Het peutertopic (2-4 jaar) deel 203

quote:

Op vrijdag 30 december 2016 18:37 schreef Roomsnoes het volgende:
Erkennen en zelf laten doen, dat helpt hier veel drama voorkomen. Merkte het vandaag ook weer.
Ik knuffelde met S en O zei: "mijn mamma!", waarop ik zei: "maar ik ben ook S zijn mamma, hè." Zij huilen. Maar toen dacht ik: waarom moet ik er ´tegenin´ gaan? Ik ben toch haar mamma? Ik moet oppassen dat ik niet meer achter haar uitspraak zoek. Dus nu zeg ik gewoon "ja, ik ben jouw mamma". Geen tranen meer

O kan schaatsen! Op van die dingen met twee ijzertjes. Helemaal los. Zo zoet

Hmmmm hier ook maar eens proberen. Niet dat Lucas dat bij mij doet, het is altijd MIJN papa als mijn man Amelie vast heeft. Hij gaat niet huilen, maar wel dreinen en zeuren dat Amelie in de box moet of bij mama moet. Vrees dat erkennen hier niet gaat werken

Dingen zelf laten doen werkt hier wel goed. Soms niet handig als je snel iets wilt doen, maar het voorkomt enorm veel strijd.

En wat knap, ik zag een foto op fb

Franny klinkt wel heftig dat slaan. Lucas begon een paar maanden geleden ook ineens met slaan, maar dat is bij een handjevol keren gebleven. Volgens mij was het een reactie op een wat consequentere aanpak van zijn gedrag.

Was gisteravond in de bios en zag dat er over een paar weken Masha en de beer draait (waar Lucas gek op is). Dus ik heb kaartjes besteld en dan gaan we met de tram naar den haag naar de kleuterbios Vanochtend aan Lucas verteld dat we naar Masha en de beer gingen en toen mijn man een uur later thuis kwam, vroeg ik aan hem of hij aan papa kon vertellen wat we gaan doen over een paar weken. Ik was eigenlijk niet in de veronderstelling dat hij het nog zou weten maar hij zei warempel: Masha beer! Dat geheugen doet het al behoorlijk goed.

En hij wordt groot. Hij praat zoveel ineens, trekt zelf zijn sokken aan, bouwt een file met zijn auto's, doet een poging om binnen de lijntjes te kleuren en vertelt wat hij gedaan heeft op een dag. Te bedenken dat hij een jaar geleden net vijf woorden sprak

*binnenwalst*

Please. Zeg me dat dit slaapgezeik ooit weer over gaat
de laatste weken is het zo ongelooflijk dramatisch. En mauw is niet twintig minuten wakker. Nee. Ze is 3, 4, 5 of zelfs 6 uur onafgebroken wakker midden in de nacht. Ik heb inmiddels echt het gevoel dat ik dood ga. Of wil. Heeft iemand tips of ervaringen?

quote:

Op zaterdag 31 december 2016 04:12 schreef Stormqueen het volgende:
*binnenwalst*

Please. Zeg me dat dit slaapgezeik ooit weer over gaat
de laatste weken is het zo ongelooflijk dramatisch. En mauw is niet twintig minuten wakker. Nee. Ze is 3, 4, 5 of zelfs 6 uur onafgebroken wakker midden in de nacht. Ik heb inmiddels echt het gevoel dat ik dood ga. Of wil. Heeft iemand tips of ervaringen?

ja het gaat over, het is een fase het is een fase het is een fase

Hier gaat het weer goed qua slapen alhoewel ik dat niet hardop durf te zeggen.

Als ze 18 zijn dan zijn wij het wel vergeten

Ooit vast wel ja, sq. Maar dit klinkt toch wel heel heftig. Zegt ze iets of huilt ze? Kiezen op komst? Verder rip aan de nabestaanden, want dit klinkt aardig dodelinl zo, zeker in zwangere toestand.

Misschien eens kijken wat de oorzaak is van het wakker zijn

Teun is bijv heel gevoelig voor warm of koud zijn.

Oplossing in de zomer was het drama dus is de slaapzak uit gegaan en sliep hij onder een lakentje. Nu in de winter heb ik van die dikke onsies gekocht bij de action heeft hij aan als pyjama omdat hij onder de dekens weg draait. Dunne pyjama is snachts wakker

Verder slapen de jongens hier beter onder een dekbed dan onder dekentje ookal zit die in een dekbedhoes

Verder tanden? Dromen? Overdag te druk? Misschien te veel veranderingen? Middagslaapje inkorten of afschaffen?

Ik heb dat ook niet zo heel lang geleden gehad met Nora. Die sliep ook gebroken/amper snachts.

Het klinkt misschien heel lullig, maar het was inderdaad de kou. We hebben de verwarming wat hoger gezet in haar kamer, een warme pyama gekocht én wat ook onmisbaar is: sokken aan. Sindsdien slaapt ze veel beter.

Succes! Het is slopend ja.

Het gaat over SQ! Echt waar!
Vriendje is bij Ow er vaak naast gaan liggen op een matras (ik had toen Js naast mij). Met 27 maanden sliep Ow door (en dus nog een maandje voor Js ) oh en hier hielp het slapen in een peuterbedje, nachtlampje en bed verplaatsen.

Franny, ik vind dat je het goed doet. Dat wat ze zegt en wat ze doet is niet leuk, maar ik denk dat ze zich niet bewust zijn wat ze echt precies zeggen. Ow zei, met de leeftijd van 2 jaar, vaak: "Ik wil alleen maar papa, jij bent niet lief papa is lief". Ik geloof echt dat hij mij ook lief vond maar wou laten weten dat hij liever papa even had. En nog geen idee had hoe hij dat politiek correct moest zeggen .

Zo en poeh... Js zit ook echt ff met zichzelf in de knoop. Hij praat nu wel, maar kan nog zo vaak niet vertellen wat hij wil. Dan is het krijsen, op de grond liggen en overal mee gooien (en Ow in de buurt is, hem slaan). Vaak gaat het om iets heel kleins (verkeerd bordje) en ik probeer hem mee te nemen aan de hand dat hij mij het kan laten zien maar dat lukt meestal niet
En dat dan ongeveer 89x per dag
In hoever gaan jullie eigenlijk mee in dat soort eisen? (ander bordje, andere jas) Ik ben zelf van het: prima, geen strijd. Maar vriendje is een beetje klaar met de buien van Js.

Maandag gaan we ook even langs de huisarts. Hij heeft verschillende tics (in z'n oog wrijven en aan z'n oren trekken) en ik wil even uitsluiten dat het iets anders is dan een tic. Ook heeft hij eczeemachtige uitslag op z'n gezicht, dus even kijken of we daar iets voor kunnen krijgen.

Oh en Js is verder supertof hoor

Het is zeker niet de temperatuur. Middagslaapje doet ze ook nauwelijks. Het lijkt te beginnen met verlatingsangst en zodra ze wakker is blijft ze dat gewoon. Ze slaapt niét meer in, wat we ook proberen. Ze zegt ook doodleuk "mauw wakker" en gaat dan liggen zingen in je oor (ja dan ligt ze al naast me want in eigen bed terugleggen resulteert in hysterie waar half Eindhoven van meegeniet).

Dus ja. Dat wakker worden kan ik nog handelen. Dat wakker BLIJVEN...

Of misschien een reactie op je zwangerschap en aanstaande komst van de baby? Lucas sliep en aantal maanden voor de bevalling ook ineens weer het slecht. Niet dat hij zo lang wakker was maar hij wilde niet meer alleen slapen. Hij sliep bij ons en later toen de baby er was ging man met hem in de logeerkamer slapen.

Oh lees net dat ze al bij jullie ligt

Loj hier laat ik hem veel kiezen en ga ik die strijd ook niet aan. Is het niet waard om een beker.

[ Bericht 1% gewijzigd door Chanty op 31-12-2016 10:01:05 ]

Pff SQ, dat is echt killing. Hoe gaat het bij logeren? Of heeft ze dat al een tijd niet gedaan? Heeft ze haar kiezen al allemaal?

Herkenbaar Loj, vriend is dit soort buien ook redelijk snel zat. Laten kiezen helpt vaak wel, of mee laten helpen. Als hij zelf ergens controle over lijkt te hebben scheelt het wel. Dat hij zelf de tv uit mag zetten als we gaan eten bijvoorbeeld en mag kiezen tussen twee borden. Niet zelf uit de kast laten pakken, want dat is weer te veel keus. Daarentegen moet hij dan weer wel aan tafel blijven zitten tot we klaar zijn met eten en dat is een strijd die we dan wel aangaan, want dat vinden we belangrijk. Desnoods met wat speelgoed.

Hebben jullie nog tips bij diarree? We hadden voor kerst allemaal even buikgriep maar Stip heeft sindsdien diarree. Gelukkig wel maar 1x per dag, maar zo dun dat die luier altijd doorlekt. Hij drinkt goed, maar drinkt alleen diksap dus dat is eigenlijk niet zo handig bij diarree. Thee, water of melk vertikt hij. Verder eet hij goed en met vezels (volkoren brood, appels, groenten).

Loj, ik herken het ook wel een beetje. Enerzijds ben ik het wel met Chanty eens; niet alles is een strijd waard. Aan de andere kant, als dit heel ver gaat, ben je dus de hele dag bezig je kind het naar de zin te maken: oh wil je een andere beker, alsjeblieft andere beker. Andere jas? Hier een andere jas. En dan begin ik wel het gevoel te krijgen dat ik een soort loopjongetje/bediende ben van mijn kind, dat maar een kick hoeft te geven en ik regel het wel weer precies zoals zij het hebben wil. Dus ik vind het niet erg om daar soms in mee te gaan, maar ook niet de hele tijd. Dan zeg ik: je hebt nu deze beker gekregen, volgende keer krijg je weer de andere beker. Of laten kiezen en zelf dingen laten pakken, dat werkt ook goed.

Ik las laatst het boekje van Ionica Smeets over wetenschappelijke inzichten rond opvoeding. En zij schreef dat het voor hoe kinderen op latere leeftijd zijn van groot belang is dat ze als peuter ook al leren omgaan met teleurstelling. Het is dus niet slim om altijd mee te gaan met wat je kind graag wil maar ze ook te laten ervaren dat ze niet krijgen wat ze willen.

SQ, wat zwaar zeg. ! Ik heb er geen ervaring mee, maar ik denk dat ik I dan maar achter de Ipad zou zetten en filmpjes zou laten kijken. Net zo lang tot ze zo slaperig is dat ze wel weer gaat slapen. Spelen mag dan duidelijk niet. Dat heb ik een keer zo aangepakt toen ze 's avonds niet kon slapen en dat werkte op zich wel. Maar ja, geen idee of dit de oplossing is. Sterkte ermee.

quote:

Op zaterdag 31 december 2016 09:38 schreef Franny_G het volgende:
Loj, ik herken het ook wel een beetje. Enerzijds ben ik het wel met Chanty eens; niet alles is een strijd waard. Aan de andere kant, als dit heel ver gaat, ben je dus de hele dag bezig je kind het naar de zin te maken: oh wil je een andere beker, alsjeblieft andere beker. Andere jas? Hier een andere jas. En dan begin ik wel het gevoel te krijgen dat ik een soort loopjongetje/bediende ben van mijn kind, dat maar een kick hoeft te geven en ik regel het wel weer precies zoals zij het hebben wil. Dus ik vind het niet erg om daar soms in mee te gaan, maar ook niet de hele tijd. Dan zeg ik: je hebt nu deze beker gekregen, volgende keer krijg je weer de andere beker. Of laten kiezen en zelf dingen laten pakken, dat werkt ook goed.

Ik las laatst het boekje van Ionica Smeets over wetenschappelijke inzichten rond opvoeding. En zij schreef dat het voor hoe kinderen op latere leeftijd zijn van groot belang is dat ze als peuter ook al leren omgaan met teleurstelling. Het is dus niet slim om altijd mee te gaan met wat je kind graag wil maar ze ook te laten ervaren dat ze niet krijgen wat ze willen.

SQ, wat zwaar zeg. ! Ik heb er geen ervaring mee, maar ik denk dat ik I dan maar achter de Ipad zou zetten en filmpjes zou laten kijken. Net zo lang tot ze zo slaperig is dat ze wel weer gaat slapen. Spelen mag dan duidelijk niet. Dat heb ik een keer zo aangepakt toen ze 's avonds niet kon slapen en dat werkte op zich wel. Maar ja, geen idee of dit de oplossing is. Sterkte ermee.

Wij hebben dat ook een keer gedaan en dat vond meneer wel erg leuk dus ging ie roepen om de iPad als ie wakker werd

Dat geheenenweer is idd erg storend. Als ie dus gekozen heeft is dat het ook en wissel ik het niet meer om.

Dot, I had het laatst ook en het duurde best lang. Ik heb inderdaad vooral erop gelet dat ze goed dronk en vezelrijk eten kreeg en verder of ze alert bleef en actief etc. Het ging vanzelf weer over. Jammer dat hij zo weinig wil drinken verder. Misschien een keer een uitzondering maken en bijvoorbeeld chocolademelk of iets anders proberen? Waterijsjes gaan er vaak ook wel in. Of yoghurt, soep.

SQ, ik zou het in dit geval toch proberen te doorbreken met steeds 5 of 10 minuten (hysterisch) laten huilen geloof ik. Dan Eindhoven maar even de oordopjes in. Niet pakken, wel steeds er even heen en welterusten zeggen. Desnoods de buren van te voren waarschuwen.

Wat een ellende.

Ik ga hier de kamers binnenkort omgooien omdat baby en ik elkaar wakker houden

Jaa, slaaptraining! . .

(Ik moet denken aan de discussies hierover elders. Maar ik zou het inderdaad ook het proberen waard vinden.)

Tsja, het is geen hele kleine baby meer he, dat verandert de zaak. En het lijkt me ook niet goed voor de kleine Mauw eerlijk gezegd om de halve nacht wakker te zijn.

Ik heb het bij mijn oudste op een gegeven moment ook 'moeten' doen. Het kost van te voren veel energie en het is even heel moeilijk vind ik, maar in realiteit had het veel sneller en beter effect dan ik had durven hopen. En ik weet zeker dat ik haar geen trauma heb aangedaan . Ze was een jaar of 2 toen.

Ik heb het afgelopen jaar ook een keer gedaan toen de gewoonte erin was geslopen dat als I niet wilde slapen ik haar dan maar mee naar beneden nam of even bij mij in bed. En het was met inderdaad even heel consequent zijn en die regels gebruiken binnen no time weer normaal.

quote:

Op zaterdag 31 december 2016 09:38 schreef Franny_G het volgende:
Loj, ik herken het ook wel een beetje. Enerzijds ben ik het wel met Chanty eens; niet alles is een strijd waard. Aan de andere kant, als dit heel ver gaat, ben je dus de hele dag bezig je kind het naar de zin te maken: oh wil je een andere beker, alsjeblieft andere beker. Andere jas? Hier een andere jas. En dan begin ik wel het gevoel te krijgen dat ik een soort loopjongetje/bediende ben van mijn kind, dat maar een kick hoeft te geven en ik regel het wel weer precies zoals zij het hebben wil. Dus ik vind het niet erg om daar soms in mee te gaan, maar ook niet de hele tijd. Dan zeg ik: je hebt nu deze beker gekregen, volgende keer krijg je weer de andere beker. Of laten kiezen en zelf dingen laten pakken, dat werkt ook goed.

Ik las laatst het boekje van Ionica Smeets over wetenschappelijke inzichten rond opvoeding. En zij schreef dat het voor hoe kinderen op latere leeftijd zijn van groot belang is dat ze als peuter ook al leren omgaan met teleurstelling. Het is dus niet slim om altijd mee te gaan met wat je kind graag wil maar ze ook te laten ervaren dat ze niet krijgen wat ze willen.

SQ, wat zwaar zeg. ! Ik heb er geen ervaring mee, maar ik denk dat ik I dan maar achter de Ipad zou zetten en filmpjes zou laten kijken. Net zo lang tot ze zo slaperig is dat ze wel weer gaat slapen. Spelen mag dan duidelijk niet. Dat heb ik een keer zo aangepakt toen ze 's avonds niet kon slapen en dat werkte op zich wel. Maar ja, geen idee of dit de oplossing is. Sterkte ermee.

Daarom zeg ik dus dat ik hem veel laat kiezen Omdat als ik hem laat kiezen waar ik vind dat hij mag kiezen, ik een strijd voorkom. Niet omdat hij dus maar alles mag beslissen want de dingen die ik wel belangrijk vind, daar heeft hij geen keuze in. Verschil is dat ik bij die strijd kan beargumenteren waarom ik iets wil. "We doen die groene jas aan, want het is te koud voor die blauwe jas", "regenlaarsjes doen we alleen aan als het regent", "mama zet jou in de autostoel anders wordt de hele auto vies". Maar ik kan geen zinnig argument bedenken waarom hij niet de gele beker mag ipv de groene of zijn trui met dino's aan mag ipv met auto's.

Ja ik ben ook veel te slap daarin. Maar na een paar uur steeds heen en weer lopen ben je gewoon geneigd eieren voor je geld te kiezen

Jeetje SQ, ik kan je allerlei adviezen geven maar dat is allemaal uit derde hand zeg maar niet uit eigen ervaring.
Mijn nichtje van nu ruim 2,5 jaar is altijd een pittige tante geweest inclusief slecht slapen, vroeg wakker, niet te troosten. Het klinkt simpel en idioot maar toen mijn schoonzus overstapte op laat maar even gewoon huilen is het minder geworden. Het is nog steeds geen langslaper en soms is er nog strijd (en niet strijd zoals wij ervaren met B maar echt strijd) maar 9 van de 10 keer slaapt ze nu gewoon 's nachts en wordt om 06:00 wakker.
En dat even laten huilen was in het begin ook meer dan een uur overigens. En dat overstappen op 'laat maar even huilen' was een maand of 3 geleden zelfde leeftijd als Mauw nu volgens mij? En ons neefje van 6 sliep daar gewoon doorheen, want dat was voor hun de reden om steeds te gaan troosten en alles uit de kast te halen. Bang dat hij wakker zou worden.

En verder heb je niets aan mij wat betreft tips. Alleen sterkte, klinkt enorm pittig.

quote:

Op zaterdag 31 december 2016 10:11 schreef Stormqueen het volgende:
Ja ik ben ook veel te slap daarin. Maar na een paar uur steeds heen en weer lopen ben je gewoon geneigd eieren voor je geld te kiezen

En je man dan? Ik kan dat ook nooit maar man heeft hier wel een lange adem.

Sorry, geen diarree tips Dot.

Ik ga trouwens altijd met mijn rug naar Js liggen als hij weer tussen ons in ligt. Leg hem altijd uit dat het geen speeltijd is, dat ik dus ga slapen maar wel bij hem blijf. (Vriendje doet hetzelfde en het werkt hier redelijk).
En de slaaptraining. Als je wanhopig bent, gewoon proberen inderdaad. Hoe vervelend het ook voelt, je kan maar 4 maanden op 3 uur slaap leven
En ga vooral vannacht geen nieuwe dingen uitproberen, ze gaat vast wakker worden van het vuurwerk

Dank voor de reacties. Ik blijf het lastig vinden hoor. Toen ik vorige week naar Blijdorp ging om een nieuw Bokitobordje te kopen dacht ik echt wel: waar ben ik mee bezig. Maar inderdaad: die strijd Die naam heb ik even opgeslagen Franny, klinkt interessant