Hallo allemaal,
Dit is voor het eerst dat ik een topic start hier op FOK!. Ik las weleens mee maar nog nooit een topic gestart. De reden dat ik dat nu wel doe is omdat ik met iets zit en er met mijn vriendinnen niet echt over kan praten. Zij kunnen geen eerlijke mening geven aangezien ze mijn vriend helemaal geweldig vinden en ze niet kunnen voorstellen dat ik problemen heb met de volgende situatie.
Die is al volgt:
Ik ben inmiddels bijna 14 jaar samen met mijn vriend. Na 11 jaar een huis gekocht, wonen nu 3 jaar samen. We kunnen enorm goed praten, hebben de grootste lol, denken over veel dingen hetzelfde. Ik ben echt heel erg gek op hem, en altijd al geweest. De eerste jaren van onze relatie, laten we zeggen tot ongeveer 8 jaar van onze relatie, was de sex perfect. Hij kon niet van mij afblijven en deden het regelmatig (3-4 keer per week). Echter was ik altijd wel diegene die initiatief toonde en wilde experimenteren. Mijn vriend wilde het het liefst alleen in bed doen terwijl ik het liefst op de spannendste plekken wilde vrijen. Ook wilde ik bijvoorbeeld anaal vrijen maar dit zijn dingen die mijn vriend te ver gaat en dat is dus nog nooit gebeurd. Het gaat ook nooit gebeuren en daar nam/ neem ik inmiddels genoegen mee. Verder hadden we namelijk perfecte sex. Na 8 a 9 jaar veranderde er iets. We woonde toen nog niet samen (toendertijd had hij de leeftijd van 25-26 , ik was 22-23) dus als we vreeën was het vaak bij hem thuis. De gedachte dat zijn ouders ons konden horen begon hij vervelend te worden waardoor de frequentie afnam. Als we het dan deden was het niet meer zo wild als de eerste jaren om maar zo zachtjes mogelijk te zijn. Onze relatie was verder helemaal perfect dus schonk ik er niet zo veel aandacht aan. Toen we twee jaar later een huis besloten te kopen dacht ik gelijk 'YES! Eindelijk weer volop sexen'! Ik kon werkelijk niet wachten. Helaas bleek dit een gevalletje van; zware teleurstelling. De frequentie werd eigenlijk alleen maar minder en alles werd saaier en standaard. Totdat er 1,5 jaar geleden iets gebeurde: hij werd slap toen hij in mij zat. Ik wist niet wat me overkwam! Natuurlijk heb ik niks van onzekerheid/ frustratie laten merken omdat ik zag dat het voor hem ook verschrikkelijk was. Maar goed, zoiets kan altijd gebeuren denk je dan.Maar helaas bleef dit niet bij iedere keer en gebeurde het die keren daarop elke keer. Zelfs nu ik hem pijp wordt hij slap in mijn mond. Natuurlijk voel ik me er erg onzeker door maar ik weet dat het niet aan mij ligt, hij vind mij prachtig en als hij mij naakt ziet raakt hij wel direct opgewonden en wordt hij hard. Inmiddels wonen we 2,5 jaar samen en ben ik doodongelukkig qua sexleven. Ik geef mijn sexleven echt een 2 want het enige wat er nu gebeurd is een beetje beffen en pijpen. Hij is er al paar keer voor bij de huisarts geweest en die zijn eerst wat lichamelijke dingen gaan uitzoeken (soms kan het bijv, aan een te trage schildklier liggen). Gelukkig is hier niets uitgekomen en is hij doorgestuurd naar een sexuoloog. Dit vond hij een hele stap en hij wilde het eerst nog aankijken/ samen proberen met mij. Nu zijn wij net terug van 2,5 week vakantie in een prachtig land. Ik had hele hoge verwachtingen bij deze vakantie (dit natuurlijk niet uitgesproken om geen druk op hem te leggen). Helaas hebben we twee keer 'sex' gehad maar beide keren zijn slecht geëindigd. Nu beseft hij ook dat er echt stappen ondernomen moeten worden en hij gaat een afspraak maken bij een sexuoloog.
En goed, je zult het altijd zien, juist in deze periode kom ik iemand tegen die me helemaal adoreert. Hij vind me geweldig en ik wind hem op. Er is verder niets ernstigs gebeurd maar als ik uitga en ik kom hem tegen dans ik intiem met hem en merk ik dat de sexuele spanning tussen ons heel hoog is. Momenteel appen we wel maar niet over sex, meer over alledaagse dingen. Maar toch, ik voel me er schuldig over. Doordat ik zo ongelukkig ben qua sexleven laat ik die andere jongen sneller toe terwijl ik het liefst verder met mijn vriend verder wil en gelukkig wil zijn maar voor mij kan dat alleen als ik een goed sexleven heb,
Maar nu, wat is mijn vraag? Hebben jullie weleens eerder zulke situaties meegemaakt? Mijn vraag is wat zouden jullie doen in zo'n situatie? Moet ik hem nog de tijd gunnen om in therapie te gaan of is het eigenlijk al te laat (het duurt nu al met al zo'n 4 jaar).
Alvast bedankt voor jullie reacties.