Pijn als je geld uitgeeft

quote:

Op maandag 19 december 2016 14:39 schreef Nightquest777 het volgende:
Geld moet inderdaad rollen, maar wel in mijn richting. Als ik geld ergens anders heen wil zien rollen dan is het richting mijn investeringsrekening of iets anders wat mij weer meer geld oplevert. Anders blijf ik tot mijn 73e aan het werk, en daar heb ik nou net geen zin in. En dus doet het pijn als ik dingen doe die mij daar vanaf houden.

klopt ja

quote:

Op maandag 19 december 2016 23:31 schreef Nizno het volgende:
Een hele rits offtopic verwijderd.

tja

quote:

Op maandag 19 december 2016 17:10 schreef sirdanilot het volgende:

[..]

Tsja.... als een aantal vrienden iets willen gaan drinken in de stad dan ga je toch gewoon mee? Als je dan uit krenterigheid thuis blijft, dát is pas zielig. Zeker aangezien je het wél kúnt betalen

Ik ben een arme student maar ook ik ga af en toe de kroeg in als anderen dat nu eenmaal willen, dat hoort er nu eenmaal gewoon bij, dat is investeren in relaties en vriendschappen. Ook al kan ik eigenlijk gelet op mijn non-existent inkomen de kroeg neit echt betalen, je doet het gewoon toch. Maar over het algemeen drinken we wel bij iemand thuis.

Ik heb ook vrienden die gewoon never te nooit wat willen drinken in de kroeg en dan b.v. niet komen. Uit pure krenterigheid. Of die b.v. niks bestellen ken er ook zo een en die heeft gewoon al een baan en bestelt dan niks Dát vind ik pas zielig.

Ach wat jij wel en niet zielig vindt interesseert mij niet zo. Ik heb een goede baan met mooi inkomen en ik ben van mening dat vriendschappen niet ontstaan door geld er tegenaan te smijten. En als jij de kroeg niet kan betalen en er toch heengaat door de groepsdruk dan moet je je ook afvragen waar je mee bezig bent.
Zoals ik al aangaf, als ik wel in de kroeg ben dan doe ik gewoon mee en betaal ik minimaal mijn eigen deel.

quote:

Op maandag 19 december 2016 17:32 schreef spiritusbus het volgende:
Het wordt pas echt triest als iemand zn kinderen nog net te eten geeft, maar verder alleen tweedehands kleding/speelgoed koopt en zelden tot nooit eens een dagje weg/op vakantie gaat. En dat alleen zodat je eerder kunt stoppen met werken

Ach, ik denk dat kinderen meer hebben aan ouders die ook daadwerkelijk thuis zijn om ze te helpen, dan het soort wat zich kapot werkt om maar nieuwe (merk)kleding te kunnen blijven kopen. Door de grote hoeveelheid mensen die hun kinderspeelgoed en merkkleding na 2 keer gebruiken al weer wegdoet is er eigenlijk geen kwaliteitsverschil en ben je minimaal de helft goedkoper uit. Maar de papa's en mama's die alleen maar merkkleding kopen doen zo hard hun best om dat te laten weten aan de buitenwereld! "ach ik heb van de week toch zo'n lief jurkje van [duur merk] gekocht. Ja was echt duur maar zo schattig dit kan je toch niet laten liggen?!". Maar ondertussen wel een flinke schuld bij de belastingdienst.

Het is allemaal perceptie, uiteindelijk draait het om wat kwaliteit is, en je kan je geld maar 1 keer uitgeven.

Bijna zestig. Het grote plan was altijd om ergens tussen zestig tweeënzestig met VUT te gaan. Huis is dan ongeveer afbetaald en de fut om in het werk te presteren gaat er wel een beetje af. Ik had dan vrijwilligerswerk willen gaan doen met het idee dat als het een dag minder gaat dan kan je makkelijker afbellen. Bovendien vind ik het na twintig jaar het zelfde werk ook wel tijd voor verandering.

Helaas is sinds een jaar of vijf dat idee een beetje in rook opgegaan. Op die korte termijn was het ook nauwelijks meer mogelijk alsnog wat vermogen daarvoor op te bouwen. Daar baal ik behoorlijk van. Nu dus wel iets minder werken om toch wat meer te ondernemen dan werken alleen. Ook zuinig aan doen want elke duizend euro is een paar weken eerder kunnen stoppen met werken. Autootje moet dan maar wat langer mee en aanschaffen van niet noodzakelijke spullen beter overwegen enzovoort.

Mijn grootste vrees is voor mijn laatste werkdag een rollator nodig te hebben.

quote:

Op dinsdag 20 december 2016 09:29 schreef nanuk het volgende:
Bijna zestig. Het grote plan was altijd om ergens tussen zestig tweeënzestig met VUT te gaan. Huis is dan ongeveer afbetaald en de fut om in het werk te presteren gaat er wel een beetje af. Ik had dan vrijwilligerswerk willen gaan doen met het idee dat als het een dag minder gaat dan kan je makkelijker afbellen. Bovendien vind ik het na twintig jaar het zelfde werk ook wel tijd voor verandering.

Helaas is sinds een jaar of vijf dat idee een beetje in rook opgegaan. Op die korte termijn was het ook nauwelijks meer mogelijk alsnog wat vermogen daarvoor op te bouwen. Daar baal ik behoorlijk van. Nu dus wel iets minder werken om toch wat meer te ondernemen dan werken alleen. Ook zuinig aan doen want elke duizend euro is een paar weken eerder kunnen stoppen met werken. Autootje moet dan maar wat langer mee en aanschaffen van niet noodzakelijke spullen beter overwegen enzovoort.

Mijn grootste vrees is voor mijn laatste werkdag een rollator nodig te hebben.

Zijn er dingen die je anders zou doen als je nu 30 jaar was? Met het oog op het feit dat pensioen/zorg/woningmarkt lang niet meer zulke 'zekere' dingen zijn als vroeger werd gedacht. Zouden mensen meer pijn moeten voelen bij het doen van uitgaven zoals de topicstarter dat heeft?

Je gaat het nog lastig krijgen wanneer de euro in de toekomst klapt en je spaargeld in een keer helemaal niets meer waard is.

quote:

Op dinsdag 20 december 2016 09:29 schreef nanuk het volgende:
Bijna zestig. Het grote plan was altijd om ergens tussen zestig tweeënzestig met VUT te gaan. Huis is dan ongeveer afbetaald en de fut om in het werk te presteren gaat er wel een beetje af. Ik had dan vrijwilligerswerk willen gaan doen met het idee dat als het een dag minder gaat dan kan je makkelijker afbellen. Bovendien vind ik het na twintig jaar het zelfde werk ook wel tijd voor verandering.

Helaas is sinds een jaar of vijf dat idee een beetje in rook opgegaan. Op die korte termijn was het ook nauwelijks meer mogelijk alsnog wat vermogen daarvoor op te bouwen. Daar baal ik behoorlijk van. Nu dus wel iets minder werken om toch wat meer te ondernemen dan werken alleen. Ook zuinig aan doen want elke duizend euro is een paar weken eerder kunnen stoppen met werken. Autootje moet dan maar wat langer mee en aanschaffen van niet noodzakelijke spullen beter overwegen enzovoort.

Mijn grootste vrees is voor mijn laatste werkdag een rollator nodig te hebben.

Hoeveel vermogen had je in gedachten en voor welke periode? Ik ben nl. ook met een berekening bezig om eerder te stopen met werken. Alleen het eindpunt is zo lastig te bepalen met een overheid als deze.

quote:

Op dinsdag 20 december 2016 09:15 schreef Nightquest777 het volgende:

Ach, ik denk dat kinderen meer hebben aan ouders die ook daadwerkelijk thuis zijn om ze te helpen, dan het soort wat zich kapot werkt om maar nieuwe (merk)kleding te kunnen blijven kopen. Door de grote hoeveelheid mensen die hun kinderspeelgoed en merkkleding na 2 keer gebruiken al weer wegdoet is er eigenlijk geen kwaliteitsverschil en ben je minimaal de helft goedkoper uit. Maar de papa's en mama's die alleen maar merkkleding kopen doen zo hard hun best om dat te laten weten aan de buitenwereld! "ach ik heb van de week toch zo'n lief jurkje van [duur merk] gekocht. Ja was echt duur maar zo schattig dit kan je toch niet laten liggen?!". Maar ondertussen wel een flinke schuld bij de belastingdienst.

Nu ik niet meer groei heb ik veel kleding van merken. Alleen omdat er een labeltje op staat? Nee eigenlijk niet, het liefst het logo zo klein mogelijk. Maar ik vind de winkel waar ik nu naartoe ga fijn, het personeel kent mijn smaak en de kleding is qua pasvorm en kwalitatief erg goed, ik ben bereid daar voor te betalen. (Ik heb een paar Lacoste polo's die na ruim 8 jaar nog steeds prima zijn, goedkopere exemplaren verkleuren of vallen gaten in bijvoorbeeld)

Maar merkkleding kopen voor een 5 jarige vind ik de grootst mogelijke onzin. Na een half jaar zijn die er al weer uitgegroeid een bovendien zijn die toch niet heel voorzichtig.

quote:

Op dinsdag 20 december 2016 09:32 schreef Nightquest777 het volgende:

[..]

Zijn er dingen die je anders zou doen als je nu 30 jaar was? Met het oog op het feit dat pensioen/zorg/woningmarkt lang niet meer zulke 'zekere' dingen zijn als vroeger werd gedacht. Zouden mensen meer pijn moeten voelen bij het doen van uitgaven zoals de topicstarter dat heeft?

Huis kopen zou ik zeker weer doen. En weer een huis wat ik makkelijk kan betalen. Gezien de rap stijgende pensioenleeftijd zou ik pogen wat meer geld op zij te zetten, zeg maar zelf een pensioen opbouwen. Aan de andere kant was toen 'het Zwitserleven gevoel' het helemaal. Die mensen zijn toch ook vies bedrogen uitgekomen. Gewoon sparen lijkt door de jaren heen toch het zekerste.

Aan de andere kant doe ik wel alles wat ik wil doen, niet dingen uitstellen voor later. Nu kan ik nog prima kamperen en met een rugzak er op uittrekken maar als ik met pensioen ben vrees ik dat er minimaal ander vervoer nodig is. Wel denk ik dat ik tot hoge leeftijd regelmatig ergens in de natuur onder een lapje blijf slapen.

quote:

Op dinsdag 20 december 2016 09:35 schreef Jaeger85 het volgende:
Je gaat het nog lastig krijgen wanneer de euro in de toekomst klapt en je spaargeld in een keer helemaal niets meer waard is.

Ik heb erg getwijfeld tussen mn huis zo snel mogelijk aflossen of juist de schuld zo groot mogelijk houden. Inflatie maakt je schuld relatief minder natuurlijk. Aan de andere kant heb je dan veel meer de neiging dat geld een keer uit te geven aan die geweldige vakantie of een duurdere auto. Ik heb gekozen voor extra aflossen en heb nu dus een woonlast die lager is dan een gemiddelde studentenkamer. Eigenlijk kan ik door toen wat extra af lossen nu best vlot alsnog wat buffer opbouwen.

Ja, hyperinflatie is mogelijk. Maar dan heb je wel meer problemen dan alleen de pensioenleeftijd. Rekening houden met rampen is goed denk ik maar om je leven er op in te richten lijkt mij alleen nuttig als je dat (preppen) als geweldige hobby ziet. Als de euro inklapt is er in de aanloop daartoe al van alles mis. Je krijgt dan giga werkeloosheid en bijvoorbeeld te kort onderhoud aan dijken en dergelijke. Je moet dus maar afwachten of Nederland dan nog min of meer blijft bestaan. Oorlog of vreemde sentimenten die leiden tot uiteenvallen Europa lijken mij de grootste bedreigingen. Maar dat is een andere discussie. Met andere woorden, ik ga daar financiëel geen rekening mee houden.

quote:

Op dinsdag 20 december 2016 10:09 schreef spiritusbus het volgende:

[..]

Want tussen tweedehands en merkkleding zit inderdaad verder niets..

Merk stond tussen haakjes. Dus ook gewone kleding geldt dat voor. Maar fijn dat dat alles is wat jou opvalt aan mijn tekst.

quote:

Op dinsdag 20 december 2016 09:59 schreef nanuk het volgende:

[..]

Huis kopen zou ik zeker weer doen. En weer een huis wat ik makkelijk kan betalen. Gezien de rap stijgende pensioenleeftijd zou ik pogen wat meer geld op zij te zetten, zeg maar zelf een pensioen opbouwen. Aan de andere kant was toen 'het Zwitserleven gevoel' het helemaal. Die mensen zijn toch ook vies bedrogen uitgekomen. Gewoon sparen lijkt door de jaren heen toch het zekerste.

Aan de andere kant doe ik wel alles wat ik wil doen, niet dingen uitstellen voor later. Nu kan ik nog prima kamperen en met een rugzak er op uittrekken maar als ik met pensioen ben vrees ik dat er minimaal ander vervoer nodig is. Wel denk ik dat ik tot hoge leeftijd regelmatig ergens in de natuur onder een lapje blijf slapen.

Duidelijk verhaal, bedankt voor je toelichting. Ik denk dat doen wat je wil doen goed is, maar wel afhankelijk van je budget. Zo ging ik jaren geleden op rondreis door de VS en Europa, slapend in de duurste hotels maar dat zou ik nu niet meer doen want het omvatte een te groot deel van mijn inkomen. Daar had ik dan ook echt achteraf wel een beetje pijn van in mn buik toen alle rekeningen weer betaald waren.

quote:

Op dinsdag 20 december 2016 09:35 schreef Jaeger85 het volgende:
Je gaat het nog lastig krijgen wanneer de euro in de toekomst klapt en je spaargeld in een keer helemaal niets meer waard is.

Daarom niet alleen cash sparen, maar investeren in producten/fondsen/vastgoed die jou inkomen opleveren. Of de euro dan klapt maakt niet uit, zolang er mensen/bedrijven zijn met schulden aan jou komt dat wel goed. Uiteindelijk zit dan iedereen in hetzelfde bootje - en kan je beter zorgen dat je niet op 1 paard hebt gewed.

quote:

Op dinsdag 20 december 2016 09:36 schreef blomke het volgende:
Hoeveel vermogen had je in gedachten en voor welke periode? Ik ben nl. ook met een berekening bezig om eerder te stoppen met werken. Alleen het eindpunt is zo lastig te bepalen met een overheid als deze.

Je hebt twee keuzes: of je optimaliseert voor een scenario waarbij je helemaal geen rekening houdt met wat de overheid doet op het gebied van pensioen/aow, of je doet dat wel. Beide zijn niet verkeerd. Het eerste pad duurt langer, maar is meer zeker en zorgt voor echte financiele onafhankelijkheid. Het tweede pad duurt korter (je geld mag immers opgegeten zijn tegen de tijd dat je de AOW leeftijd hebt bereikt), maar de kans zit er in dat die leeftijd blijft veranderen door overheidsinvloeden en je dus je plannen moet bijstellen. Ik kies zelf voor het eerste.

Hmm, ik herken dit wel ergens. Maar het is niet afhankelijk van het bedrag dat ik heb uitgegeven. Ik kan prima een groot bedrag uitgeven, zeg voor een horloge, zolang die aanschaf geen impulsaanschaf is.

Als iets een impulsaanschaf is kan het ook 50 euro zijn, en dan vind ik het nog zonde. Maar als ik besloten heb dat ik écht iets wil hebben, dan heb ik dat gevoel nooit.