Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 390

Wat mij vooral zo tegenvalt, is hoe hard ouders onderling kunnen zijn
Wij staan gelukkig allebei vrij stevig in ons schoenen en geloven dat onze manier een "goede" manier is (niet de enige en vast ook niet de beste), maar alles opgeteld onder de streep 'gewoon' goed.
Maar ik verbaas me er echt over wat voor commentaar ouders soms geven op anderen, terwijl je toch zou denken dat je als ouder juist weet hoe irritant dat is...

quote:

Op zondag 2 april 2017 12:33 schreef twist02 het volgende:
Wat mij vooral zo tegenvalt, is hoe hard ouders onderling kunnen zijn
Wij staan gelukkig allebei vrij stevig in ons schoenen en geloven dat onze manier een "goede" manier is (niet de enige en vast ook niet de beste), maar alles opgeteld onder de streep 'gewoon' goed.
Maar ik verbaas me er echt over wat voor commentaar ouders soms geven op anderen, terwijl je toch zou denken dat je als ouder juist weet hoe irritant dat is...

Ja, ook dat. Maar ik heb vaak de indruk dat dat voortkomt uit onzekerheid. Zo van "ha! Nu wil ik een keer degene zijn die het beter weet...!"

Plus, en dat stoort mij mateloos; zodra het commentaar over ouderschap gaat is het ook maar ineens prima om ongevraagd dat commentaar te leveren. Je gaat toch ook niet op het schoolplein tegen iemand zeggen dat haar schoenen écht niet mooi zijn? Of dat dié broek echt net wel te strak zit?
Maar als het gaat over hoe je je eigen kinderen opvoedt mag dat ineens wel. Stom vind ik dat.

Laatst vertelde iemand me dat ik de neus van mn kind moest afvegen. M'n mond was heerlijk aan het spelen, en geen mens die er last van had..

Ik krijg geen kritiek op opvoeden. Wellicht doen we het gewoon perfect . Waar ik me zo aan kan ergeren is het opscheppen over kinderen. Kijk eens wat die van mij kan. Zeker als ze eerst subtiel proberen uit te vinden hoe oud mijn kind precies is, en dan een lijstje afgaan met wat die van hun al wel doet en t nog niet..

Wat trouwens ook een rol speelt: niet elke opmerking is natuurlijk bedoeld als kritiek, ook al wordt die wel zo opgvat.

Wij krijgen ook nauwelijks kritiek eigenlijk, als ik erover nadenk. Maar dan rijst de vraag: krijgen we daadwerkelijk minder kritiek, of ervaar ik dat zo?
En waarom krijgen wij dan evt. minder kritiek? Omdat we dingen daadwerkelijk beter doen (betwijfel ik ), of omdat mensen dat niet durven, juist omdat ze weten dat wij het minder 'pikken' dan een ander?

Hiermee bedoel ik absoluut niet dat mensen die veel kritiek krijgen, daar naar op zoek zijn of lange tenen hebben hč?! Maar perceptie kan wel veel doen in zulke gevallen.
En triest genoeg durven mensen veel meer te zeggen tegen iemand die minder sterk in z'n schoenen staat...

Interessant stuk ja! Ook dat opvoeden met de gemeenschap. Ik weet van mijn eigen jeugd niet anders dan dat je zelf buitenspeelde en er altijd wel een volwassene een oogje in het zeil hield voor de echte kleintjes. Je wist ook waar je kon aanbellen als er iets was met iemand en dat hoefden echt niet je eigen ouders.te zijn Nu is dat geen vanzelfsprekenheid meer. Sterker nog: je krijgt soms rare blikken als je zomaar een ander onbekend kindje aanspreekt of bij het spel betrekt als dat zo uitkomt in een speeltuin. Vind ik zo apart! Ok een ander kind een standje geven zou ik niet snel doen, maar een akkefietje opbreken of juist een onbekend kindje ergens mee helpen is toch heel gewoon?

Oh ja, vergeet ik bijna de mooie foto's van Selvaria! Wat een prachtig gezin heb je nu toch. Ik ga er ook van rammelen hoor.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik vind ook dat men niet zo snel moet oordelen over andere ouders. Ik merk aan mezelf dat ik die neiging ook heb. Ik heb altijd wel een mening over hoe mijn vriendinnen hun kinderen opvoeden, maar eigenlijk vind ik dat heel stom van mezelf. Ook als ik mensen bijv. met een baby bjorn draagzak zie lopen heb ik daar snel een mening over, terwijl die mensen alleen het beste voor hun kind willen wrs en gewoon niet weten dat het ergonomisch slecht is voor hun kind.

Idd Selvaria, wat een mooie foto's en een prachtig gezin!

quote:

Op zondag 2 april 2017 14:15 schreef Adrian4 het volgende:
Ik vind ook dat men niet zo snel moet oordelen over andere ouders. Ik merk aan mezelf dat ik die neiging ook heb. Ik heb altijd wel een mening over hoe mijn vriendinnen hun kinderen opvoeden, maar eigenlijk vind ik dat heel stom van mezelf. Ook als ik mensen bijv. met een baby bjorn draagzak zie lopen heb ik daar snel een mening over, terwijl die mensen alleen het beste voor hun kind willen wrs en gewoon niet weten dat het ergonomisch slecht is voor hun kind.

ja maar in dit soort gevallen ist nogal lastig, want wie zegt dat het slecht is? De mensen van baby bjorn niet. De verkoper in de winkel ook niet. De draagconsulent die voor ergonomisch dragen in doek met beentjes in m houden wel.

Maarja! Wie moet je als kersverse moeder dan eigenlijk geloven? Eerlijk gezegd snap ik wel dat je, als je een babyzaak inloopt en daar advies vraagt over een drager, gewoon het verhaal van de verkoper aanneemt hoor. Ik zelf deed een cursus babymassage, daar kwam dragen ook ter sprake en de cursusleidster (zelf kraamverzorgster) kwam toen met zo'n stokke drager aan als tip. Want daar kon je kind met gezicht naar je toe, van je af en op je rug in! Als je nooit bij zo'n draagconsult oid bent geweest neem je dat toch gewoon aan..

En dan is dragen in dit geval meer een voorbeeld; want over alles krijg je als ouder tegenstrijdige adviezen.

Borstvoeding is ook zoiets: dan heb je bijv. La leche league (die ook worden aangeraden door bijv. Kraamzorg voor advies). Dan raden die voor jonge kindjes 8-12 voedingen per 24 uur aan. Minder dan 8? Nee dat is niet goed voor je productie op lange termijn!
Kom je dan, met je baby, op het eerste consult bij het cb en zeg je dat je baby elke 2 uur (dus 12 voedingen per dag) drinkt, dan zijn ze bijna in shock: "neee , dat is veel te vaak! Heb je wel genoeg productie dan? Je mag het aantal voedingen wel afbouwen hoor, je kindje moet leren minder vaak grotere hoeveelheden te drinken!"

[ Bericht 10% gewijzigd door silliegirl op 02-04-2017 14:33:27 ]

Ik ben het helemaal met je eens Sillie
Het moeder instinct is dat waar je op af moet gaan, maar moeilijk om op te vertrouwen als je alleen maar tegenstrijdige adviezen krijgt.

Maar mijn drang om te oordelen over anderen haat ik, omdat ik er zelf ook een hekel aan heb als ze oordelen over mijn moederinstinct.

Ik probeer mijn eigen eventueel opstekende 'zendingsdrang' meestal om te zetten naar evt een opmerking maken als 'ah doen jullie dat zo. Mijn ervaring is/ik doe het zelf zo' met mijn redenering erachter erbij. Zeker met dingen als niet-ergonomische drager zou ik het bij gebruik ervan wel van iemand hebben willen horen ipv evt later zelf erachter komen. Ervaringen/kennis delen is niets mis mee. Veroordelen is wat anders. Alhoewel soms het een verward wordt met het ander, dus het ligt er ook een beetje aan in welke context en welke relatie

Nouja, je hebt oordelen en oordelen natuurlijk

Als ik andere ouders en kinderen zie, heb ik ook vaak genoeg een oordeel klaar. Niet netjes en niet eerlijk, maar wel menselijk. Ik voel me daar dan ook niet schuldig over; daar schiet niemand iets mee op.
Ik ben me er namelijk wél bewust van dat zo'n eerste (voor)oordeel niet eerlijk is en kies er daarom voor om het niet uit te spreken. Dat zouden meer mensen soms mogen doen

En daarnaast gaat het inderdaad ook om hoe je iets brengt. In het Babybjörn voorbeeld kun je daar ouders best over informeren zonder ze meteen te betichten van kindermishandeling. Veel ouders zijn je waarschijnlijk nog dankbaar ook, omdat ze inderdaad gewoon echt niet beter weten.

Tegenstrijdige adviezen krijg je over alles, dat is niet voorbehouden aan kinderen daar heb ik dan ook niet zo'n moeite mee eerlijk gezegd, het gaat mij meer om die waarde-oordelen die overal aan vastzitten als je iets anders doet

Of het nu bv/fv, wel/niet laten huilen, etc. is. En ik doe bij zulke dingen juist m'n best om er geen discussie van te maken, maar het puur en alleen bij mezelf te houden. En toch voelt een ander zich dan weer aangevallen door mijn argumenten, terwijl zij dus in eerste instantie mijn manier bekritiseren...

Oordelen doen we denk ik allemaal. Het gaat meer om of je mensen ook veroordeeld. En ja, ook dat doe ik wel, maar ik probeer me er wel bewust van te zijn.
Overigens vind ik het helemaal niet zo erg als iemand kritisch naar mijn manier van opvoeden kijkt. Ik doe het op mijn manier en dat is vast niet altijd de beste (waarschijnlijk zelfs zelden), maar het is wel mijn manier.
En soms leer ik weer van de stijl van een ander.

Echte oordelen als in: 'dat zou je nooit zo moeten doen' spreek ik niet uit. Vind ik ook weinig zinvol. Een vergelijking met mijn eigen manier vind ik wel weer zinvol: 'zo doe ik het, leuk om die verschillen te zien.'

Ik heb 1 collega die een kindje heeft van nog geen jaar en met haar vind ik het altijd heel fijn om tips uit te wisselen. Net als een vriendin met 2 kleintjes.
Ik leer zoveel van ze, net als van jullie, omdat ik vaak het gevoel heb maar wat aan te modderen

Mooie foto's Selvaria!!! Wat leuk om de zusjes zo samen te zien!

Ik denk dat oordelen inderdaad heel normaal en menselijk is. Vooral van belang of, wanneer en hoe je een oordeel/mening uitspreekt. Ik zou het zelf niet heel gauw uitspreken maar vind dat van anderen in mijn directe omgeving ook best meevallen. Soms wel wat opmerkingen gekregen toen L nog bij ons in bed sliep, maar niets waar ik me vervelend door ging voelen. Ik denk wel dat er door berichtgeving in de media / social media steeds bepaalde kritische geluiden zijn waardoor je soms gaat twijfelen. Maar ik vind het vaak ook wel erg interessant om alles te lezen en weten... : )

& hier meelezen en schrijven vind ik ook erg leuk en leerzaam! Zoveel ervaringen die samen komen dat je er altijd veel van opsteekt!!

Bedankt voor al jullie reacties, ik ben ook zo blij met de foto's.

Oordelen doet iedereen wel denk ik, ik zelf ook, maar wie ben ik om er daadwerkelijk iets van te zeggen? Ik kan wel schrikken als ik de reacties op sommige artikelen op FB lees soms. Hoe moeilijk is het een ander(s mening/opvattingen) gewoon in zijn waarde te laten?

Zelf heb ik wel ooit dingen gehoord als 'niet bij je laten slapen hoor! Je krijgt ze nooit je bed meer uit!' Of 'moet dat kind nou alweer aan de borst?' En de gouden oude 'Je moet ze niet altijd troosten als ze huilen, dan leren ze het nooit af'. Vond ik bij n=1 lastig en werd ik weleens verdrietig van. Bij nr 2 weet ik dat mijn aanpak werkt voor mij en mijn kinders (en 1 is absoluut geen huilebalk, groeide dikke prima op moedermelk en minder nadat ze volledig op vast voedsel overging en slaapt heerlijk in haar eigen bedje). Dus voor alle first time mums: het is ooit lastig door die wirwar van adviezen en meningen je weg te vinden, maar pik eruit wat goed voelt voor jou en jouw kindje. Dat je je ooit ongelukkig voelt door al die oordelen/meningen betekent uiteindelijk alleen dat je een betrokken ouder bent en graag het beste voor je kleintje wilt . (en sommige mensen gewoon lompig zijn: dat ook )

Ik vond hier meelezen ook altijd wel erg leerzaam, en dat maakte me ook een stuk overtuigder van wat ik zelf wil voor O en wat er überhaupt mogelijk is. Die twijfel of ik het wel goed deed heb ik dan ook amper gehad. Alleen de eerste dag nadat de kraamzorg en mn moeder (die daarna nog twee dagen kwam kwamen aangezien ik toen nog niet kon zitten ) weg waren had ik dat. En het voordeel van al deels meelezen voordat je echt in een nieuw topic thuis hoort zorgt er ook voor dat je veel dingen al eens voorbij hebt zien komen.

Maarre, zo'n GPS unit lijkt me voor over een paar jaar wel erg handig

Prachtige foto's Sel!

S. krijgt momenteel 3 kiezen tegelijk. Al een week lang zijn de luiers ontzettend vies (en dan het liefst eentje meteen bij het opstaan, dus op nuchtere maag). De geur blijft gewoon hangen in huis
En gisteravond wilde hij zo graag slapen, maar na 3 kwartier draaien en wiebelen begon hij hartverscheurend te huilen dus toen is hij lekker met een paracetamol en papa in ons bed in slaap gevallen.
Ik vind het zo bizar hoeveel verdriet ik zelf heb als mijn kindje pijn heeft. Dat gevoel is zo apart!

Inderdaad, ik merk dat ik door het meelezen hier ook wel veel beter inzicht krijg in wat ik wel en wat ik niet wil.

Er gaat hier iets fout. Mijn man is mama en ik ben papa volgens Willem... Hij zegt het nu consequent Als ik de kamer binnen loop is het dus heel enthousiast "papaaaa!"

Verder hebben we gisteren heerlijk genoten van het weer en op het terras gezeten met opa en oma. We hebben echt een kleine Cassanova bij ons. Willem spot een meisje en wil er een rondje omheen stappen (aan de hand, want alleen stappen lukt niet). Dan gaat ie op gehoorafstand zitten spelen en aandacht trekken. Dan wil ie weer stappen aan de hand, en zodra het meisje in de buurt komt steekt ie z'n andere hand uit en moet het meisje met hem stappen. Die blik op z'n snuitje, als dat gelukt is, is onbetaalbaar. Ik heb zo hard moeten lachen. Als het aandacht trekken niet lukt is zijn blik overigens ook onbetaalbaar. Mja, blauwtjes lopen hoort bij het vak natuurlijk.

Wat leuk, Adrian!

T is ook een flirt. Vooral met volwassenen. Die kijkt hij net zo lang aan totdat ze hem opmerken, waarna ze een stralende lach krijgen...

Wij hadden gister ook een heerlijke dag. Eerst pappa opgehaald van het vliegveld, daarna 's middags het park in. Wat kunnen de simpelste dingen leuk zijn met een dreumes zeg. Zo'n ontspannen middag hadden we...We hadden hamburgers en frietjes gehaald en in het park opgegeten (jaja, tokkie's zijn we). T gebruikte de frietjes als lepel voor de mayonaise. Aflikken, en weer in de mayo dippen...Lekker ding.

Wat een heerlijke dagen, Adrian en Jagar!

En tof hč, als ze mensen zo versieren

Wat een heerlijke verhalen en foto's! Heel schattig, Adrian. En zo wil ik ook wel in het park zitten Jagar.

Die van mij kan ook enorm lopen flirten. Dan staat ze de hokey pokey te dansen in de rij bij de kassa bijvoorbeeld, en moet iedereen meedoen.

Ik denk dat Wolk een keelontsteking heeft. Koorts sinds 2 dagen, duidelijk niet lekker, snipverkouden en ze wil de hele dag water drinken. Normaal gesproken drinkt ze veel te weinig dus dit is wel echt opvallend. En natuurlijk de bijkomende rampnachten. 10 keer eruit, uren lang wakker en bij ons in bed eindigen, van dat soort.