Heeft ze de diagnose? Zoals je denk ik wel weet, wordt er (op fok bijvoorbeeld) te makkelijk "ik ben autistisch" geroepen. Alsof 't een grap is of zo.quote:Op woensdag 13 september 2017 00:16 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Ik heb wel erg veel moeite gehad met lichaamsbeharing. Enerzijds liep ik geestelijk gelijk of zelfs vooruit ten opzichte van mijn leeftijdgenoten. Met geestelijk bedoel ik waarvan ik mij bewust was. Emotioneel liep ik achter en ik gedroeg mij ook kinderlijker. Ik was mij daarvan wel bewust, maar aangezien ik mijn gedrag niet kon sturen, remde ik mezelf maar helemaal af.
Ik word over een kleine twee maanden opnieuw getest op autisme. Ik heb de diagnose ADHD, echter mijn psych denkt dat ik ook in lichte mate autistisch zou kunnen zijn. Maar de kenmerken die daarnaar refereren, kunnen ook te maken hebben met hoe ik ben opgevoed. Mijn moeder is wel licht autistisch.
Had dat ook met andere omstandigheden te maken? Had je vrienden in die periode of was je een outsider en werd je gepest? Dat soort dingen hebben namelijk ook heel veel invloed op hoe jij je ontwikkelt tot volwassene.quote:Op dinsdag 12 september 2017 22:25 schreef Zelus het volgende:
Pubertijd heb ik zelf weinig van kunnen genieten,
Nou, zo bedoel ik het zeker niet.quote:Op woensdag 13 september 2017 00:19 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Heeft ze de diagnose? Zoals je denk ik wel weet, wordt er (op fok bijvoorbeeld) te makkelijk "ik ben autistisch" geroepen. Alsof 't een grap is of zo.
Schommels zijn dan ook leukquote:Op dinsdag 12 september 2017 22:25 schreef Zelus het volgende:
[..]
Ben 44, en bij elke schommel die ik zie in een openbare speeltuin kan mijzelf net inhouden om niet te gaan sjoemelen.
Tevens voel ik mij eerder begin 20 dan halverwge 40, helaas merk ik aan mijn lichaam dat ik echt halverwege de 40 zit
Pubertijd heb ik zelf weinig van kunnen genieten, had daar misschien veel meer uit kunnen halen, als ik kijk naar anderen die nu in de pubertijd zitten, en waarschijnlijke geen ass-stoornis hebben.
Maar ze weet van je autisme/watdanook enzo af?quote:Op maandag 18 september 2017 20:26 schreef Woods het volgende:
Oh boy. Hoelang ik naar een vriendin verlangde kan ik nu naar andere tijden verlangen. Het zit namelijk zo, we kennen elkaar nu een hele tijd maar nu vond zij het tijd dat we een relatie hebben. Ik heb nog geen ervaring met intiem zijn. Zij is bovendien heel extravert zogezegd heel open enzo. Dit valt voor mij zwaarder dan ik had verwacht.
Emoties jegens haar tonen en überhaupt aankijken is lastig. Geen idee hoelang ik dit kan volhouden.
Ja ze vind mijn karakter zoals ze die nu gezien heeft prima echter kan ik dit haast niet geloven. Heeft eerder relaties gehad wat ik niet erg vind echter ben ik juist van de rust, weinig mensen en eentoon.quote:Op maandag 18 september 2017 20:29 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Maar ze weet van je autisme/watdanook enzo af?
'Gewoon' een beetje denken over hoe je ermee om moet gaan en het vooral duidelijk communiceren dan.quote:Op maandag 18 september 2017 20:30 schreef Woods het volgende:
[..]
Ja ze vind mijn karakter zoals ze die nu gezien heeft prima echter kan ik dit haast niet geloven. Heeft eerder relaties gehad wat ik niet erg vind echter ben ik juist van de rust, weinig mensen en eentoon.
Jullie kennen elkaar dus al vrij lang? Neem dit maar gewoon van haar aan dan, anders had ze het echt niet 'ineens tijd gevonden voor een relatie'.quote:Ja ze vind mijn karakter zoals ze die nu gezien heeft prima echter kan ik dit haast niet geloven.
Mijn idee is een lijst maken en desnoods op een papier schriven waar jij allemaal behoefte aan hebt en aan haar vragen of ze daarmee kan levenquote:Op maandag 18 september 2017 20:30 schreef Woods het volgende:
[..]
Ja ze vind mijn karakter zoals ze die nu gezien heeft prima echter kan ik dit haast niet geloven. Heeft eerder relaties gehad wat ik niet erg vind echter ben ik juist van de rust, weinig mensen en eentoon.
Maar zo af en toe eens naar de bios of uit eten, is dat ook een probleem? Niet elke week ofzo, maar eens in de zoveel tijd. Waarbij je (als je een beetje net zo in elkaar steekt als ik) dan ook even aan moet geven dat je het niet zou waarderen als de plannen op het laatste moment ineens wijzigen of als er ineens iemand anders bij komtquote:Op maandag 18 september 2017 20:43 schreef Woods het volgende:
Nee dat is zo. Waar ik meer op doel is dat ze zegt het rustige van mij en enthousiasme leuk te vinden maar dat is nu het nog nieuw is maar ik kan dit nooit heel lang volhouden denk ik. Ik ben meer een bankhanger ipv de straat op bios uit eten. Dat gaat wringen ben ik bang.
Ik reageer hier vanuit mijn ervaring in een studentenhuis aka je voorzieningen met 15 man delen. Feitelijk doe je dat nu ook al, aleen dan met mensen die je kent. Delen is goed te doen zolang er goede afspraken worden gemaakt over het huishouden en de boel leefbaar houden. Juist ook wel gezellig dat je niet helemaal in je eentje zit. Dat laatste is ook geen ramp zolang je maar niet vereenzaamt.quote:Op dinsdag 19 september 2017 17:44 schreef -Phineas- het volgende:
Want het lijkt mij ergens wel vreemd en ook wel eng eigenlijk om woonkamer én douché etc te delen. Ik hoop dat de mensen die je daar helpen je dan wel verplichten om netjes te zijn.
Maar het lijkt mij heel fijn om een eigen kamer te hebben. Ik woon nu in een gehorige huis met mijn zusje en twee kleine broertjes, dus het is altijd druk in huis. En ik heb dan lekker een eigen kamer en hoef met de inrichting niet rekening te houden met mijn zusje
Er komt wel iemand langs die helpt met bijvoorbeeld het huishouden, en planning en structuur/ritme aanbrengen denk ik tenminste in je dagelijks leven. Ik heb met laatstgenoemde veel moeite. Om te plannen en overzicht houden.. terwijl ik er wel graag behoefte naar heb.quote:Op dinsdag 19 september 2017 18:11 schreef DoubleDip het volgende:
[..]
Ik reageer hier vanuit mijn ervaring in een studentenhuis aka je voorzieningen met 15 man delen. Feitelijk doe je dat nu ook al, aleen dan met mensen die je kent. Delen is goed te doen zolang er goede afspraken worden gemaakt over het huishouden en de boel leefbaar houden. Juist ook wel gezellig dat je niet helemaal in je eentje zit. Dat laatste is ook geen ramp zolang je maar niet vereenzaamt.
Wat houdt het begeleid wonen voor jullie in? Wordt er gekookt? Komt er af en toe iemand langs die jullie met dingen helpt?
Wat is continu eigenlijk..quote:Op dinsdag 19 september 2017 18:13 schreef DoubleDip het volgende:
Oh en mensen uitnodigen kan best, alleen moet je wel aangeven dat er iemand komt en eventueel gemeenschappelijke ruimten reserveren. Sommige huizen stellen ook weer beperkingen aan hoe vaak je de woonkamer mag reserveren, maar neem aan dat men daar niet te moeilijk over doet zolang je niet continu mensen over de vloer hebt.
Er wordt trouwens 1 keer per week door ieder lid van het huis gekookt. En dan moeten wij zeg maar voor iedereen koken.quote:Op dinsdag 19 september 2017 18:11 schreef DoubleDip het volgende:
[..]
Ik reageer hier vanuit mijn ervaring in een studentenhuis aka je voorzieningen met 15 man delen. Feitelijk doe je dat nu ook al, aleen dan met mensen die je kent. Delen is goed te doen zolang er goede afspraken worden gemaakt over het huishouden en de boel leefbaar houden. Juist ook wel gezellig dat je niet helemaal in je eentje zit. Dat laatste is ook geen ramp zolang je maar niet vereenzaamt.
Wat houdt het begeleid wonen voor jullie in? Wordt er gekookt? Komt er af en toe iemand langs die jullie met dingen helpt?
Ah, ambulante hulp dus. Ik ken ook wel iemand die dat had ja.quote:Op dinsdag 19 september 2017 18:46 schreef -Phineas- het volgende:
[..]
Er komt wel iemand langs die helpt met bijvoorbeeld het huishouden, en planning en structuur/ritme aanbrengen denk ik tenminste in je dagelijks leven. Ik heb met laatstgenoemde veel moeite. Om te plannen en overzicht houden.. terwijl ik er wel graag behoefte naar heb.
Kreeg jij toen ook zulke hulp? En hoe ervaarde je dat?
En 15 mensen is wel veel zeg gelukkig deel ik maar met 3/4 man. Het zijn rijtjeshuizen en in ieder huisje woont 3/4 man zeg maar.
Eens per week hetzelfde dispuut vonden wij veel, het hangt er vanaf wat de behoefte is van je huisgenoten. Kan mij voorstellen dat bij autisten het al snel teveel wordt.quote:Op dinsdag 19 september 2017 18:49 schreef -Phineas- het volgende:
[..]
Wat is continu eigenlijk..
Is een keer in de week overnachten bijvoorbeeld veel? En als je voor een paar dagen weggaat of overnachten in de vakantie. Gaan ze dat ook beschouwen als een probleem?
Oja. Dat valt mee. Heb je al ideeën voor wat je gaat maken? Komt er ook begeleiding om te helpen met het koken?quote:Op dinsdag 19 september 2017 18:50 schreef -Phineas- het volgende:
[..]
Er wordt trouwens 1 keer per week door ieder lid van het huis gekookt. En dan moeten wij zeg maar voor iedereen koken.
Ja het is ook wel logisch wat dat rekening met elkaar houden betreft. En inderdaad kan ik dat beter aan de mensen daar vragen. Ik zou het ook niet fijn vinden als er iedere dag weer (vreemde) mensen komen. Maar was sowieso niet van plan om iedere dag uit te nodigen, maar 1 keer per week wel. Maar ik kan dat dus beter aan hun vragen.quote:Op dinsdag 19 september 2017 19:15 schreef DoubleDip het volgende:
[..]
Ah, ambulante hulp dus. Ik ken ook wel iemand die dat had ja.
Ik woonde in een 'gewoon' studentenhuis en heb nooit hulp nodig gehad bij het alleen wonen. Maar heb wel in het kader van een bijbaan eens per week rondgelopen op een begeleid wonen instelling. Dat was wel anders, want daar werd door de leiding gekookt en alle bewoners hadden alle voorzieningen voor zichzelf, behalve het fornuis. De mensen die daar woonden waren max. 40 jaar ongeveer en allemaal lichamelijk en/of mentaal gehandicapt. Die zouden nooit echt zelfstandig kunnen wonen.
[..]
Eens per week hetzelfde dispuut vonden wij veel, het hangt er vanaf wat de behoefte is van je huisgenoten. Kan mij voorstellen dat bij autisten het al snel teveel wordt.
Of iets een probleem is moet je niet mij vragen maar je huisgenoten Zolang je niet elke keer de huiskamer volstopt met bezoek zal het wel loslopen. Gewoon een beetje rekening houden met elkaar, dat is alles.
[..]
Oja. Dat valt mee. Heb je al ideeën voor wat je gaat maken? Komt er ook begeleiding om te helpen met het koken?
Eens per week is dus teveel om bezoek te nemen? Zelf snap ik dat niet zo goed (naja wel als oedere week op zelfde tijd iemand langskomt en de hele zaterdag in je huis zit)maar misschien inderdaad dat iedere week niet leuk is. Maar idk of het überhaupt leuk is om dingen binnen te doen voor bijvoorbeeld voor mijn vriend (want die zie ik 1x per week gemiddeld maar meestal korter want school enzo en zelf leuke dingen. En broertje/zusje/moeder/of vriendin zouden het denk ik ook niet zo leuk vinden om alleen binnen te zitten op mijn kamer met 3 anderen.quote:Op dinsdag 19 september 2017 19:15 schreef DoubleDip het volgende:
[..]
Ah, ambulante hulp dus. Ik ken ook wel iemand die dat had ja.
Ik woonde in een 'gewoon' studentenhuis en heb nooit hulp nodig gehad bij het alleen wonen. Maar heb wel in het kader van een bijbaan eens per week rondgelopen op een begeleid wonen instelling. Dat was wel anders, want daar werd door de leiding gekookt en alle bewoners hadden alle voorzieningen voor zichzelf, behalve het fornuis. De mensen die daar woonden waren max. 40 jaar ongeveer en allemaal lichamelijk en/of mentaal gehandicapt. Die zouden nooit echt zelfstandig kunnen wonen.
[..]
Eens per week hetzelfde dispuut vonden wij veel, het hangt er vanaf wat de behoefte is van je huisgenoten. Kan mij voorstellen dat bij autisten het al snel teveel wordt.
Of iets een probleem is moet je niet mij vragen maar je huisgenoten Zolang je niet elke keer de huiskamer volstopt met bezoek zal het wel loslopen. Gewoon een beetje rekening houden met elkaar, dat is alles.
[..]
Oja. Dat valt mee. Heb je al ideeën voor wat je gaat maken? Komt er ook begeleiding om te helpen met het koken?
Met deze vorm heb ik geen ervaring nee. Ik had alleen een dispuutsgenoot die als student ook begeleid woonde, maar die kreeg ambulante hulp geloof ik. Weet niet precies hoe dat in elkaar zat, ik kwam er pas later achter dat het begeleid was. In eerste instantie leek het een gewoon studentenhuis te zijn.quote:Op woensdag 20 september 2017 13:21 schreef -Phineas- het volgende:
[..]
Ja het is ook wel logisch wat dat rekening met elkaar houden betreft. En inderdaad kan ik dat beter aan de mensen daar vragen. Ik zou het ook niet fijn vinden als er iedere dag weer (vreemde) mensen komen. Maar was sowieso niet van plan om iedere dag uit te nodigen, maar 1 keer per week wel. Maar ik kan dat dus beter aan hun vragen.
Ja ik heb al ideeën wat ik ga maken maar het is mog maar de vraag of ik er uberhaupt binnen kom zeg maar. Want er zijn nog maar twee kamers beschikbaar en er waren al twee geinteresseerden en ik ben de derde. Als een van die twee weigert dan heb ik wel de kans om jante zeggen maar van te voren mag ik natuurlijk alles zien en weten met wat voor huisgenoten ik zit en of ik mij er überhaupt thuis voel.Ik kan altijd nee zeggen in ieder geval.
Er wordt wel hulp aangeboden bij het koken maar weet ook niet hoe dit eruot zal zien. Ik kan prima koken maar moet gewoon geen afleiding hebben en ik moet echt helder zijn en lekker in mijn vel zitten. Anders kan ik soms wel gevaarlijk zijn in de keuken en laat ik soms ook dingen verbranden etc of gas aan laten staan waardoor dingen verbranden.
Maar ik ben echt niet gehandicapt zoals de mensen waarover jij het had..
De woongroep waarnaar ik naartoe ga is voor jongvolwassene autisten en met lichte gedragsproblemen.
Heb nu een werkdiagnose gekregen (pervasieve ontwikkelingsstoornis) voor autisme maar ik wel zeker weer dat ik geen zware geval ben omdat ik dingen nog wel goed zelfstandig kan. Ik kan de meeste dingen heel goed (vooral als ik net wat meer uitleg en aandacht krijg en heb voor het uitvoeren van bepaalde taken, maar dat hangt ook wel van mijn omgeving af. In een drukke omgeving zoals thuis is het veel en veel lastiger dan als ik bijvoorbeeld bij mijn vriend of vriendin ben waar het veel rustiger is en dus niet wordt gestoord tijdens mijn bezigheden)
En met plannen en organiseren ben ik een ramp terwijl ik wel sterk behoefte heb aan structuur, routine, regelmaat, rust, en duidelijkheid maar dat het gewoon onmogelijk is in een huis met 5 personen en waarvan leeftijden ook sterk verschillen en wij allemaal andere routines hebben en die sterk botsen met elkaar. Mijn routine kan ik natuurlijk niet opleggen aan mijn broertje van 7/8 die nog zwakbegaafd is ook en zich nog 2 jaar jonger gedraagt en dus nog verder van mij afligt.
En die woongroep is dus ook voor minder zware autisten en of gedragsproblemen. Je wordt daar klaargestoomd totdat je helemaal zelfstandig op eigen benen kunt staan dus het is neem ik aan niet de bedoeling dat je daar de rest van je leven blijft wonen.
Maar heb jij of iemand anders ervaring dus met ervaring deze soort van wonen? Voor mij klinkt het best wel perfect ( vooral de hulp die je erbij krijgt en mijn eigen kamer heb) maar iemand die het zelf ziet of meemaakt kan mij natuurlijk het beste vertellen hoe het er echt is of aan toe gaat dan een hulpverlener van buitenaf of de eigenaar van die woongroep.
Nogmaals, vraag het je huisgenoten tegen die tijd. Wij vonden het vervelend als iemand elke dinsdag zijn dispuut met 15 man over de vloer had de hele avond lang. Vandaar dat ik dat noemde. Heb je 2 mensen op je kamer is het mogelijk een ander verhaal. Het is gewoon een kwestie van je draai vinden en goede afspraken maken over bezoek en het huishouden/leefbaarheid. Dan is het prima te doen. Maar ik neem aan dat de leiding daar ook wel hulp bij kan bieden.quote:Op woensdag 20 september 2017 17:50 schreef -Phineas- het volgende:
[..]
Eens per week is dus teveel om bezoek te nemen? Zelf snap ik dat niet zo goed (naja wel als oedere week op zelfde tijd iemand langskomt en de hele zaterdag in je huis zit)maar misschien inderdaad dat iedere week niet leuk is. Maar idk of het überhaupt leuk is om dingen binnen te doen voor bijvoorbeeld voor mijn vriend (want die zie ik 1x per week gemiddeld maar meestal korter want school enzo en zelf leuke dingen. En broertje/zusje/moeder/of vriendin zouden het denk ik ook niet zo leuk vinden om alleen binnen te zitten op mijn kamer met 3 anderen.
Ik denk dat als een persoon zonder autisme het al veel vindt bij 1x per week dat het bij autisten nog erger is inderdaad. Dankjewel voor het zeggen alvast en het geven van een indicatie van wat bij jouw woongroep teveel was
Edit: sorry trouwens. Ik type echt super slecht. Heb een nieuwe telefoon en hij is een stuk kleiner dan mijn oude dus het is even flink wennen
Ja, het heeft zin om autisme aan de kaak te stellen, niet zozeer omdat je het al dan niet hebt, maar vooral omdat je er duidelijk mee zit en er veel over nadenkt: je psychiater heeft ervaring en kan je helpen met het stellen van de diagnose (en de gevolgen daarvan) of je gerust stellen. Dit kan je rust geven in je hoofd en ik denk dat je dat wel kunt gebruikenquote:Op zaterdag 23 september 2017 21:55 schreef User16909 het volgende:
Sorry, nieuw in deze reeks en heb niet alles kunnen lezen (hoofdpijn). Ik zit al een tijdje thuis met een paniekstoornis en begin te denken dat ik misschien in het algemeen overgevoelig ben voor prikkels. Ook heb ik heel starre overtuigingen als het op bepaalde dingen aankomt (eten/drinken, maar ook kleding en andere dagelijkse zaken). Ik ben vrouw, 33, heb nu al drie burn-outs/depressies doorstaan die zijn veroorzaakt door perfectionisme en ben nog nooit getest op autisme.
Ik zie mijn psychiater komende week weer (om mijn paniekklachten te bespreken) en vraag me af: heeft het zin om autisme aan de kaak te stellen en zo ja, hoe? Ik weet dat het bij vrouwen minder vaak voorkomt enzo.
Als ik het boek Paaz van Myrthe van der Meer lees, herken ik mezelf heel erg. Zij meldde zich ziek met een burn-out en werd tijdens een opname ineens geconfronteerd met een diagnose 'bipolair én asperger'. Het verschil is dat Myrthe een doodswens had/heeft, die ik nooit heb (gehad). Ik weet 99,9% zeker dat ik niet bipolair ben, laten we het daarop houden. Maar de autistische kant...
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |