quote:
"onderzoeksjournalist met specialisatie in ICT vooral beveiliging en privacy."
Zou het beter aan specialisten cryptografie overlaten. Die weten tenminste wat nodig is.
De Standaard heeft ook een "IT journalist". Hoofdredacteur van ITProfessional. In 2008, toen België nog stemcomputers zonder "paper trail" gebruikte schreef ie:
quote:
Maar waar ik mij de afgelopen weken het meeste over heb opgewonden, is de discussie rond elektronisch stemmen. Na meer dan tien jaar (vrijwel) probleemloze werking, horen we nu dat het systeem onveilig is. Nog sterker: dat je het niet afdoende kan beveiligen. Men wil liever terugkeren naar het stempotlood. Of minstens een afdrukje op papier. Anders vertrouwen we het niet.
Wat is dat voor onzin? En online een belastingformulier invullen zou dan wel veilig zijn? Leg dat maar eens uit. Ik snap het alvast niet. Online een cd kopen of je medisch (of gerechtelijk) dossier raadplegen, is geen probleem? En een overschrijving doen bij de bank evenmin?
[..]
Als we er ons bij neerleggen dat elektronisch stemmen niet te vertrouwen is -en datzelfde geldt dan voor alle elektronische transacties- dan vrees ik dat we niet echt klaar zijn voor de uitdagingen van deze eeuw.
Sindsdien erger ik me bij voorbaat als ik een artikel van hem lees.
Geeft ie hier allemaal voorbeelden waar je een fout kan opmerken (belastingaangifte, rekening betalen, CD bestellen) en waar je kan klagen als het misloopt. En dat is dan bewijs dat een systeem waar je niets kan checken veilig zou zijn? Tot z'n bank zegt, we geven geen overzicht van verrichtingen meer, u krijgt één keer per jaar te horen hoeveel erop staat, of hoe ver u in het rood gegaan bent. Benieuwd of ie dan nog zoveel vertrouwen in de technologie heeft.
"
Of minstens een afdrukje op papier. Anders vertrouwen we het niet." Geeft hier gewoon toe dat ie er niet alleen niets vanaf weet, maar zich niet eens inleest voordat ie z'n (waarschijnlijk goedbetaalde) column schrijft. VVPAT, paper trail, waren op dat moment al bekende begrippen.
Ik merk trouwens dat het VVPAT dat in de VS gebruikt wordt nog iets anders is dan het Belgische systeem. In de VS wordt het "paper trail" op een rol binnenin de machine afgedrukt. De kiezer bekijkt het, ziet dat z'n stem er goed op is afgedrukt, (of doet dat in de meeste gevallen niet), die rol is later beschikbaar voor controle. Dat lijkt me een idioot halfslachtig systeem, waar heel wat mis kan lopen (extra bijdrukken als er niemand in het stemhokje aanwezig is bvb). En als het niet print, gaat een kiezer dan klagen, of denkt ie dat hij het verkeerd begrepen heeft, en houdt ie z'n mond?
Dat tpo artikel negeert ook de essentie. De veiligheid moet niet van de software of hardware komen, maar van het protocol: je moet uitgaan van de mogelijkheid dat de software en hardware gehackt is, je ontwerpt het protocol (de regels) zodanig dat pogingen tot hacken opgemerkt worden.
Bij het opzoeken van die column in de Standaard (erbarmelijke zoekfunctie) kwam ik trouwens een hoop artikels tegen over problemen met de stemcomputers in 2014. Heel Wallonië heeft electronisch stemmen intussen afgezworen...
Misschien is het uiteindelijk toch het geld en de moeite niet waard.