Gastopvang DOC: Cats 20e nestje - Koeiepoes!

Foto's!
Sinds vandaag zijn het vrije uitloopkoeien. Als ik erbij ben ten minste.

Kaatje heeft overal oren en ogen en als er iemand onder de bank duikt is ze er meteen bij.

Ik had het pleegkind niet meegenomen op uitstap

Dus ging Kaatje hem (haar?) zelf maar halen

Na een ongelukje vanmiddag op de bank nu maar de kattenbak erbij gezet. Leuk spelen joh!




Maar daarna was ik live getuige van drie grote poezen plassen

Nu zit Koe staande in slaap te vallen. De rest heeft de strijd al opgegeven.

quote:

Op zondag 27 augustus 2017 23:49 schreef lipjes het volgende:

[..]

Ben je niet bang dat ze de steentjes opeten?
Ik heb er hier namelijk 1 die de hele grond al zit te stofzuigen :p

Dus dagelijks met de bezem erdoor om de steentjes op te vegen.

Steentjes opeten is standaard. Bij elk nest. Daarom gebruik ik niet klontvormend grit want dan kan het geen kwaad. En wat zou je anders als vulling moeten gebruiken? Als ik erbij ben haal ik soms steentjes uit bekjes maar in de uren dat ik er niet bij ben eten ze ze net zo hard op. En spugen ze ook weer uit dus tja

Vandaag moest mijn eigen duo ingeënt worden. Dus een afspraak gemaakt bij mijn eigen toffe DA en de Meerkoe meegenomen.
Want dit weekend moeten ze de site op en ik wilde daarom graag een second opinion.

Waar ik al bang voor was... geen goed nieuws. Zij schat de hartruis op 5/6 (waar de DA van het asiel hem twee weken geleden op 3/6 schatte). Ik meende het ook al te voelen, extra wervelingen tussen zijn hartslagen. Groeien gaat heel langzaam, waarschijnlijk omdat zijn hartje zo hard moet werken.
De Meerkoe is speels, opgewekt en klimt en stoeit net zo hard als zijn zussen. Maar waarschijnlijk gaat zijn hartje dat rond de pubertijd niet meer trekken en gaat zijn kwaliteit van leven dan snel achteruit. Of de wervelingen zorgen voor een embolie waaraan hij dan plotseling overlijdt.

Dus de volgende stap is overleg met het asiel. Die zullen hem ook nog wel willen beoordelen. Regulier adoptabel is hij waarschijnlijk niet meer maar misschien weten zij wel een heel speciaal mandje voor de tijd die hij nog heeft.

_{en misschien dat ik hem dat mandje wel aanbied. Maar daar moet ik ivm mijn duo nog hard over nadenken... Zijn tijd hier moet wel leuk zijn. Maar terug naar het asiel hoeft hij van mij in deze situatie niet.}

O, en mijn eigen katten zijn te dik Voeraanlevering nog meer dichtknijpen dus.

Nope

Eerst maar eens laten bezinken en met asiel overleggen of een echo mogelijk is. Bij sommige afwijkingen is een operatie mogelijk of kun je met medicijnen nog flink rekken.

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2017 16:29 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
Hoeveel jaar is het tot poezenpuberteit?

6 maanden... Castratieleeftijd.

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2017 16:40 schreef HaverMoutKoekje het volgende:

[..]

oh jeeeee. Ik weet niet hoe mijn oude nukkige monster dat trekt maar ik wil het best proberen evt.

Lief

Maar ik ga eerst eens overleggen met asiel en kijken of we een meer duidelijke diagnose kunnen krijgen. Met ook zicht op kostenplaatje en levensverwachting.

Mijn uitzicht...



Met de oortjes en vlekjes van de Meerkoe voor de kijker zichtbaar aan de rechterkant. Koe ligt links en Meestkoetje ondergedoken in het midden.
Knul heeft net ook besloten dat hij zijn plassen prima in de grote kattenbak kan doen

Edit:
En ik heb een nieuw ornament voor op mijn salontafel



[ Bericht 9% gewijzigd door Cat-astrophe op 29-08-2017 21:53:43 ]

quote:

Op woensdag 30 augustus 2017 16:48 schreef Ingetje79 het volgende:
Ah bah, wat sneu 😔
Kan me voorstellen dat je de gup dan moeilijker af staat...

Ja, de dappere dodo
Volgende week woensdag mag hij met mamma en mij mee. Mamma blijft een halve dag logeren ivm de sterilisatie en DA en ik gaan ons over zijn hartje buigen.

quote:

Op woensdag 30 augustus 2017 18:30 schreef -Miauw- het volgende:
Oh nee, mijn stiekeme favoriet
Zou fijn zijn als hij bij jou kan blijven inderdaad, of in een ander superdeluxe met veel aandacht fijn huis.

Sterkte Meerkoe

De Meerkoe heeft vast geen idee waar je het over hebt. Voor hem is minipoes zijn (nu 345 gram) en een fladderhartje hebben heel normaal.

quote:

Op woensdag 30 augustus 2017 18:41 schreef -Miauw- het volgende:

[..]

Gelukkig maar
Maar ze lezen dus niet mee?

Ze gaan net naar de crèche

Het is een divers trio.
Koe: ruim 500 gram, valt graag familie en natvoer aan. En is kattenbakcontroleur.
Meerkoe: 362 gram, houdt van spelen, wordt graag gekroeld en van de hand wordt natvoer gegeten. Vanmorgen kon ik hem verleiden van het bordje te eten, maar dat beviel te goed.... werd meteen weer eruit gegooid. En daarna terug voor meer, dat wel.
Meestkoe: 467 gram, piept het hardst van allemaal maar klimt ook het hoogste.

En Kaatje natuurlijk. Hartverscheurend gemiew als ze er niet bij mag zijn en zielsgelukkig als ze de pootjes mag strekken. Wat al steeds beter zonder klauwen gaat. Moeder is zo speels dat ik voor het eerst eerder statieprortretjes van de kinders dan van moeder heb

Fotografisch bewijs








Hoe een Koe een slipper vangt...







KlimMeestkoe





Ko(e)ningin claimt haar domein


Meerkoe erbij...



En toen kwam Kaat en werd het link voor mij


[ Bericht 0% gewijzigd door Cat-astrophe op 02-09-2017 12:38:20 ]

Statieportret van Kaat gemaakt hoor

Ik kan zeggen dat het met de meerderheid van de katten in huis goed gaat... maar dan tel ik mijn eigen duo erbij.

Het is een echt zorgennestje.

Kaatje heeft een dagje bij de DA gelogeerd en heeft nu een mooi litteken. Ze begon eraan te likken dus kreeg een kap van me op. Wat resulteerde in een doodongelukkige, onhandige en onthande poes. Ze had zelfs geen aandacht meer voor haar kinderen. Dus na een paar uur kap eraf, met de strenge vermaning niet meer aan de wond te likken. Poes dolgelukkig, kinderen kregen wasbeurten en aandacht... en tot op heden geen open wond dus ze lijkt te hebben geluisterd. Behalve de kale buik met streepje merk je uiteraard niks van de operatie van gisteren van het poesje.

De Koe: groeit, bloeit, eet, slaapt, speelt.

De Meestkoe: begon dinsdag opeens mondjes melk te braken nadat ze aan de tet hing. At het allemaal ook weer zelf op maar omdat ze wel afviel en ik toch naar de DA ging mocht ze mee.
Drankje meegekregen om de maag tot rust te brengen. Gisteren is de hele dag ALLES eruit gekomen. Met flinke buikkrampen dus ze was een erg zielig poesje Tussendoor lekker fit en speels. Vanmorgen dus nog meer afgevallen.... en ook een stuk minder fit, wat wel logisch is.
Net thuis, geen kotsjes te vinden en nog eens gewogen: bijgekomen (voorzichtige ). En leek ook weer speelser. Mocht een paar hapjes babycat met broer en zus van me mee-eten maar helaas kwam er toen toch weer melk+babycat uit. Afwachten dus.

En dan de Meerkoe. AsielDA bevestigde de diagnose. Hartruis was tov 2 weken geleden flink toegenomen, hij leeft niet lang. Dus daar gaan we geen gekke fratsen mee uithalen als hij ziek wordt, wat hij nog aan tijd heeft moet leuk zijn. Stuiterde net nog blij over me heen en door de gang en eet babycat met smaak op. Helaas komt het ook bij deze jongeman er meteen weer uit (kittendiner bij mij is nu één groot kokhals en kotsfeest ) In tegenstelling tot zus eet hij het meteen weer op én blijft fit. Maar vandaag wel afgevallen....

Pffff... dus. en ook Want het blijven aanhankelijke, speelse lieve dotjes. Buiten de eetmomenten zijn ze echte blije kittens.

Ik moet nog met het asiel overleggen maar ik hoop dat hij als opvanger bij mij mag blijven wonen.

quote:

Op donderdag 7 september 2017 22:24 schreef Lucky_Strike het volgende:
Ach gut

Hoe merk je dat een kat kramp heeft?

Hoe merk het bij jezelf?

Kittens kokhalzen, je ziet ze verkrampen, schrille miewtjes waarvan je echt hoort dat het pijnkreetjes zijn, rusteloos rondlopen en uiteindelijk gooien ze het eruit.

Update:

Koe: status quo. Doet haar eigen ding en met de zorgenkindjes zou je haar haast vergeten Op dit moment de favoriete stoeimaat van Kaatje. Binnenkort laat ik haar op de site zetten.

Meerkoe is wat stilletjes. Nog steeds af aan het vallen en zeker ook nog speels. Maar vaker zit hij liever bij mij rond te kijken of te knuffelen.

Meestkoetje gaat ook niet optimaal. Nog veel overgeven maar tussendoor dolgelukkige poes. Inmiddels is ze van ongeveer 3 meter hoogte van de trap gevallen en klom net voordat we weer te DA gingen als eerste de grote krabpaal op. Maar valt af en toont als een schraal poesje dus daar moest wat mee. Spuitjes erin, drankje en licht verteerbaar voer mee en hopen dat dit beter (be)valt. Maar de site gaat ze voorlopig nog niet op met haar 430 gram. En haar vers ontwikkelde navelbreuk.

Nu een inmiddels vertrouwd beeld: Koe en Kaat nog ergens aan het stoeien en de twee kwakkelaars bij mij op schoot omdat ze sneller moe zijn.

Al lag het gisteren alle vier erop. Zeer gezellig

We liggen er nu zo bij.

Koe weegt in haar eentje net zoveel als de andere twee samen en qua gewicht zijn we niks opgeschoten. Het leek eerst wat beter te gaan, Meestkoe viel minder snel af en kwam zelfs wat bij maar de laatste 2 dagen gaat en blijft er weinig voer in. Morgen terug naar de DA. Meerkoetje eet beter, maar die groeit niet. Waarschijnlijk door zijn hartje.

Dus dat er nog geen baas voor Kaatje is, is geen drama. Want ook Meestkoetje zie ik binnenkort nog niet verhuizen. Koe gaat morgen wel op de site. Want die is kerngezond en aan broer en zus heeft ze steeds minder als speelkameraadje. Te klein en te snel moe.

Meestkoetje bleek toch koorts te hebben dus krijgt nu antibiotica erbij. Duimen dat dat gaat helpen en ze lekker gaat eten en bijkomen.

Vrijdag ga ik met het hele spul terug. Koe krijgt haar entingen. Gaat vandaag op de site dus wellicht dan ook al baasjes.
Meestkoe mag laten zien dat ze best kan bijkomen. Want daar gaan we vanuit natuurlijk *duimduim*
Kaatje was vandaag ook mee, want ze had stiekem toch aan de wond gelikt en een hechting eruit geplukt. Maar dat geneest al goed, vrijdag extra controle.
En Meerkoe gaat ook mee. Hij gaat stilletjes achteruit, heeft zeker zijn blije momenten maar het is de vraag hoe leuk zijn leventje nog is als hij er zo'n 90% van zit en slaapt, zeker omdat eten ook matigjes gaat. Als de DA hem nog te goed vindt voor euthanasie dan gaat hij lekker mee terug, maar als deze hem te ziek vindt (en poesjes kunnen zich groot houden), dan snap ik dat ook en nemen we ter plekke afscheid, hoe verdrietig ik dat ook vind.

Nu al drie keer gehoord dat ze tot dusver maar 2 of 3 kittens hebben gehad met zo'n zware hartafwijking. Heb ik weer.