Uitbreiding macht Erdogan weer wat dichterbij #2

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 22:12 schreef Slayage het volgende:
omdat het minder democratisch is, wordt het automatisch onrustiger?

Tuurlijk. Geen hogere wiskunde dit toch? De diverse gespleten samenleving wordt niet opeens "minder divers" door meer autocratisch en autoritair gedrag. De voedingsbodem blijft. Een NEE is juist het beste tegen Erdogan dat die moet leren accepteren dat zijn rol over is als LEIDEND figuur volgens de constitutie. En niet opeens de regels zo veranderen dan die nog 20 jaar veel macht in handen houdt. Die man heeft sowieso niet het eeuwige leven en grote kans dat die over 20 jaar er niet meer is of halfdood rondloopt. Hoe is die eigenlijk?

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 23:24 schreef Triggershot het volgende:
Erdogan is een trotse leider en denk dat hij eerder de veranderingen wil doorvoeren om herinnerd te worden als een tweede Ataturk, de Ataturk van de Islamisten, eentje die Turkije naar de 21e eeuw heeft gebracht dan nog meer macht naar zich toe te trekken en bezig te houden met of hij 10 jaar later nog steeds Turkije aan het besturen is.

Macht corrumpeert bij alle mensen. Ook Erdo. Er is een reden waarom er een limiet zit op die positie van macht als premier. Bij verstandige staatsvormen. Iemand die dan opeens de regels wil aanpassen zodat die weer die macht nog in weet-ik-hoeveel-termijnen volledig kan pakken moet je echt eerder extreem wantrouwen dan vertrouwen. Erdogan heeft alles voor de islamisten al gedaan en teruggedraaid in Turkije, de religieuzen hebben alle vrijheden nu toch? Wat kan hij nog meer doen enkel als president wat zijn partij niet in het huidige systeem kan doen als het de grootste blijft en meerderheid in parlement behaalt?

quote:

Erdogan heeft de door het volk verkozen premier Davutoglu weggebonjoured en iemand aangewezen die hem in alles aan het gehoorzamen is, Erdogan zal niet machtiger worden na het referendum. Heeft hij niet nodig, de macht heeft hij namelijk al via de AKP.

Directe macht als president regerend per decreten of indirect via partij is niet een op een geheel hetzelfde. Ik snap dus niet dat je JA kan stemmen. Echt wel dat je Turkije niet met NL moet vergelijken maar als je verder kijkt dan je neus lang is denk je ook "na Erdogan, wat dan?". Die man heeft geen eeuwig leven. En dan zie je dat het systeem niet gunstig is na Erdogan. En de weg open blijft liggen voor meer autoritair gedrag van een volgende president, die toevallig een verkiezing wint. En ook alles kan consolideren.

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 23:38 schreef Triggershot het volgende:
De consensus onder de Erdoganisten is dat het huidige systeem een rampzalig systeem is wat het land in moeilijke situaties heeft gebracht, niet alleen tijdens Erdogan, maar hij verwijst ook naar periode voor zijn tijd.

Waarom dan? Voorbeelden?

quote:

Erdogan is zeker niet de eerste die met het idee komt om naar een presidentieel systeem te gaan, seculiere leiders zoals Demirel en Ozal (beiden president geweest) hebben geprobeerd het in te voeren om zo de 'problemen' met het huidige Turkse systeem op te lossen.

Dat vind ik eerder zorgwekkend dat geruststellend. Aannemende dat die vorige presidenten ook geen voorbeelddemocraten waren. Maar ken ze niet Demirel en Ozal.

quote:

En precies wat je zegt, er is niets wat Erdogan niet onder het nieuwe systeem kan doen wat hij nu al niet zou kunnen, zij het zelf via een kabinet als president, zij het via de AKP als proxy in het huidige systeem.

Okee....dus wat is dan het probleem met het huidige systeem?
Er moeten toch duidelijke argumenten zijn waarom Erdogan en co. zeggen DAAROM moeten we het systeem aanpassen zodat we A kunnen bewerkstelligen wat niet met het nu bestaande systeem kan?

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 23:32 schreef Aloulu het volgende:

[..]

Macht corrumpeert bij alle mensen. Ook Erdo. Er is een reden waarom er een limiet zit op die positie van macht als premier. Bij verstandige staatsvormen. Iemand die dan opeens de regels wil aanpassen zodat die weer die macht nog in weet-ik-hoeveel-termijnen volledig kan pakken moet je echt eerder extreem wantrouwen dan vertrouwen. Erdogan heeft alles voor de islamisten al gedaan en teruggedraaid in Turkije, de religieuzen hebben alle vrijheden nu toch? Wat kan hij nog meer doen enkel als president wat zijn partij niet in het huidige systeem kan doen als het de grootste blijft en meerderheid in parlement behaalt?

[..]

Directe macht als president regerend per decreten of indirect via partij is niet een op een geheel hetzelfde. Ik snap dus niet dat je JA kan stemmen. Echt wel dat je Turkije niet met NL moet vergelijken maar als je verder kijkt dan je neus lang is denk je ook "na Erdogan, wat dan?". Die man heeft geen eeuwig leven. En dan zie je dat het systeem niet gunstig is na Erdogan. En de weg open blijft liggen voor meer autoritair gedrag van een volgende president, die toevallig een verkiezing wint. En ook alles kan consolideren.

De huidige Turkse (grond)wet stelt geen limiet op het aantal keren dat een persoon premier kan worden. Slechts in de interne reglementen van de AK Partij werd dat beperkt (tot 3 termijnen), maar deze interne reglementen stellen qua rechtskracht niets voor en Erdogan kan de interne reglementen eenvoudig veranderen.

Als het Turkse volk de constitutionele hervorming goedkeurt, wordt in de grondwet verankerd dat een president maximaal 2 termijnen mag dienen.

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 23:54 schreef Triggershot het volgende:

[..]

Dat is momenteel al opgenomen, Erdogan heeft wel de schijn tegen omdat het met het referendum zijn eerste ambt niet meetelt.

De huidige president heeft (op papier) een louter ceremoniėle functie; de beperking om maximaal 2 maal president te mogen worden stelt daarom niet zo veel voor. Als de president straks de bevoegdheden van de premier krijgt, maar toch de beperking behoudt om maximaal 2 maal president te worden, moet je concluderen dat dankzij de constitutionele hervorming de uitvoerende macht wordt beperkt.

quote:

Op woensdag 5 april 2017 00:07 schreef Triggershot het volgende:

[..]

Tuurlijk, zijn hele concrete voorstellen in het referendum om te concluderen dat de uitvoerende macht wordt beperkt, alleen is de 2x presidentieel termijn geen inhoudelijke wijziging tov het huidige systeem. De ceremoniėle functie daarentegen wel natuurlijk.

Of formeel bezien de regel hetzelfde blijft is discutabel, maar inhoudelijk gezien wordt de ongebreidelde zittingsduur van de grootste machthebber van Turkije dankzij de hervorming in ieder geval beperkt.

quote:

Op woensdag 5 april 2017 00:02 schreef Bilge het volgende:
De huidige president heeft (op papier) een louter ceremoniėle functie; de beperking om maximaal 2 maal president te mogen worden stelt daarom niet zo veel voor. Als de president straks de bevoegdheden van de premier krijgt, maar toch de beperking behoudt om maximaal 2 maal president te worden, moet je concluderen dat dankzij de constitutionele hervorming de uitvoerende macht wordt beperkt.

Ik bekijk het nu voor het eerst maar in het voorgestelde systeem zijn de checks & balances wel afgenomen. De president Erdogan die ook blijkbaar meer rechters benoemt en zaken kan veto-en of vroegtijdige verkiezingen uitschrijven kan met de huidige zetels in het parlement makkelijk een nieuwe wet binnenloodsen die de termijn van een president van 2 aanpast naar bijv 3 indien hij dat wilt. Daarnaast zie ik dat hij op dit moment aan zijn eerste termijn als ceremoniele president bezig is, en hierna aan zijn laatste termijn zou beginnen bij herverkiezingen. Dat is heel wat anders als dat zijn termijn nu niet meetelt (5 jaar), en bij een JA-referendum hij nog tweemaal herkozen kan worden (= in totaal 15 jaar circa nog regeren met nog meer macht).

Dit voorgestelde systeem zou in een land als Frankrijk met een rijke democratische traditie minder risicovol zijn dan een Turkije waar alle spanningen op scherp staan en Erdogan op zijn minst kan je zeggen hier en daar wel autoritaire trekken vertoont.

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 23:53 schreef Triggershot het volgende:
Conflict tussen de Turkse premier en de president, de laatste regering voor Erdogan aan de macht kwam was uitgedraaid in een grote crisis.
The Chronology of disputes between President Sezer and Ecevit government
Turkish political crisis deepens
Turkse aandelenmarkt stort in elkaar
Demirel and Erbakan at Odds over Police Chief Post
Turkse premier Erbakan treedt af

Belangrijke opmerking en tegenargument hier; in die tijd werd de president gekozen door het parlement. In 2007 is dat blijkbaar (AKP al aan de macht) veranderd naar directe verkiezingen van de president waarna Gul aankwam. Feitelijk gezien heb je dan dus deze problemen al weggewerkt toen. Want als je als AKP het parlementair gezien zo goed doet win je ook die directe presidentiele verkiezing natuurlijk. Het is dus vals om dit als argument voor verandering van het systeem aan te halen zonder te benoemen dat er in de situatie toendertijd (niet direct verkozen president) een fundamentele verandering in 2007 heeft plaatsgevonden; direct verkozen president en daarmee werden het enkel AKP-presidenten. En toen waren die grote problemen tussen premier en president ook verholpen.

Dus blifjt mijn vraag eigenlijk staan. Halen de AKP-ers niet nog meer steekhoudende argumenten aan? Waarom de verandering van het systeem zo belangrijk is en wat je dus dan WEL kan wat je met het huidige niet kan en van belangrijke waarde is.

quote:

Op woensdag 5 april 2017 00:31 schreef Aloulu het volgende:

[..]

Ik bekijk het nu voor het eerst maar in het voorgestelde systeem zijn de checks & balances wel afgenomen. De president Erdogan die ook blijkbaar meer rechters benoemt en zaken kan veto-en of vroegtijdige verkiezingen uitschrijven kan met de huidige zetels in het parlement makkelijk een nieuwe wet binnenloodsen die de termijn van een president van 2 aanpast naar bijv 3 indien hij dat wilt. Daarnaast zie ik dat hij op dit moment aan zijn eerste termijn als ceremoniele president bezig is, en hierna aan zijn laatste termijn zou beginnen bij herverkiezingen. Dat is heel wat anders als dat zijn termijn nu niet meetelt (5 jaar), en bij een JA-referendum hij nog tweemaal herkozen kan worden (= in totaal 15 jaar circa nog regeren met nog meer macht).

Het vetorecht van de president is niet zo krachtig, als je bedenkt dat het parlement met 301 (van de 600) zetels het gevetode wetsvoorstel alsnog erdoorheen kan rammen.

De president kan nieuwe verkiezingen uitschrijven, maar dan moet hij zelf ook zien te worden herkozen en bovendien verbruikt hij daarmee 1 van zijn 2 termijnen... Dit is dus echt een paardenmiddel.

Het aantal zittingstermijnen is vastegelegd in de grondwet, waardoor je dat niet zo eenvoudig kunt aanpassen. Wat de procedure precies wordt weet ik eerlijk gezegd niet, maar die zal sowieso verzwaard zijn.

in de VS worden allle rechters door de president benoemd. Het Turkse systeem gunt het parlement ook wat benoemingen.

Ik denk dat de checks en balances juist toenemen. Voorbeeld: de president kan door 2/3e deel van het parlement worden afgezet (momenteel heeft het parlement 3/4e deel van de zetels nodig om de premier af te zetten) en bovendien zijn de afzettingsgronden verruimd tot allerlei misdrijven (ipv enkel landsverraad). Met een meerderheid van 301 zetels kan het parlement al een afzettingsonderzoek starten jegens de president.

quote:

Dit voorgestelde systeem zou in een land als Frankrijk met een rijke democratische traditie minder risicovol zijn dan een Turkije waar alle spanningen op scherp staan en Erdogan op zijn minst kan je zeggen hier en daar wel autoritaire trekken vertoont.

Hier maak ik mij ook zorgen om. Het presidentiėle systeem is - als ik het goed begrijp - een 'winner takes it all' systeem. Gezien de Turkse demografie, waarin Soennieten en Turken dominant zijn, zullen zij het meest gebaat zijn bij dit systeem. Het kan ertoe leiden dat minderheden (zoals Alewieten en Koerden) hun vertrouwen in de democratie verliezen (wij winnen toch nooit) en hierdoor op non-democratische wijze (bijvoorbeeld aanslagen en opstanden) alsnog zichzelf zeggenschap zullen proberen te verschaffen. Internationaal gezien zouden ze daar ook alle steun voor krijgen. Dit baart mij zorgen. Dit zou juist tot instabiliteit leiden.

Maar als de Koerden en Alevieten wel een respectabele plek in het presidentiėle systeem weten te bemachtigen, zal het presidentiėle systeem juist tot stabiliteit en daadkracht leiden, gok ik.

quote:

Op woensdag 5 april 2017 01:13 schreef Bilge het volgende:
Het vetorecht van de president is niet zo krachtig, als je bedenkt dat het parlement met 301 (van de 600) zetels het gevetode wetsvoorstel alsnog erdoorheen kan rammen.

Kijk en hier gaat het erom hoe je ernaar kijkt. Neem je bijv. de huidige zetelverdeling en die van de afgelopen jaren na verkiezingen in ogenschouw als je naar dit soort zaken kijkt of niet? Dus kijk je er ipv dat puur "feitelijk" naar zonder de Turkse realiteit van de afgelopen decennia mee te nemen?

De huidige (2016) zetelverdeling is dat de AKP 317 van de 550 zetels in het parlement heeft.
In 2015: 258 van de 550
2011: 327 van de 550
2007: 341 van de 550
2002: 363 van de 555

Dus maar eenmaal had men geen meerderheid in 15 jaar, en toen was er (tada) binnen een jaar alweer herverkiezing. Als je zo naar die veto van de president kijkt met een meerderheid in het nieuwe parlement ziet het er toch iets anders uit. Die meerderheid behoort tot de AKP de afgelopen 12 jaar pakweg. En dat is op basis van de afgelopen 15 jaar dan dus en daarom weldegelijk zeer belangrijk om als realist zijnde in ogenschouw te nemen. Overigens worden het nu 600 ipv 550 zetels, en de 5% kiesdrempel zie ik blijft staan. Voor bepaalde partijen wordt het nog net iets moeilijker in het parlement te komen. En mijn vermoeden is dat binnen het kiesdistrictenstelsel de AKP er qua zetelaantal in het parlement niet slechter af komt daarmee in het geheel gezien.

quote:

De president kan nieuwe verkiezingen uitschrijven, maar dan moet hij zelf ook zien te worden herkozen en bovendien verbruikt hij daarmee 1 van zijn 2 termijnen... Dit is dus echt een paardenmiddel.

Klopt.

quote:

Het aantal zittingstermijnen is vastegelegd in de grondwet, waardoor je dat niet zo eenvoudig kunt aanpassen. Wat de procedure precies wordt weet ik eerlijk gezegd niet, maar die zal sowieso verzwaard zijn.

Ik kan ook niet echt boven water krijgen wat nu de procedure is.

quote:

in de VS worden allle rechters door de president benoemd. Het Turkse systeem gunt het parlement ook wat benoemingen.

3 van de 15 dacht ik. De rest de president. Maar het verschil is wel relevant tussen de VS en Turkije. In de VS zijn er genoeg voorbeelden van de republikeinen die bijv. een democraat als rechter aanstelden in het verleden, of andersom. Daar is en zal in Turkije geen sprake van zijn. Je moet juist in dit belangrijke referendum dit soort zaken wel meenemen wat betreft politieke cultuur van het land en/of democratische traditie. Daarom gaf ik het voorbeeld van Frankrijk eerder als verschil. Het parlement zal met een beetje "pech" ook AKP gedomineerd zijn en daarmee die 3 laatste rechters ook een flinke stempel van hen dragen.

quote:

Ik denk dat de checks en balances juist toenemen. Voorbeeld: de president kan door 2/3e deel van het parlement worden afgezet (momenteel heeft het parlement 3/4e deel van de zetels nodig om de premier af te zetten) en bovendien zijn de afzettingsgronden verruimd tot allerlei misdrijven (ipv enkel landsverraad). Met een meerderheid van 301 zetels kan het parlement al een afzettingsonderzoek starten jegens de president.

Hier maak ik mij ook zorgen om. Het presidentiėle systeem is - als ik het goed begrijp - een 'winner takes it all' systeem. Gezien de Turkse demografie, waarin Soennieten en Turken dominant zijn, zullen zij het meest gebaat zijn bij dit systeem. Het kan ertoe leiden dat minderheden (zoals Alewieten en Koerden) hun vertrouwen in de democratie verliezen (wij winnen toch nooit) en hierdoor op non-democratische wijze (bijvoorbeeld aanslagen en opstanden) alsnog zichzelf zeggenschap zullen proberen te verschaffen. Internationaal gezien zouden ze daar ook alle steun voor krijgen. Dit baart mij zorgen. Dit zou juist tot instabiliteit leiden.

Het ideale systeem in een diverse en enigszins "verzuilde" maatschappij als Turkije met ook nog gevoeligheden als alawieten of koerden is een parlementair systeem waarin de winnaar gedwongen wordt een coalitie aan te gaan. Dan heb je dus een premier. En vaak daarboven nog een president of bij koninkrijken de koning die de onafhankelijke staat symboliseren. Al dan niet direct gekozen als het een president is. Een winner takes it all systeem met een hele sterke president moet je gewoon niet doen in een land dat allerlei democratische mankementen vertoont, wat al decennia sterk gepolariseerd is en geen sterke democratische traditie waar men langs staatsinstituten werkt ongeacht partijkleur. Je zet de deur wagenwijd open dan naar een verdere centralisatie van macht door de heersende partij en daarmee nieuwe elite, en daarmee creeer je op de langere termijn weldegelijk (grote) onrust.

Ik zou zeggen laat het huidige systeem intact. Ik heb ook nog geen voor mij overtuigende argumenten gezien waarom je het systeem zou veranderen; welke concrete voordelen levert het op die je nu niet kan verwezenlijken? Daarnaast is het juist erg goed voor Turkije als Erdogan's rol minder wordt, want ook de regerende partij moet langer mee en je mag hopen dat niet alles om Erdogan draait. Die man legt namelijk ook het loodje een keer, en zou ellende zijn als dan de hele zooi langzaam in elkaar stort (zijn partij en daarmee Turkije enigszins). En ook zou het juist heel gezond zijn als door het parlementaire systeem de AKP na 15 jaar wat meer stemmen verliest en uiteindelijk een coalitie moet gaan vormen ipv alleen te regeren. Zoals eigenlijk in 2015. Erdogan heeft zijn sporen verdiend, hij krijgt zijn mausoleum, hij kan gerust na 10 jaar presidentschap enigszins terugtreden en als grote man op de achtergrond zijn partij verder uitbouwen zodat die nog lang een belangrijke rol kan vervullen. Nog een paar keer op hajj gaan en met een tasbih in zijn hand zijn laatste dagen slijten. Niets mis mee. Gewoon iets lager pitje en ook voor de toekomst van Turkije heel gezond. Zijn mausoleum en heldenstatus heeft ie al lang verdiend de beste man.

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 21:51 schreef Aloulu het volgende:

[..]

Ik snap het niet helemaal. Je erkent dat een JA juist minder democratie oplevert, maar meer Erdoğan en autocratischer en dus meer stabiliteit. Je hebt geen enkel vertrouwen in een ander alternatief. Maar je verbindt juist het lot van het nieuwe systeem waarvan je erkent dat het autocratischer is aan erdogan. Over 20 jaar is Erdoğan dood aan kanker of uitgespeeld. En de AKP gaat ook weer weg zoals het ooit kwam. Wellicht hangt dat samen met het moment dat Erdoğan geheel weg is. De tijd en de regeervorm zorgt er dan voor dat de nieuwe partij zich ook zo gedraagt en jij als "klasse" de lul kan zijn. Als je het mij vraagt breng je juist het land in onrustiger vaarwater.

heel stabiel , net als in Syrie
en in Rusland en stabiel als in venezuela en stabiel , heel stabiel zonder verkiezingen en vrijheid en vrije media en heel stabiel met afgesloten internetmedia , net als in China

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 22:12 schreef Slayage het volgende:

[..]

omdat het minder democratisch is, wordt het automatisch onrustiger?

ja als men in opstand komt omdat er men een ander wil kiezen, dan wordt het zeer onrustig

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 22:14 schreef Slayage het volgende:

[..]

klopt elk volk krijgt de leiders die het verdient. hier verdienen we rutte en in turkije de laatste 15 jaar dus erdo.

maar over vier jaar kunnen wij een ander kiezen in Turkije dan NOOIT meer

hij blijft dan minimaal tot 2029 aan de macht en tegen die tijd zijn er ook geen verkiezingen meer.

quote:

Op woensdag 5 april 2017 00:31 schreef Aloulu het volgende:

[..]

Ik bekijk het nu voor het eerst maar in het voorgestelde systeem zijn de checks & balances wel afgenomen. De president Erdogan die ook blijkbaar meer rechters benoemt en zaken kan veto-en of vroegtijdige verkiezingen uitschrijven kan met de huidige zetels in het parlement makkelijk een nieuwe wet binnenloodsen die de termijn van een president van 2 aanpast naar bijv 3 indien hij dat wilt. Daarnaast zie ik dat hij op dit moment aan zijn eerste termijn als ceremoniele president bezig is, en hierna aan zijn laatste termijn zou beginnen bij herverkiezingen. Dat is heel wat anders als dat zijn termijn nu niet meetelt (5 jaar), en bij een JA-referendum hij nog tweemaal herkozen kan worden (= in totaal 15 jaar circa nog regeren met nog meer macht).

Dit voorgestelde systeem zou in een land als Frankrijk met een rijke democratische traditie minder risicovol zijn dan een Turkije waar alle spanningen op scherp staan en Erdogan op zijn minst kan je zeggen hier en daar wel autoritaire trekken vertoont.

Tel daar zijn geestelijke gesteldheid nog bij op. Hij is de jongste niet meer en als dat binnen 15 jaar dementeert dan krijg je dat een heel land straks onder de knoppen hangt van een verstrooide leider met een voorliefde voor t ottomaanse rijk. Daarom zijn kortere houdbaarheidsdata wel gewenst.

quote:

Op woensdag 5 april 2017 13:51 schreef Beathoven het volgende:

[..]

Tel daar zijn geestelijke gesteldheid nog bij op. Hij is de jongste niet meer en als dat binnen 15 jaar dementeert dan krijg je dat een heel land straks onder de knoppen hangt van een verstrooide leider met een voorliefde voor t ottomaanse rijk. Daarom zijn kortere houdbaarheidsdata wel gewenst.

De enige liefde die hij kent is de liefde voor goud en dollars voor hem en zijn gezin. Elk middel daarvoor is geoorloofd, dus ook misbruik van religieuze en historische gevoelens van de relatief laagopgeleide aanhangers.

quote:

Op woensdag 5 april 2017 14:21 schreef Slayage het volgende:
sorry jongens, ik heb toch gestemd om door te gaan met de Tsaar, als het ff kan tot 2029

en nog 100 jaar daarna

want ook in 2029 gaat ie niet weg hoor

quote:

Op woensdag 5 april 2017 14:23 schreef Slayage het volgende:

[..]

[ afbeelding ]

Dit zijn dan geen autistische kinderen, maar een lerares die met autistische kinderen werkte vertelde me dat ze geen subsidie kregen omdat de Akp inspecteur vroeg of ze de kinderen in Allah konden laten geloven. Toen hij te horen kreeg dat het met autistische kinderen zo goed als onmogelijk was verliet hij de tent. De docenten hebben toen zelf maar wat spullen aangeschaft. Dus de kwaliteit van t speciaal onderwijs is flink omlaag gegaan.

Vermoedelijk kun je kinderen met het down syndroom prima laten geloven dus die zullen er misschien wel beter vanaf komen.