Het is zaterdag 8 Oktober, tijd voor het jaarlijkse bedrijfsuitje. Als bestemming is de keuze op een all inn hotel gevallen. De sfeer zit er meteen om 18:00 lekker in. Alleen de eerste tapbier valt tegen, aangelengde Grolsch. Bah. Ik besluit om op tempo door te tanken zodat mijn smaakpapillen in de war raken. Dit blijkt te werken en de bier blijft vloeien. Het was gieren in de karaoke bar, gezellig in het zeebonkenbar maar qua vrouwelijk schoon viel het allemaal wat tegen.
Het hotel heeft een beleid dat alles om 01:00 sluit. Je mag er nog wel uit, maar je mag pas om 08:00 weer het hotel in. Ik besluit dus om 00:45 een pil 2CB tot mij te nemen zodat ik in de nacht ook nog enig vermaak heb.
Hoe Dit Zou Verlopen Had Niemand Verwacht.
Mijn kamergenoot, die overigens van niks wist, had nog zin in een biertje en belt dus een collega op van een paar kamers verder die wat biertjes had meegenomen. Enige minuten later staan er 2 rumoerige collega's op mijn kamer. De de biertjes, dit keer gewoon flesjes Heineken, vloeien rijkelijk.
Mijn 2CB begint te werken, ik zie rare patronen op de muur verschijnen. Mooi denk ik. Precies op dat moment hoor ik harde bonken op de deur: "Sercurity, doe open!" Mijn kamergenoot en ik schieten in bed, 1 collega onder het bed en 1 collega achter de gordijnen. We besluiten niet open te doen, maar de security heeft dus een loper.
Op dit moment space ik hem helemaal de tering en snap niet goed wat er allemaal aan de hand is. Maar we moeten dus vertrekken en of we onze spullen willen pakken. Van schrik laat ik mijn telefoon vallen en zie hem niet meer. Binnen no time heb ik alle matrassen en bedden rechtop staan en vliegen de kussens door de kamer. Ik snap er zelf weinig van. De sfeer wordt wat grimmiger en de security wil ons zo snel mogelijk buiten hebben.
Na een minuut of 10 staan wij dan ook buiten de poort. Maar we missen nog 1 collega, na wat rond bellen blijkt deze nog achter het gordijn te staan. Prima gedaan dus. We krijgen een taxi aangeboden maar die slaan we met onze dronken harses af. "We vinden zelf wel een hotel!"
Ondertussen trip ik hem nog helemaal de tering zonder dat mijn collega's het door hebben. We worden gevolg door mensen, ik zie overal politie en leuke dingen. We lopen door het centrum van de stad maar elk hotel weigert ons, waarschijnlijk omdat ik in elke lobby volledig sta te trippen van alle visuele effecten.
We besluiten een taxi te nemen richting huis, een vrij dure taxi. Voor dit geld hadden we ook in een hotel kunnen slapen. Mijn trip zwakt wat af en ik vertel mijn collega's wat ik heb meegemaakt. Ze lachen mij uit en snappen nu eindelijk waarom ik zo raar deed.
Om 06:00 lig ik dan eindelijk op bed. Wat een avontuur, maar weer een standaard weekend uit het leven van dimmak.
Klacht: rumoerige collega's die mijn trip verzieken.
[ Bericht 0% gewijzigd door dimmak op 10-10-2016 11:34:58 ]
Uitvinder van de
biersmiley.