Tijdens en na mijn afstuderen heb ik nu al drie functies gehad binnen de financiële dienstverlening. Zowel bij een verzekeringsmaatschappij, bank als bij een groot accountantskantoor.
Daar hoor je allerlei jongelui praten over ambities en ''het maximale uit jezelf halen'' en dat soort shit. Voor mij voelt elke dag echter weer als een slijtageslag en kan ik niet wachten tot ik naar huis kan.
''Uitdagingen'' zie ik helemaal niet als uitdagingen. Alles is in beginsel gewoon saai papierwerk en het leukste van mijn werk vind ik nog de autorit onderweg naar een klant af en toe. Maar dat eindeloze geouwehoer, vergader, geklooi met papieren echt ik vind het allemaal maar zwaar kut.
Ik mis nog altijd dagelijks mijn bijbaantjes van vroeger bij de AH, als koerier, in de horeca en dat soort shit. Gewoon lekker actief bezig zijn, na een dag werken een vermoeid gevoel hebben in je poten van het lopen en staan in plaats van een zere zweetreet van het zitten. Lekker met klanten in de winkel als Henk en Ingrid ouwehoeren over dat Ajax weer zo dramatisch speelde en met een supermarktcollega die daar op zijn 48e al 35 jaar werkt om de twee uur een peuk roken en ouwehoeren over vissen en zijn zeurende wijf.
Dat waren nog eens tijden, ik mis dat. Klacht : vooruitzicht van nog decennia op een kantoor zitten maakt me ongelukkig. Gr.