De amerikanisering van oa NL

quote:

Op zaterdag 17 december 2016 19:34 schreef wickedmen het volgende:

[..]

Waarom heb ik het gevoel dat je niet trollt en dit serieus meent?

quote:

Op zaterdag 17 december 2016 19:56 schreef Boca_Raton het volgende:

[..]

Ah Arthur, onze beroepsdoemdenker

quote:

Op zaterdag 17 december 2016 19:59 schreef Boca_Raton het volgende:

[..]

Lieve Arthur, als ik van jou een optimistische post lees, krijg jij van mij een lolly

quote:

Op zaterdag 17 december 2016 20:01 schreef Boca_Raton het volgende:

[..]

Aiii, 't was bijna, bijna positief! Maar ik blijf hopen.

quote:

videoclips op bijv MTV die over sex bitches en drugs gaan

quote:

In mijn perceptie worden wij steeds Amerikaanser.. Ik vind dat eigenlijk geen goede ontwikkeling. Ik associeer Amerika met hebzucht, egoïsme, veel lawaai en weinig wol, oppervlakkigheid, keiharde zakelijkheid, machtswellust, extreem nihilistisch individualisme, onrechtvaardigheid, liefdeloosheid en onechtheid.

Maar ik associeer het daarentegen ook met ultieme vrijheid. Met prachtig geschreven boeken. Met wonderbaarlijke wetenschappelijke ontdekkingen en geheel nieuwe inzichten. Met betoverende landschappen en met, hoe raar het ook klinkt, rust. De mogelijkheid om je uit de wereld terug te trekken en “je eigen ding te doen”.

Ik sta dus zeer ambivalent t.o.v. de USA en ik blijf buitengemeen kritisch t.a.v. alles wat ons uit dat krankzinnige land bereikt. Ik betreur de snelle veramerikanisering van Europa en vooral van Nederland. Nederland lijkt soms wel op een staat van de USA.

Hieronder beschrijf ik in willekeurige volgorde enige saillante fenomenen die mijns inziens behoren bij die snel uit de hand lopende veramerikanisering. Het zijn dingen die mij steeds meer opvallen. Zaken die wij naar mijn mening bijna kritiekloos en als vanzelfsprekend uit die tenenkrommende, materialistische Amerikaanse cultuur hebben overgenomen. Daarbij zij overigens wel aangetekend dat het proces van echte extreme amerikanisering vooral de jongeren treft die zo ongeveer na 1985 zijn geboren. Voor deze jongeren is de neoliberale en sterk commercieel gefundeerde, cultuuroverdracht uit de USA echt leidend geworden bij de vormgeving van het grootste deel van hun leven.

Hier volgt dus mijn duiding (limitatieve opsomming) van bovenbedoelde processen. Het is een willekeurige opsomming en niet gerangschikt naar orde van belangrijkheid.

De invloed van Amerika kenmerkt zich door:

-Het, zonder enige relativering, uitvergroten van elke individuele prestatie, hoe klein en onbenullig ook, en die vervolgens op een overdreven en onbescheiden manier bewieroken. Het overnemen van kenmerkende Amerikaanse dingen zoals gillend joelen in plaats van applaudisseren, overdreven raar juichen, het imiteren van specifieke Amerikaanse maniertjes zoals bijvoorbeeld, intimiderende handgebaren, overdreven gezichtsuitdrukkingen, coole one-liners en gevatte slogans etc. het overvloedig gebruik van hyperbolen. Maar ook het voortdurend en bijna dwangmatig aanleggen van sensationele lijstjes met de ’10 beste’ van dit of de ’25 slechtste’ van dat, het hysterisch opblazen en belangrijk maken van min of meer normale alledaagse gebeurtenissen door ze, om commerciële redenen, voor te stellen als eenmalige, unieke, imposante en levensveranderende zaken. En al dat soort flauwekul vindt dan vooral plaats op de hysterische en doorgedraaide verrekijk, waar de commerciële strijd om de hoogste kijkcijfers de betrokken televisiemakers bijna tot de volledige waanzin drijft.

-Reclame zonder einde. Gierende en brullende muziek waar hysterische stemmen doorheen gillen om ons te verleiden tot het aanschaffen van dingen waar we ook heel goed zonder kunnen.

-Rijkdom en macht als absolute zingeving. Geld, bezit en de daaruit voortvloeiende privileges worden binnen de westerse , lees Amerikaanse, cultuur eenduidig tot de belangrijkste zaken van het menselijk bestaan gerekend, ja, zelfs verheven tot de ultieme zin van het ganse leven, waardoor al het menselijke streven ook in onze samenleving steeds nadrukkelijker wordt beheerst door rauwe hebzucht, macht, machtswellust, machtsmisbruik, afgunst, zelfverheerlijking en megalomanie.

-De exponentieel voortschrijdende vercommercialisering en seksualisering van de samenleving. De ultieme overwinning van de TV–reclame, van de perfide hersenspoelende marketing en het sluipende bedrog dat met deze processen samenhangt.

-De winst najagende managers-cultuur. Kosten-batenanalyses. Meten is weten om nog meer winst te maken tegen zo min mogelijk loonkosten. Kortom het kritiekloos één op één overnemen van de niemand en niets ontziende Amerikaanse bedrijfscultuur. Het hele mondiale perverse financiële kaartenhuis onder welks wankele dak de raskapitalisten van Wallstreet en de Londense city miljarden kunnen stelen en waar zij de welvaart van de hele wereld op het spel zetten teneinde hun eigen geldingsdrang en machtshonger te kunnen stillen. Ondemocratische machtscentra zonder weerga die het slechtste en het meest destructieve in de mens evoceren.

-De medemens uitsluitend nog beschouwen als een middel om jezelf te verrijken. Het ‘stroomlijnen’ van arbeidsverhoudingen en het degraderen van de deskundige en loyale werknemer tot een inwisselbare loonslaaf. “Voor jou tien anderen” en meer van die leuke mensvriendelijke dingen! Het bedrijf louter en alleen zien als jouw onaantastbare absolute eigendom en daarbij de sociale functie, die een bedrijf per definitie ook heeft, volstrekt en met voorbedachte rade negeren. De maatschappelijke functie van een bedrijf dus willens en wetens ontkennen.

-De consequente afwijzing van alles wat met solidariteit te maken heeft. Solidariteit is vies, solidariteit is namelijk socialisme en socialisme is een excuus voor losers en luiwammesen

-De aantasting van waardevrij onderwijs door het op geraffineerde wijze introduceren van perverse prikkels en het doel van onderwijs niet anders formuleren dan in economische termen. Onderwijs moet nuttig zijn voor het bedrijfsleven, zo niet, dan gaat er geen geld naar toe. Dit gaat altijd ten koste van het niet direct rendabele fundamentele wetenschappelijke onderzoek.

-De onsympathieke, doorzichtige en commerciële schijnvriendelijkheid. “Nog een hele fijne avond” en alle schijnheilige, totaal niet gemeende gemeenplaatsen die worden gebezigd om jou het geld uit de zak te kloppen.

-De voortdurende nadruk op werk, werk, en nog eens werk. De eenzijdige nadruk op het, economisch gezien, zo belangrijke arbeidsethos van de gemiddelde loonslaaf en dit ethos vervolgens op een geraffineerde wijze verheffen tot een ziekelijk sociaal statussymbool met alle stress die zoiets met zich meebrengt, tot gevolg.

-De opkomst van rare, soms zelfs wrede vormen van christelijk religie in de vorm van wereldvreemde sekten met mensen die zich steeds vreemder en onwerkelijker gaan gedragen.

-Het op het schild hijsen van volstrekt irrelevante, oppervlakkige en nietszeggende idolen. Onbescheidenheid en megalomane borstklopperij tot in het absurde.

-De eenzijdige nadruk op het uiterlijk. De voortdurende benadrukking van vorm, gepaard aan verwaarlozing van inhoud.

-De teloorgang van de literatuur zoals wij die kenden met ambachtelijke geniale taalkunstenaars die we ingeruild hebben tegen trendgevoelige oppervlakkige mooisschrijvers. Mensen die zo snel praten dat je ze bijna niet meer kunt verstaan.

-De benauwende dictatuur van de sociale media in zijn algemeenheid en in de publieke ruimte in het bijzonder. In dit verband gaat het intensieve en wijdverbreide gebruik van die vermaledijde sociale media echt op een kwaadaardig soort hersenspoeling lijken. Er is al min of meer wetenschappelijk vastgesteld dat het gebruik van dit soort media tot akelige verslavingsverschijnselen bij de jeugd kan leiden en al heeft geleid. De ‘dwingende’ content van de sociale media bevordert een bepaalde, extreem commercieel gefundeerde lifestyle die sluipenderwijs het hersenloze en dwangmatige consumentisme van de kritiekloze massa bevordert. Zo kan de dominante Amerikaanse cultuur nog steviger geïmplementeerd en verankerd worden in het individuele neurale systeem.

-Het langzaam minder worden van echte creativiteit, vindingrijkheid en nieuwsgierigheid als het gaat om alle gebieden die buiten de neoliberale economie liggen (de geesteswetenschappen, het oude ambachtelijke werken etc.). De mens wordt op zulk een wijze gedegradeerd tot een luie, dwangmatige, bijna hersendode consument die met behulp van een algehele parasitaire en decadente welvaart op zijn verwende wenken wordt bediend en onmiddellijk gaat mopperen en klagen als er even iets niet meezit.

-Het langzaam verdwijnen van onbaatzuchtig handelen. Vrijwilligerswerk kan steeds meer gedefinieerd worden als liefdewerk van bejaarden voor bejaarden. Jongeren hebben wel wat anders en belangrijkers te doen!!

-Een materialistische samenleving van: ‘ieder voor zich en god voor ons allen’. Het rabiate, Ayn Rand-achtige egoïsme neemt, vooral in welgestelde kringen, bijna potsierlijke vormen aan. De uiteindelijke uitkomst bij min of meer gelijkblijvende economische omstandigheden is dat een zeer kleine, weltfremde, economische elite de gebraden haan uithangt en dat een enorme bezitsloze massa van pauper-achtige loonslaven en pseudo-zelfstandigen de steeds vettere hanen voor hen mag braden tegen beloning van een paar luizige grijpstuivers.

Ik vind dus, in tegenstelling tot de meeste Nederlanders, dat er niet alleen goede zaken uit de USA komen. Nog helder en duidelijk staat me voor de geest dat er in de jaren zestig en zeventig heel wat van mijn vrienden geen goed woord over hadden voor Amerika. Dat is nu volledig anders. Voor hen is Amerika inmiddels het beloofde land geworden. De muziek, de boeken, de manier van praten, de manier van doen, het dansen en de muziek, het moet allemaal Amerikaans zijn, anders deugt het niet. Het Europese continent wordt door hen gezien gezien als het suffe ingeslapen Avondland waar eigenlijk niets goeds meer vandaan kan komen. Eigenlijk schurkt men het liefst tegen de moderne Amerikaanse manier van leven aan. En New York is dan in de ogen van menige hippe trendvolger het Walhalla van de eigentijdse cultuur. Maar zelf ben ik eigenlijk niet zoveel veranderd. Ik stem nog steeds op Groenlinks, ik wandel nog steeds in mijn uppie volstrekt doelloos kilometers door de gecultiveerde natuur van de Veluwe en ben nog steeds van mening dat het Amerikaanse, neoliberale sociaal-culturele-economische complex een slecht recept is voor een duurzame en gelukkiger wereld . De destructieve krachten die een dergelijk nihilistisch complex oproept zijn veelvuldig en zullen er uiteindelijk voor zorgen dat het steeds minder grappig wordt op deze aardkloot. Maar “YOLO” zeggen die rare Amerikanen samen met hun dwepers hier in Nederland. “Apres nous la deluge”!!!

Van mij mag het dus allemaal een onsje minder. Ik word niet warm of koud van die Amerikanen. Op mij komen ze heel vaak over als een stelletje oppervlakkige schreeuwlelijken. Ik mis bij hen de rust, de bespiegeling, het bezonken geluk, de diepe cultuur van het geschreven woord en het besef van een diep in de geschiedenis gewortelde culturele identiteit. En wat ik helemaal eeuwig zonde vind is dat zij de gemoedsrust van heel veel waardevolle mensen blijvend hebben verstoord door het effectief planten van het idee dat je met geld, bezit en macht een gelukkig mens kunt worden. Ik zie om me heen dat het echt niet waar is, maar wat kan ik doen? Ik richt mijn hoop op de nieuwe economie, op de nieuwe, werkelijk vrije mens en probeer al die oude, traditie en conservatisme bevestigende politiek van “rechts” en “links” af te schudden.

Echter, zoals ik al zei, Amerika is het ideale land om je er in terug te trekken en er, in het aangezicht van al die overweldigende en grootse natuur, je eigen geïsoleerde leven te leven. Een machtig leven dat je naar believen kunt vullen met wetenschap en kunst. Niemand die je stoort, niemand die echt belangstelling voor je heeft en niemand die zich dus met je bemoeit. Prachtig!! Een ware Zen-beleving.

Noot.

Laat ik eens een keer actueel doen met een actualiteit die in ieder geval een duidelijke link heeft met de willekeurige losse flodders die ik hierboven uit mijn pen heb laten vloeien.

Zojuist (1-3-2015 Tegenlicht VPRO) hoorde ik Joris Luyendijk over banken praten. Hij onderzocht gedurende twee jaar het doen en laten van bankiers en hun hulptroepen. Hij is geschrokken van de onvermijdelijke conclusie. Een nieuwe crisis op financieel gebied kan grote delen van het mondiale handels verkeer lam leggen. De gevolgen zijn denk ik niet te overzien.

Een oplossing voor het probleem is er wel. Ik heb daar al talloze keren over geschreven. De belangrijkste intentie moet zijn dat we zo snel mogelijk de ontsteking uit de op scherp staande financiële atoombom halen. Dat kan alleen als we op democratische manier via de politiek het vigerende neoliberale, financieel-economische systeem neutraliseren. Wat in dat kader zeker zou helpen is om niet langer bewezen hebzuchtige en machtsgeile mensen op maatschappelijke sleutelposities te kiezen. Het systeem kan alleen ontmanteld worden door verstandige, wijze en liefdevolle mensen die niet te beroerd zijn om zich echt voor het algemeen belang in te zetten. Er bestaat een grote urgentie als het gaat om het daadkrachtig plannen en uitvoeren van de juiste maatregelen.

Luyendijk zegt terecht dat het enige wapen dat ons nog rest het fatsoen is. De wil om eerlijk te delen. De wil om soberder te gaan leven. De wil om op relatief korte termijn over de hele wereld kleinschalige economieën op poten te gaan zetten met behulp van de immense en geavanceerde mogelijkheden op technisch gebied, Het stoppen van de financieel-economische globalisering. Het is eigenlijk teveel om op te noemen. En er moet nu echt een begin mee worden gemaakt, voordat het te laat is.

quote:

Op zaterdag 17 december 2016 18:29 schreef PSVCL het volgende:

[..]

Dat is logisch als atheist.

Dieren gedrag boven menselijk gedrag verkiezen