Zwangerschap en geboorte deel 1775

Ik heb nu al 2 dagen zoiets van, is dat geplop nu van m'n darmen of zou het dan toch

Ik voel me weer een oen, net ander half broodje paté gegeten toen me inviel dat daar ook iets mee was.
Natuurlijk weer gegoogled
Teveel vitamine A was me bekend en dat het met mate gegeten kon worden ook maar, volgens mij kun je bij alles wat eetbaar is de listeria bacterie oplopen..

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 11:30 schreef Sylver_ het volgende:
Iemand enig idee of er los ook zitverkleiners te koop zijn voor de Maxi Cosi Citi? Ik kan die van ons nergens meer vinden.

Ik vond op de website wel een Maxi-Cosi CabrioFix Zitverkleiner, maar ik weet niet of die ook geschikt is voor de Citi.
Iemand een idee?

Als het klopt wel. Al je er een uit hetzelfde jaar hebt. Het verschil zijn de ijzeren beugels eronder.

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 13:49 schreef Flav het volgende:
Ik heb nu al 2 dagen zoiets van, is dat geplop nu van m'n darmen of zou het dan toch

Ik voel me weer een oen, net ander half broodje paté gegeten toen me inviel dat daar ook iets mee was.
Natuurlijk weer gegoogled
Teveel vitamine A was me bekend en dat het met mate gegeten kon worden ook maar, volgens mij kun je bij alles wat eetbaar is de listeria bacterie oplopen..

Paté is toch niks mis mee? Wel met mate idd vanwege te veel vitamine A.

Leuk die plopjes

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 14:14 schreef ferrari_rood het volgende:

[..]

Als het klopt wel. Al je er een uit hetzelfde jaar hebt. Het verschil zijn de ijzeren beugels eronder.

Dat is het enige verschil? Het zitgedeelte is even groot?

Kan gebeuren hoor, flav. Anderhalf broodje is gelukkig niet het eind van de wereld. Volgens mij mag je een snee met paté/leverworst per dag? Het is niet zo dat je een heel bakje hebt uitgelikt

Oh, wat schattig, plopjes. . Ik word tegenwoordig echt hard geschopt zeg. I was ook heel beweeglijk, maar zij was wel minder krachtig.

Ik ben net gebeld door het kdv: I heeft sinds een paar uur ineens allemaal vlekjes en blaasjes. Maar geen koorts en ze is verder ook gewoon normaal. Ze denken aan de vijfde ziekte. Gelukkig ben ik nu zo ver dat het geen kwaad meer kan.

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 09:54 schreef Sam1993 het volgende:
slecht slapen +1 sterkte allemaal daarmee.

sq en cygne, fijn dat het allemaal goed gaat!

hilz niet douchen gelukkig wel een bad maar toch!

kom net van de gynecealoog af. ik ben morgen pas 37 weken maar ben net gestript! ik ben volledog verweekt baarmoeder is half verstreken en heb 2 cm ontsluiting!

wat is de reden dat je nu gestript bent terwijl je over 1 week sowieso ingeleid wordt?

Gekke vraag, mijn paspoort verloopt binnenkort dus ik moet een nieuwe aanvragen. Hoe zit dat met aankomende baby, moet die op de een of andere manier worden bijgeschreven op mijn paspoort? Moet ik dan weer een nieuwe kopen (heeft t zin om deze even te laten verlopen?).

Ik vind online alleen dingen over paspoorten voor kinderen als je ermee wilt reizen. Maar moeten ze niet sowieso ook erbij op mijn paspoort of doen ze dat al jaren niet meer

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 18:41 schreef littledrummergirl het volgende:
Gekke vraag, mijn paspoort verloopt binnenkort dus ik moet een nieuwe aanvragen. Hoe zit dat met aankomende baby, moet die op de een of andere manier worden bijgeschreven op mijn paspoort? Moet ik dan weer een nieuwe kopen (heeft t zin om deze even te laten verlopen?).

Ik vind online alleen dingen over paspoorten voor kinderen als je ermee wilt reizen. Maar moeten ze niet sowieso ook erbij op mijn paspoort of doen ze dat al jaren niet meer

Bijschrijven doen ze al jaren niet meer Je baby heeft een eigen paspoort nodig als je over de grens gaat. Of een id-kaart.

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 18:43 schreef MevrouwCactus het volgende:

[..]

Bijschrijven doen ze al jaren niet meer Je baby heeft een eigen paspoort nodig als je over de grens gaat. Of een id-kaart.

ah mooi, dan ga ik er gewoon een voor mezelf aanvragen binnenkort. Thnx!

Ik had vandaag even een dipje. De hormonen doen weer veel met mijn humeur en er zijn veel donkere wolken en angsten in mijn hoofd. Gelukkig heb ik wat dingen kunnen uitspreken en is er daarna voor mij gekookt zodat ik kon relaxen en opfrissen. Maar het valt me zwaar momenteel en ik weet niet zo goed of en wat ik ermee moet.

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 19:35 schreef Nanuke het volgende:
Ik had vandaag even een dipje. De hormonen doen weer veel met mijn humeur en er zijn veel donkere wolken en angsten in mijn hoofd. Gelukkig heb ik wat dingen kunnen uitspreken en is er daarna voor mij gekookt zodat ik kon relaxen en opfrissen. Maar het valt me zwaar momenteel en ik weet niet zo goed of en wat ik ermee moet.

Ben je bekend met depressies?

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 19:35 schreef Nanuke het volgende:
Ik had vandaag even een dipje. De hormonen doen weer veel met mijn humeur en er zijn veel donkere wolken en angsten in mijn hoofd. Gelukkig heb ik wat dingen kunnen uitspreken en is er daarna voor mij gekookt zodat ik kon relaxen en opfrissen. Maar het valt me zwaar momenteel en ik weet niet zo goed of en wat ik ermee moet.

Wat vervelend Nanuke!! Ik denk vooral dat het heel belangrijk is om het uit te blijven spreken, naar zowel de mensen om je heen, als bij je verloskundige en hier kan het natuurlijk ook. Het is niet gek dat hormonen gekke dingen met je stemming doen, heb het zelf ook gehad. Wel is het belangrijk om er op tijd bij te zijn als het niet over gaat of te erg wordt.. In mijn geval waren het meestal losse dipdagen en was er op de lange termijn niets aan de hand.

Wat is het lastig trouwens om geboortekaartteksten te vinden die niet zum kotsen zijn... Ik zoek voorbeeldjes, maar ben nogal van het nuchtere en dat is blijkbaar raar voor een zwangere..

Vervelend, Nanuke! Kan het een rol spelen dat je nu weet waar je aan toe bent, en dat dat ook begint in te dalen? Helemaal zorgeloos wordt het nou eenmaal niet voor jullie. En verder zijn die hormonen gewoon rotdingen. Bij mij klaarde het wel op toen de misselijkheid wegtrok

Gogo: kan je niet gewoon kiezen voor zo min mogelijk tekst? Dat wordt mijn oplossing waarschijnlijk want ik vind bijna alles heel matig.

Nanuke, hormonen kunnen een b*tch zijn. Ik hoop dat je snel weer uit de sombere dagen bent en anders op tijd aan de bel trekken!

Haha, Gogo, dat was hier een avond tranen lachen met vriend de vorige keer. En toen hebben we uiteindelijk maar geen tekstje gedaan

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 19:35 schreef Nanuke het volgende:
Ik had vandaag even een dipje. De hormonen doen weer veel met mijn humeur en er zijn veel donkere wolken en angsten in mijn hoofd. Gelukkig heb ik wat dingen kunnen uitspreken en is er daarna voor mij gekookt zodat ik kon relaxen en opfrissen. Maar het valt me zwaar momenteel en ik weet niet zo goed of en wat ik ermee moet.

Ik snap je gevoel, mij helpt het om te vinden waar het gevoel vandaan komt. Daarna kijk ik of ik er iets aan kan doen of dat het nu eenmaal is wat het is.

Simpel voorbeeld. Ik ben 's ochtends emotioneel instabiel, zeker als ik slecht heb geslapen. Vraag iets verder door en je hebt me aan het huilen. Weinig aan te doen, zo ben ik nu eenmaal en een goede nachtrust kan ik niet afdwingen.

Ander voorbeeld.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Tekst is klaar. Heel weinig tekst en een citaat uit een songtekst. Net gemaild naar vriend die de kaart heeft ontworpen, kan hij de puntjes op de i zetten.

Inderdaad bekend met depressies. Dit had ik bij de verloskundige ook al aangegeven bij de intake. Als het erger wordt, trek ik wel aan de bel. Het zijn nu vooral losse dagen waarop het heel erg is, en voor de rest kan ik het nog goed inperken.

Volgens mij komt het vooral door allerlei emoties die ik voel wat ik niet perse zo gewend ben. En daarnaast dat ik heel graag blij wil zijn met het zwangerzijn, maar ik voel me alleen maar dik (nu al, ja) en dom en vervelend. En vooral angstig. Op de een of andere manier heb ik vanaf het begin het idee dat het niet kan, dat dit echt is. En soms dan is het besef er wel even, vaak na een echo. Maar de angst overheerst.
Dat vooral dus. En na 5 jaar veel opzij zetten voor onze kinderwens, was ik bezig dingen voor mezelf te plannen. Dingen die nu (realistisch gezien sowieso) weer opgeschoven moeten worden. Ik ben bang mezelf kwijt te raken. En dat ik dit allemaal voel en vind, maakt het schuldgevoel van het niet blij zijn, alleen maar groter.

Ik wil dit helemaal niet voelen, ik wil gewoon blij zijn.

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 20:42 schreef Nanuke het volgende:
Inderdaad bekend met depressies. Dit had ik bij de verloskundige ook al aangegeven bij de intake. Als het erger wordt, trek ik wel aan de bel. Het zijn nu vooral losse dagen waarop het heel erg is, en voor de rest kan ik het nog goed inperken.

Volgens mij komt het vooral door allerlei emoties die ik voel wat ik niet perse zo gewend ben. En daarnaast dat ik heel graag blij wil zijn met het zwangerzijn, maar ik voel me alleen maar dik (nu al, ja) en dom en vervelend. En vooral angstig. Op de een of andere manier heb ik vanaf het begin het idee dat het niet kan, dat dit echt is. En soms dan is het besef er wel even, vaak na een echo. Maar de angst overheerst.
Dat vooral dus. En na 5 jaar veel opzij zetten voor onze kinderwens, was ik bezig dingen voor mezelf te plannen. Dingen die nu (realistisch gezien sowieso) weer opgeschoven moeten worden. Ik ben bang mezelf kwijt te raken. En dat ik dit allemaal voel en vind, maakt het schuldgevoel van het niet blij zijn, alleen maar groter.

Ik wil dit helemaal niet voelen, ik wil gewoon blij zijn.

Wat onwijs vervelend voor je zeg. :-/ ik heb even weinig concreets behalve een hart onder de riem.

Heb je wel ns gehoord van de Bright Up! Studie? Volgens mij zou je een goede kandidaat zijn. Gaat over lichttherapie bij depressieve klachten in de zwangerschap. Hier meer info: https://brightupstudie.nl

Nanuke

Thanks migonne, ik zal er morgen eens goed naar kijken. Voor nu ga ik warm douchen, boek lezen en dan heel lekker slapen. Morgen weer een nieuwe dag. :y

En dan nu weer verder over wisseldagen en geboortekaartjesteksten. Dat leest vast een stuk leuker.

Niet alleen voor Nanuke, maar zullen we ons niet meer excuseren als er je iets zegt dat minder 'roze wolk, helemaal happy' is?
Zwanger zijn is af en toe niet leuk en voor sommigen is dat wat vaker dan voor anderen.
En dat mag je hier allemaal vertellen!

Dus Nanuke, ik hoop dat je heerlijke avondje helpt om morgen een fijne dag te hebben en anders kom je dat hier gewoon zonder 'sorry' vertellen

Ik heb de afgelopen dagen wel meegelezen maar mijn opmerkingen voelden steeds zo mosterd-na-de-maaltijd. Toch nog even een voor iedereen die het even zwaar heeft - en daar hoeft zeker niet voor verontschuldigd worden!
Ook nog een voor SQ en Cygne met hun mooie babies en fijne verhalen!

Hier denk ik ook geen tekst op het kaartje. Denk ook dat we een "enkele" kaart doen, zodat het ook niet heel leeg oogt

Vandaag begonnen met mijn zwangerschapsclubje. Beetje begeleid fitness en daarna nog wat theorie. Het is een continu programma, dus sommigen zitten er al weken en het varieerde ook van bijna 20 tot 38 weken zwanger. Vond het heerlijk weer fysiek bezig te zijn en moest heel hard grinniken dat de eerste theorieles (de mijne dan) ook echt over puffen ging

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 20:42 schreef Nanuke het volgende:
Inderdaad bekend met depressies. Dit had ik bij de verloskundige ook al aangegeven bij de intake. Als het erger wordt, trek ik wel aan de bel. Het zijn nu vooral losse dagen waarop het heel erg is, en voor de rest kan ik het nog goed inperken.

Volgens mij komt het vooral door allerlei emoties die ik voel wat ik niet perse zo gewend ben. En daarnaast dat ik heel graag blij wil zijn met het zwangerzijn, maar ik voel me alleen maar dik (nu al, ja) en dom en vervelend. En vooral angstig. Op de een of andere manier heb ik vanaf het begin het idee dat het niet kan, dat dit echt is. En soms dan is het besef er wel even, vaak na een echo. Maar de angst overheerst.
Dat vooral dus. En na 5 jaar veel opzij zetten voor onze kinderwens, was ik bezig dingen voor mezelf te plannen. Dingen die nu (realistisch gezien sowieso) weer opgeschoven moeten worden. Ik ben bang mezelf kwijt te raken. En dat ik dit allemaal voel en vind, maakt het schuldgevoel van het niet blij zijn, alleen maar groter.

Ik wil dit helemaal niet voelen, ik wil gewoon blij zijn.

Het lastige van zwanger zijn, is dat je jezelf heel snel van alles oplegt: dat je blij moet zijn, dat je het fijn moet vinden om dingen van jezelf op te geven, dat het raar is om bang en onzeker te zijn of een slecht teken, etc etc. Ik kan je niet echt helpen, maar wat ik wel heb ervaren is dat je zelf ruimte geven om dit te voelen en het te accepteren al heel veel kan helpen. .

quote:

Op donderdag 16 maart 2017 22:25 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Het lastige van zwanger zijn, is dat je jezelf heel snel van alles oplegt: dat je blij moet zijn, dat je het fijn moet vinden om dingen van jezelf op te geven, dat het raar is om bang en onzeker te zijn of een slecht teken, etc etc. Ik kan je niet echt helpen, maar wat ik wel heb ervaren is dat je zelf ruimte geven om dit te voelen en het te accepteren al heel veel kan helpen. .

Dit.