Ik heb nieuwe buren. Aardige mensen, zeker. Alleen... het zijn dierenliefhebbers zonder eigen dieren.
Ik heb een hond en die is echt goed opgevoed. Luistert goed, bedelt niet en zo. Dat heeft me wel heel veel inspanning gekost en de foutjes die ze heeft zijn er ingekomen door 'buitenstaanders' die achter mijn rug om 'verkeerde' dingen aanleerden of bekenden die mijn instructies willens en wetens negeerden in de omgang met mijn hond.
Zo kon ik het eten voor mijn kinderen gewoon op een bordje naast hen op de grond zetten als zij aan het spelen waren en mijn hond taalde er niet naar. Tot ze een keer niet naar de kennel kon omdat ze loops was (ik wilde pas steriliseren na de eerste loopsheid) en ik haar toen maar naar bekenden van hen heb gebracht. Uiteraard met instructies zoals het niet voeren van 'menseneten'. Toen ze weer thuis kwam stal ze dus kaas, brood, vlees e.d. als we een seconde even niet opletten. Zelfs van de eettafel en uit tassen (gewoon door de tas heen bijten). Na een belletje met die mensen bleek dat ze haar toch gewoon 'menseneten' hadden gegeven want ze vonden het zo zielig als zij zaten te eten dat de hond niets kreeg....
Ik heb dat gedrag er nooit meer uit gekregen.
En zo zijn er in de loop der jaren wel wat meer 'foutjes' ingeslopen door derden.
Zelfs met mijn eigen (grote) kinderen en zeker mijn vriend is het sporadisch weleens lastig om hen zich aan de 'hondenregels' te laten houden. Ze zien het nut er vaak niet van in of denken dat 'een keertje' geen kwaad kan. Terwijl juist consequent zijn enorm belangrijk is en een border collie slecht gedrag net zo snel oppakt als goed gedrag maar fout gedrag bijna niet meer af te leren is. Nu is mijn hond al oud en dus wat vergeeflijker, maar toch. Ik vind het gewoon niet leuk om elke keer dat ik met mijn hond ga wandelen nadat mijn vriend een paar keer met de hond uit is geweest bv weer een strijd met mijn hond aan te moeten gaan over het 'aan de voet lopen' en het 'niet trekken aan de lijn'.
Volgend jaar komt er ook een pup bij.... dan zijn die regels en dat consequent zijn nog veel belangrijker.
Nieuwe buren dus. Balkons die aan elkaar grenzen en waar tussen geen sluitende scheiding te maken valt. Eerste vraag van hen was hoe mijn hond heet want dan kunnen zij haar roepen. Tweede vraag of ze met haar mogen spelen en derde vraag of ze op haar mogen passen als ik eens een dag langer weg ben. Van de bestelde pup weten ze nog niet eens.
Hoe ga ik hier mee om? Ik wil de verstandhouding niet gelijk op scherp zetten en ook niet dat ze dan achter mijn rug om met mijn hond bezig gaan als ze op het balkon ligt. Maar ik heb ook geen vertrouwen dat ze zich aan instructies zullen houden gezien mijn ervaringen uit het verleden met dierenliefhebbers.
Wat te doen, wat te doen...