LB, wat een schatje! Van harte gefeliciteerd nog.
Zusje, hier ook wel enigzins herkenbaar, al zie ik nu ook wel in dat ik ook voor mijn zwangerschap wat (teveel) afstand had genomen van mijn toenmalige vrienden, omdat ik niet lekker in mijn vel zat en heel druk was met mijn studie altijd. Na mijn bevalling is 1 vriend langsgekomen na 6 maanden en dat was eigenlijk alleen maar erg ongemakkelijk.

Die was na 20 minuten vrijwel alleen op zijn telefoon loeren ook weer weg. Nooit meer gezien of gesproken daarna. Ik heb nog wel 1 vriendin en 1 vriend die ik al een jaar of 17 ken die ik nog eens in de zoveel maanden spreek en die Wolk beiden 1 of 2 keer gezien hebben, maar voor de rest houdt het op.
Ik ben zelf actief op zoek gegaan naar nieuwe vriend(innen) en heb nu in ieder geval 2 hele goede vriendinnen met allebei een kind in dezelfde leeftijd. We spreken elkaar dagelijks via Whatsapp en zien elkaar zo'n 2 a 3 keer per week. Superhandig dat ze beiden op 5 minuten lopen wonen, dus we kunnen regelmatig op elkaars kinderen letten als iemand een afspraak heeft of ziek is bijvoorbeeld. Zo kan ik elke vrijdag gewoon mijn rijles hebben.

Daarnaast nog een stuk of 5 vriendinnen waar ik eens in de zoveel weken mee afspreek. Ze hebben allemaal kinderen en sommigen doen ook iets in het gebied waarin ik werkzaam ben dus ik heb veel meer gemeen met ze dan de vrienden waar ik eigenlijk vooral nog mee omging vanwege old times sake. Ik had (heb) het er wel moeilijk mee gehad, met het loslaten van oude vriendschappen, maar het voelde zo geforceerd allemaal. Laten doodbloeden voelde natuurlijker, zeg maar.