Depressie & Angst #139

Vandaag het traject bij de psychiater officieel afgesloten Recept gekregen voor 2 maanden Sertraline en daarna gewoon bij huisarts. Voel me zoooveel beter. Snap niet dat ik heb gewacht tot mn dieptepunt voordat ik hulp ging zoeken.

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 18:21 schreef Franknfurter het volgende:
Ik heb me hier al even niet meer laten horen, maar vind dat het ook wel handig kan zijn voor anderen om even een wat positievere noot te horen. Ik ben sinds een paar weken op de prozac overgestapt en daar gaat het nu echt zo veel beter op, zou willen dat ik niet eerst 2 jaar had vergooid met sertraline, citalopram en wellbutrin. Nooit gedacht dat ik me zo energiek kon voelen, bijna alsof ik gewoon een normaal persoon ben. Voor iedereen die dus twijfelt over zijn medicatie: zoek door tot je de juiste te pakken hebt, neem geen genoegen met een kleine verbetering. Het kan echt zo ontzettend veel doen voor je.

Dit.

Prozac was ook mijn levensredder, trouwens.

Vraag voor de vrouwen; hebben jullie nou ook dat als je ongesteld moet worden je depressie op de 1 of andere manier 'dieper' wordt? Ik merk zelf dat ik onder invloed van hormonen in mijn stopweek echt elk sprankje hoop en wil om te leven verlies, terwijl het in de weken daaromheen prima gaat. Nog niet volledig 100% gelukkig, maar niet meer zo ernstig als een paar jaar terug of tot vorig jaar nog zelfs.
Behale die ene week Dan lijkt het wel alsof alles in 1 klap terug komt en pas later als ik ook buikpijn ofzo krijg denk ik "ohja Dat was het dus "

Iemand anders die het herkend? En dan bedoel ik niet de normale PMS waarbij je een beetje chagrijnig wordt, ik bedoel echt de PMS waarbij je denkt aan zelfmoord en die voelt als de diepste dalen van je depressie.

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 20:57 schreef Elvi het volgende:
Vraag voor de vrouwen; hebben jullie nou ook dat als je ongesteld moet worden je depressie op de 1 of andere manier 'dieper' wordt? Ik merk zelf dat ik onder invloed van hormonen in mijn stopweek echt elk sprankje hoop en wil om te leven verlies, terwijl het in de weken daaromheen prima gaat. Nog niet volledig 100% gelukkig, maar niet meer zo ernstig als een paar jaar terug of tot vorig jaar nog zelfs.
Behale die ene week Dan lijkt het wel alsof alles in 1 klap terug komt en pas later als ik ook buikpijn ofzo krijg denk ik "ohja Dat was het dus "

Iemand anders die het herkend? En dan bedoel ik niet de normale PMS waarbij je een beetje chagrijnig wordt, ik bedoel echt de PMS waarbij je denkt aan zelfmoord en die voelt als de diepste dalen van je depressie.

Ik herken het wel van vroeger, als ik ongesteld was. Alles was dan erger, zwaarder, ellendiger

Bij mij kwam het ook omdat mijn menstruatie dodelijk zwaar en vermoeiend was. Gelukkig geen last meer van

Wat me wel hielp was om er dus juist wel bewust van te zijn. Niet door laten overvallen maar denken "dit is vast mijn ongesteldheid". Dat beseffen deed het er al minder uitzichtloos uitzien allemaal.

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 18:21 schreef Franknfurter het volgende:
Ik heb me hier al even niet meer laten horen, maar vind dat het ook wel handig kan zijn voor anderen om even een wat positievere noot te horen. Ik ben sinds een paar weken op de prozac overgestapt en daar gaat het nu echt zo veel beter op, zou willen dat ik niet eerst 2 jaar had vergooid met sertraline, citalopram en wellbutrin. Nooit gedacht dat ik me zo energiek kon voelen, bijna alsof ik gewoon een normaal persoon ben. Voor iedereen die dus twijfelt over zijn medicatie: zoek door tot je de juiste te pakken hebt, neem geen genoegen met een kleine verbetering. Het kan echt zo ontzettend veel doen voor je.

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 19:10 schreef SLP_ het volgende:
Vandaag het traject bij de psychiater officieel afgesloten Recept gekregen voor 2 maanden Sertraline en daarna gewoon bij huisarts. Voel me zoooveel beter. Snap niet dat ik heb gewacht tot mn dieptepunt voordat ik hulp ging zoeken.

Fijn dat het goed met jullie gaat . Ik vind ook dat het belangrijk is dat mensen hun positieve ervaringen hier delen.

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 20:57 schreef Elvi het volgende:
Vraag voor de vrouwen; hebben jullie nou ook dat als je ongesteld moet worden je depressie op de 1 of andere manier 'dieper' wordt? Ik merk zelf dat ik onder invloed van hormonen in mijn stopweek echt elk sprankje hoop en wil om te leven verlies, terwijl het in de weken daaromheen prima gaat. Nog niet volledig 100% gelukkig, maar niet meer zo ernstig als een paar jaar terug of tot vorig jaar nog zelfs.
Behale die ene week Dan lijkt het wel alsof alles in 1 klap terug komt en pas later als ik ook buikpijn ofzo krijg denk ik "ohja Dat was het dus "

Iemand anders die het herkend? En dan bedoel ik niet de normale PMS waarbij je een beetje chagrijnig wordt, ik bedoel echt de PMS waarbij je denkt aan zelfmoord en die voelt als de diepste dalen van je depressie.

Ik merk geen verband tussen mijn stemming en mijn menstruatiecyclus.

Ik ga denk ik stoppen met Wellbutrin, het is nu al ruim 3 weken en ik ben echt bang om het nog een paar weken uit te houden want ik word helemaal paranoia van die medicijnen. Vannacht heb ik zo veel realistische nachtmerries gehad dat ik om 6 uur vanochtend helemaal doorweekt van het zweten wakker werd, en heel mijn kussen ook nat was van het zweten. Ik had het hartstikke benauwd en de nachtmerries waren zo realistisch dat ik mezelf gewoon afvroeg of ik op dat moment wakker was of nog aan het dromen was. Ik kreeg opeens allemaal rare suicidale gedachten en had bijna een paniekaanval.

Het is best klote, want Prozac werkte bij mij vrij goed, echter verpestte het mijn libido helemaal. Vandaar de switch naar Wellbutrin. Zou ik nog een paar weken volhouden met Wellbutrin of is het het niet waard?

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 16:09 schreef Adsumnonabsum het volgende:

[..]

Heb je het over nystagmus?

[ afbeelding ]

Dat kan een bijwerking zijn van een hoop verschillende antidepressiva, kalmeringsmiddelen en stimulantia.

Ik had hier al eens over gelezen, want ik herinner me door jouw post dat ik deze vraag al eens eerder had gesteld want toen kwam iemand ook al met dit...wat ik toen ben gaan uitzoeken
Bij mij gaat het 1 kant niet sneller dan de andere en voor de rest herkende ik me niet echt in de overige symptomen.

Misschien is 't 't wel, misschien niet. Ik ga dit later wel uitzoeken, vandaag even niet

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 21:43 schreef kuolema het volgende:
Fijn dat het goed met jullie gaat . Ik vind ook dat het belangrijk is dat mensen hun positieve ervaringen hier delen.

Klopt. Het is ook beter dan dat mensen hier na een tijdje 'zomaar' verdwijnen zodra het weer goed met ze gaat

Even kijken...

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

't lijstje is wel langer dan ik vooraf had gedacht.

Nog iets anders positiefs (en misschien kan ik er ook andere mensen mee helpen).

Veel vaste gasten in deze reeks weten wel dat ik bekend ben met burn-outs. Ondertussen ken ik zo goed als letterlijk alle trucjes en weetjes hoe je met een burn-out om moet gaan en het leek me wel een goed idee deze met jullie te delen (dan hoeft niemand het wiel steeds zelf uit te vinden)

Dit is uiteraard mijn variant, maar misschien dat iemand er wat aan heeft
Dit is mijn verhaal.

Hier komen m'n tips:
- Eet supergezond!
Concentreer je op het eten van vooral zoveel mogelijk groente. Eet daarnaast zoveel mogelijk vers fruit (liefst onbewerkt). Ik wok nu elke ochtend 450g groente en dat is dan m'n ontbijt. Kook liefst meestal zonder vlees of vis (maar een aantal keer vlees/vis in de week is natuurlijk wel prima).

Bij burn-out is energieloosheid vaak een probleem. Schroom niet om standaard een portie diepvriesgroente of een diepvries-kant-en-klaar maaltijd te eten (zeker als ontbijt, omdat het lekker en laagdrempelig is). Discipline kan je omzeilen door er een gewoonte van te maken in de ochtend warm te eten. Ander ontbijtmateriaal krijg ik met moeite door m'n keel, dus dit was voor mij wel een uitkomst. Krijg ik later weer trek? Dan kook ik gewoon nog een portie .

- Eet verder zoveel mogelijk onbewerkt fruit! Als je de energie niet hebt, neem dan the-next-best-thing (dit is een persoonlijke afweging, het gaat erom om met zo min mogelijk moeite zoveel mogelijk gezonde troep te consumeren om je maag mee te vullen. Je zal er later geen spijt van krijgen ).

- Beperk ander minder-gezond etensmateriaal zoveel mogelijk, maar draaf er niet in door. Ik ben op een gegeven moment nauwelijks nog brood gaan eten, want als ik dat had liggen kwam ik toch vaker in de verleiding om gewoon een broodje te smeren in plaats van een diepvriesmaaltijd te bereiden (het is de groente die het hem doet!).

- Bij twijfel, kies standaard voor de gezondste optie!
Als ik in de supermarkt loop en ik heb trek in wat zoets, maar het is me om 't even of ik kies voor een pak speculaaskoekjes (uiteraard zijn dit van die familieverpakkingen) of een tros bananen, dan kies ik altijd voor de bananen. Ben ik eenmaal thuis en krijg ik echt een vreetkick, dan heb ik liever dat ik mezelf volprop met bananen dan met koek (scheelt ook in het schuldgevoel achteraf).

- Bij twijfel tussen wel of helemaal niet ongezonde snacks kopen/eten, doe het dan niet!
Soms loop ik bijvoorbeeld aan het bierschap voorbij en ik ben een echte fan van zwaar blond bier. Op een mooie dag kan het erg verleidelijk zijn om dan toch een paar flesjes te halen. Maar als ik twijfel, dan doe ik het gewoon niet. Desnoods koop ik bijvoorbeeld een bak van die roomyoghurt, dit scheelt ook meteen in die zoete vreetkicks .

- Vergeet niet dat het bijkomen van burn-out eigenlijk gezien kan worden als een simpel kosten-baten plaatje. Twijfel je tussen kant-en-klaar-diepvriesmaaltijd + een bakje aardbeien/meloe of vers gesneden groente + potje fruit op-sterk-water (ja ik weet niet hoe dat heet (spoileralert )) en wil je absoluut 1 van deze 2 dingen wel "100% verantwoord" doen, kies dan voor datgene wat de minste energie kost. In mijn geval snij ik liever in 10 minuten vers fruit in een bakje dan dat ik een uur bezig ben groente te snijden, dus kies ik voor de diepvriesmaaltijd en het verse fruit.

- Doe je bovenstaande, maak je dan niet te druk over dingen als zout en kunstmatige toevoegingen. Je zit in een burn-out en dat komt vaak mede juist omdat je te controlerend bent en je teveel van jezelf vraagt (of als je teveel door anderen overvraagd wordt en moeite hebt om "nee" te zeggen (waaronder bepaalde 'vervelende/energieslurpende' familieleden of die ene vriend/vriendin die keer op keer weer met je wil gaan chatten urenlang en waar je elke keer van schikt als je weereens een berichtje binnenkrijgt)). Doe gewoon lekker die diepvriesgroente, want die diepvriesgroente bevat tenminste wel groente en is altijd nog gezonder dan een paar uur later een zak chips leegvreten. bedenk je ook dat zoute en romige producten een voldaan gevoel geven, dus als je dat kunt mixen met gezonde troep dan heb je meer een soort win-win situatie

- Ben je in goed gezelschap? Dan mag je rustig "van god los" gaan. Ik heb in principe helemaal gestopt met blowen en met drinken, maar ben ik op pad en heb ik zin om mezelf voor de verandering eens "met mate limietloos" te gaan, gun jezelf dat dan.
Ik ben de laatste maanden geregeld bij een oude vri9endin van me en samen gaan we dan "Bieren en Blowen". Als ik op bezoek ga, ga ik altijd na of ik er ook gelijk kan overnachten. Dit scheelt weer de stress van "ik moet wel die laatste trein nog halen" en je kunt jezelf dan makkerlijker meer laten gaan (scheelt weer stress + gedoe).

- Ben je op pad en krijg je toch trek, dan is het oké als je toch even een patatje haalt. Het is veel makkelijker dan om ter plette een gaspitje en camping-kokgerij te halen en op straat je diepvriesgroente te garen. En patat is dermate goedkoop dat je de volgende ochtend best wel die aardbeien kunt bekostigen

Is aan bovenstaande voldaan, kom ik op het volgende gedeelte:

- Gun jezelf wat! Maar doe het op een slimme manier. Gun jezelf een pleziertje, gun jezelf wel dat Duveltje als je er eeeecht zin in hebt gekregen en je het gevoel hebt dat je wat te vieren hebt en als je verder 'consumptie-braaf' geweest bent
Verder herkennen denk ik veel mensen hier ook wel de situatie dat je boodschappen aan het doen bent en dan langs een actieschap loopt "Hey, stroopwafels zijn in de aanbieding...zal ik een pakje halen?". Als een product in de aanbieding is, dan is dat alleen voor mij niet voldoende reden om het dan ook aan te schaffen. Is het een product dat ik nog niet ken en lijkt het me wel heel interessant (zoals die appeltaart-roomijs deze week), gun jezefl af en toe eens wat.

- Wees slim en bekijk jezelf ook rationeel als het om je zonden gaat.
Zelf merk ik dat het me meer voldoening geeft om 1x/2weken bij bekenden 3 Duvels te drinken dan om om de dag thuis 1 Duvel te drinken en bovendien krijg ik op de 1e manier minder bier binnen. M'n weegschaal is me dankbaar
en m'n lever ook
En zo krijg ik toch dat voldane gevoel.

Burn-out is een soort energieprobleem en problemen met de energie kunnen worden gevat als problemen met input en output. Ik heb geleerd dat het heel belangrijk is wat je eet, maar het is lastig hier conclrete informatie over te vinden (buiten dan het cliché dat je je van alcohol depressiever gaat voelen).

Dit was hoofdzakelijk de input. Nu kom ik met de output (en dan met name het contact buiten met de rest van de wereld).

- Geen extra stress!!!
Beperk je verplichtingen en alles wat als een verplichting aanvoelt en wat je niet voldoende oplevert. Oordeel wel rationeel hierbij.
Stop met die klusjes die je wekelijks voor je buurman doet als je dit eigenlijk vooral doet omdat je je bezwaard voelt om "nee" te zeggen. Als je het gevoel hebt dat je twijfelt, zeg dan standaard "ik wil er eerst even een nachtje over slapen" en laat desnoods daarna niks meer van je horen. Als het zo belangrijk voor ze is, laat ze dan zelf moeite doen want jij kan niet meer.
Kom desnoods met ellenlange verhalen over hoe kut je weer geslapen hebt ofzo en als die ander dan nog steeds doorgaat, reageer dan gewoon niet meer, hang op, ik heb zelfs een aantal keer zo'n kleppende praatpaalwil-maniak gehad en dan legde ik gewoon de hoorn vlakbij m'n speakers terwijl ik een enkel nummer op repeat had en ben toen even in de tuin een joint gaan roken. Fuck ze. Als ze je echt mogen dan zullen ze daar heus wel chill op reageren.

Beperk sociaal contact waar je voor je gevoel niks aan hebt en focus je op die contacten waar je de minste last van hebt, maar die je wel de meeste voldoening geven. Nogmaals, het is een kwestie van energie-balans, van rendement. Van kosten en baten. Het lastige hieraan is, is om te bedenken in hoeverre iets verstandig is om op te bezuinigen. Lastige contacten gaan er dan bij mij als 1e uit en verder zet ik lossere contacten zoveel mogelijk in de ijskast (dat kan allemaal later wel weer gefixt worden maar maak je daar nu niet druk om).
Beperk ook je contacten waarbij de ander de neiging heeft (vaak indirect en met een vleugje emotionele chantage etc) je om een wederdienst te vragen en ga meer om met de mensen waarbij je weet dat die er niet zo'n punt van maken een periode met deze onbalans om te gaan ^{(mijn zus heeft er bijvoorbeeld een handje van om elke keer als ik haar om hulp vraag (waarbij ik ook nog eens om de hulp moet gaan 'onderhandelen' (vreselijk...), me een maand later om een wederdienst kan vragen waarbij een "maar toen heb ik je toch ook geholpen?" tussen neus en lippen door vermeld wordt (wat uiteraard niet als een lading gezien zou moeten worden, maar wel zo bij je binnenkomt (dat het lastiger wordt om "nee" te zeggen))).}

- Geef dingen die je uit handen kunt geven uit handen.
Laat die lastige administratie aan iemand over als dit veel makkelijker is dan het zelf doen.
Vraag anderen om hulp en kap je hulpvraag af op het moment dat je merkt dat de ander moeilijk begint te doen (dit merk je wanneer je aanvoelt dat de ander juist van je zwakte gebruik probeert te maken om iets van je gedaan te krijgen of om meer invloed over je te krijgen. Vervelend gezuig is het laatste wat je nodig hebt tijdens een burn-out dus weg daarmee.

Nu even niet!
punt

Ik denk dat ik later eventueel een 2e deel doe? Ik kijk wel. Maar dit is verder wel een goed beginnetje en ook lastiger om informatie over te vinden. Er zijn nog meer facetten zoals het slapen en het werk, maar die schrijf ik later wel (nu even iets anders).

quote:

Op donderdag 6 april 2017 17:10 schreef Droopie het volgende:
Nog een deel 2?
Zou bijna zeggen open een (extra) topic over Burnout

Ik vind hem prima en tof dat je goed in je vel zit

Ja, ik wilde meer schrijven en mensen vertellen hoe ik in 2 maanden tijd van bijna PAAZ-opname richting een full-blown recovery ben gegaan. Alleen heb ik gister een heel zware dag gehad waarbij ik ver over m'n grenzen ben gegaan en merkte ik halverwege dat m'n accu alweer leeg was. Dus volgde ik m'n eigen tip op en ga ik mezelf niet pushen

Wel wilde ik dit toch vandaag even doen, daar ik de positieve inspiratie wel had en (ondanks m'n uitbrakdag vandaag) wilde ik die inspiratie wel even verzilveren.

Verder ben ik van mening dat er al genoeg gezeik en destructie online is, dus een stukje recovery van iemand die hier veel ervaring mee heeft, leek me wel een iets wat eerder aangemoedigd zou mogen worden, toch? En burn-out en depressieklachten gaan vaak hand-in-hand.

Ik heb mezelf nu voldoende uitgeput en wilde net op bed gaan liggen

quote:

Op donderdag 6 april 2017 16:19 schreef magnetronkoffie het volgende:
Nog iets anders positiefs (en misschien kan ik er ook andere mensen mee helpen).

Veel vaste gasten in deze reeks weten wel dat ik bekend ben met burn-outs. Ondertussen ken ik zo goed als letterlijk alle trucjes en weetjes hoe je met een burn-out om moet gaan en het leek me wel een goed idee deze met jullie te delen (dan hoeft niemand het wiel steeds zelf uit te vinden)

Dit is uiteraard mijn variant, maar misschien dat iemand er wat aan heeft
Dit is mijn verhaal.

Hier komen m'n tips:
- Eet supergezond!
Concentreer je op het eten van vooral zoveel mogelijk groente. Eet daarnaast zoveel mogelijk vers fruit (liefst onbewerkt). Ik wok nu elke ochtend 450g groente en dat is dan m'n ontbijt. Kook liefst meestal zonder vlees of vis (maar een aantal keer vlees/vis in de week is natuurlijk wel prima).

Bij burn-out is energieloosheid vaak een probleem. Schroom niet om standaard een portie diepvriesgroente of een diepvries-kant-en-klaar maaltijd te eten (zeker als ontbijt, omdat het lekker en laagdrempelig is). Discipline kan je omzeilen door er een gewoonte van te maken in de ochtend warm te eten. Ander ontbijtmateriaal krijg ik met moeite door m'n keel, dus dit was voor mij wel een uitkomst. Krijg ik later weer trek? Dan kook ik gewoon nog een portie .

- Eet verder zoveel mogelijk onbewerkt fruit! Als je de energie niet hebt, neem dan the-next-best-thing (dit is een persoonlijke afweging, het gaat erom om met zo min mogelijk moeite zoveel mogelijk gezonde troep te consumeren om je maag mee te vullen. Je zal er later geen spijt van krijgen ).

- Beperk ander minder-gezond etensmateriaal zoveel mogelijk, maar draaf er niet in door. Ik ben op een gegeven moment nauwelijks nog brood gaan eten, want als ik dat had liggen kwam ik toch vaker in de verleiding om gewoon een broodje te smeren in plaats van een diepvriesmaaltijd te bereiden (het is de groente die het hem doet!).

- Bij twijfel, kies standaard voor de gezondste optie!
Als ik in de supermarkt loop en ik heb trek in wat zoets, maar het is me om 't even of ik kies voor een pak speculaaskoekjes (uiteraard zijn dit van die familieverpakkingen) of een tros bananen, dan kies ik altijd voor de bananen. Ben ik eenmaal thuis en krijg ik echt een vreetkick, dan heb ik liever dat ik mezelf volprop met bananen dan met koek (scheelt ook in het schuldgevoel achteraf).

- Bij twijfel tussen wel of helemaal niet ongezonde snacks kopen/eten, doe het dan niet!
Soms loop ik bijvoorbeeld aan het bierschap voorbij en ik ben een echte fan van zwaar blond bier. Op een mooie dag kan het erg verleidelijk zijn om dan toch een paar flesjes te halen. Maar als ik twijfel, dan doe ik het gewoon niet. Desnoods koop ik bijvoorbeeld een bak van die roomyoghurt, dit scheelt ook meteen in die zoete vreetkicks .

- Vergeet niet dat het bijkomen van burn-out eigenlijk gezien kan worden als een simpel kosten-baten plaatje. Twijfel je tussen kant-en-klaar-diepvriesmaaltijd + een bakje aardbeien/meloe of vers gesneden groente + potje fruit op-sterk-water (ja ik weet niet hoe dat heet (spoileralert )) en wil je absoluut 1 van deze 2 dingen wel "100% verantwoord" doen, kies dan voor datgene wat de minste energie kost. In mijn geval snij ik liever in 10 minuten vers fruit in een bakje dan dat ik een uur bezig ben groente te snijden, dus kies ik voor de diepvriesmaaltijd en het verse fruit.

- Doe je bovenstaande, maak je dan niet te druk over dingen als zout en kunstmatige toevoegingen. Je zit in een burn-out en dat komt vaak mede juist omdat je te controlerend bent en je teveel van jezelf vraagt (of als je teveel door anderen overvraagd wordt en moeite hebt om "nee" te zeggen (waaronder bepaalde 'vervelende/energieslurpende' familieleden of die ene vriend/vriendin die keer op keer weer met je wil gaan chatten urenlang en waar je elke keer van schikt als je weereens een berichtje binnenkrijgt)). Doe gewoon lekker die diepvriesgroente, want die diepvriesgroente bevat tenminste wel groente en is altijd nog gezonder dan een paar uur later een zak chips leegvreten. bedenk je ook dat zoute en romige producten een voldaan gevoel geven, dus als je dat kunt mixen met gezonde troep dan heb je meer een soort win-win situatie

- Ben je in goed gezelschap? Dan mag je rustig "van god los" gaan. Ik heb in principe helemaal gestopt met blowen en met drinken, maar ben ik op pad en heb ik zin om mezelf voor de verandering eens "met mate limietloos" te gaan, gun jezelf dat dan.
Ik ben de laatste maanden geregeld bij een oude vri9endin van me en samen gaan we dan "Bieren en Blowen". Als ik op bezoek ga, ga ik altijd na of ik er ook gelijk kan overnachten. Dit scheelt weer de stress van "ik moet wel die laatste trein nog halen" en je kunt jezelf dan makkerlijker meer laten gaan (scheelt weer stress + gedoe).

- Ben je op pad en krijg je toch trek, dan is het oké als je toch even een patatje haalt. Het is veel makkelijker dan om ter plette een gaspitje en camping-kokgerij te halen en op straat je diepvriesgroente te garen. En patat is dermate goedkoop dat je de volgende ochtend best wel die aardbeien kunt bekostigen

Is aan bovenstaande voldaan, kom ik op het volgende gedeelte:

- Gun jezelf wat! Maar doe het op een slimme manier. Gun jezelf een pleziertje, gun jezelf wel dat Duveltje als je er eeeecht zin in hebt gekregen en je het gevoel hebt dat je wat te vieren hebt en als je verder 'consumptie-braaf' geweest bent
Verder herkennen denk ik veel mensen hier ook wel de situatie dat je boodschappen aan het doen bent en dan langs een actieschap loopt "Hey, stroopwafels zijn in de aanbieding...zal ik een pakje halen?". Als een product in de aanbieding is, dan is dat alleen voor mij niet voldoende reden om het dan ook aan te schaffen. Is het een product dat ik nog niet ken en lijkt het me wel heel interessant (zoals die appeltaart-roomijs deze week), gun jezefl af en toe eens wat.

- Wees slim en bekijk jezelf ook rationeel als het om je zonden gaat.
Zelf merk ik dat het me meer voldoening geeft om 1x/2weken bij bekenden 3 Duvels te drinken dan om om de dag thuis 1 Duvel te drinken en bovendien krijg ik op de 1e manier minder bier binnen. M'n weegschaal is me dankbaar
en m'n lever ook
En zo krijg ik toch dat voldane gevoel.

Burn-out is een soort energieprobleem en problemen met de energie kunnen worden gevat als problemen met input en output. Ik heb geleerd dat het heel belangrijk is wat je eet, maar het is lastig hier conclrete informatie over te vinden (buiten dan het cliché dat je je van alcohol depressiever gaat voelen).

Dit was hoofdzakelijk de input. Nu kom ik met de output (en dan met name het contact buiten met de rest van de wereld).

- Geen extra stress!!!
Beperk je verplichtingen en alles wat als een verplichting aanvoelt en wat je niet voldoende oplevert. Oordeel wel rationeel hierbij.
Stop met die klusjes die je wekelijks voor je buurman doet als je dit eigenlijk vooral doet omdat je je bezwaard voelt om "nee" te zeggen. Als je het gevoel hebt dat je twijfelt, zeg dan standaard "ik wil er eerst even een nachtje over slapen" en laat desnoods daarna niks meer van je horen. Als het zo belangrijk voor ze is, laat ze dan zelf moeite doen want jij kan niet meer.
Kom desnoods met ellenlange verhalen over hoe kut je weer geslapen hebt ofzo en als die ander dan nog steeds doorgaat, reageer dan gewoon niet meer, hang op, ik heb zelfs een aantal keer zo'n kleppende praatpaalwil-maniak gehad en dan legde ik gewoon de hoorn vlakbij m'n speakers terwijl ik een enkel nummer op repeat had en ben toen even in de tuin een joint gaan roken. Fuck ze. Als ze je echt mogen dan zullen ze daar heus wel chill op reageren.

Beperk sociaal contact waar je voor je gevoel niks aan hebt en focus je op die contacten waar je de minste last van hebt, maar die je wel de meeste voldoening geven. Nogmaals, het is een kwestie van energie-balans, van rendement. Van kosten en baten. Het lastige hieraan is, is om te bedenken in hoeverre iets verstandig is om op te bezuinigen. Lastige contacten gaan er dan bij mij als 1e uit en verder zet ik lossere contacten zoveel mogelijk in de ijskast (dat kan allemaal later wel weer gefixt worden maar maak je daar nu niet druk om).
Beperk ook je contacten waarbij de ander de neiging heeft (vaak indirect en met een vleugje emotionele chantage etc) je om een wederdienst te vragen en ga meer om met de mensen waarbij je weet dat die er niet zo'n punt van maken een periode met deze onbalans om te gaan ^{(mijn zus heeft er bijvoorbeeld een handje van om elke keer als ik haar om hulp vraag (waarbij ik ook nog eens om de hulp moet gaan 'onderhandelen' (vreselijk...), me een maand later om een wederdienst kan vragen waarbij een "maar toen heb ik je toch ook geholpen?" tussen neus en lippen door vermeld wordt (wat uiteraard niet als een lading gezien zou moeten worden, maar wel zo bij je binnenkomt (dat het lastiger wordt om "nee" te zeggen))).}

- Geef dingen die je uit handen kunt geven uit handen.
Laat die lastige administratie aan iemand over als dit veel makkelijker is dan het zelf doen.
Vraag anderen om hulp en kap je hulpvraag af op het moment dat je merkt dat de ander moeilijk begint te doen (dit merk je wanneer je aanvoelt dat de ander juist van je zwakte gebruik probeert te maken om iets van je gedaan te krijgen of om meer invloed over je te krijgen. Vervelend gezuig is het laatste wat je nodig hebt tijdens een burn-out dus weg daarmee.

Nu even niet!
punt

Ik denk dat ik later eventueel een 2e deel doe? Ik kijk wel. Maar dit is verder wel een goed beginnetje en ook lastiger om informatie over te vinden. Er zijn nog meer facetten zoals het slapen en het werk, maar die schrijf ik later wel (nu even iets anders).

Goed lijstje zeg, conclusie...gezond eten is heel belangrijk en ook van invloed op je gemoedstoestand dus.

Slik je ook vitamines?

quote:

Op donderdag 6 april 2017 17:25 schreef radeloosje1987 het volgende:

[..]

Goed lijstje zeg, conclusie...gezond eten is heel belangrijk en ook van invloed op je gemoedstoestand dus.

Slik je ook vitamines?

Alleen vitamine D.

Wel een belangrijke, daar een tekort daaraan depressieve klachten kan geven. Ik merkte zelf wel een verbetering van m'n stemming in de zin dat ik minder diep en minder snel weer dat depressieve gat in terug viel.

[ Bericht 13% gewijzigd door magnetronkoffie op 06-04-2017 20:24:20 ]

quote:

Op donderdag 6 april 2017 19:35 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Alleen vitamine D.

Wel een belangrijke.

Omega 3 niet? Schijnt dat veel mensen daar een tekort van hebben.

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 16:09 schreef Adsumnonabsum het volgende:

[..]

Heb je het over nystagmus?

[ afbeelding ]

Dat kan een bijwerking zijn van een hoop verschillende antidepressiva, kalmeringsmiddelen en stimulantia.

O wacht even! Ik bedacht me net, koffie is toch ook een stimulantia? Misschien heb je gewoon gelijk en is dat het inderdaad wel! Ik dronk vroeger een tijdje teveel koffie, ook omdat ik niet concreet genoeg benoemd had gekregen dat spanning ook door koffie kon komen en hoe spanning voor me voelde.

Ik heb het de laatste tijd eigenlijk niet meer gehad, maar ik drink dan ook bijna helemaal geen koffie meer.

Thanks!

Weer een beetje goed nieuws!

Ik gaf laatst aan dat mijn stage op de klippen is gelopen vanwege mijn mentale problematiek. Vandaag ben ik op school langs geweest om een gesprek te voeren met mijn mentor en de leerplichtambtenaar (mijn ouders waren er ook bij).

We hebben besloten dat ik, aangezien ik aan alle eisen voldoe, tijdelijk van school af ga met een mbo niveau 3 diploma. De leerplichtambtenaar gaat voor mij vrijstelling aanvragen en ik kreeg twee opties voorgeschoteld:

1) Ik doe in september heel het jaar opnieuw
2) Ik kom pas in december terug, maak die maand de toetsen die ik nog moet halen voor niveau 4, en loop van januari tot en met juni stage

Ik ga vanzelfsprekend voor optie 2. Ik vind het wel een grote zorg die van mijn schouders af valt; even geen verplichtingen m.b.t. school, werk, stage. Gewoon even een jaartje mijn rust pakken, de therapie krijgen die ik nodig heb en mijn leven weer oppakken. Ik voel me hierdoor erg goed en ben ook erg gemotiveerd om er het beste van te maken. Mijn mentale gezondheid gaat nu voor, en dit had ik eigenlijk veel eerder moeten doen. Beter laat dan nooit I guess.

Angstgevoelens waren vandaag ook totaal niet aanwezig.. heb er eigenlijk totaal niet aan gedacht. Misschien begint de Wellbutrin eindelijk aan te slaan?

Nooit gedacht dat ik op een vrije dag om kwart voor 8 m'n nest uit zou komen, ging douchen, een lekker ontbijt klaar zou maken en mezelf voor de rest zou verzorgen (tandenpoetsen, nagels knippen, scheren)

Dit voelt echt goed. Ben alleen niet van plan om weer meteen te hard van stapel te lopen, want ik heb weleens vaker momenten gehad dat ik drie dagen helemaal euforisch was en daarna weer compleet instortte.

One step at a time.

quote:

Op vrijdag 7 april 2017 08:42 schreef iPancakeMix het volgende:
Nooit gedacht dat ik op een vrije dag om kwart voor 8 m'n nest uit zou komen, ging douchen, een lekker ontbijt klaar zou maken en mezelf voor de rest zou verzorgen (tandenpoetsen, nagels knippen, scheren)

Dit voelt echt goed. Ben alleen niet van plan om weer meteen te hard van stapel te lopen, want ik heb weleens vaker momenten gehad dat ik drie dagen helemaal euforisch was en daarna weer compleet instortte.

One step at a time.

Goed bezig!

De zon doet me ook goed. Ik heb in een vlaag van voorjaarsopgewektheid gereageerd op wat woningbouwhuizen (waar we al acht jaar op de wachtlijst stonden) en ben nu ineens uitgenodigd voor een bezichtiging. Dus grote kans dat we gaan verhuizen, terug naar Den Bosch. Veel goedkoper huis -> minder geldzorgen -> minder stress -> minder paniekaanvallen..

Maar voor nu ben ik compleet over de floss. Ik vind verhuizen verschrikkelijk!

quote:

Op dinsdag 4 april 2017 19:10 schreef SLP_ het volgende:
Vandaag het traject bij de psychiater officieel afgesloten Recept gekregen voor 2 maanden Sertraline en daarna gewoon bij huisarts. Voel me zoooveel beter. Snap niet dat ik heb gewacht tot mn dieptepunt voordat ik hulp ging zoeken.

Herkenbaar, mss ook wel menselijk.. Je wil het zelf doen totdat het echt niet meer kan en je zo wanhopig bent dat je wel hulp moet accepteren.

Ik heb zelf ook lang gewacht (te lang) voordat ik medicatie nam (mede door alle horror verhalen). Totdat ik zoiets had van: "Erger kan het niet worden". Voor zelfmoord (bijwerking) was ik niet bang meer. Was toch al suïcidaal en zat in een kliniek waar ze toch wel op me lette.

quote:

Op woensdag 12 april 2017 20:00 schreef MatthijsDJ het volgende:

[..]

Ik heb zelf ook lang gewacht (te lang) voordat ik medicatie nam (mede door alle horror verhalen). Totdat ik zoiets had van: "Erger kan het niet worden".

+1

Ik ben weer terug bij af... en opnieuw moet er gezocht wordennaar wat er mis is met mij.
Eigenlijk wil ik gewoon werken in mijn beroep en het liefst zonder gezeik. (Zeiken in de zin van de collega's het kut vinden, dat het altijd zo druk is op de weg) en dit elke dag aanhoren.

Wat een kutzooi zeg.

quote:

Op vrijdag 7 april 2017 10:15 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Goed bezig!

De zon doet me ook goed. Ik heb in een vlaag van voorjaarsopgewektheid gereageerd op wat woningbouwhuizen (waar we al acht jaar op de wachtlijst stonden) en ben nu ineens uitgenodigd voor een bezichtiging. Dus grote kans dat we gaan verhuizen, terug naar Den Bosch. Veel goedkoper huis -> minder geldzorgen -> minder stress -> minder paniekaanvallen..

Maar voor nu ben ik compleet over de floss. Ik vind verhuizen verschrikkelijk!

Ben je al wezen kijken?

Ik zou willen dat ik me beter voelde. Ik ben vorige maand begonnen met het zeventiende medicijn maar we kunnen concluderen dat het geen effect heeft.
Ik voel me vaak machteloos. Mijn leven is niet fijn vanuit deze kamer. De mensen die hier werken kunnen er niks aan doen. Kunnen er ook niks mee waarschijnlijk. Ik voel me warrig en ongeconcentreerd. Niks lukt. Vanuit dit hoofd is het niet fijn. Dit hoofd in deze kamer. Stom. Sorry. Maar het is echt.

[ Bericht 9% gewijzigd door Luchtbel op 15-04-2017 10:31:49 ]