Vorig jaar werd ik via een dating site uitgenodigd door een bejaarde man . Omdat ik avontuurlijk ben ingesteld stemde ik direct toe en heb enige dagen bij de man gelogeerd.
Vanaf het moment dat ik met hem op de bank zat was er een soort klik tussen ons. Binnen een kwartier zaten we te zoenen en binnen een half uur zat hij aan mijn intieme plekjes.
Ik heb niet in de logeerkamer geslapen maar in zijn slaapkamer.
Hij bleef het hele bezoek maar door gaan over hoe opmerkelijk het was dat we zo goed met elkaar konden opschieten en dat hij dat toch nooit had kunnen denken.
Na een paar dagen ging ik terug naar huis en kreeg direct de volgende dag een enthousiaste email van hem over hoe fijn we het hadden gehad. Alleen...hij noemde me bij een andere naam. Na een paar mails merkte hij zelf dat hij de verkeerde naam had gebruikt, bood zijn excuses aan en we maakten een afspraak voor een logeerpartij de maand erop. We hielden contact.
Toen hij mij de maand erop van de trein kwam halen voor de logeerpartij was er iets vreemds aan de hand. Het leek wel of hij niet meer goed wist wie ik was. Dingen die hij de maand ervoor had verteld vertelde hij opnieuw op precies de zelfde manier. We gingen ook dezelfde dingen doen. Zwemmen, fietsen, ijsje in de ijssalon, media markt....
Hij vertelde me ook over wat hem bezig hield. Bijvoorbeeld dat hij altijd dezelfde weg naar de stad rijdt om niet in de war te raken. Ook dat hij bepaalde verkeerssituaties niet meer goed kon inschatten.
Goed, ik weer naar huis maar door omstandigheden lukte het me niet de maand daarop naar hem toe te gaan hoewel ik uitgenodigd was. Wel had hij een begrafenis bij mij in de buurt dus wipte hij even bij mij langs. Ik vroeg of hij wilde blijven slapen maar de volgende dag moest hij werken en ik was zo zacht en warm dat hij misschien wel helemaal het bed niet meer uit zou komen dus dat wilde hij niet.
De weken daarop had ik tijd om na te denken en ik besloot geen contact meer met de man te zoeken. Als hij zo vergeetachtig was als ik inschatte zou ik vanzelf op de achtergrond raken in zijn geheugen. Wat denk je? Binnen een week had ik een brandmail van hem of ik alsjeblieft met hem wilde blijven schrijven. Zo geschiedde en de maanden erop hadden we idioot veel contact via de email en sms. Hij wilde van alles van mij weten en ik schreef hem sochtends en lange mail waarop hij dan savonds antwoordde en tussendoor bleven we de hele dag smsen.
Ook stuurde ik hem krantenknipsels en zelf gebakken koekjes. Alleen mocht ik niet meer bij hem langs komen vanwege de pijn die hij door een versleten rugwervel had en waaraan hij geopereerd moest worden.
Voor en na zijn operatie hielden we contact via sms en email. Het punt was dat hij na de operatie mij weer aan ging spreken met die andere naam. Ik had de naam van die andere jonge vrouw allang in zijn email zien opduiken en haar allang gegoogeld dus wist dat ik concurrentie had. Ik waarschuwde de bejaarde man voorzichtig en op niet emotionele manier dat het door elkaar halen van namen van je vriendinnen tot heibel kan leiden en dat gebeurde ook. Op een dag had ik hem zelfgebakken koekjes gestuurd die geheel op zijn dieetbehoeftes waren toegespitst. Ik had er veel aandacht en tijd aan besteed en hij was er super blij mee. Hij kwam bijna door het internet gekropen zo blij was hij. Alleen....tijdens zijn uitvoerige bedankbrief noemde hij mij dus bij de naam van zijn andere vriendin. Ik kon het na een nacht slapen toch niet van me af zetten, legde de situatie uit en liet hem weten dat ik om die reden het contact met hem wilde verbreken, waarop de bejaarde man alles uit de kast trok om mij er toe te bewegen in contact te blijven. Zijn jeugd, traumatiserende ervaringen uit zijn volwassen leven, hij was zielig en ik moest contact houden. Veelvuldige excuses, ook was hij naar de huisarts geweest om te vragen waarom hij zo in de war was. De arts had verteld dat het door de narcose van de operatie kwam en dat het wel weer weg zou trekken. Ik voelde mij gedwongen iets te schrijven aan hem wat minder leuk was en toen werd het stil.
Na een paar maanden kon ik helaas zelf het gebrek aan contact niet volhouden. Met Vaderdag maakte ik een ecard voor mijn vader en ik weet dat de kinderen van de bejaarde man niet meer leven dus dat hij van zijn kinderen geen vaderdagsgroet meer zal krijgen. In een opwelling van spijt stuurde ik hem een anoniem vaderdagskaart. Twee weken daarna begon de man mij dingen door te sturen. Je weet wel, grappige en pikante plaatjes die rouleren op het internet en agenda's van bijeenkomsten waarin ik interesse zou kunnen hebben. Ik ging naar enkele van die bijeenkomsten en deed per email verslag over mijn ervaringen. Eerst schreef de bejaarde man niets terug maar op een gegeven moment ging hij schrijven dat hij blij was met mijn verhalen. Laatst moest hij me opgeven voor een bijeenkomst en hij schreef me dat hij mijn achternaam vergeten was. Een kwartier later kreeg ik een mail dat hij het weer wist. Hij heeft me inmiddels 4 maanden lang al alleen bij mijn eigen naam genoemd.
Gisteren mailde ik hem dat ik een paar artikeltjes aan hem had gepost en iets over mijn verjaardag van het afgelopen jaar. Ook mailde ik een foto van een bijeenkomst die ik had bijgewoond waarop ik stond met een collega. De antwoorden van de bejaarde man maakten mij bezorgd. Het leek wel of hij niet goed gelezen had ofwel niet had begrepen wat ik bedoelde. Hij kon zich blijkbaar niet meer herinneren dat hij mij destijds een verjaardagskaart had gestuurd plus hij leek te denken dat de collega op de foto mijn nieuwe vlam was.
Als ik hem schrijf dat ik me zorgen maak om hem antwoordt hij daarop niet.
Ik weet nu niet goed wat ik moet doen. Ik heb tussentijds heel veel mannen gedate maar blijkbaar toch niet genoeg dat ik de bejaarde man emotioneel los kan laten.
Ik ben geneigd naar hem toe te gaan om hem te proberen te overtuigen dat hij nogmaals een bezoek aan de huisarts moet brengen, voor een Alzheimertest. Maar dan? Stel dat hij gediagnosticeerd wordt met beginnende dementie? Brengt mij dat dan verder?
Vrouwen zijn als muziekinstrumenten.
Als je de juiste snaar weet te raken volgt vanzelf de lieflijke melodie.