Kattenvraagbaak #45

quote:

Op zondag 27 november 2016 21:47 schreef ferrari_rood het volgende:

[..]

Hersenbloeding/hartstilstand gehad.
Bij Ros zagen we duidelijk aan zijn ogen dat hij niet altijd meer thuis was.

Naar om je kat zo te zien, terwijl er uit onderzoek niks komt.

kunnen ze dat niet uit t bloed halen dan, zoiets heftigs?

quote:

Op zondag 27 november 2016 22:01 schreef Poison-Ivy het volgende:

[..]

Je kunt hem ook van een hoogte recht op de weegschaal laten 'vallen'. Dan zijn ze even gedesoriënteerd en blijven ze even stil

allemachtig wat een slecht advies! lekker traumatiserend voor de kat

quote:

Op zondag 27 november 2016 22:13 schreef summer2bird het volgende:

[..]

Mijn kat is ook dement oid aan het worden bij mijn ouders.
Ze heeft last van epeleptische aanvallen maar dat tast haar hersens wel aan.
Bij haar gaat het de goeie weg op, ze is zo gek als een deur maar wordt steeds aanhankelijker.

Maar jouw kat.. Kan hij wel goed ruiken? Eet hij zijn brokjes nog netjes op?

Is het een binnen of buitenkat?

Ruiken en eten gaat prima. Hij mag naar buiten maar blijft steeds meer binnen, maar dat deed ie altijd wel als t winter werd...

Tvpeetje. Wij henben onlangs besloten samen te gaan wonen en hebben er nu 5. In het nieuwe huis (vandaag sleutel!!) komt er een 6de bij die dan echt door ons samen is uitgezocht.

[ Bericht 4% gewijzigd door Kali-Mist1 op 28-11-2016 00:59:58 ]

1 van onze katten begraaft als hij het eten niet lekker vindt. Tijgers en andere katachtigen begraven vaak om te maskeren dat ze ergens zijn geweest of om er voor te zorgen dat ze later nog wat hebben (dacht ik).

quote:

Op maandag 28 november 2016 00:26 schreef tombolafan het volgende:

[..]

kunnen ze dat niet uit t bloed halen dan, zoiets heftigs?

Bij Ros niet. We hebben de aanval zelf gezien. Maar of het nu zijn hart of zijn hoofd was hebben we nooit zeker geweten.

Wij gokken op hart.

Ik weet niet echt of dit een probleem is maar: een van mijn katten die altijd doodstil was miauwt opeens en sinds ik het bemoedig door lief terug te praten doet ie het nog vaker ik weet niet wat ik meemaak, hij is de eerste twee jaar van zijn leven een 'stille' geweest.

Hij gaat ook opeens echt op mijn schoot liggen terwijl eerst alleen de andere dat deed...

Is hier een verklaring voor? Ik heb hem sinds zijn geboorte.

Ik moet er heel erg aan wennen merk ik. Ik ben elke keer weer verbaasd.

[ Bericht 3% gewijzigd door Mishu op 29-11-2016 00:56:10 ]

quote:

Op dinsdag 29 november 2016 00:50 schreef Mishu het volgende:

Hij gaat ook opeens echt op mijn schoot liggen terwijl eerst alleen de andere dat deed...
.

vind hij het soms koud in huis?

quote:

Op dinsdag 29 november 2016 00:50 schreef Mishu het volgende:
Ik weet niet echt of dit een probleem is maar: een van mijn katten die altijd doodstil was miauwt opeens en sinds ik het bemoedig door lief terug te praten doet ie het nog vaker ik weet niet wat ik meemaak, hij is de eerste twee jaar van zijn leven een 'stille' geweest.

Hij gaat ook opeens echt op mijn schoot liggen terwijl eerst alleen de andere dat deed...

Is hier een verklaring voor? Ik heb hem sinds zijn geboorte.

Ik moet er heel erg aan wennen merk ik. Ik ben elke keer weer verbaasd.

Hij hoort nog wel dus?

quote:

Op dinsdag 29 november 2016 09:36 schreef ferrari_rood het volgende:

[..]

Hij hoort nog wel dus?

Ja, hij is pas 2 jaar oud.

Ik ben nu zijn teentjes aan het masseren

Blijkbaar gewoon een omslagpunt. 'Ik ken je nu 2 jaar, nu wordt ik een echte kat'.

Kat aan het wisselen?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op dinsdag 29 november 2016 15:56 schreef Mishu het volgende:

[..]

Ja, hij is pas 2 jaar oud.

Ik ben nu zijn teentjes aan het masseren

Blijkbaar gewoon een omslagpunt. 'Ik ken je nu 2 jaar, nu wordt ik een echte kat'.

Mijn kat besloot om op 2 jarige leeftijd voor het eerst op schoot te klimmen. Is er nu niet meer vanaf te slaan. Omdat kat

Mijn kat is een berggeit en ik ben de bergtop

Wanneer ik thuis ben en mijn kat heeft trek, loopt hij niet naar zijn etensbakje maar komt dan altijd op of bij mij zitten, dan blijft hij me maar aanstaren, blijf aandacht vragen en irritant doen tot het moment dat ik op sta (dit kan hij zomaar 2 uur volhouden). Ik hoef alleen maar even op te staan, dan springt hij op en rent hij naar zijn eten.

Denkt hij dat hij toestemming nodig heeft om te ofzo? Hoe laat ik hem uit zichzelf naar zijn eten lopen?

Wanneer hij dorst heeft gaat hij trouwens wel gewoon uit zichzelf naar zijn bakje water, wat naast z'n eten staat...

quote:

Op donderdag 1 december 2016 12:52 schreef RobbieRonald het volgende:
(dit kan hij zomaar 2 uur volhouden). Ik hoef alleen maar even op te staan, dan springt hij op en rent hij naar zijn eten.

En in die 2 uur sta je niet even op voor je kat? Jawel toch?

quote:

Op donderdag 1 december 2016 12:56 schreef Kali-Mist1 het volgende:

[..]

En in die 2 uur sta je niet even op voor je kat? Jawel toch?

Toen niet. Met de hoop dat hij het opgaf en uiteindelijk zelf naar z'n eten liep.

Zou dat het zijn. Met avondeten zit hij er ook altijd naast, ook al krijgt hij tegenwoordig niets meer (zit aan voedselallergie dieet).

Ik heb hem 2 jaar geleden uit het asiel dus misschien is hij wel een soort van etensritueel gewend van zijn vorige eigenaar. Maarja, zou voor hem zelf fijner zijn als ie weet dat hij gewoon kan eten wanneer hij wil.

Hier gaat de oudste alleen maar naar de kattenbak om z'n grote behoefte te doen als wij thuis zijn.
En het liefst wanneer je er naast staat of net het kadootje van de kleine eruit geschept hebt.

quote:

Op donderdag 1 december 2016 12:52 schreef RobbieRonald het volgende:
Wanneer ik thuis ben en mijn kat heeft trek, loopt hij niet naar zijn etensbakje maar komt dan altijd op of bij mij zitten, dan blijft hij me maar aanstaren, blijf aandacht vragen en irritant doen tot het moment dat ik op sta (dit kan hij zomaar 2 uur volhouden). Ik hoef alleen maar even op te staan, dan springt hij op en rent hij naar zijn eten.

Denkt hij dat hij toestemming nodig heeft om te ofzo? Hoe laat ik hem uit zichzelf naar zijn eten lopen?

Wanneer hij dorst heeft gaat hij trouwens wel gewoon uit zichzelf naar zijn bakje water, wat naast z'n eten staat...

Zomaar een idee hoor waarvoor zet je zijn etensbak niet naast je bank.
En als hij dan wel gaat eten de bak steeds iets verder zetten naar zijn eigen eet plek.
succes.

quote:

Op donderdag 1 december 2016 23:23 schreef vronie het volgende:

[..]

Zomaar een idee hoor waarvoor zet je zijn etensbak niet naast je bank.
En als hij dan wel gaat eten de bak steeds iets verder zetten naar zijn eigen eet plek.
succes.

Daar zat ik ook aan te denken ja. Ga ik proberen en dan iedere keer zijn eten iets verder weg zetten. Thanks voor de tip

quote:

Op donderdag 1 december 2016 12:52 schreef RobbieRonald het volgende:
Wanneer ik thuis ben en mijn kat heeft trek, loopt hij niet naar zijn etensbakje maar komt dan altijd op of bij mij zitten, dan blijft hij me maar aanstaren, blijf aandacht vragen en irritant doen tot het moment dat ik op sta (dit kan hij zomaar 2 uur volhouden). Ik hoef alleen maar even op te staan, dan springt hij op en rent hij naar zijn eten.

zooo herkenbaar alleen MOET één van ons daadwerkelijk meelopen naar de keuken zodat ze kan gaan eten

Wat kunnen katten je toch laten schrikken. Gisteravond met de spoed dierenarts gebeld, uurtje later was alles weer over.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Kitten en een Peuter

Begin oktober heb ik een kitten gevonden in een natuurgebied hier in de buurt. Hij zat in een doos zonder eten of drinken. Dit vond ik zoals waarschijnlijk de meeste van jullie, sneu. Ik wilde wat voor de kat doen. Ik heb een nabij gelegen asiel aan de telefoon gehad maar die zaten vol. Ook de dierenambu gebeld, maar aangezien ze met vrijwilligers werken, en er niemand beschikbaar was ( en dit geen noodgeval was ) kwamen ook zij niet.

Nu is het zo dat ik al vanaf kinds af aan een kitten/kat wilde. En bwah, het was mijn verjaardag, mijn dochter is gek op katten... ik heb een huis, een tuin(die nog afgezet moet worden maar dat zit er wel aan te komen).. dus waarom ook niet. Dacht ik...

Goed, kitten was dan eindelijk thuis en het was een angstig mooi goeduitziend katje. Op Facebook niemand gevonden die de eigenaar van deze kitten bleek te zijn, evenals op amivedi. De volgende dag ben ik naar de dierenarts hier in de buurt gegaan om te kijken of hij een chip had. Wat niet zo bleek te zijn. De DA schatte de kitten op een week of 7/8 oud. Hij had gelukkig geen vlooien en zag er prima uit. Meteen wormen/vlooien spul erin en hop richting huis. Hij heeft dagen verstopt gezeten achter de stoel en ín de bank. ( met het verhuizen is er een gat in de onderkant gekomen, de bank is hol, en daar kan hij mooi in schuilen) Toen hij er uit kwam was het echt een lief klein schatje.

Inmiddels is het december de kat is zindelijk, slaapt netjes op zijn plek, eet goed, drinkt goed, komt regelmatig aan een lijntje buiten zodat hij straks écht naar buiten kan. Komt savonds lekker op schoot slapen en kan enorm goed knuffelen. Dit ging vrij vlot.

Ik heb ook op verschillende websites gelezen over kittens en met vrienden gesproken over kittens en katten en hoe je ze moet opvoeden. Ik ben consequent, geef de kat veel aandacht. Ook mijn dochter is gek op deze kat (ze is net 2 geworden). Hij begint alleen steeds feller te worden. Harder te bijten, harder te krabben. Ik begrijp heus dat ik met een echte kat te maken heb en niet met een pluche knuffel die de hele dag kroelt en dat de kat meer kracht krijgt en zwaarder is dan in het begin. Maar sinds een week of wat begin ik te twijfelen of het nog wel spelen is wat hij doet.
Hij jaagt letterlijk op mijn dochter. Hij bespringt haar en jaagt haar door de kamer. Hij klauwt en bijt in haar gezicht en slaat zijn poten om haar nek en wil dan in haar gezicht bijten. Zo te zien bijt hij haar niet minder hard dan mij. Zijn oren staan niet bepaald vriendelijk. Soms is zijn staart dik maar vaak dus ook niet. Ik haal ze vaak uit elkaar en zie ook niet altijd wie er begint. Natuurlijk lokt mijn peuter de kat ook regelmatig ook uit en dat vind ik dan uiteraard d'r eigen schuld. Haar corrigeer ik ook. Zodra zij de kat pijn doet (knijpen, staart trekken) krijgt zij natuurlijk net zo goed op haar kop. Ik laat haar ook zien dat ze moet aaien. Vaak wil ze hem kusjes geven.

Het gebeurt nu steeds vaker dat hij gewoon vanuit het niets de aanval inzet. Ze heeft echt behoorlijk diepe krassen (inc bloed) op haar lijf. Alleen op sokken binnen is geen optie meer. Haar voeten zijn niet veilig. Als het me echt te veel is geworden zet ik hem op de gang. Dan kan hij daar afkoelen of naar boven gaan om zijn eigen ding te doen.

Na het eerst te bespreken met de DA heb ik zijn nageltjes een klein beetje geknipt. ( natuurlijk let ik erg goed op dat ik niet in zijn vlees knip ) Maar dit helpt misschien 1 dag

Ik zit inmiddels een beetje met de handen in het haar, ik weet niet of ik hem nu al naar buiten moet doen, laten ''helpen'' is aangezien zijn leeftijd nog geen optie. Ik heb diverse kattenspeeltjes en probeer zo de kat een beetje moe te krijgen zodat hij de focus niet meer op mijn dochter legt. Ook dit lijkt niet voldoende te helpen.

Begin er ook aan te twijfelen of mijn reddingsactie wel een goede actie is geweest, of ik niet alles op alles had moeten zetten dat hij hier maar tijdelijk bleef. Maar als ik dan naar de momenten kijk dat ze erg lief voor elkaar zijn, en mijn dochters enthousiasme zie voor de kat denk ik ook weer dat het juist een goede beslissing is geweest.

Ik ben overigens niet altijd thuis, ik werk drie dagen, hij is dan alleen en mijn dochter naar de gastouder. Als ik wel thuis ben, en mijn dochter ligt op bed is de kat meestal ook rustig. Hij ligt dan op de bank, stoel, vensterbank of op mijn schoot te slapen. Of begint hij op mij te jagen. Soms is dit speels, maar de laatste tijd lijkt dit ook meer op serieuze aanvallen. Hij blaast overigens naar iedereen die ons huis binnen komt. Naar ons dan weer niet(meer).

Overigens heb ik mij laten vertellen dat deze kat wellicht niet is opgevoed en ook te vroeg uit het nest is gegaan waardoor het sociale problemen kan hebben. Nu hoop ik dat ik het wel goed kan ''opvoeden'' daar doe ik ook mijn best voor.

Doel van mijn post is wel om tips en ervaringsverhalen te vergaren. Alvast bedankt

Goh moeraskat, das ook niet leuk.
Ik heb misschien wat middeltjes die je kan proberen. Je hebt speciale luchtstekkers met een geurtje dat de kat rustig maakt: http://www.zooplus.nl/sho(...)/huisapotheek/169589

Voor de nageltjes kan je dit proberen, hét alternatief tegen trekken:
http://nagelhoesjes.nl/

Verder is het misschien handig om meteen te stoppen met spelen zodra hij zijn nagels gebruikt. Ook niet aanraken of aankijken dan. Geen aandacht voor negatief gedrag. En misschien wilt hij wat meer met rust gelaten worden, veel katten houden van hun rust en zoeken dan ook een veilig plekje op. Ze kunnen een beetje boos worden als ze daarbij verstoord worden.

Verder weet ik het ook niet, succes ermee!

Een kat opvoeden kan eigenlijk alleen door een andere kat gedaan worden. Veel van het gedrag wat je noemt is voor een kat trouwens gewoon spelen.
Ik denk dat de beste optie is om een andere kat erbij te halen. Een kitten die het liefst 12 weken bij zijn of haar moeder is geweest. 1 kat vind ik persoonlijk sowieso zielig.. maar het is je eigen keuze.

Heeft de kat genoeg plekken in de hoogte waar hij kan onsnappen aan ongewenste peuter handjes?
Wordt er genoeg gespeeld met dekat?