Bij voorbaat wil ik mij al excuseren voor de eventuele typfouten en warrigheid, want heb al teveel martinini en rosé achter mijn kiezen. Maar moet toch even iets kwijt.
Ik en mijn compagnon wij hadden ons dus opgegeven voor een bijeenkomst voor eenzame mensen. HIj vertelde mij dat hij 's nachts soms niet kan slapen omdat hij zich soms zo eenzaam voelt (wat mijn hart brak) en ik ben sowieso al Roos Koos vriendloos type ansich, en dus schreven we ons in. Maar nu heeft mijn moeder het vandaag afgeraden toen ik har sprak ''nee dat is niets voor jullie, daar komen geen normale mensen op af''' en nu ben ik gaan twijfelen terwijl ik al heel veel moeite had met mij opgeven door mijn angststoornis. Ik zei tegen hem: je kunt ook gewoon weer warcraft gaan spelen. En toen zei hij nee dan moet ik praten met andere mensen.Ik geef alleen om jou. Ongelooflijk
om zo'n compliment te krijgen maar ook weer triest (voor hem). Ik ben al een enorme twijfelaar van mezelf maar nu ga ik me waarschijnlijk afmelden van die bijeenkomst. Er komen dus geen ''normale'' mensen op af, noue en? Dat is toch logisch anders meld je je er niet aan lijkt mij, die zijn immers niet eenzaam lijkt me.