Het peutertopic (2-4 jaar) deel 194

Heel herkenbaar, hier is zoonlief ook zo.

Oh mensen wat lijkt me die voorkeur naar één ouder naar zeg! Hoop voor jullie dat het snel over gaat!

Hier brengt meestal man W en ik L naar bed (want die drinkt nog even aan de borst voor t slapen), heel soms vraagt W of ík haar naar bed wil brengen (zoals gisteravond, want spannend, morgen tracteren op kdv). Maar gelukkig hebben beide kinderen nooit een uitgesproken voorkeur voor de één of de ander gehad.

Gister met L en W heerlijk de speeltuintjes route gelopen (er zijn er nogal wat in de buurt). L op zijn "auto" (4wiel-loopfietsje) en W op de fiets zonder zijwieltjes en ik lopen (voor de grap strava aan, het was 4 km in totaal, maar veel speelstops dus onderweg). Tjee wat worden ze groot! W gaat vanaf woensdag naar school en L gaat dan over een maandje naar de peutergroep.. moet er wel aan wennen hoor, dan heb ik straks geen kleintjes meer..

[ Bericht 1% gewijzigd door watmoetikkiezen op 12-09-2016 11:13:16 ]

KJ, reageer jij daar niet op? Ik zou het niet tof vinden als ik geweigerd zou worden door mijn geslacht en uitleggen dat jongens en meisjes dezelfde dingen mogen en kunnen

Watmoetikkiezen, ik snap dat je moet wennen. Tijd vliegt voorbij

Ja, gek eigenlijk hè. Vóór ik zwanger werd vond ik kinderen onder de 6 niet leuk/te klein. Ik had bedacht dat eigen kinderen vast eerder leuk waren, maar dat ik ooit zou moeten wennen aan dat ze al zo groot zijn geworden terwijl ze krap 4 en bijna 2 zijn had ik nóóit gedacht!

quote:

Op maandag 12 september 2016 11:11 schreef watmoetikkiezen het volgende:
Ja, gek eigenlijk hè. Vóór ik zwanger werd vond ik kinderen onder de 6 niet leuk/te klein. Ik had bedacht dat eigen kinderen vast eerder leuk waren, maar dat ik ooit zou moeten wennen aan dat ze al zo groot zijn geworden terwijl ze krap 4 en bijna 2 zijn had ik nóóit gedacht!

En ze worden dan ook nog eens zó snel groot als ze op school zijn. Mijn kleuter gaat nu 2 weken naar school en ze is al 'anders', wijzer, slimmer, bijdehanter (leuk bijdehand wel) 'stoerder'. Echt al geen peuter meer. Niet eens een beetje.

Hier hebben beide meiden ook een echte voorkeursouders. We gaan er zoveel mogelijk in mee maar proberen het patroon ook bewust te doorbreken soms. Ik voel mij er eerlijk gezegd niet echt afgewezen bij omdat ik weet dat het een week later weer anders kan zijn en ik ook weet dat zij (in mijn geval mijn kleuter) mij ook echt wel heel erg lief vindt.

quote:

Op maandag 12 september 2016 11:18 schreef Tante_Soesa het volgende:

[..]

En ze worden dan ook nog eens zó snel groot als ze op school zijn. Mijn kleuter gaat nu 2 weken naar school en ze is al 'anders', wijzer, slimmer, bijdehanter (leuk bijdehand wel) 'stoerder'. Echt al geen peuter meer. Niet eens een beetje.

Echt? Oh jee, nou ik ben benieuwd... Ik vind haar nu net zo leuk...
Maar dan zal het voor papa helemaal erg zijn straks, want volgende week zit hij een week in het buitenland en dan is dus haar eerste volle week school.

quote:

Op maandag 12 september 2016 11:24 schreef watmoetikkiezen het volgende:

[..]

Echt? Oh jee, nou ik ben benieuwd... Ik vind haar nu net zo leuk...
Maar dan zal het voor papa helemaal erg zijn straks, want volgende week zit hij een week in het buitenland en dan is dus haar eerste volle week school.

Ja, ik vind van wel! De eerste dag dat ik haar uit school kwam halen vertelde ik haar dat haar beste vriendje een broertje krijgt. Zegt ze: mam, dat méén je niet! . Had ze echt nog nooit zo gezegd

haha, da's ook echt zo'n tienermeisjes reactie Soesa..

ik vond haar nu ook al zo groot.. Samen met een vriendinnetje op de wipwap:
wipwap wipwap..
Vriendinnetje I: waar is kleine pop?
W: in de wasmachine..
I: Waarom is kleine pop dan in de wasmachine
W: Want hij was helemaal grijs, van de grond.
I: Had je m laten vallen?
W: ja, maar hij is vanavond weer droog en anders gaat hij in een washandslaapzakje slapen.

en dan tussen de zinnen door wipwappen en giechelen.. ze zijn nu al bijna van die tienermeisjes die op het schoolplein hangen en kletsen.. alleen wipwappen ze nu dan nog..

quote:

Op maandag 12 september 2016 11:08 schreef Omentielvo het volgende:
KJ, reageer jij daar niet op? Ik zou het niet tof vinden als ik geweigerd zou worden door mijn geslacht en uitleggen dat jongens en meisjes dezelfde dingen mogen en kunnen

Watmoetikkiezen, ik snap dat je moet wennen. Tijd vliegt voorbij

Neuh, het is zijn kamer en het gaat prima zo. Als mijn man er niet is is het helemaal prima als ik het doe. Hij heeft het momenteel even niet zo op meisjes.
Het scheelt ook dat ik er in de nacht (en dat is nog regelmatig) ook niet uit hoef

Nou hier wordt altijd om papa geroepen, behalve op zaterdag om half 8 of als zn kont afgeveegd moet worden, nou stik daar dan ook maar in. Zoek het lekker zelf uit.

Ben je nu echt boos op je zoon, Ticootje? Het klinkt alsof je het hem echt kwalijk neemt, alsof hij het bewust doet om jou te sarren of zo.

Ik kan me de frustratie goed voorstellen bij Tico. Die afwijzing is nog wel een tandje heftiger en die fase duurt naar ik begrepen heb ook al een poos. Het is natuurlijk makkelijk voor buitenstaanders om te zeggen dat het een fase is en dat het kind dat niet zo bedoelt, maar onderschat niet de emotionele impact van zo'n afwijzing.

Wij zijn vorige week een weekje weg geweest naar Normandie. Hebben niet veel gedaan. Gewoon wat keutelen in en om het huisje Hadden een grote tuin daar en zaten in een prachtige omgeving in the middle of nowhere 1 dagje naar de dierentuin geweest waar we ook praktisch alleen waren

Lucas deed het bovenverwachting goed. De heenrit ging heel soepel (ook met madam), hij sliep prima in het huisje en hij was over het algemeen vrolijk. De terugrit was helaas een ramp met beide kinderen Amélie is al een aantal dagen uit haar hum, lijkt vandaag weer beter te gaan.

Voorlopig ben ik wel weer even klaar met vakantie want na vakantie MET kinderen ben ik toe aan vakantie ZONDER kinderen Hoe lief ze ook zijn, ik vind het allemaal ergggg intensief met twee ukkies die toch echt de hele tijd aandacht behoeven (zo blij met de kdv-dagen ).

[ Bericht 24% gewijzigd door Chanty op 13-09-2016 12:09:30 ]

quote:

Op maandag 12 september 2016 13:40 schreef Franny_G het volgende:
Ben je nu echt boos op je zoon, Ticootje? Het klinkt alsof je het hem echt kwalijk neemt, alsof hij het bewust doet om jou te sarren of zo.

Bewust of niet, hij kan ook mooi de gevolgen leren van zn gedragingen. Het gaat namelijk best ver.

Ik hoef ook niet opeens op te springen van blijdschap omdat ik meneer zn kont mag vegen terwijl ik de rest van de dag gewoon wordt genegeerd. Hij zoekt het echt maar ff uit.

Ik kan mij de frustratie ook erg goed voorstellen inderdaad. Klinkt niet leuk Tico. Praat je er ook met je zoontje over?

Chanty, leuke foto's
En ik snap dat je blij bent met de kdv dagen.

quote:

Op maandag 12 september 2016 14:51 schreef Omentielvo het volgende:
Ik kan mij de frustratie ook erg goed voorstellen inderdaad. Klinkt niet leuk Tico. Praat je er ook met je zoontje over?

Chanty, leuke foto's
En ik snap dat je blij bent met de kdv dagen.

Ja dat wel, zn vader zegt het ook gewoon. zo is het niet erg leuk Bram, je moet ook gewoon luisteren naar mama.

Maar mannen zijn de baas.

Ik kan me de frustratie op zich wel voorstellen, maar de houding 'dan zoekt hij het zelf maar uit' zoals ook bij het ophalen van het kdv komt op mij wel heel hard over en bevestigt het gedrag misschien ook juist wel? Het is iets waar ik me in ieder geval moeilijk wat bij kan voorstellen, dat ik mijn kind ergens ophaal maar dan zonder hem wegloop omdat het gedrag me niet aanstaat, maar misschien ligt dat aan mij.

Chanty, het is ook super vermoeiend, zo'n vakantie met twee van die kleintjes. Respect dat je het gedaan hebt hoor. En top dat L. zo genoten heeft!

quote:

Op maandag 12 september 2016 20:07 schreef Franny_G het volgende:
Ik kan me de frustratie op zich wel voorstellen, maar de houding 'dan zoekt hij het zelf maar uit' zoals ook bij het ophalen van het kdv komt op mij wel heel hard over en bevestigt het gedrag misschien ook juist wel? Het is iets waar ik me in ieder geval moeilijk wat bij kan voorstellen, dat ik mijn kind ergens ophaal maar dan zonder hem wegloop omdat het gedrag me niet aanstaat, maar misschien ligt dat aan mij.

Chanty, het is ook super vermoeiend, zo'n vakantie met twee van die kleintjes. Respect dat je het gedaan hebt hoor. En top dat L. zo genoten heeft!

Ik snap dat het hard overkomt. Maar iedereen reageert anders. Dit was de zoveelste keer op rij en geloof me, voor hem beter dat ik me dan omdraai.

quote:

Op maandag 12 september 2016 20:28 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Ik snap dat het hard overkomt. Maar iedereen reageert anders. Dit was de zoveelste keer op rij en geloof me, voor hem beter dat ik me dan omdraai.

*schiet uit lurkstand tijdens avonddienst*

De eenkennigheid naar een of beide ouders is een volkomen normaal proces in de emotionele ontwikkeling van een kind.
Jammer dat je je afgewezen voelt, want eigenlijk is het een groots compliment.
Eenkennigheid naar de 'minst actieve' ouder, geeft aan dat het kind met de hoofdverzorger een veilige hechting heeft en op zijn eigen lompe, onvolmaakte manier probeert diezelfde band met de ander te verkrijgen.
Een kind heeft nog geen notie van omgangsvormen en doet dat dus een beetje bot, veelal gestuurd vanuit het primitieve brein.

Dit betekent overigens niet dat je er in mee moet gaan. In tegendeel, als er zaken niet anders zijn ( zoals het ophalen ) dan heeft het kind daar maar in mee te gaan.
Een kind achterlaten is in die zin niet wenselijk.
Ook moet je nooit je gevoel van afwijzing laten blijken, want het is écht geen afwijzing en je ongenoegen kan verwarrend zijn voor het kind.

Er zijn wel uitzonderingen op de regel. Bij sommige kinderen zie je dat ze tijdens ziekte of opname in een ziekenhuis ineens naar de andere verzorger ( papa ) trekken.
Ook dat is een normaal proces en moet je weer wel gewoon zijn gang laten gaan. Op dat moment is er sprake van een veiligheidsbehoefte die hij in één van de verzorgers herkent.

Het is niet persoonlijk. Echt niet.

quote:

Op maandag 12 september 2016 20:42 schreef Repelsteeltje26 het volgende:

[..]

*schiet uit lurkstand tijdens avonddienst*

De eenkennigheid naar een of beide ouders is een volkomen normaal proces in de emotionele ontwikkeling van een kind.
Jammer dat je je afgewezen voelt, want eigenlijk is het een groots compliment.
Eenkennigheid naar de 'minst actieve' ouder, geeft aan dat het kind met de hoofdverzorger een veilige hechting heeft en op zijn eigen lompe, onvolmaakte manier probeert diezelfde band met de ander te verkrijgen.
Een kind heeft nog geen notie van omgangsvormen en doet dat dus een beetje bot, veelal gestuurd vanuit het primitieve brein.

Dit betekent overigens niet dat je er in mee moet gaan. In tegendeel, als er zaken niet anders zijn ( zoals het ophalen ) dan heeft het kind daar maar in mee te gaan.
Een kind achterlaten is in die zin niet wenselijk.
Ook moet je nooit je gevoel van afwijzing laten blijken, want het is écht geen afwijzing en je ongenoegen kan verwarrend zijn voor het kind.

Er zijn wel uitzonderingen op de regel. Bij sommige kinderen zie je dat ze tijdens ziekte of opname in een ziekenhuis ineens naar de andere verzorger ( papa ) trekken.
Ook dat is een normaal proces en moet je weer wel gewoon zijn gang laten gaan. Op dat moment is er sprake van een veiligheidsbehoefte die hij in één van de verzorgers herkent.

Het is niet persoonlijk. Echt niet.

Interessant! Kan ik daar ergens meer over lezen? Wetenschappelijk artikel oid?

Ik heb er een keer een artikel over gelezen van Janet Lansbury. Deze zin bleef mij toen wel bij

Our child only feels safe rejecting us because he or she is secure in our love. So, rejection is a back-handed compliment of sorts. We’re doing something right. Of course, it still feels crappy.

Link: http://www.janetlansbury.(...)n-prefer-one-parent/

Gelezen want kon toch niet slapen. Interessant wel en t klinkt logisch. Ga proberen me dat te herinneren als het me emotioneel weer eens teveel raakt.

[ Bericht 76% gewijzigd door Chanty op 12-09-2016 23:42:50 ]

Fijn dat het goed gaat nikki!

Ooo en zoveel gegadigden voor Amersfoort
vind het lastig .. waarschijnlijk dan net bevallen en mijn man gewoon aan het werk. Maar mijn streven is om rond 1 november toch wel aan de slag te kunnen bij mijn nieuwe baan. Dus in oktober wil ik vooral nog even genieten

Ik houd hem in mijn achterhoofd though!