonder medische indicatie, dus poliklinisch en meestal met de eigen verloskundige die je thuis ook zou hebben. Mignonne vertelde me dat deze andere setting al invloed heeft, dit gebeurt vaak onbewust. Een vrouw thuis zal eerder zeggen "ik ga nu douchen", en in het ziekenhuis eerder vragen of dat mag, en een verloskundige zal ook eerder de leiding nemen in het ziekenhuis dan bij de vrouw thuis.

Ingrepen zoals een inleiding horen niet thuis in deze vergelijking, want dan is het niet poliklinisch meer.

Overigens vertelden ze bij de informatieavond in het ziekenhuis hier dat je niet moet denken dat de artsen aan de andere kant van jouw deur staan te trappelen tot ze naar binnen mogen. Die mensen zijn natuurlijk ook gewoon aan het werk ergens en moeten worden opgeroepen. Of je dan in de tussentijd ligt te wachten in je kamertje of onderweg bent naar het ziekenhuis maakt niet zo veel uit qua snelheid waarmee je geholpen wordt (als je op een paar minuten rijden woont).

[ Bericht 2% gewijzigd door Viv op 17-05-2017 14:08:49 ]

Hier bij nr. 1 in het ziekenhuis (bovenwoning met onze slaapkamer op kleine lage zolder, thuis was dus geen optie en wilde ik ook absoluut niet). Nu hopelijk wel thuis (ander huis) maar ik heb er geen rationele motivatie voor, het is meer het gevoel dat ik ongeveer denk te weten wat ik kan verwachten na één kind en niet te veel gedoe wil hebben. Het maakt me ook vrij weinig uit wat anderen daarvan vinden, vriend vindt dat ik de keuze heb omdat ik 'm moet baren en daar ben ik het mee eens Ziekenhuistas staat uiteraard wel klaar en als het uiteindelijk daar gebeurt, ook prima. Binnen twaalf dagen zou het zover moeten zijn

Ik wilde heel graag thuis, maar dat mocht niet (meer dan 24 uur gebroken vliezen, dus ingeleid). Beviel me totaal niet, allemaal vreemden aan je bed ipv je eigen vk, of ze laten je helemaal alleen. En dan nog 2 nachten in zo'n slaapzaal waar je geen oog dichtdoet...

Ik wilde naar het geboortehuis voor de schijnveiligheid. Mocht het dan nodig zijn, hoefde ik alleen de lift in en was ik al in het ziekenhuis.
Uiteindelijk waren de rugweeën met weeënstorm zo vreselijk en uitputtend dat ik om een ruggenprik heb gevraagd en dus medisch werd. Blij dat ik niet in zo'n storm nog met de auto naar het ziekenhuis hoefde.

Nu ga ik wel een thuisbevalling proberen. Hoeft Lou in principe ook nergens heen (bij een nachtbevalling)

quote:

Op woensdag 17 mei 2017 14:24 schreef SaskiaR het volgende:
Ik wilde heel graag thuis, maar dat mocht niet (meer dan 24 uur gebroken vliezen, dus ingeleid). Beviel me totaal niet, allemaal vreemden aan je bed ipv je eigen vk, of ze laten je helemaal alleen. En dan nog 2 nachten in zo'n slaapzaal waar je geen oog dichtdoet...

Wat stom ik had veel langer gebroken vliezen en heb gewoon aangegeven dat ik thuis ging bevallen. regio's en praktijken verschillen zo erg in wat ze toelaten.

quote:

Op woensdag 17 mei 2017 14:48 schreef Budabuddumbam het volgende:

[..]

Wat stom ik had veel langer gebroken vliezen en heb gewoon aangegeven dat ik thuis ging bevallen. regio's en praktijken verschillen zo erg in wat ze toelaten.

Ja, het was echt vanuit de vk-praktijk, zo van 'we mogen je niet meer begeleiden, dus doei he'. Dat vond ik echt heel raar gaan achteraf. Maargoed, na 60 uur gebroken vliezen dacht ik ook dat het niet meer ging gebeuren, dus toen heb ik me maar laten inleiden. Maar bij een eventuele volgende keer zal ik me wel veel beter laten voorlichten over de risico's daarvan (blauwe baby in de couveuse...). En ik weet ook wel welke vk ik dan wil

Ja die geboortehuizen/hotels vlakbij het ziekenhuis zijn wel een mooie tussenoplossing denk ik, zoiets zat hier niet.

quote:

Op woensdag 17 mei 2017 13:51 schreef Miss_Congeniality het volgende:
Hier een ziekenhuis bevalling vanwege meconiumhoudend vruchtwater. Maar na het breken van de vliezen had ik 9 uur later nog geen weeën. Bleek het een hoge vlies scheur te zijn. Dus mijn inleiding is begonnen met het verder breken van de vliezen. Toen ik vervolgens aan bed gekluisterd lag omdat N een schedelelectrode kreeg omdat ze haar hartslag niet goed konden volgen, was ik HEEL blij met de ruggenprik toen ik van die ellendige rugweeën kreeg die niet meer weggingen en ik geen bewegingsvrijheid had verder...

Sowieso duurde het allemaal vrij lang vond ik. Ik wil deze keer ook echt niet thuis bevallen. Had me vorige keer ingeschreven voor het kraamhotel. Deze keer weer, zit in het ziekehuis. Wie weet wil ik wel weer een ruggenprik en dan ben ik er al bijna. Maar wie weet lukt het nu zonder. Maar hoe dan ook zou ik de zooi niet thuis willen...

Daar zou ik me niet door laten leiden, hoor. Je merkt er zelf echt niks van
Beide keren was alles al weer spic en span binnen een uur door vk en kraamzorg. Ik heb geen spatje bloed gezien en in beide gevallen geen idee waar de placenta gebleven is

Hier ook niks gezien, en onze fancypants dure matras is ook schoon gebleven.

quote:

Op woensdag 17 mei 2017 15:31 schreef Sylver_ het volgende:

[..]

Daar zou ik me niet door laten leiden, hoor. Je merkt er zelf echt niks van
Beide keren was alles al weer spic en span binnen een uur door vk en kraamzorg. Ik heb geen spatje bloed gezien en in beide gevallen geen idee waar de placenta gebleven is

Door de hachee heen geprakt

quote:

Op woensdag 17 mei 2017 15:42 schreef WupWup het volgende:

[..]

Door de hachee heen geprakt

Smaakte best

Ik wilde per se in het ziekenhuis bevallen, maar de ontsluiting ging zo snel dat ik thuis bleef. Totdat de vliezen werden gebroken en M. in het vruchtwater gepoept bleek te hebben. Ik mocht dus met volledige ontsluiting en persweeën alsnog de auto in, hoewel ik dat niet als heel naar heb ervaren.

In het ziekenhuis was het vervolgens enorm hectisch. Ze wilden een infuus prikken en weeënopwekkers geven, terwijl ik zoiets had van: laat me even bijkomen van de autorit van net? Maarja ik zat al in de persfase en iedereen stond op scherp op zsm de baby te laten komen. (Op een gegeven moment een 'dreigement' van de arts: je moet binnen nu en 20 bevallen anders pak ik de pomp!) Dat overviel me allemaal nogal. En eigenlijk wilde ik geen weeënopwekkers (infuus konden ze gelukkig niet prikken).

Anyways.. ik vond het thuis heel ontspannen en het ziekenhuis heel hectisch en eigenlijk weet ik nu niet wat mijn voorkeur heeft.. Ik wacht het moment maar af om de keuze te maken.

Ik ben er nog steeds niet uit qua bevalplek, kan best zijn dat ik tijdens de bevalling pas weet wat ik wil. Vorige keer in het ziekenhuis was best, werd ook medisch daar wegens secundaire weeënpauze​. Maar ik vraag me nog wel eens af of die weeën thuis misschien gewoon doorgezet hadden.

Met dit weer kan een tuinbevalling ook best, zetten we het badje op.

quote:

Op woensdag 17 mei 2017 11:20 schreef rena het volgende:
Ik heb de NIPT gedaan en voor het hele pakket gekozen, ik zou deze week de uitslag moeten krijgen en vind het nu toch wel een beetje eng Maar ik denk dat als alles goed is ik wel rustiger door de zwangerschap heen ga, dat was bij mij de overweging om het te doen.

Heel veel sterkte met het wachten op de resultaten van de test.

Ik neig naar de NIPT omdat ik vanwege mijn leeftijd toch al een hoge uitslag ga krijgen voor de combinatietest en dan waarschijnlijk toch het advies krijg om een vruchtwaterpunctie of vlokkentest te doen. Dan is de NIPT voor mij waarschijnlijk toch de beste keus en minder ingrijpend.

Het is inderdaad wel belangrijk om te bedenken dat een 'ziekenhuisbevalling' niet noodzakelijkerwijs ook een medische bevalling is. Mijn ziekenhuisbevalling was in een geboortekliniek, waar je onder begeleiding van je vk en aan de hand van je eigen wensen (geboorteplan) kunt bevallen. Ik vind dat een mooie tussenoplossing, omdat je dan al aan het begin van de bevalling daar naar toe gaat (en dus niet ineens terwijl je al ontsluiting hebt of iets dergelijks alsnog moet verkassen) en je heel dichtbij de medische hulp (zoals ook pijnbestrijding) zit als dat toch nodig of gewenst is.

(Dat die andere 'setting' ook al zou leiden tot meer ingrijpen, zoals mignonne aangeeft, heb ik zelf totaal niet zo ervaren. Ik geloof wel dat het waar is hoor, maar dat heeft toch ook heel erg te maken met wat je van tevoren hierover bespreekt en de afspraken die je met je vk daarover maakt.)

Ik ga ook voor het ziekenhuis, ik heb dat altijd al in mijn hoofd gehad en het idee van een ruggenprik vind ik wel fijn, hoewel ik het sowieso wil proberen zonder hoor. Bij het ziekenhuis waar ik dan waarschijnlijk ga bevallen hebben ze verlossuites en kraamsuites voor er na, en dat klinkt wel goed.

Heeft er iemand ervaring met een babybelt? Ik heb een staand beroep en merk nu al dat ik soms wat last van mijn rug krijg, nu las ik dat zo'n babybelt daar goed voor zou zijn en zou ontlasten.

quote:

Op woensdag 17 mei 2017 15:31 schreef Sylver_ het volgende:

[..]

Daar zou ik me niet door laten leiden, hoor. Je merkt er zelf echt niks van
Beide keren was alles al weer spic en span binnen een uur door vk en kraamzorg. Ik heb geen spatje bloed gezien en in beide gevallen geen idee waar de placenta gebleven is

Is misschien ook wel zo. Maar het idee...

Ik heb me voor deze keer weer in het geboortehotel ingeschreven. Vorige keer uiteindelijk dus niet terecht gekomen, wie weet gaat het deze keer anders. Ik kon die rugweeën niet goed handelen dus was blij met de ruggenprik.

Weet niet of het type weeën bij je eerste een voorbode zijn voor wat je bij de tweede kunt verwachten?

quote:

Op woensdag 17 mei 2017 17:22 schreef Miss_Congeniality het volgende:
Weet niet of het type weeën bij je eerste een voorbode zijn voor wat je bij de tweede kunt verwachten?

Nee.

Hier totaal niet. Totaal andere bevallingen. Andere start en andere weeën.

hier ook heel anders alle 4.