Ja, dat waren hier ook wel de signalen, GM. Dat zie ik wel vooral nu achteraf.
Het was niet iedere avond drama, en het lukte ook altijd wel om haar te laten slapen in haar eigen bed, maar sinds ze in een groot bed slaapt, hebben we dit niet meer. Ze wordt ook 's nachts minder vaak wakker. Alleen soms wat verlatingsangst. Wij hebben wel direct de stap gemaakt naar een echt groot bed, en dat lijkt even enorm, maar ik geloof dat het voor I niet uitmaakt. Ik heb aan het uiteinde van het bed gewoon kussens en knuffels gelegd, dan voelt het toch wat kleiner en knus.
Twinkle, ik zou het denk ik wel zeggen, omdat ik merk hoe fijn I het vindt als ik haar vertel wat er gaat gebeuren. Zou er geen groot verhaal van maken, alleen opmerken: we gaan naar het cb en dan krijg je een prikje. Mocht ze dan veel gaan doorvragen en alles, dan kun je daar natuurlijk wel op ingaan, maar ik zou het heel feitelijk en nonchalant vertellen. En als je het er van tevoren over hebt, kun je ook uitleggen waarvoor ze die prik krijgt, en haar geruststellen. Dat werkt dus bij I meestal goed. Het gaat wel ver om direct te stellen dat ze je anders niet meer zal vertrouwen.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"