WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
"Wat wil je later worden" de vraag die in mijn jeugd geen enkele keer op dezelfde manier werd beantwoord. Al in de eerste van de middelbare school bezig met studiekeuze. In 5 havo zelfs een studiekeuzetest van Aob mogen doen. Het antwoord; "Iets met mensen maar niet één op één". Daar schoot ik dus niks mee op.
Sindsdien is mijn weg niet veel specifieker geworden. Zowel in studie als loopbaan nooit echt een passie gevonden of ook maar iets waar ik echt wat uit kon halen. Over 2 maanden ben ik 30. Mijn hoofd en de kalender zegt: het is inmiddels 'later' maar mijn gevoel geeft aan dat ik nog steeds bij het beginpunt sta. Wat ik ook doe, qua studie of werk, ik eindig, al dan niet met een omweg, altijd weer bij "maar wat wil ik dan".
Ik ben me er volledig van bewust dat elke baan zo zijn voor- en zijn nadelen heeft. Maar het blijft aan mij knagen dat ik meer uit mezelf zou kunnen halen. Maar behalve professionele hulp (waar ik sinds mijn Aob-ervaring wat kritisch tegenover sta) kan ik niet echt verzinnen waar te beginnen. "Wat is je vraag?": Heeft iemand ervaring / tips / interessant leesvoer rond het ontdekken van je sterke punten / interesses / passies.
Sindsdien is mijn weg niet veel specifieker geworden. Zowel in studie als loopbaan nooit echt een passie gevonden of ook maar iets waar ik echt wat uit kon halen. Over 2 maanden ben ik 30. Mijn hoofd en de kalender zegt: het is inmiddels 'later' maar mijn gevoel geeft aan dat ik nog steeds bij het beginpunt sta. Wat ik ook doe, qua studie of werk, ik eindig, al dan niet met een omweg, altijd weer bij "maar wat wil ik dan".
Ik ben me er volledig van bewust dat elke baan zo zijn voor- en zijn nadelen heeft. Maar het blijft aan mij knagen dat ik meer uit mezelf zou kunnen halen. Maar behalve professionele hulp (waar ik sinds mijn Aob-ervaring wat kritisch tegenover sta) kan ik niet echt verzinnen waar te beginnen. "Wat is je vraag?": Heeft iemand ervaring / tips / interessant leesvoer rond het ontdekken van je sterke punten / interesses / passies.
Fuck the EBU
God ja, ik vraag me ook al 10 jaar in m'n baan af "is dit het nou?"
Helaas nu wat beperkter in de mogelijkheden/risico's nemen, omdat ik met gezin en vaste lasten te maken heb. Er moet brood op de plank blijven komen.
Ik volg 't topic met interesse!
Helaas nu wat beperkter in de mogelijkheden/risico's nemen, omdat ik met gezin en vaste lasten te maken heb. Er moet brood op de plank blijven komen.
Ik volg 't topic met interesse!
"If you're not a manc, you're a wank"
Ik wilde vroeger piloot worden. Ja, echt, omdat je toen die film Top Gun had en alles leek zo spannend om dat als baan te hebben. oh ja, stond ook stoer. Ben nu al jaren actief als rijksambtenaar.
Ik wilde later altijd stoppen met werken. Dat later was 8 jaar geleden.
Anyway, ik mag toch hopen dat je een aantal interesses hebt? Daar heb je toch geen testen voor nodig om daar achter te komen? Wat doe je in de weekenden of als je s'avonds thuis komt? Hoe kun je nou niet weten wat je leuk vindt?
Verder moet je werk en carrière ook niet idealiseren. Het is gewoon een manier om poen binnen te krijgen. Het hoeft niet persé je roeping te zijn. Misschien ligt daar wel het probleem, aangezien dat je hele leven zo wordt voorgeschilderd. Mensen zijn tegenwoordig geconditioneerd om dat ideaalbeeld na te streven. Maar als je dat loslaat en gewoon praktisch kijkt naar wat een baan oplevert per uur dan ziet de wereld er anders uit.
Als je niet precies weet wat je op lange termijn wilt dan zou ik me meer op het heden richten. Gewoon iets aanpakken wat geld oplevert ("leuk" of niet) en zorgen dat je het buiten werk naar je zin hebt.
Anyway, ik mag toch hopen dat je een aantal interesses hebt? Daar heb je toch geen testen voor nodig om daar achter te komen? Wat doe je in de weekenden of als je s'avonds thuis komt? Hoe kun je nou niet weten wat je leuk vindt?
Verder moet je werk en carrière ook niet idealiseren. Het is gewoon een manier om poen binnen te krijgen. Het hoeft niet persé je roeping te zijn. Misschien ligt daar wel het probleem, aangezien dat je hele leven zo wordt voorgeschilderd. Mensen zijn tegenwoordig geconditioneerd om dat ideaalbeeld na te streven. Maar als je dat loslaat en gewoon praktisch kijkt naar wat een baan oplevert per uur dan ziet de wereld er anders uit.
Als je niet precies weet wat je op lange termijn wilt dan zou ik me meer op het heden richten. Gewoon iets aanpakken wat geld oplevert ("leuk" of niet) en zorgen dat je het buiten werk naar je zin hebt.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Herkenbaar en ik ben inmiddels al 34...
Heb thuis het boek "Welke kleur heeft jouw parachute" liggen die over dit onderwerp gaat, maar heb een hekel aan boeken lezen, dus kom er nooit doorheen
(ik weet dus wel waar mijn passie NIET ligt )
Ik volg het topic ook erg graag.
Heb thuis het boek "Welke kleur heeft jouw parachute" liggen die over dit onderwerp gaat, maar heb een hekel aan boeken lezen, dus kom er nooit doorheen
(ik weet dus wel waar mijn passie NIET ligt )Ik volg het topic ook erg graag.
Don't let my username fool you...
Hehe, dat eerste deel herken ik.quote:Op donderdag 25 augustus 2016 15:47 schreef rmrt2010 het volgende:
Ik wilde vroeger piloot worden. Ja, echt, omdat je toen die film Top Gun had en alles leek zo spannend om dat als baan te hebben. oh ja, stond ook stoer. Ben nu al jaren actief als rijksambtenaar.
Nu werk ik voor mezelf wat deels prima is, al is het niet het beroep wat ik superleuk vind.
Hoop nog altijd iets met dieren te doen of archeologie en andere amper realistische doelen.
'Als de vis gaat stinken moet je bij de kop beginnen' - Aad300
Volgens mij een herkenbaar probleem :p
Overigens altijd hetzelfde probleem gehad met hobby's / sport. Als ik thuis kwam dan keek ik altijd tv dus ben ik actief geworden binnen de politiek om toch dat gevoel van nuttig zijn te bereiken maar dat zou ik nooit langer willen doen dan wat ik nu doe (teveel stress).
Ik kan al best wat afstrepen: zorgzame beroepen (vreemde mensen aanraken is niet mijn ding), beroepen waarin je heel geconcentreerd moet zijn (luchtverkeersleider ofzo) of waar van je wordt verwacht dat je van 7:00 tot 19:00 aanwezig bent. 
Begrijp me niet verkeerd, ik snap dat werken om geld verdienen gaat. Maar ik verveel me.. (dit klinkt echt enorm verwend) Ik heb niet het gevoel dat ik iets nuttigs toevoeg maar ik heb geen idee hoe minimaal dat bereik. Werken is nooit het probleem geweest. Ik heb nooit zonder werk gezeten. En waar ik nu werk is de werkomgeving heel prettig en dat is ook heel wat.quote:Op donderdag 25 augustus 2016 15:48 schreef SeLang het volgende:
Ik wilde later altijd stoppen met werken. Dat later was 8 jaar geleden.
Anyway, ik mag toch hopen dat je een aantal interesses hebt? Daar heb je toch geen testen voor nodig om daar achter te komen? Wat doe je in de weekenden of als je s'avonds thuis komt? Hoe kun je nou niet weten wat je leuk vindt?
Verder moet je werk en carrière ook niet idealiseren. Het is gewoon een manier om poen binnen te krijgen. Het hoeft niet persé je roeping te zijn. Misschien ligt daar wel het probleem, aangezien dat je hele leven zo wordt voorgeschilderd. Mensen zijn tegenwoordig geconditioneerd om dat ideaalbeeld na te streven. Maar als je dat loslaat en gewoon praktisch kijkt naar wat een baan oplevert per uur dan ziet de wereld er anders uit.
Als je niet precies weet wat je op lange termijn wilt dan zou ik me meer op het heden richten. Gewoon iets aanpakken wat geld oplevert ("leuk" of niet) en zorgen dat je het buiten werk naar je zin hebt.
Overigens altijd hetzelfde probleem gehad met hobby's / sport. Als ik thuis kwam dan keek ik altijd tv dus ben ik actief geworden binnen de politiek om toch dat gevoel van nuttig zijn te bereiken maar dat zou ik nooit langer willen doen dan wat ik nu doe (teveel stress).
Dit heb ik ookquote:
(ik weet dus wel waar mijn passie NIET ligt
Ik kan al best wat afstrepen: zorgzame beroepen (vreemde mensen aanraken is niet mijn ding), beroepen waarin je heel geconcentreerd moet zijn (luchtverkeersleider ofzo) of waar van je wordt verwacht dat je van 7:00 tot 19:00 aanwezig bent.
Fuck the EBU
Ik herken me heel erg in je verhaal. Bijvoorbeeld sporten: veel vind ik wel eens leuk om te doen, maar meestal ben ik er na een jaar ook wel echt he-le-maal klaar mee. Twee maal een 10km hardloopwedstrijd gedaan en erg tevreden over mijn laatste resultaat, maar ik ben echt zó klaar met hardlopen nu.quote:Op donderdag 25 augustus 2016 16:12 schreef Yesse het volgende:
Volgens mij een herkenbaar probleem :p
[..]
Begrijp me niet verkeerd, ik snap dat werken om geld verdienen gaat. Maar ik verveel me.. (dit klinkt echt enorm verwend) Ik heb niet het gevoel dat ik iets nuttigs toevoeg maar ik heb geen idee hoe minimaal dat bereik. Werken is nooit het probleem geweest. Ik heb nooit zonder werk gezeten.
Overigens altijd hetzelfde probleem gehad met hobby's / sport. Als ik thuis kwam dan keek ik altijd tv dus ben ik actief geworden binnen de politiek om toch dat gevoel van nuttig zijn te bereiken maar dat zou ik nooit langer willen doen dan wat ik nu doe (teveel stress).
Hier ook nooit zonder werk gezeten, maar het werk dat ik nu doe vind ik allesbehalve leuk. (nou ja, er zijn wel leuke dingen, maar die komen de laatste tijd te weinig voor) Ik ben er "helaas" wel goed in, gezien mijn beoordelingen. Nuttig vind ik het totaal niet, zie er geen uitdaging in en juist dat bezorgt me meer stress dan nodig zou moeten zijn voor deze functie (wat ik dan weer merk in mijn spieren in schouders en rug). Ik moet me 's morgens elke dag het bed uit sleuren om maar weer naar het werk te gaan, maar ik heb een te groot verantwoordelijkheidsgevoel om ook maar een keer niet te gaan. Ik ben echt niet te beroerd om te werken, maar vind dat het wel een beetje leuk mag zijn.
Voor mij geldt hetzelfde, maar om nu maar van baan naar baan te hoppen om "maar wat te proberen", ben ik het type niet voor.quote:[..]
Dit heb ik ook
Don't let my username fool you...
Ik wilde vroeger graag profvoetballer worden en dat was me bijna gelukt (althans, de kans werd me geboden om bij een profclub te gaan voetballen)
Nu heb ik een kantoorbaan.... maar wel ééntje waar ik mijn hernieuwde passie kwijt kan.
Toch zou ik liever iets actievers doen, heb ik soms de indruk. Soms, heel soms knaagt er inderdaad wel iets.
Nu heb ik een kantoorbaan.... maar wel ééntje waar ik mijn hernieuwde passie kwijt kan.
Toch zou ik liever iets actievers doen, heb ik soms de indruk. Soms, heel soms knaagt er inderdaad wel iets.
Toch is dit m.i. gewoon een gevalletje te hoge verwachtingen van een baan/ carrière. Als je je "roeping" op je 30-ste nog niet hebt gevonden dan vind je die op je 40-ste waarschijnlijk ook niet. Dan moet je gewoon je verwachtingen bijstellen en je meer richten op het heden.
Later = nu (maar die conclusie had je zelf ook al getrokken). Leef daar naar en wees gelukkig
Misschien helpt het als ik zeg dat mijn eigen ervaring is dat er toch steeds weer nieuwe leuke dingen op je weg komen. Dat je over 5 jaar terugkijkt en dan ziet dat je jezelf verder hebt ontwikkeld, nieuwe hobby's hebt opgepakt, etc.
Later = nu (maar die conclusie had je zelf ook al getrokken). Leef daar naar en wees gelukkig
Misschien helpt het als ik zeg dat mijn eigen ervaring is dat er toch steeds weer nieuwe leuke dingen op je weg komen. Dat je over 5 jaar terugkijkt en dan ziet dat je jezelf verder hebt ontwikkeld, nieuwe hobby's hebt opgepakt, etc.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
"Wat wil je later worden" schijnt tegenwoordig niet meer de goede vraag te zijn. Tegenwoordig is het "welke problemen wil je later oplossen?".
Goh wat wilde ik later worden, tjah...
In categorie sporter wilde ik F1 coureur worden.
Serieus over nagedacht zelfs met mijn ouders maar als je ouders niet in de slappe was zitten is het heel erg lastig.
Dus toen maar gekozen gewoon school/werken enzo. (keuze was gemaakt op m'n 14de).
Qua droombaan wilde ik altijd kapitein worden.
Vond veerboten machtig (vraag me niet waarom).
Ook de opleiding HBO Maritiem Officier gevolgd, 1 jaar. Het navigeren vond ik harstikke leuk maar ik had niks met het technische gedeelte (theorie wel maar praktijk en dus zwoegen in de machine kamer vond ik niks).
Dus toen geswitched naar een opleiding wat techniek en economie: Logistiek en uiteindelijk dat op HBO afgerond.
Inmiddels, sinds enkele maanden, geswitched naar een baan bij een zeer progressieve autofabrikant in een logistieke rol.
Waarin mijn passies: auto's (autoracing) en gadgets + mijn studie samen komen.
Heb het reuze naar mijn zin dus wat dat betreft zit ik nu erg goed.
In categorie sporter wilde ik F1 coureur worden.
Serieus over nagedacht zelfs met mijn ouders maar als je ouders niet in de slappe was zitten is het heel erg lastig.
Dus toen maar gekozen gewoon school/werken enzo. (keuze was gemaakt op m'n 14de).
Qua droombaan wilde ik altijd kapitein worden.
Vond veerboten machtig (vraag me niet waarom).
Ook de opleiding HBO Maritiem Officier gevolgd, 1 jaar. Het navigeren vond ik harstikke leuk maar ik had niks met het technische gedeelte (theorie wel maar praktijk en dus zwoegen in de machine kamer vond ik niks).
Dus toen geswitched naar een opleiding wat techniek en economie: Logistiek en uiteindelijk dat op HBO afgerond.
Inmiddels, sinds enkele maanden, geswitched naar een baan bij een zeer progressieve autofabrikant in een logistieke rol.
Waarin mijn passies: auto's (autoracing) en gadgets + mijn studie samen komen.
Heb het reuze naar mijn zin dus wat dat betreft zit ik nu erg goed.
N/A
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Ik wou als kind altijd brandweervrouw worden 
Toen dacht ik lerares, maar dat voelde toch niet als mijn ding na 1 jaar Pabo. Uiteindelijk wel een volledige HBO studie gedaan over de ontwikkeling van kinderen.
Sinds dit jaar ben ik verhuisd naar Engeland en heb mijn eerste baan hier nu in een verzorgingstehuis voor ouderen.
Geen idee eigenlijk wat ik specifiek zou willen doen later. Niet eeuwig in een verzorgingstehuis, dat weet ik dan wel, maar dat zie ik over een tijd wel. Ik weet wel dat ik een doener ben met uitvoerend werk, niet zo zeer een papierwerk/ leidinggevende.
Toen dacht ik lerares, maar dat voelde toch niet als mijn ding na 1 jaar Pabo. Uiteindelijk wel een volledige HBO studie gedaan over de ontwikkeling van kinderen. Sinds dit jaar ben ik verhuisd naar Engeland en heb mijn eerste baan hier nu in een verzorgingstehuis voor ouderen.
Geen idee eigenlijk wat ik specifiek zou willen doen later. Niet eeuwig in een verzorgingstehuis, dat weet ik dan wel, maar dat zie ik over een tijd wel. Ik weet wel dat ik een doener ben met uitvoerend werk, niet zo zeer een papierwerk/ leidinggevende.
Eens dat ik ook niet zo moet zeuren. Maar niet eens dat ik het er maar bij moet laten. Ik verwacht geen "Eureka" momentje waarbij ik opeens mijn ultieme passie vind dat ik tot mijn dood met het grootste plezier uitvoer. Dan had ik dat allang gehad.quote:
Toch is dit m.i. gewoon een gevalletje te hoge verwachtingen van een baan/ carrière. Als je je "roeping" op je 30-ste nog niet hebt gevonden dan vind je die op je 40-ste waarschijnlijk ook niet. Dan moet je gewoon je verwachtingen bijstellen en je meer richten op het heden. Dat je over 5 jaar terugkijkt en dan ziet dat je jezelf verder hebt ontwikkeld, nieuwe hobby's hebt opgepakt, etc.
Maar ik wil mezelf wel blijven ontwikkelen, en op dit moment doe ik dat bijna niet, of heel traag omdat ik de motivatie mis. Ik ben in dit beroep gerold omdat het een gemakkelijke keuze was voor hen die nergens in uitblinkte.
Ik denk eigenlijk dat mijn doel is om iets te vinden waarbij ik op de klok kijk en denk "Joh, is het al bijna 17:00 uur.."
Ik heb van baan tot baan gehopt (4 werkgevers in 6 jaar) maar dat was allemaal in hetzelfde vakgebied, en bleef dus uiteindelijk op hetzelfde uitkomen. Maar iets volledig anders te gaan doen dat is, als het je al lukt, heel risicovol (want wat als het toch niet lukt..)quote:
Voor mij geldt hetzelfde, maar om nu maar van baan naar baan te hoppen om "maar wat te proberen", ben ik het type niet voor.
Fuck the EBU
Soms moet je de gok wagen.quote:Op donderdag 25 augustus 2016 16:41 schreef Yesse het volgende:
[..]
Eens dat ik ook niet zo moet zeuren. Maar niet eens dat ik het er maar bij moet laten. Ik verwacht geen "Eureka" momentje waarbij ik opeens mijn ultieme passie vind dat ik tot mijn dood met het grootste plezier uitvoer. Dan had ik dat allang gehad.
Maar ik wil mezelf wel blijven ontwikkelen, en op dit moment doe ik dat bijna niet, of heel traag omdat ik de motivatie mis. Ik ben in dit beroep gerold omdat het een gemakkelijke keuze was voor hen die nergens in uitblinkte.
Ik denk eigenlijk dat mijn doel is om iets te vinden waarbij ik op de klok kijk en denk "Joh, is het al bijna 17:00 uur.."
[..]
Ik heb van baan tot baan gehopt (4 werkgevers in 6 jaar) maar dat was allemaal in hetzelfde vakgebied, en bleef dus uiteindelijk op hetzelfde uitkomen. Maar iets volledig anders te gaan doen dat is, als het je al lukt, heel risicovol (want wat als het toch niet lukt..)
Ik ben redelijk in hetzelfde gebleven maar na 4 jaar bij mijn vorige werkgever was ik toch wel er op uit gekeken.
Nieuwe werkgever bied nieuwe kansen, nieuwe energie en motivatie.
Mij lijkt dat een nieuwe functie in een totaal nieuw gebied dat helemaal is.
Maar of je dat lukt zonder ervaring, lijkt me lastig nog in deze economie.
Maar als je het niet probeert.
Misschien een leidinggevende rol in wat je doet, een stapje hoger dus.
Wellicht bij een andere werkgever. Daar al eens over nagedacht?
N/A
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Dit ja, het is natuurlijk een enorme dooddoener om te zeggen dat iemand zich niet moet aanstellen. Dat valt in dezelfde categorie als die vervelende mensen die altijd roepen dat je geen honger hebt, omdat ze in Afrika pas honger hebben. Of mensen die een burnout maar grote aanstel vinden, terwijl het wel echt problemen zijn.quote:
[..]
Eens dat ik ook niet zo moet zeuren. Maar niet eens dat ik het er maar bij moet laten. Ik verwacht geen "Eureka" momentje waarbij ik opeens mijn ultieme passie vind dat ik tot mijn dood met het grootste plezier uitvoer. Dan had ik dat allang gehad.
Maar ik wil mezelf wel blijven ontwikkelen, en op dit moment doe ik dat bijna niet, of heel traag omdat ik de motivatie mis. Ik ben in dit beroep gerold omdat het een gemakkelijke keuze was voor hen die nergens in uitblinkte.
Ik denk eigenlijk dat mijn doel is om iets te vinden waarbij ik op de klok kijk en denk "Joh, is het al bijna 17:00 uur.."
TS; zoek maar eens naar bore-out, dat is niet alleen je vervelen op het werk, maar ook het ontbreken van uitdaging of een werkomgeving met een denkwijze die niet aansluit bij de jouwe. Het heeft veel raakvlakken met een burnout, maar het is hierin wel belangrijk om erachter te komen wat je wél trekt. Hoe dat moet? Geen idee, als ik dat wist, reageerde ik niet dat het een feest der herkenning is.
Ikzelf zou ook gewoon geen alternatief weten, ik weet niet wat ik anders zou moeten doen dan wat ik nu doe.
Don't let my username fool you...
Met een goede vriendin van mij heb ik al meer dan een decennium dezelfde discussie. Die is inmiddels 42 en weet nog steeds niet wat ze later wil worden...quote:
[..]
Eens dat ik ook niet zo moet zeuren. Maar niet eens dat ik het er maar bij moet laten. Ik verwacht geen "Eureka" momentje waarbij ik opeens mijn ultieme passie vind dat ik tot mijn dood met het grootste plezier uitvoer. Dan had ik dat allang gehad.
Maar ik wil mezelf wel blijven ontwikkelen, en op dit moment doe ik dat bijna niet, of heel traag omdat ik de motivatie mis. Ik ben in dit beroep gerold omdat het een gemakkelijke keuze was voor hen die nergens in uitblinkte.
Ik denk eigenlijk dat mijn doel is om iets te vinden waarbij ik op de klok kijk en denk "Joh, is het al bijna 17:00 uur.."
En zij heeft best wel wat dingen geprobeerd, inclusief emigratie.Inmiddels richt ze zich minder op het werk en meer op dingen daarbuiten. En met name op het gewoon vandaag leuk hebben in het hier en nu. Nieuwe hobby's oppakken en dergelijke. Ze is nu goed bezig vind ik.
Op de klok kijken is inderdaad niet goed. Als je na al die jaren nog steeds niet hebt gevonden wat je zocht dan heb je twee keuzes: werk minimaliseren of juist vooral gaan richten op de inkomsten zodat je snel kunt stoppen en leukere dingen kunt gaan doen.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Ik ben 45, en ik weet het ook niet. Ik heb nu wel een erg leuke baan die me veel voldoening geeft. Als ik dat met vorige banen vergelijk...
Laat salaris niet je grootste motivatie worden, kies voor je geluk. Ik zit nu op de helft van wat ik vroeger verdiende en van sommige dingen vind ik het erg jammer dat ze niet meer in mijn leven zijn, aan de andere kant merk je daardoor wat en wie echt belangrijk voor je zijn.
Laat salaris niet je grootste motivatie worden, kies voor je geluk. Ik zit nu op de helft van wat ik vroeger verdiende en van sommige dingen vind ik het erg jammer dat ze niet meer in mijn leven zijn, aan de andere kant merk je daardoor wat en wie echt belangrijk voor je zijn.
Ook ik wist niet wat ik wilde worden. Lerarenopleiding werd binnen een jaar afgebroken. Veel uitzendbaantjes en in één ervan blijven hangen. Niet mijn droombaan en zeker niet mn droomwerkgever.
Dat ik veertig was moest dat bedrijf giga reorganiseren en dat was voor mij de kans om van mn hobby mn werk te maken, omscholing werd betaald. Na een prachtige start rezen de bomen opeens niet meer tot in de hemel en verder ontwikkelen is er niet meer van gekomen. Na een aantal jaar was het ook mn hobby niet meer. Gelukkig wel een andere hobby gevonden waar ik me behoorlijk in kan uitleven en zelfs verder mijn persoonlijkheid kan ontwikkelen.
Nu bijna zestig. Van die nieuwe hobby ga ik zeker niet mn werk maken. Hooguit als pensionado baantje mocht ik daar ooit aan toe komen en dan nog fit genoeg zijn.
Moraal: Staar je niet blind op werk maar zorg dat je daarnaast ook lol hebt in je leven, dat is veel belangrijker.
Dat ik veertig was moest dat bedrijf giga reorganiseren en dat was voor mij de kans om van mn hobby mn werk te maken, omscholing werd betaald. Na een prachtige start rezen de bomen opeens niet meer tot in de hemel en verder ontwikkelen is er niet meer van gekomen. Na een aantal jaar was het ook mn hobby niet meer. Gelukkig wel een andere hobby gevonden waar ik me behoorlijk in kan uitleven en zelfs verder mijn persoonlijkheid kan ontwikkelen.
Nu bijna zestig. Van die nieuwe hobby ga ik zeker niet mn werk maken. Hooguit als pensionado baantje mocht ik daar ooit aan toe komen en dan nog fit genoeg zijn.
Moraal: Staar je niet blind op werk maar zorg dat je daarnaast ook lol hebt in je leven, dat is veel belangrijker.
Ach... Later is relatief. Ik ben 10 jaar ouder en later als ik groot ben, wil ik psycholoog worden.
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Twee mensen die ik ken wilden dat ook en hebben dat gewoon gestudeerd naast hun reguliere baan. Inmiddels beiden PhD en een baan in hun vakgebied. Dat kan dus allemaal gewoon.quote:
Ach... Later is relatief. Ik ben 10 jaar ouder en later als ik groot ben, wil ik psycholoog worden.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Ik ga alle reacties even op 1 hoop te gooien om niet te herhalen en het niet te lang te laten worden.
Ja, buiten het werk om moet ook belangrijk zijn maar we werken gemiddeld ongeveer 82.000 uur in ons leven. Een groot deel van ons leven draait om werken. Ja, ik weet dat je gelukkig moet worden buiten je werk maar ik ben (nog) strijdbaar om ook iets van dat hele grote deel van je leven te maken. En ik werk niet in een vakgebied waarvan je snel rijk zal worden dus tenzij ik de loterij win heb ik nog even.
Het gaat mij niet om de perfecte baan vinden maar tot nu toe ben ik wel altijd op zoek geweest maar mijn gevoel zegt misschien niet op de juiste manier. Ik wil me dus richten op mijn sterke punten, uitzoeken waar ik goed in ben en waar ik in ieder geval iets van plezier uit haal. Maar ik weet niet waar ik moet beginnen met in ieder geval mezelf leren kennen.
Met bore-out ben ik bekend en ik herken mezelf in een aantal dingen; angst voor de zaken die je wel doet, het schuldgevoel en gebrek aan motivatie. De rest van mijn leven is gelukkig wel leuk, goede vrienden, politiek om mijn ei in kwijt te kunnen en me enigszins nuttig te voelen en een leuke vriend. Maar om niet constant hierin te blijven hangen wil ik verder.
Ik zoek vooral methoden en manieren om erachter te komen wat ik leuk vind en vooral ook waar ik goed in ben. Want dat laatste is nogal een probleem als je overal 'wel aardig' in bent maar nergens echt in uitblinkt
Overigens bedankt voor alle reacties, het doet me nadenken en geeft me een manier om mijn eigen gedachten wat te ordenen.
Ja, buiten het werk om moet ook belangrijk zijn maar we werken gemiddeld ongeveer 82.000 uur in ons leven. Een groot deel van ons leven draait om werken. Ja, ik weet dat je gelukkig moet worden buiten je werk maar ik ben (nog) strijdbaar om ook iets van dat hele grote deel van je leven te maken. En ik werk niet in een vakgebied waarvan je snel rijk zal worden dus tenzij ik de loterij win heb ik nog even.
Het gaat mij niet om de perfecte baan vinden maar tot nu toe ben ik wel altijd op zoek geweest maar mijn gevoel zegt misschien niet op de juiste manier. Ik wil me dus richten op mijn sterke punten, uitzoeken waar ik goed in ben en waar ik in ieder geval iets van plezier uit haal. Maar ik weet niet waar ik moet beginnen met in ieder geval mezelf leren kennen.
Met bore-out ben ik bekend en ik herken mezelf in een aantal dingen; angst voor de zaken die je wel doet, het schuldgevoel en gebrek aan motivatie. De rest van mijn leven is gelukkig wel leuk, goede vrienden, politiek om mijn ei in kwijt te kunnen en me enigszins nuttig te voelen en een leuke vriend. Maar om niet constant hierin te blijven hangen wil ik verder.
Ik zoek vooral methoden en manieren om erachter te komen wat ik leuk vind en vooral ook waar ik goed in ben. Want dat laatste is nogal een probleem als je overal 'wel aardig' in bent maar nergens echt in uitblinkt
Overigens bedankt voor alle reacties, het doet me nadenken en geeft me een manier om mijn eigen gedachten wat te ordenen.
Fuck the EBU
Wat ikzelf gedaan heb is op een heel andere manier naar werk kijken. Dus niet: wat is mijn interesse / waar ligt mijn passie. Maar: hoe ziet de ideale baan eruit?
Vragen die je jezelf kunt stellen: Denken of doen? Wil ik gewoon doen wat me opgedragen wordt of liever zelf verantwoordelijkheid? Op welk niveau? Veel schrijven of juist niet? Resultaatgericht vs lange termijn. 9 tot 5 of flexibel? Groot of klein bedrijf? Bedrijfscultuur? Enz. Vandaaruit kijken wat voor functies daarbij passen en welke bedrijven dat bieden. En dan kijken wat je nog aan ontwikkeling nodig hebt om in zo'n functie terecht te komen.
Succes!
Vragen die je jezelf kunt stellen: Denken of doen? Wil ik gewoon doen wat me opgedragen wordt of liever zelf verantwoordelijkheid? Op welk niveau? Veel schrijven of juist niet? Resultaatgericht vs lange termijn. 9 tot 5 of flexibel? Groot of klein bedrijf? Bedrijfscultuur? Enz. Vandaaruit kijken wat voor functies daarbij passen en welke bedrijven dat bieden. En dan kijken wat je nog aan ontwikkeling nodig hebt om in zo'n functie terecht te komen.
Succes!
Ik ben nu software ontwikkelaar maar over 20 jaar zie ik mezelf wel een mooie midden tot hoge positie in het menselijke oorlogsverzet tegen AI vervullen.
Een gevecht wat we trouwens sowieso dik gaan verliezen maar het houdt je lekker bezig.
Een gevecht wat we trouwens sowieso dik gaan verliezen maar het houdt je lekker bezig.
Health In Harmony is een non-profitorganisatie die regenwoudgemeenschappen helpt met gezondheidszorg en duurzame inkomens in ruil voor bosbescherming, en zo tegelijk klimaatverandering en armoede aanpakt. - https://www.healthinharmony.org/
Ik volgde altijd mijn passie, maarja ik begon in de crisis met werken en jobhopte gedwongen van baan naar baan. Hoewel ik een hoop heb gezien, vond ik het geen prettig bestaan. Doen waar mijn passie ligt was voor mij dus niet het beste advies, ik kreeg er gewoon domweg geen echte kans voor. En eigenlijk was ik er niet eens echt goed in.
Uiteindelijk heb ik de focus gelegd op waar ik goed in ben. Dat was toch net even een andere tak van sport. Dit vond ik voornamelijk door goed naar feedback te luisteren vanuit allerlei hoeken en naast elkaar te leggen en de rode draad erin te vinden. Vervolgens een visie opgesteld waar ik over 5 jaar wil zijn, hoe ik die talenten wil gebruiken. Zelfs opnieuw studeren in deeltijd was niet te gek. Toen sloeg m'n leven een totaal andere kant op, ineens heb ik een vast contract, leuk werk waar ik goed gewaardeerd word, en een leuk huis.
Dus ik denk dat je het om moet draaien, zoek uit waar je goed in bent en ga daar meer mee doen. Je gaat het vanzelf leuk vinden. Van daaruit kan je ook makkelijker nieuwe uitdagingen zoeken.
Uiteindelijk heb ik de focus gelegd op waar ik goed in ben. Dat was toch net even een andere tak van sport. Dit vond ik voornamelijk door goed naar feedback te luisteren vanuit allerlei hoeken en naast elkaar te leggen en de rode draad erin te vinden. Vervolgens een visie opgesteld waar ik over 5 jaar wil zijn, hoe ik die talenten wil gebruiken. Zelfs opnieuw studeren in deeltijd was niet te gek. Toen sloeg m'n leven een totaal andere kant op, ineens heb ik een vast contract, leuk werk waar ik goed gewaardeerd word, en een leuk huis.
Dus ik denk dat je het om moet draaien, zoek uit waar je goed in bent en ga daar meer mee doen. Je gaat het vanzelf leuk vinden. Van daaruit kan je ook makkelijker nieuwe uitdagingen zoeken.
Oh, wat wilde ik graag dierenarts worden.
Het werd schizofrenie met een antisociale persoonlijkheidsstoornis.
Dag dromen...
Het werd schizofrenie met een antisociale persoonlijkheidsstoornis.
Dag dromen...
Je raekt an de dinge geweun.
Je past wel goed op fok dus. Gelukkig.quote:
Oh, wat wilde ik graag dierenarts worden.
Het werd schizofrenie met een antisociale persoonlijkheidsstoornis.
Dag dromen...
Tegen mij zeiden ze ook dat ik maar van m'n wajong moest genieten en daarna de aow inrollen. Gelukkig heb ik daar niet naar geluisterd.quote:
Oh, wat wilde ik graag dierenarts worden.
Het werd schizofrenie met een antisociale persoonlijkheidsstoornis.
Dag dromen...
Er zijn zat beroepen waar je niet meteen in contact moet komen met mensen. Ik kan mij niet voorstellen dat er helemaal niets te vinden is waarmee je geld zou kunnen verdienen (ja, voorstander van de participatiemaatschappij gespot)
[ Bericht 13% gewijzigd door Ridocar op 26-08-2016 07:47:37 ]
Echte elektriciëns gebruiken geen jokari.
Overigens zou ik wel graag een halve carrière switch willen maken. Ik ben nu chauffeur met een specialisatie. Maar het blijft chauffeurswerk. Aangezien er in het bedrijf ook andere takken zijn zou ik intern kunnen omscholen om kraanwerk te doen (autolaadkraan of andere varianten van verticaal transport) of misschien in de werkplaats. Het lijkt me wel de veiligste manier van switchen, want ik ben wel tevreden qua werkgever.
Echte elektriciëns gebruiken geen jokari.
Ik ben manager van een congres, in de ogen van veel mensen om mij heen een droombaan (ik reis de hele wereld over) en toch wil ik al zeker 10 jaar niets liever dan een carriereswitch maken naar uitvaartverzorger.
En daarvan zeg ik (41) dus steeds: later als ik groot ben, ga ik da doen.
Komt nu vooral voort uit het feit dat ik jonge kinderen heb en het niet goed te combineren is, maar als zij ouder zijn, dan ga ik er echt voor.
En daarvan zeg ik (41) dus steeds: later als ik groot ben, ga ik da doen.
Komt nu vooral voort uit het feit dat ik jonge kinderen heb en het niet goed te combineren is, maar als zij ouder zijn, dan ga ik er echt voor.
***
Je vindt toch wel íets leuk behalve tv kijken? Wat kijk je op tv/ wat boeit je? Mode, techniek, kunst, IT, boeken, natuur, etc etc? Ik vind het onbegrijpelijk dat mensen zo weinig zelfkennis kunnen hebben. Om je favoriete beroep te vinden heb je toch geen tests nodig?
quote:Op vrijdag 26 augustus 2016 06:55 schreef kikoooooo het volgende:
[..]
Je past wel goed op fok dus. Gelukkig.
Ik heb altijd netjes meegewerkt aan cursussen, beschermde werkplekken, etc. Ging altijd mis. Nu werk ik in het bedrijf van m'n man en dat gaat al jaren goedquote:
[..]
Tegen mij zeiden ze ook dat ik maar van m'n wajong moest genieten en daarna de aow inrollen. Gelukkig heb ik daar niet naar geluisterd.
Er zijn zat beroepen waar je niet meteen in contact moet komen met mensen. Ik kan mij niet voorstellen dat er helemaal niets te vinden is waarmee je geld zou kunnen verdienen (ja, voorstander van de participatiemaatschappij gespot)
(Maar dat is uiteraard niet de droom die ik had als kind )
Je raekt an de dinge geweun.
Ik herken het ook een beetje al ben ik nog wel een paar jaartjes jonger (25). Ik werk nu +- 3 jaar bij mijn huidige werkgever met veel plezier. Heb tussentijds wel een hele korte switch gemaakt, maar merkte daar al heel snel dat ik heel veel waarde hecht aan plezier op mijn werk en kon gelukkig terugkomen bij mijn 'oude' werkgever.
Toch merk ik wel dat ik niet het gevoel heb dat ik mij dit nog zie doen 'als ik later groot ben'. Maar wat het dan is wat ik mijzelf wel zie doen? Geen idee. Merk wel dat ik ook niet zo heel erg ambitieus ben wat betreft mijn toekomst. Sommigen in mijn functie willen zo snel mogelijk doorgroeien alleen zelf heb ik die behoefte niet zo. Ik vind het wel prima zolang ik iedere dag zonder tegenzin naar mijn werk kan gaan.
Toch merk ik wel dat ik niet het gevoel heb dat ik mij dit nog zie doen 'als ik later groot ben'. Maar wat het dan is wat ik mijzelf wel zie doen? Geen idee. Merk wel dat ik ook niet zo heel erg ambitieus ben wat betreft mijn toekomst. Sommigen in mijn functie willen zo snel mogelijk doorgroeien alleen zelf heb ik die behoefte niet zo. Ik vind het wel prima zolang ik iedere dag zonder tegenzin naar mijn werk kan gaan.
Voor mensen die niet weten waar hun affiniteiten liggen, ik heb zelf altijd het gevoel dat je kinderjaren daar aardig wat hints geven. Ik weet niet of dat voor iedereen geldt maar bij mij is dat duidelijk wel zo. En ergens lijkt me dat ook logisch, want als kind ben je nog niet erg beïnvloed en volg je vooral je instincten en hoe je zeg maar "hard-wired" bent kwa affiniteit.
Voorbeeld:
Als kind was ik altijd uren in mijn eentje aan het zwerven op mijn kinderfietsje, tot grote ongerustheid van mijn moeder! Ik fietste de hele stad door en daarbuiten en mijn moeder schrok zich dan altijd rot als ik na uren lang weg te zijn geweest vertelde waar ik allemaal was geweest! Ik vond het heerlijk om in mijn eentje onbekende plaatsen te verkennen, op mezelf te zijn aangewezen en mezelf te redden zonder hulp van anderen.
Als ik nu terugkijk naar de periode waarin ik werkte, dan beleefde ik het meeste plezier (en werd hoog gewaardeerd) bij werk waar ik in m'n eentje in een ver land werd gedumpt om een probleem bij een klant of partner op te lossen. En het liefst open ended, dus je gaat oorspronkelijk voor een paar weken en dat worden dan 5 maanden zonder tussentijds terug te komen. Zo werd ik dan wekenlang (of langer) gedropt in landen als India, China en Japan (allemaal in de 90's). Ik vond dat heerlijk en vond het altijd jammer als ik weer terug moest komen. Tegelijkertijd werd ik dan door het bedrijf enorm gewaardeerd want ik "deed dat toch maar allemaal voor de zaak".
En zo zijn er wel meer voorbeelden.
Nu werk ik niet meer maar in de dingen waar ik me nu mee bezig hou zie ik mezelf ook weer terug als 4-11 jarige.
Achteraf gezien denk ik dat de periode als jonge volwassene (~16-25 jr) het meest verwarrend zijn, want dan ben je het meeste bezig met dingen als relaties, opleiding en wat de maatschappij van je verwacht. Je kijkt dan veel meer (en waarschijnlijk teveel) naar wat "hoort" en wat de maatschappij van je verwacht. En je kijkt teveel naar de ideaalbeelden die je worden opgelegd en denkt dat het voor jou ook zo moet zijn, terwijl dat misschien niet goed matcht met hoe je zelf in elkaar steekt.
Ik heb zelf ervaren dat naarmate ik ouder werd (ik ben nu 48) ik weer steeds meer terug ben gaan connecten met hoe ik als 4-11 jarige was, wat ik nu als mijn "pure" vorm beschouw.
Voorbeeld:
Als kind was ik altijd uren in mijn eentje aan het zwerven op mijn kinderfietsje, tot grote ongerustheid van mijn moeder! Ik fietste de hele stad door en daarbuiten en mijn moeder schrok zich dan altijd rot als ik na uren lang weg te zijn geweest vertelde waar ik allemaal was geweest! Ik vond het heerlijk om in mijn eentje onbekende plaatsen te verkennen, op mezelf te zijn aangewezen en mezelf te redden zonder hulp van anderen.
Als ik nu terugkijk naar de periode waarin ik werkte, dan beleefde ik het meeste plezier (en werd hoog gewaardeerd) bij werk waar ik in m'n eentje in een ver land werd gedumpt om een probleem bij een klant of partner op te lossen. En het liefst open ended, dus je gaat oorspronkelijk voor een paar weken en dat worden dan 5 maanden zonder tussentijds terug te komen. Zo werd ik dan wekenlang (of langer) gedropt in landen als India, China en Japan (allemaal in de 90's). Ik vond dat heerlijk en vond het altijd jammer als ik weer terug moest komen. Tegelijkertijd werd ik dan door het bedrijf enorm gewaardeerd want ik "deed dat toch maar allemaal voor de zaak".
En zo zijn er wel meer voorbeelden.
Nu werk ik niet meer maar in de dingen waar ik me nu mee bezig hou zie ik mezelf ook weer terug als 4-11 jarige.
Achteraf gezien denk ik dat de periode als jonge volwassene (~16-25 jr) het meest verwarrend zijn, want dan ben je het meeste bezig met dingen als relaties, opleiding en wat de maatschappij van je verwacht. Je kijkt dan veel meer (en waarschijnlijk teveel) naar wat "hoort" en wat de maatschappij van je verwacht. En je kijkt teveel naar de ideaalbeelden die je worden opgelegd en denkt dat het voor jou ook zo moet zijn, terwijl dat misschien niet goed matcht met hoe je zelf in elkaar steekt.
Ik heb zelf ervaren dat naarmate ik ouder werd (ik ben nu 48) ik weer steeds meer terug ben gaan connecten met hoe ik als 4-11 jarige was, wat ik nu als mijn "pure" vorm beschouw.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Mijn werk is mijn hobby maar geen enkele hobby is echt genieten als je dat verplicht 40 uur per week moet doen. Dus tenzij je het "geluk" hebt dat je weinig interesses hebt maar wel 1 die goed aansluit op je werk moet je gewoon voor het tweede beste kiezen.
Zoek iets wat je leuk vindt en lang kan volhouden zonder dat het mentale energie vreet (let wel op, saai werk en verveling vreet veel meer energie dan fysiek hard werk). Zolang je energie overhoudt kan je je voldoening aanvullen met de andere dingen in het leven.
Ik zie het wel vaker bij ambitieuze mensen. Je zoekt iets dat perfect is waar je echt voor kan gaan. Dan zijn ze 40, nog steeds op zoek terwijl iedereen al veel verder is.
Perfectie is als een loterij. De prijs is geweldig, maar een beetje logisch nadenken en je komt tot de conclusie dat het enorm stom is om mee te doen.
Mijn strategie was om schoolvakken als start punt te nemen. Ik vond biologie en scheikunde het leukst en daar was ik goed in. Die twee vakken kwamen heel sterk terug op de laboratorium school. Pas in het derde jaar leer je wat voor werk daarbij hoort, maar als je de vakken leuk vindt ben je al een heel eind. Via deze route ben ik inmiddels een gepromoveerd biochemicus. Prachtige baan en zeker mijn roeping, maar zelfs dit is niet echt leuk om 40 uur per week te doen maar veel beter had ik het echt niet kunnen treffen.
Een mensenleven is niet lang genoeg om te zoeken naar perfectie en het te vinden. Bouw gewoon op een interesse en laat je niet afleiden door eind doelen waar geen directe route heen gaat.
Zoek iets wat je leuk vindt en lang kan volhouden zonder dat het mentale energie vreet (let wel op, saai werk en verveling vreet veel meer energie dan fysiek hard werk). Zolang je energie overhoudt kan je je voldoening aanvullen met de andere dingen in het leven.
Ik zie het wel vaker bij ambitieuze mensen. Je zoekt iets dat perfect is waar je echt voor kan gaan. Dan zijn ze 40, nog steeds op zoek terwijl iedereen al veel verder is.
Perfectie is als een loterij. De prijs is geweldig, maar een beetje logisch nadenken en je komt tot de conclusie dat het enorm stom is om mee te doen.
Mijn strategie was om schoolvakken als start punt te nemen. Ik vond biologie en scheikunde het leukst en daar was ik goed in. Die twee vakken kwamen heel sterk terug op de laboratorium school. Pas in het derde jaar leer je wat voor werk daarbij hoort, maar als je de vakken leuk vindt ben je al een heel eind. Via deze route ben ik inmiddels een gepromoveerd biochemicus. Prachtige baan en zeker mijn roeping, maar zelfs dit is niet echt leuk om 40 uur per week te doen maar veel beter had ik het echt niet kunnen treffen.
Een mensenleven is niet lang genoeg om te zoeken naar perfectie en het te vinden. Bouw gewoon op een interesse en laat je niet afleiden door eind doelen waar geen directe route heen gaat.
Mooie manier om naar te kijken. Binnenkort eens even mee beginnenquote:
Wat ikzelf gedaan heb is op een heel andere manier naar werk kijken. Dus niet: wat is mijn interesse / waar ligt mijn passie. Maar: hoe ziet de ideale baan eruit?
Vragen die je jezelf kunt stellen: Denken of doen? Wil ik gewoon doen wat me opgedragen wordt of liever zelf verantwoordelijkheid? Op welk niveau? Veel schrijven of juist niet? Resultaatgericht vs lange termijn. 9 tot 5 of flexibel? Groot of klein bedrijf? Bedrijfscultuur? Enz. Vandaaruit kijken wat voor functies daarbij passen en welke bedrijven dat bieden. En dan kijken wat je nog aan ontwikkeling nodig hebt om in zo'n functie terecht te komen.
Succes!
Thanks!Marketingquote:
Eens, maar ook daarmee: hoe kom je er achter waar je goed in bent.quote:
Dus ik denk dat je het om moet draaien, zoek uit waar je goed in bent en ga daar meer mee doen. Je gaat het vanzelf leuk vinden. Van daaruit kan je ook makkelijker nieuwe uitdagingen zoeken.
Nee, toevallig nietquote:
TS toevallig dit filmpje van de week voorbij zien komen via diverse kanalen (o.a. Facebook)?
Maar met dit soort filmpjes word ik altijd wat jaloers op die mensen met dromen. Ik heb alleen de droom om de jackpot te winnen en vanalles te gaan studeren: filosofie, psychologie, iets met wiskunde (ik ben verschrikkelijk in hoofdrekenen maar met wiskunde haalde ik wel gewoon voldoendes) en biologie.Trouwens wel mee eens dat je blijft groeien. En dat is ook waarom ik bezig ben met "later", wat zijn nu mijn dromen.
In verband met part-time? Want in principe is het gewoon een redelijke 9-5 baan toch? Ik ken trouwens wel iemand die die switch heeft gemaakt.quote:
Ik ben manager van een congres, in de ogen van veel mensen om mij heen een droombaan (ik reis de hele wereld over) en toch wil ik al zeker 10 jaar niets liever dan een carriereswitch maken naar uitvaartverzorger.
En daarvan zeg ik (41) dus steeds: later als ik groot ben, ga ik da doen.
Komt nu vooral voort uit het feit dat ik jonge kinderen heb en het niet goed te combineren is, maar als zij ouder zijn, dan ga ik er echt voor.
Hmm ik hield me als kind vooral binnen op: altijd bezig met lezen, tekenen, huizen bouwen voor de barbies maar daarna niet met de barbies zelf spelen. Op zich redelijk creatief maar ik heb niet de fijne motoriek ontwikkeld om echt creatief bezig te zijn. Ik heb wel altijd een grote fantasie gehad. Volgens mijn moeder zat ik altijd in een droomwereld. Tegenwoordig heb ik dat nog steeds maar dan gebruik ik het vooral om 100 scenario's te bedenken hoe een situatie die zal gaan komen gaat verlopenquote:
Voor mensen die niet weten waar hun affiniteiten liggen, ik heb zelf altijd het gevoel dat je kinderjaren daar aardig wat hints geven. Ik weet niet of dat voor iedereen geldt maar bij mij is dat duidelijk wel zo. En ergens lijkt me dat ook logisch, want als kind ben je nog niet erg beïnvloed en volg je vooral je instincten en hoe je zeg maar "hard-wired" bent kwa affiniteit.
Ik zal eens met mijn moeder gaan praten, misschien dat zij nog inzichten kan geven. Zo makkelijk is het niet voor iedereen. Ik ben altijd, met alles, een redelijk "gesplinterd" persoon geweest. Ik vond alles wel leuk om te doen, deed overal heel enthousiast aan mee als het maar niet te lang duurde. En zo ging (en gaat) het echt met alles. Ik ben overal voor te porren en mensen vertellen me altijd dat ik zo enthousiast ben als ik iets korte tijd doe maar als het langer gaat duren is de nieuwigheid er af en verdwijnt daarmee ook mijn enthousiasme..quote:
Je vindt toch wel íets leuk behalve tv kijken? Wat kijk je op tv/ wat boeit je? Mode, techniek, kunst, IT, boeken, natuur, etc etc? Ik vind het onbegrijpelijk dat mensen zo weinig zelfkennis kunnen hebben. Om je favoriete beroep te vinden heb je toch geen tests nodig?
Op tv kijk ik vanalles. Ik kan "say yes to the dress" kijken om daarna naar Discovery Channel over te schakelen voor 'how it's made'.
Fuck the EBU
Ik snap hem wel. Ik krijg dat gevoel ook steeds vaker. Het is opstaan, werken, eten, TV, slapen en de volgende dag doe je hetzelfde.quote:
Ik wilde later altijd stoppen met werken. Dat later was 8 jaar geleden.
Anyway, ik mag toch hopen dat je een aantal interesses hebt? Daar heb je toch geen testen voor nodig om daar achter te komen? Wat doe je in de weekenden of als je s'avonds thuis komt? Hoe kun je nou niet weten wat je leuk vindt?
Ben ook al een tijdje op zoek naar een nieuwe hobby maar behalve volleybal (wat ik al doe) krijg ik weinig gevonden.
Dat is lastig we mogen voortaan door tot ons 70ste. Het zou wel tof zijn dat die 40 uur dan ook enigszins leuk zijn.quote:Verder moet je werk en carrière ook niet idealiseren. Het is gewoon een manier om poen binnen te krijgen. Het hoeft niet persé je roeping te zijn. Misschien ligt daar wel het probleem, aangezien dat je hele leven zo wordt voorgeschilderd. Mensen zijn tegenwoordig geconditioneerd om dat ideaalbeeld na te streven. Maar als je dat loslaat en gewoon praktisch kijkt naar wat een baan oplevert per uur dan ziet de wereld er anders uit.
Als je niet precies weet wat je op lange termijn wilt dan zou ik me meer op het heden richten. Gewoon iets aanpakken wat geld oplevert ("leuk" of niet) en zorgen dat je het buiten werk naar je zin hebt.
En buiten het werk wordt steeds lastiger als je maten allemaal kinderen krijgen en er minder tijd is om dingen te ondernemen.
Overigens voor TS: je zou eens met een coach kunnen praten, ben daar ook net mee begonnen en het is soms zinnig als een vreemde je analyseert.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Ik herken dat. Ik vind ook heel veel dingen leuk en interessant maar ben er na een tijdje ook weer op uitgekeken en wil dan weer iets nieuws verkennen.quote:
Ik vond alles wel leuk om te doen, deed overal heel enthousiast aan mee als het maar niet te lang duurde. En zo ging (en gaat) het echt met alles. Ik ben overal voor te porren en mensen vertellen me altijd dat ik zo enthousiast ben als ik iets korte tijd doe maar als het langer gaat duren is de nieuwigheid er af en verdwijnt daarmee ook mijn enthousiasme..
Maar dat is geen probleem maar juist een asset! Want er zijn helemaal niet zoveel mensen die steeds nieuwe dingen willen leren, ben ik later achter gekomen.
In mijn eigen (ex-)baan was dat juist een voordeel omdat ik om die reden vaak intern switchte en andere dingen ging doen, met als gevolg dat ik na een tijdje overal wel iets van wist en uitermate geschikt was om problemen van een complex systeem te begrijpen en dan de juiste specialisten binnen het bedrijf te vinden voor de echte diepe kennis op deelgebieden.
Mijn advies is dus ook om dit niet als een probleem te zien maar daar juist verder op te bouwen. Dat betekent bijvoorbeeld dat je in een organisatie moet gaan werken met veel breedte waar je gemakkelijk heen en weer kunt schuiven en waar jouw leergierigheid een asset wordt.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
I am sick and I am dull and I am plain
How dearly I'd love to get carried away
Oh but dreams have a knack of just not coming true
And time is against me now
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Yep dit klinkt erg bekend, ik kan er praktisch een consultancy firm naast draaien als ik zou willen.quote:Stretch your work strategy: This involves drawing out tasks so they take much longer than necessary. For example, if an employee's sole assignment during a work week is a report that takes three work days, the employee will "stretch" this three days of work over the entire work week. Stretching strategies vary from employee to employee. Some employees may do the entire report in the first three days, and then spend the remaining days surfing the Internet, planning their holiday, browsing online shopping websites, sending personal e-mails, and so on (all the while ensuring that their workstation is filled with the evidence of "hard work", by having work documents ready to be switched-to on the screen). Alternatively, some employees may "stretch" the work over the entire work week by breaking up the process with a number of pauses to send personal e-mails, go outside for a cigarette, get a coffee, chat with friends in other parts of the company, or even go to the washroom for a 10-minute nap.
https://en.wikipedia.org/wiki/Boreout
Ik doe nu sommige dingen thuis niet meer zodat ik ze kan doen tijdens werktijd
.Van de financiën van de volleybalclub tot aan vakanties boeken, ander werk zoeken, commerciële website opzetten, etc.
[ Bericht 5% gewijzigd door icecreamfarmer_NL op 27-08-2016 15:04:27 ]
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
ben op dit moment met mijn propedeuse bezigquote:
[..]
Twee mensen die ik ken wilden dat ook en hebben dat gewoon gestudeerd naast hun reguliere baan. Inmiddels beiden PhD en een baan in hun vakgebied. Dat kan dus allemaal gewoon.
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Tja dromen
Goed toen ik jong was 5 jaar was mijn antwoord altijd RIJK helaas niet gelukt tot nu toe 
In mijn jonge tienerjaren wilde ik motorcrosser worden lukt ook niet zonder vermogende ouders helaas.
Als puber wilde ik gitarist worden maar ja dat lukt ook maar een heel klein percentage..
Daarna 12 steden 13 ongelukken qua carrière en weet nog steeds niet wat ik graag zou willen doen*
* Ja throttle man van een vermogend offshore power boat team ook lekker realistisch als je geen zoon van een oliesjeik bent
Goed toen ik jong was 5 jaar was mijn antwoord altijd RIJK
helaas niet gelukt tot nu toe In mijn jonge tienerjaren wilde ik motorcrosser worden
lukt ook niet zonder vermogende ouders helaas.Als puber wilde ik gitarist worden maar ja dat lukt ook maar een heel klein percentage..
Daarna 12 steden 13 ongelukken qua carrière en weet nog steeds niet wat ik graag zou willen doen*
* Ja throttle man van een vermogend offshore power boat team
ook lekker realistisch als je geen zoon van een oliesjeik bent
Ik weet niet met welke wapens de derde wereldoorlog uitgevochten zal worden, maar de vierde wereldoorlog wordt uitgevochten met stokken en stenen.
quote:Op donderdag 25 augustus 2016 15:30 schreef Yesse het volgende:
"Wat wil je later worden" de vraag die in mijn jeugd geen enkele keer op dezelfde manier werd beantwoord. Al in de eerste van de middelbare school bezig met studiekeuze. In 5 havo zelfs een studiekeuzetest van Aob mogen doen. Het antwoord; "Iets met mensen maar niet één op één". Daar schoot ik dus niks mee op.
Sindsdien is mijn weg niet veel specifieker geworden. Zowel in studie als loopbaan nooit echt een passie gevonden of ook maar iets waar ik echt wat uit kon halen. Over 2 maanden ben ik 30. Mijn hoofd en de kalender zegt: het is inmiddels 'later' maar mijn gevoel geeft aan dat ik nog steeds bij het beginpunt sta. Wat ik ook doe, qua studie of werk, ik eindig, al dan niet met een omweg, altijd weer bij "maar wat wil ik dan".
Ik ben me er volledig van bewust dat elke baan zo zijn voor- en zijn nadelen heeft. Maar het blijft aan mij knagen dat ik meer uit mezelf zou kunnen halen. Maar behalve professionele hulp (waar ik sinds mijn Aob-ervaring wat kritisch tegenover sta) kan ik niet echt verzinnen waar te beginnen. "Wat is je vraag?": Heeft iemand ervaring / tips / interessant leesvoer rond het ontdekken van je sterke punten / interesses / passies.
Herkenbaar. Daarom heb ik mij erbij neergelegd dat ik het positieve uit de jaren moet halen en de doelloze werkjaren kan omarmen omdat ook dat mij een mooie tijd heeft bezorgd bij verschillende werkgevers. Ik moet er niet aan denken om al 20 jaar hetzelfde te doen of bij hetzelfde bedrijf te zitten. Sowieso zou ieder mens na 3, 5 of 7 jaar jaar iets anders moeten doen. Het leven is te kort om jezelf zoveel beperkingen op te leggen en iets te worden. Je verandert immers en wordt toch weer iemand anders.quote:
God ja, ik vraag me ook al 10 jaar in m'n baan af "is dit het nou?"
Helaas nu wat beperkter in de mogelijkheden/risico's nemen, omdat ik met gezin en vaste lasten te maken heb. Er moet brood op de plank blijven komen.
Ik volg 't topic met interesse!
Thanks!quote:
TS toevallig dit filmpje van de week voorbij zien komen via diverse kanalen (o.a. Facebook)?
Ik doe nu een werkman-opleiding. 
Ik weet niet of ik beton storten dit tot mijn 67ste ga doen.
Meeste switchen een paar keer, (leraar, werkvoorbereider, projectleider, constructeur, ontwerper, tekenaar, onderzoeker)
Ik weet niet of ik beton storten dit tot mijn 67ste ga doen.
Meeste switchen een paar keer, (leraar, werkvoorbereider, projectleider, constructeur, ontwerper, tekenaar, onderzoeker)
Ik geloof dat zolang iemand zichzelf binnen een baan kan ontwikkelen je uitgedaagd wordt en dus goed zit.
Dit had ik altijd in gedachten en al op zeer j0nge leeftijd(jeugd)
Architect, machinist, diamantslijper.
Architect is het niet geworden omdat ik ipv van bouwkunde de werktuigbouw ben ingerold. Maar had een vergelijkbare functie constructuer piping app.bouw. In plaats van huizen dus chemische installaties voor Shell, DSM,. Bayer etc op papier zetten. Nadat ik de wereld had rondgezworven had ik het helemaal gehad. Omdat ik nooit thuis was onplofte bijna mijn gezinssituatie.
Op 39-40 jarige leeftijd als machinist begonnen(eerst in Duittsland en nu in Nederland) en doe dat werk nog steeds. Een stuk minder salaris maar meer voldoening en plezier en een stuk meer vrije tijd. Bovendien wilde ik altijd al machinist worden. Achteraf gezien een zeer verstandige keuze ondanks dat iedereen mij voor gek verklaarde in mijn omgeving behalve mijn partner. Maar zoals zo vaak word ik wel vaker als idioot omschreven vanwege mijn keuzes. Maar gelukkig ben ik zo eigenwijs dat ik mij daar nooit iets van aantrek en al zeker nooit naar de buurman kijk omdat dat anders je keuze zou beinvloeden.
Twee zaken zijn dus gelukt.
Ben nu 54 en een switch naar diamantslijper zit er vanwege mijn leeftijd helaas niet meer in. Jammer maar het is niet anders. Dat had ik nog graag willen proberen. Was ik nu nog 18-24 dan zou ik daar nog zeker voor gaan.
Het is dus altijd al zo geweest dat ik al op zeer jonge leeftijd wist wat ik wilde en dat is nog steeds het geval.
Architect, machinist, diamantslijper.
Architect is het niet geworden omdat ik ipv van bouwkunde de werktuigbouw ben ingerold. Maar had een vergelijkbare functie constructuer piping app.bouw. In plaats van huizen dus chemische installaties voor Shell, DSM,. Bayer etc op papier zetten. Nadat ik de wereld had rondgezworven had ik het helemaal gehad. Omdat ik nooit thuis was onplofte bijna mijn gezinssituatie.
Op 39-40 jarige leeftijd als machinist begonnen(eerst in Duittsland en nu in Nederland) en doe dat werk nog steeds. Een stuk minder salaris maar meer voldoening en plezier en een stuk meer vrije tijd. Bovendien wilde ik altijd al machinist worden. Achteraf gezien een zeer verstandige keuze ondanks dat iedereen mij voor gek verklaarde in mijn omgeving behalve mijn partner. Maar zoals zo vaak word ik wel vaker als idioot
omschreven vanwege mijn keuzes. Maar gelukkig ben ik zo eigenwijs dat ik mij daar nooit iets van aantrek en al zeker nooit naar de buurman kijk omdat dat anders je keuze zou beinvloeden.Twee zaken zijn dus gelukt.
Ben nu 54 en een switch naar diamantslijper zit er vanwege mijn leeftijd helaas niet meer in. Jammer maar het is niet anders. Dat had ik nog graag willen proberen. Was ik nu nog 18-24 dan zou ik daar nog zeker voor gaan.
Het is dus altijd al zo geweest dat ik al op zeer jonge leeftijd wist wat ik wilde en dat is nog steeds het geval.
krik, krak, sjiemela, sjiemela, sjiemela
krik, krak, sjiemela, sjiemela
krik, krak, sjiemela, sjiemela
Oh ik doe het ff opnieuw.
Ik speelde als klein kind veel met Knex, ik maakte daarbij voertuigen, constructies à la PTT-toren van Neherlaboratorium. maar die dingen vielen om.
Nu weet ik dat de toren een verankering miste. Dus ik had de Eiffeltoren als voorbeeld moeten nemen. Of ik had er kabels rond de toren moeten spannen.
Later had ik een klasgenoot die miniatuurauto's leuk vond, En ook taken die de gemeente uitvoerden zoals vuilnisophaaldienst maar ook wegenbouw (stratenmaken, viaducten, asfalteren).
Nu bestaat het beroep stratenmaker niet meer door de arbowet. Vanaf nu is het machinaal bestraten. Gewoon als een luie papzak met je shovel bestrating verwijderen en leggen.
Treurige is ik heb klasgenoot al 10 jaar niet meer gesproken en ik verwacht niet dat hij ook hbo-opleiding volgt of heeft gedaan.
Ik zal mijn basisschooljuffen nog moeten verassen, ik wil dan met werkkleding en helm aan de school binnenwandelen, eventuee nemen we de middelbare school mee, maar ik ben bang dat de middelbare school het al wist, dat ik de technische kant wilde. 
Op de middelbare school dacht ik om iets met chemie of elektrotechniek te doen. maar elektrotechniek viel af vanwege IT en/of ICT, enz programmeergedeelte. En chemie viel ook af vanwege de vele praktijk, ik was bang dat er iets misging. maar achteraf zijn de pipet en buret eenvoudig en makkelijk af te stellen.
Verder wou ik iets met de natuur doen, maar toch niet gedaan omdat het wel heel erg vaag is.
en de baankansen wel minimaal waren en carrière maken was daarin niet echt mogelijk.
Nu civiele techniek.
Doet werkman ook civiel? Of niet?
[ Bericht 2% gewijzigd door PandaDrop op 29-08-2016 18:07:17 ]
Ik speelde als klein kind veel met Knex, ik maakte daarbij voertuigen, constructies à la PTT-toren van Neherlaboratorium.
maar die dingen vielen om. Nu weet ik dat de toren een verankering miste.
Dus ik had de Eiffeltoren als voorbeeld moeten nemen. Of ik had er kabels rond de toren moeten spannen.Later had ik een klasgenoot die miniatuurauto's leuk vond, En ook taken die de gemeente uitvoerden zoals vuilnisophaaldienst maar ook wegenbouw (stratenmaken, viaducten, asfalteren).
Nu bestaat het beroep stratenmaker niet meer door de arbowet. Vanaf nu is het machinaal bestraten. Gewoon als een luie papzak met je shovel bestrating verwijderen en leggen.
Treurige is ik heb klasgenoot al 10 jaar niet meer gesproken en ik verwacht niet dat hij ook hbo-opleiding volgt of heeft gedaan.
Ik zal mijn basisschooljuffen nog moeten verassen, ik wil dan met werkkleding en helm aan de school binnenwandelen,
eventuee nemen we de middelbare school mee, maar ik ben bang dat de middelbare school het al wist, dat ik de technische kant wilde. Op de middelbare school dacht ik om iets met chemie of elektrotechniek te doen. maar elektrotechniek viel af vanwege IT en/of ICT, enz programmeergedeelte. En chemie viel ook af vanwege de vele praktijk, ik was bang dat er iets misging. maar achteraf zijn de pipet en buret eenvoudig en makkelijk af te stellen.
Verder wou ik iets met de natuur doen, maar toch niet gedaan omdat het wel heel erg vaag is.
en de baankansen wel minimaal waren en carrière maken was daarin niet echt mogelijk.
Nu civiele techniek.
Doet werkman ook civiel? Of niet?
[ Bericht 2% gewijzigd door PandaDrop op 29-08-2016 18:07:17 ]
Toen ik klein was wilde ik bankdirecteur worden. Na de middelbare school begon ik toch aan iets heel anders. Ik begon aan de opleiding tot automonteur, maar na 1 jaar had ik het daar al gezien. Vervolgens ging ik handel en marketing doen. Diploma gehaald en doorgegaan naar de IVA waar ik ook slaagde. Op mijn 16de rolde ik de autoverkoop in. Ook weer iets heel anders dan bankdirecteur . Dit heb ik een hele tijd naast mijn studie en ook nog daarna gedaan, maar ik heb er dit jaar na 6 jaar toch een punt achter gezet. Inmiddels ben ik werkzaam als adviseur sparen en verzekeren. Al een stap voorwaarts richting bankdirecteur . Ben benieuwd waar het eindigt voor mij. Ik ben pas 23, dus heb nog 44 jaar te gaan.
. Dit heb ik een hele tijd naast mijn studie en ook nog daarna gedaan, maar ik heb er dit jaar na 6 jaar toch een punt achter gezet. Inmiddels ben ik werkzaam als adviseur sparen en verzekeren. Al een stap voorwaarts richting bankdirecteur . Ben benieuwd waar het eindigt voor mij. Ik ben pas 23, dus heb nog 44 jaar te gaan.
Maakt niet uit zolang ik maar gelukkig ben.
Mensen met ambities
Mensen met ambities
Dit bericht is intellectueel eigendom van Baas_bas. Het aanpassen, censureren of verwijderen is derhalve niet toegestaan. De lezer is zelf aansprakelijk voor de opvatting van de inhoud van de post. Aan dit bericht kunnen geen rechten worden ontleent.
Goeie vraag, ik wou vroeger F16 piloot worden (inmiddels te lang voor).
Later werd dat tuinman, maar ik had geen groene vingers.
Toen de elektrotechniek in omdat ik IT erg interessant vond, helaas door "pesten" hier ook afgehaakt en de verkoop in gegaan. Daar een aantal diploma's in.
Als nog werk ik voor een kabelbedrijf maar ben ik toe aan een nieuwe uitdaging.
thats my story
Later werd dat tuinman, maar ik had geen groene vingers.
Toen de elektrotechniek in omdat ik IT erg interessant vond, helaas door "pesten" hier ook afgehaakt en de verkoop in gegaan. Daar een aantal diploma's in.
Als nog werk ik voor een kabelbedrijf maar ben ik toe aan een nieuwe uitdaging.
thats my story
The bearded man: “So many good tunes, I didn't have time to shave!”
Heb je je tekst eerst een aantal keer door Google Translate gehaald of zo?quote:Op zondag 28 augustus 2016 14:16 schreef PandaDrop het volgende:
Oh nu doe ik ff opnieuw.
Ik speelde als klein kind veel met Knex, ik maakte daarbij voertuigen, constructies à la Neherlaboratorium.
Nu weet ik dat er een verankering miste.
Later had ik een klasgenoot die miniatuurauto's leuk vond, En ook taken die de gemeente uitvoerden zoals vuilnisophaaldienst maar ook wegenbouw (stratenmaken, viaducten, asfalteren).
Nu bestaat het beroep stratenmaker niet meer door de arbowet. vanaf nu is het machinaal bestraten. Gewoon als een luie papzak met je shovel bestrating verwijderen en leggen.
Treurige is ik heb klasgenoot al 10 jaar niet meer gesproken en ik verwacht niet dat hij ook hbo opleiding volgt of heeft gedaan.
Ik zal mijn basisschooljuffen nog moeten verassen met een vrachtwagen van GWW en met werkkleding en helm de school binnenwandelen,
Op de middelbare dacht ik om iets met chemie of elektrotechniek te doen. maar elektro viel af vanwege IT en/of ICT, enz programmeergedeelte. En chemie viel ook af vanwege de vele praktijk, ik was bang dat er iets misging. maar achteraf zijn de apparaten eenvoudig en makkelijk af te stellen. dus wekker, ingebouwde thermometer.
Verder wou ik iets met de natuur doen, maar toch niet gedaan omdat het wel heel erg vaag is.
en de baankansen wel minimaal waren en carrière maken was niet echt mogelijk.
Nu civiele techniek.
Doet werkman ook civiel? Of niet?
Snap er geen hout van
Mijn Nederlands is best bagger.quote:
[..]
Heb je je tekst eerst een aantal keer door Google Translate gehaald of zo?
Snap er geen hout van
In mijn dagelijkse leven heb ik daarom een taalnazi in dienst als ik de zolder verlaat.
Brieven naar de belastingdienst, school en gemeente, worden gecontroleerd op Nederlands.
Pesten? leuke studiemaatjes had je dan.quote:
Goeie vraag, ik wou vroeger F16 piloot worden (inmiddels te lang voor).
Later werd dat tuinman, maar ik had geen groene vingers.
Toen de elektrotechniek in omdat ik IT erg interessant vond, helaas door "pesten" hier ook afgehaakt en de verkoop in gegaan. Daar een aantal diploma's in.
Als nog werk ik voor een kabelbedrijf maar ben ik toe aan een nieuwe uitdaging.
thats my story
Achja, vmbo hequote:
[..]
Pesten? leuke studiemaatjes had je dan.
The bearded man: “So many good tunes, I didn't have time to shave!”
Teach me master :$quote:
Ik wilde later altijd stoppen met werken. Dat later was 8 jaar geleden.
Anyway, ik mag toch hopen dat je een aantal interesses hebt? Daar heb je toch geen testen voor nodig om daar achter te komen? Wat doe je in de weekenden of als je s'avonds thuis komt? Hoe kun je nou niet weten wat je leuk vindt?
Verder moet je werk en carrière ook niet idealiseren. Het is gewoon een manier om poen binnen te krijgen. Het hoeft niet persé je roeping te zijn. Misschien ligt daar wel het probleem, aangezien dat je hele leven zo wordt voorgeschilderd. Mensen zijn tegenwoordig geconditioneerd om dat ideaalbeeld na te streven. Maar als je dat loslaat en gewoon praktisch kijkt naar wat een baan oplevert per uur dan ziet de wereld er anders uit.
Als je niet precies weet wat je op lange termijn wilt dan zou ik me meer op het heden richten. Gewoon iets aanpakken wat geld oplevert ("leuk" of niet) en zorgen dat je het buiten werk naar je zin hebt.
"Geen kut is ooit nat geworden van een autist die 100 cijfers achter de komma van Pi uit zijn kop kan drummen."
corehype in KLB / Wiskundige bewijzen
corehype in KLB / Wiskundige bewijzen
Je kunt proberen een geweldige baan te vinden maar volgens mij kun je beter proberen een geweldige hobby te vinden en een baan waarmee je hem kunt betalen. Als je zat bent van de hobby kun je eenvoudig een nieuwe zoeken terwijl een heel andere baan vinden vaak veel lastiger is. Als je geluk hebt vindt je dan ook nog een baan waar je met plezier naar toe gaat, als je verder tevreden bent is het toch al eenvoudiger de pluspunten van de baan in te zien.
Ik weet ook nog niet wat ik wil worden. En ik ben dik in de twintig
Vroeger wilde ik schrijver of illustrator worden, maar ik kwam erachter dat ik lang niet goed genoeg was om daar m'n brood mee te verdienen. Ik weet nog steeds niet waar ik goed in ben, ik vind dat ik van veel dingen niet genoeg af weet om er een baan in te vinden.
Op een gegeven moment heb ik dat maar gewoon langs me neergelegd. Ik wil gewoon een baan die ik leuk vind en waar ik leuke collega's bij heb. En waar ik gewaardeerd word. Het kan me eigenlijk niet zoveel schelen of het werk dan zo megainteressant is.
Vroeger wilde ik schrijver of illustrator worden, maar ik kwam erachter dat ik lang niet goed genoeg was om daar m'n brood mee te verdienen. Ik weet nog steeds niet waar ik goed in ben, ik vind dat ik van veel dingen niet genoeg af weet om er een baan in te vinden.
Op een gegeven moment heb ik dat maar gewoon langs me neergelegd. Ik wil gewoon een baan die ik leuk vind en waar ik leuke collega's bij heb. En waar ik gewaardeerd word. Het kan me eigenlijk niet zoveel schelen of het werk dan zo megainteressant is.
|
|
