ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #148 Altijd bezig.

Ik denk dat een relatie met een autische vrouw nog erger zou zijn, want het is ja niet zo dat autisten elkaar automatisch begrijpen. Op een internetfora is het enkel tekst, maar in een liefdesrelatie komt daar wel wat meer bij kijken.

Dat dacht ik namelijk vroeger ook een keer: laat ik een vriendin nemen die ook niet 100% is, maar ik heb dat twee a drie weken vol gehouden. En toen rennende ik als ware gillende weg ( niet letterlijk ), want dat meisje was naar mijn mening heel vreemd.

Ook toen ik probeerde sex met haar te hebben....volgens mij wist ze niet eens wat dat was. Terwijl ze toch echt net als mij al 18+ was. Dus ja dat is de enige keer geweest dat ik een meid gedumpt heb, want normaal dumpen meiden mij

quote:

Op donderdag 27 april 2017 20:51 schreef Vimbavimba het volgende:
Is de sally-ann test echt iets waar alleen autistische mensen op zakken?
Want ik heb wel kenmerken, ik blijf twijfelen of ik het niet heb. Het is dat er geen pdd-nos enzo meer bestaat

Nee. De test meet geen autisme, maar het vermogen te begrijpen dat andere mensen anders denken en weten dan jijzelf. Daar zijn autisten niet zo goed in.
Sommige mensen met de diagnose ASS (vooral tegenwoordig) zouden de test halen. Er zijn ook mensen die de test niet halen maar niet voldoen aan de criteria voor een ASS, dan is het misschien gerelateerd aan mentale retardatie, een andere psychiatrische aandoening, specifieke neurologische schade of een zeer afwijkende sociale omgeving o.i.d. (ik verzin deze voorbeelden ter plekke, heb hier geen kennis over verder maar even voor het idee ).

Ik neem aan dat je twijfel of je het hebt te maken heeft met het schrappen van de subtypen omdat je denkt dat je misschien wel onder PDD-NOS had kunnen vallen maar niet de nieuwe ASS diagnose? Dat zou kunnen, maar hoeft niet zo te zijn. Ik denk dat autisme overgediagnosticeerd wordt dus zie dat niet als een slechte ontwikkeling.
En wie zou het dan 'goed' hebben? Dat mag je zelf weten, net wat je het beste uitkomt.

Auti's zijn moeilijk om een relatie mee te houden. Ik had een gf die een auti was. Dat was echt niet te doen.

quote:

Op donderdag 27 april 2017 22:57 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Om eerlijk te zijn heb ik het krijgen van een relatie met een niet-autistische vrouw allang al opgegeven. Werkt voor mij gewoon niet. Ja, de spoeling is heel dun, maar ik ben nog liever single dan dat ik weer een relatie heb met een niet-autistische vrouw.

De relaties met vrouwen die veel autistische kenmerken hadden, waren ook een stuk makkelijker/minder slopend dan de relaties die ik met niet-autistische vrouwen heb gehad (en dan bedoel ik voornamelijk dat hoe minder autistisch een vrouw is, hoe zwaarder het voor me is om zo'n relatie te onderhouden).

Ik hoop dat je niet denkt dat hoe autistischer een vrouw is, hoe makkelijker de relatie voor je wordt.

quote:

Op vrijdag 28 april 2017 02:12 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik begrijp eigenlijk niet zo goed welk punt je hier wilt maken.

Dat een relatie met iemand die ook beperkingen heeft het niet bepaald makkelijkere maken Of zij autisme had dat weet ik niet hoor, maar het was een periode dat ik met mij zelf in de knoei lag.

Al mijn relaties liepen namelijk op de klippen en toen dacht ik: misschien moet ik eens een meid van mijn eigen niveau nemen, nou dat werkte niet echt. Want ze bleek onder mijn niveau te zitten: en ja natuurlijk ga je als man zijnde proberen om zo snel mogelijk sex in een relatie te hebben, anders heeft een relatie ook geen nut.

quote:

Op donderdag 27 april 2017 20:51 schreef Vimbavimba het volgende:
Is de sally-ann test echt iets waar alleen autistische mensen op zakken?
Want ik heb wel kenmerken, ik blijf twijfelen of ik het niet heb. Het is dat er geen pdd-nos enzo meer bestaat

pdd-nos bestaat nog wel, het heet alleen tegenwoordig allemaal ASS.
Volgens de DSM 5 stellen ze niet meer de diagnose pdd-nos/asperger/klassiek autisme, maar noemen ze het allemaal ASS.

Wat betreft vrouwen/partners... ik heb totaal geen ervaring met tinder en dat soort sites.
Mijn man wel leren kennen via een chat, geen relatiesite trouwens.
Maar hij heeft dus een vrouw met autisme (lijkt me best ingewikkeld soms...). Al zou het mij niks verbazen als hij ook in het spectrum valt (en in mijn omgeving zijn er best een aantal die dat ook denken).

Ik denk dat ongeacht een diagnose, elk mens anders is. Ieder heeft zijn sterke en minder sterke kanten. Dus ik denk niet dat je kan stellen dat iemand met ASS geen relatie kan hebben, er zijn genoeg succesverhalen.

Maar dan moet je wel net die ene tegenkomen... en dan is het altijd nog maar weer afwachten hoe dat loopt. De ideale relatie bestaat volgens mij niet.
En als ik het nog eens moest kiezen met wat ik nu weet, dan zou ik denk ik een andere keuze maken, maar aangezien de tijd terugdraaien niet kan, ga ik daar maar niet verder over nadenken...

quote:

Op vrijdag 28 april 2017 08:17 schreef Diqiu-Long het volgende:
en ja natuurlijk ga je als man zijnde proberen om zo snel mogelijk sex in een relatie te hebben, anders heeft een relatie ook geen nut.

Serieus?
Ik ben een vrouw, maar ik zou me dan afvragen of het om de relatie of om de sex gaat.

quote:

Op vrijdag 28 april 2017 08:17 schreef Diqiu-Long het volgende:

[..]
en ja natuurlijk ga je als man zijnde proberen om zo snel mogelijk sex in een relatie te hebben, anders heeft een relatie ook geen nut.

saywhutnow?

Het initatief tot sex kwam, bij mij iig, altijd van de andere partij.

quote:

Op vrijdag 28 april 2017 08:26 schreef Nijna het volgende:

[..]
Serieus?
Ik ben een vrouw, maar ik zou me dan afvragen of het om de relatie of om de sex gaat.

Je snapt wel dat mannen dat niet zo gaat laten merken: maar nee het gaat niet om sex, maar zonder is het eigenlijk niets meer dan een gewone vriendschap. Sexy hoort erbij zeg ik altijd

Vrouwen kunnen trouwens net zo zijn hoor, en mannen kunnen soms ook een desinteresse voor sex ontwikkelen.

Ik ben kortgeleden gediagnosticeerd met asperger.

Één van de belangrijkste redenen waarom ik zo gelabeled ben, is omdat ik sociale interactie tussen mensen van jongs af aan op een rationele & analytische manier benaderd heb. Hierdoor heb ik vrij veel inzicht in menselijk gedrag gekregen. Vooral ook inzicht in hoeveel we als mens afhankelijk zijn van de groep en hoeveel we onszelf veránderen om met de groep mee te doen; we vervormen onszelf hiervoor praktisch helemaal sinds onze babytijd.
Nu heb ik een tijd wat moeite gehad met wat meer vrienden zoeken (had er op de basis- en middelbare school altijd wel wat, maar weinig). Hiervoor heb ik mezelf wel echt moeten veranderen (ja, aanpassen heet het, maar komt dat niet
op hetzelfde neer?).
Maar de mensen in m'n omgeving (lees: familie, bepaalde vrienden, kennissen etc) zien niet in dat ik echt bewust heb moeten en moet meelopen om meer vrienden en een vriendengroep te kunnen vinden. Zij denken dat slechts vrolijk & babbelig zijn en initiatief nemen genoeg is (onzin; dan was ik ontzettend populair geweest).

Irriteren er zich meer mensen hier aan deze onwetendheid van het gros van de medemens over sociaal gedrag?

quote:

Op vrijdag 28 april 2017 11:46 schreef naoomx het volgende:
Maar de mensen in m'n omgeving (lees: familie, bepaalde vrienden, kennissen etc) zien niet in dat ik echt bewust heb moeten en moet meelopen om meer vrienden en een vriendengroep te kunnen vinden.

Komt vooral omdat veel ASS-ers gewoon goed zijn in spiegelen/na-apen van sociale interactie.
Theorie is ook dat naarmate je het langer doet het meer natuurlijker wordt om sociaal gewenst gedrag te vertonen
Wil niet zeggen dat het minder energie vreet, maar dat verschilt per persoon.

Daarnaast is de een wat extraverter dan de ander, dat zie je in elke groep. Er zijn altijd gangmakers en meelopers.

quote:

Irriteren er zich meer mensen hier aan deze onwetendheid van het gros van de medemens over sociaal gedrag?

Hoe uit die onwetendheid zich dan?

quote:

Op vrijdag 28 april 2017 12:03 schreef Ceased2Be het volgende:

[..]

Komt vooral omdat veel ASS-ers gewoon goed zijn in spiegelen/na-apen van sociale interactie.
Theorie is ook dat naarmate je het langer doet het meer natuurlijker wordt om sociaal gewenst gedrag te vertonen
Wil niet zeggen dat het minder energie vreet, maar dat verschilt per persoon.

Daarnaast is de een wat extraverter dan de ander, dat zie je in elke groep. Er zijn altijd gangmakers en meelopers.

[..]

Hoe uit die onwetendheid zich dan?

Ik ben er zelf ook goed in hoor. Maar ik zie het wel echt als "meelopen" en niet mezelf zijn ("jezelf zijn" bestaat overigens naar mijn idee sowieso niet hoor, daar niet van.. ).

Hoe dit zich uit? Nouja, dat mensen uit m'n omgeving stellig ontkennen dat je bepaalde kenmerken van "de groep" moet overnemen of al in bezit hebben om erbij te horen. Dat het niet slechts een kwestie is van slechts vrolijk praten met mensen en vervolgens initiatief nemen om af te spreken. Dat één-op-éénvriendschappen sluiten op deze manier nog wel prima gaat, maar dat je in een groep toch altijd het buitenbeentje bent wanneer je je bvb anders kleedt, op een andere manier praat en andere hobby's hebt dan de rest. Zelfs als je met het merendeel van de groep gewoon kunt praten & lachen.

Natuurlijk zijn er groepen, waarin iedereen zich niet écht aan hoeft te passen. Maar ook daarin moet je aan een "plaatje" voldoen. Ikzelf heb bvb de pech dat ik qua gedrag, hobby's etc nogal lijk op de "populairdere types", maar qua mindset meer op de geeks. In het verleden heb ik altijd geneigd naar groep 2 (want die mensen vind ik leuker), maar ik merk dat die gewoon echt anders zijn dan ik.

quote:

Op vrijdag 28 april 2017 12:18 schreef naoomx het volgende:

[..]

Ik ben er zelf ook goed in hoor. Maar ik zie het wel echt als "meelopen" en niet mezelf zijn ("jezelf zijn" bestaat overigens naar mijn idee sowieso niet hoor, daar niet van.. ).

Ach iedereen speelt rollen wat dat betreft.
Werk-Ceased is anders dan Familie-Ceased is anders dan Vrienden-Ceased is anders dan Ceased-alleen-thuis, maar dat dus iedereen.

quote:

Hoe dit zich uit? Nouja, dat mensen uit m'n omgeving stellig ontkennen dat je bepaalde kenmerken van "de groep" moet overnemen of al in bezit hebben om erbij te horen. Dat het niet slechts een kwestie is van slechts vrolijk praten met mensen en vervolgens initiatief nemen om af te spreken. Dat één-op-éénvriendschappen sluiten op deze manier nog wel prima gaat, maar dat je in een groep toch altijd het buitenbeentje bent wanneer je je bvb anders kleedt, op een andere manier praat en andere hobby's hebt dan de rest. Zelfs als je met het merendeel van de groep gewoon kunt praten & lachen.

Dat ze het ontkennen zegt wellicht meer over hen, een groep is altijd gebaseerd op een gemene deler (werk/hobbies/muziek/schoolklas etc etc). En daarin zie je verhoudingen ontstaan, buitenbeentjes zijn er (in mijn ervaring iig) vrijwel altijd. Je ziet het ook bij meidengroepen; vaak zie je 1 meisje erbij wat qua uiterlijk uit de toon valt bij de rest, daar lijkt de rest knapper door (wat evolutionair gezien gewoon ontzettend slim is).

quote:

Natuurlijk zijn er groepen, waarin iedereen zich niet écht aan hoeft te passen. Maar ook daarin moet je aan een "plaatje" voldoen. Ikzelf heb bvb de pech dat ik qua gedrag, hobby's etc nogal lijk op de "populairdere types", maar qua mindset meer op de geeks. In het verleden heb ik altijd geneigd naar groep 2 (want die mensen vind ik leuker), maar ik merk dat die gewoon echt anders zijn dan ik.

Herkenbare struggles; was in mijn tijd niet stoer genoeg voor de metalheads (ook al deed ik wel mijn best ) en te stoer om bij de nerds te gaan staan (in hun ogen dan).
Maar die puberstruggles zijn uiteindelijk ook wel opgelost, maar ik geloof dus niet dat dat typisch iets voor ASS-ers is. In een groep passen heeft evolutionair voordeel dus iedereen zal het proberen.

quote:

Op vrijdag 28 april 2017 12:25 schreef Ceased2Be het volgende:

[..]

In een groep passen heeft evolutionair voordeel dus iedereen zal het proberen.

Oh, ik probeerde dat anders op de middelbare school niet hoor, dat meelopen. Ik werd daar heel eenzaam van (het is dan ook een grote fout in m'n leven geweest), maar ik was rationeel genoeg om daarmee te kunnen leven zegmaar. Net als een andere asperger in mijn leerjaar overigens; dacht vandaar dat het misschien redelijk normaal is voor mensen met autisme.

Bij de populaire mensen zou ik prima gepast hebben, als ik enogszins moeite gedaan had om me aan te passen (aan kennis, lef of potentie ontbrak het me niet). En ik vond de populaire mensen ergens ook wel tof. Maar aan juist hetgene dat hun populair maakte - het meeloopgedrag, het gepest, stoerdoenerij etc - irriteerde ik me dood. Dus ging ik liever om met mensen, die veel minder gaven om status (al pasten die qua persoonlijkheid niet bij mij). En bovendien vond ik die andere groep nou niet bepaald "minder tof" dan de populairen ofzo.

quote:

Op vrijdag 28 april 2017 08:53 schreef Diqiu-Long het volgende:

[..]

Je snapt wel dat mannen dat niet zo gaat laten merken: maar nee het gaat niet om sex, maar zonder is het eigenlijk niets meer dan een gewone vriendschap. Sexy hoort erbij zeg ik altijd

Vrouwen kunnen trouwens net zo zijn hoor, en mannen kunnen soms ook een desinteresse voor sex ontwikkelen.

Het kan ook andersom inderdaad. Ik vind zelf sex niet zo'n noodzakelijk iets.
Misschien heb ik mazzel met een vent die zich daar dan maar in schikt...

Naoomx, welkom!

Over dat meelopen of jezelf "aanpassen"... ik heb me (in mijn beleving) nooit zo erg aangepast in de zin van bepaalde kleding aantrekken oid. Ik had een paar vriendinnen, maar ik kon met de meeste mensen wel aardig door 1 deur.
Ik had er min of meer schijt aan wat anderen dachten en deed wat ik zelf wilde en blijkbaar was dat wel prima.
Ik moet zeggen dat ik nog steeds gewoon kleren draag die ik fijn vindt zitten en als het dan niet hip is, zal me echt een zorg zijn. Ik ga me niet ongelukkig lopen voelen in zogenaamd hippe kleding zeg maar. Maar ik kan me er wel meer dan vroeger "druk" over maken.
Ik heb weinig echte vrienden, 1 hele goede vriendin en de rest valt meer onder het kopje kennissen dan echte vrienden. Maar ik vind het ook wel prima eigenlijk, al mis ik het soms wel een beetje. Alleen kost het me teveel moeite om het allemaal te onderhouden, dus in dat opzicht vind ik het zo ook wel goed zo.

Ik weet eigenlijk niet of ik er echt iets zinnigs over te zeggen heb of ik nou eigenlijk iets toevoeg met bovenstaande.
Beetje moe na een drukke dag, ik vind het wel even goed.

Wel weer een stap gezet mbt mijn vrijwilligerswerk, ik wil wel iets anders gaan doen, maar weet nog niet wat.

quote:

Op vrijdag 28 april 2017 17:44 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Wees welkom

Ik reageer later wel op de rest, ben nu even bezig

Wel apart trouwens dat je de diagnose asperger kreeg? Tis tegenwoordig toch allemaal ASS geworden?

Dankjewel!

En nja, blijkbaar niet overal hè?

quote:

Op zaterdag 29 april 2017 10:48 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Blijkbaar niet. Ik had al begrepen dat het ook met interne systemen te maken heeft ofzo.
Ook kan ik me voorstellen dat veel hulpverleners ook nog soort van in een oude modus zitten en dan terloops nog even melden dat je (als je voor de DSM-IV gediagnostiseerd had moeten worden) zelf het beste onder de noemer "apserger" zou zijn vallen.

Maar het is ook best wel arbitrair onder welk kopje je zou zijn gevallen (ik kon min of meer zelf kiezen of ik PDD-NOS of asperger had willen hebben en ik heb toen aangegeven dat ik zelf liever de laatste zou willen hebben).

Ik heb niet alles teruggelezen, maar zijn er ook bepaalde dingen eindelijk voor je duidelijker geworden? En waarom ben je op autisme getest? Ging het minder goed met je of was het meer zodat je het kon uitsluiten?

Ja dat zal het wel zijn idd.

Een beetje beiden. Ik ben in behandeling in de psychiatrie gegaan, omdat het slecht met me ging. Maar ik heb wel gepusht om mezelf te laten testen op autisme, omdat ik zeker wilde weten of ik dat wel/niet had.

quote:

Op zaterdag 29 april 2017 10:48 schreef magnetronkoffie het volgende:

Maar het is ook best wel arbitrair onder welk kopje je zou zijn gevallen (ik kon min of meer zelf kiezen of ik PDD-NOS of asperger had willen hebben en ik heb toen aangegeven dat ik zelf liever de laatste zou willen hebben).

Hoe dan? Ik moest zelf een hele rits aan testen doen en daar kwam asperger uit.