(Aanstaande) Docententopic Deel XXXVIV

quote:

Op vrijdag 25 november 2016 16:40 schreef laiveneertiekje het volgende:
Grrrr

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wat een achterlijke manier om te bezuinigen.

quote:

Op vrijdag 25 november 2016 16:52 schreef Janneke141 het volgende:

[..]

Wat een achterlijke manier om te bezuinigen.

Jup. Nu hebben wij het best luxe in vergelijking met andere scholen, maar ik zie het plan niet zo zitten eigenlijk.

Voor de opleiding neem ik wat (anonieme) enquetes af, en het valt met op dat sommige leerlingen dan aangeven dat er niet genoeg orde is. Ik snap dat eigenlijk niet helemaal, het is bijna altijd enorm rustig in mijn klassen. Soms vind ik het een beetje te rustig zelfs, ik vind het toch wel fijn als er wat 'reuring' is en het niet constant muisstil is. Hoe zou het dan komen dat ze vinden dat er te weinig orde is?

Bezuinigingen zijn sowieso vervelend en het zou eigenlijk nooit ten koste van leerlingen mogen gaan, of de kwaliteit van de lessen. Maar ja.

Bravoo, het ligt een beetje aan de vraagstelling en hoe leerlingen daarin 'orde' hebben opgevat. Orde kan ook gaan over de structuur van je lessen: of het voor de leerlingen duidelijk is wat de bedoeling is tijdens de lessen, wat zij moeten doen, wat de verwachtingen over en weer zijn. Als leerlingen zich daar onzeker over voelen, kunnen ze dat misschien ook opvatten als een ordepunt. Maar misschien is het slim om leerlingen zelf te vragen wat ze ermee bedoelen? Het is best interessant om nav de enquete nog een klassengesprek te beginnen over dit soort zaken.

Bezuinigingen zijn zóó shit. 0,0 ervaring hier, maar zodra je met bezuinigingen te maken krijg zou je toch eens in de papieren van de school/gemeenschap/stichting willen kijken? 100.000 andere zaken waarop bezuinigd kan worden als je kritisch kijkt. Dan heb ik het niet over salarissen of bonussen, maar over elektriciteit, de koffiemachine(s), de extraatjes hier en daar. Natuurlijk moet niet al het leuke eraf gaan, maar met kleine dingen kom je vaak een heel eind. Voor bezuinigen is creativiteit nodig.

Praktisch voorbeeld: de koffieautomaten bij ons op school zijn vernieuwd. Ik studeer aan de nhtv, vrijetijdsmanagement. We leren dus veel over de ervaringseconomie, marketing en dat soort zaken. De douwe egbertsautomaten (knopje drukken, prutje krijgen) volstonden dus uiteindelijk niet meer. Er kwamen automaten met verse bonenkoffie. Deze automaten zijn wat duurder, de koffie werd dus ook wat duurder, maar wel 'beter'. Bijkomstigheid is alleen, dat het zetten van één bekertje koffie/cappuchino/whatever gemiddeld 1.25 minuut duurt. Er is in het hele gebouw maar één zo'n koffieautomaat. Leraren komen dus ook in de kantine koffie halen. Nu zaten wij met onze projectgroep vaak te werken in de kantine. Het kwam voor dat we gewoon van 9-5 aan het werk waren. Toen is het op gaan vallen dat er vaak een rij staat voor de koffieautomaat, van leraren en studenten. Niet alleen kan dat onhandig zijn (even snel koffie halen is er niet meer bij), veel docenten halen meerdere malen per dag, voor meerdere mensen koffie. Er waren docenten bij die dus bijna 20-30 minuten per dag bij het apparaat stonden. Hier hebben wij in de studentenraad uiteindelijk protest tegen aangetekend, en er komt een andere koffieautomaat

Hopelijk hebben jullie wat advies!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik heb geen tips Claudia, ik merk dat ik zelf ook erg veel energie verlies aan ongemotiveerde en calculerende leerlingen...

Waarom onder een spoiler, Claudia?

Het is volgens mij een veelvoorkomend probleem en ergernis bij veel docenten. Ik heb momenteel ook veel leerlingen in klas 5 die zo zijn.
Er zijn heel veel verschillende manieren om hier mee om te gaan.
Laatst hoorde ik van een naaste collega dat ze de vijfdeklassers voor de voeten had gegooid, dat zij de hele zondag hun lessen had zitten voorbereiden. Ze werd echt boos omdat die leerlingen zo ongemotiveerd waren terwijl zij zo haar best had gedaan.

In mijn ogen is dat een nogal klassieke valkuil: verwachten en hopen dat zij op eenzelfde manier met de stof bezig zijn als jij en er dezelfde soort energie in stoppen. En oprecht teleurgesteld zijn als dit niet het geval is. Je kunt dan twee dingen doen: óf ze toch proberen mee te krijgen in jouw enthousiasme, óf je erbij neerleggen en je lessen afstemmen op hun behoeften. Ik wissel die twee strategieën af, afhankelijk van de groep die ik voor me heb.

Als leerlingen vragen om vooral voorbereid te worden op toetsen, dan ga ik heel veel toetsvragen met ze oefenen. Dat is misschien op het eerste gezicht minder leuk en uitdagend dan een verdiepende les over een subonderwerp waar je veel creativiteit in stopt: aan de andere kant kan het mij ook veel voldoening geven om te zien dat de leerlingen daar dan wel gemotiveerd mee bezig zijn en vooruit gaan en dan bouw ik aan mijn relatie met ze en dan kan ik zo zijdelings toch nog veel dingen kwijt. Dit is vooral wat ik doe als ik merk dat een zesde klas ongemotiveerd is: zij moeten immers in mei examen doen.

Een andere optie is, en dat doe ik nu met klas 5: stug volhouden met de verdieping en verrijking die jij wil aanbrengen en telkens maar weer benadrukken dat dit uiteindelijk veel meer inzicht en voldoening geeft. Ze toch proberen mee te krijgen en daarbij deels accepteren dat niet iedereen hierin mee zal gaan. Blijven staan voor het onderwijs waar jij in gelooft en een beetje een 'take it or leave it' - houding aannemen. Ik zie mezelf dan maar als een soort nutty professor: de vakidioot waarvan ze nu misschien denken 'jemig, die is ook gek, wat wil ze allemaal van ons?' maar wie weet valt dan toch bij iemand/een aantal het kwartje, of zullen ze later ineens beseffen dat dit toch wel waardevolle lessen waren. Dat is ook wel het lastige van onderwijs: wat wij doen, lijkt soms weinig effect te hebben, of weinig los te maken, maar soms is dat effect pas veel later merkbaar.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

. [/spoiler]

Mooi en bemoedigend!
.. dat onder de spoiler

Zo doe ik het ook Franny! Ik merk alleen bij mezelf dat het me een beetje murw maakt. Momenteel is de balans wat beter, dat wel.

Mooi gezegd Franny!

quote:

Op dinsdag 29 november 2016 15:18 schreef Franny_G het volgende:
pa en oma vertelde dus hoe positief hij terugkijkt op z'n tijd bij ons op school. Hoeveel hij bij ons heeft geleerd, en dat waardeert, hoeveel hij daar nog steeds aan had. Dat hij nu een bevlogen student is, en dat zijn lievelingsland Italië is. . Toen ik me net begon af te vragen of we het wel over dezelfde persoon hadden, keek de oma me ineens veelbetekenend aan en zei ze: "Hij is wel heel erg bijgetrokken hoor!"
Ik denk dat wij heel vaak niet weten wat we precies aan leerlingen/studenten meegeven. Daarom is het denk ik zaak om te vertrouwen op je eigen ideeën over wat jij de leerlingen wil meegeven, en je niet teveel moet verliezen in wat zij jou op dat moment teruggeven.

Dank je voor je mooie reactie! Vooral je laatste zinnen zijn heel raak, denk ik. Ik had het er gisteren ook over met een collega en we kwamen min of meer tot dezelfde conclusie, namelijk dat er een verschil is tussen wat leerlingen/studenten willen en wat ze nodig hebben. En dat je kunt kiezen waar je in meegaat.

Een van de dingen die ik het afgelopen jaar heb gedaan, is het tentamen voor het vak schrappen. De alternatieve manier waarop ik toets, vind ik veel waardevoller. Van menig collega krijg ik als tip om het tentamen meteen weer in te voeren zodat ik de participatie vergroot. Maar ik zit nu juist in de unieke positie dat ik volledig m'n eigen toetsvorm kan kiezen en ik wil niet teruggaan naar een manier van toetsen waar ik niet in geloof, alleen om de door mij gewenste uitkomst te bereiken. Ik moet denk ik maar accepteren dat het enige tijd zal kosten om een nieuwe vorm te vinden die aanslaat. En inderdaad accepteren dat die niet bij elke student of elke groep aanslaat.

Bij ons bemerk ik overigens een beweging weg van de studentevaluaties. Er is recentelijk een studie verschenen waaruit naar voren komt dat studentevaluaties niets zeggen over onderwijskwaliteit. Dat heeft bij ons wel een discussie teweeggebracht, in combinatie met de afrekencultuur die aan het ontstaan is (studenten die van alles op anderen afschuiven en niet kritisch naar hun eigen functioneren kijken).

Heb je een link naar dat onderzoek?

Bij ons wordt ook steeds minder geëvalueerd, en bij sommige vakken stappen we ook af van het toetsen - al ben ik heel benieuwd wat dat voor effect heeft op de motivatie van de studenten. Verder ben ik erg van het benadrukken van het nut van wat ik ze leer, niet per se alleen voor het tentamen, maar vooral in de rest van hun studie / werk straks. Wat dat betreft heb ik het op een hbo denk ik wat makkelijker dan jij: het is echt de bedoeling dat al ons onderwijs direct aanwijsbaar nut heeft voor de studenten.

http://www.rtlnieuws.nl/g(...)d-voor-alle-leraren#

Goed artikel wel, goed voorbeeld ook van de populariteit van de lerarenopleidingen.

quote:

Op donderdag 1 december 2016 09:23 schreef Claudia_x het volgende:

Een van de dingen die ik het afgelopen jaar heb gedaan, is het tentamen voor het vak schrappen. De alternatieve manier waarop ik toets, vind ik veel waardevoller. Van menig collega krijg ik als tip om het tentamen meteen weer in te voeren zodat ik de participatie vergroot. Maar ik zit nu juist in de unieke positie dat ik volledig m'n eigen toetsvorm kan kiezen en ik wil niet teruggaan naar een manier van toetsen waar ik niet in geloof, alleen om de door mij gewenste uitkomst te bereiken. Ik moet denk ik maar accepteren dat het enige tijd zal kosten om een nieuwe vorm te vinden die aanslaat. En inderdaad accepteren dat die niet bij elke student of elke groep aanslaat.

Dat kost inderdaad tijd, zo'n omschakeling. Als je die autonomie hebt, zou ik dat ook zeker zo voortzetten. Het is mooi om datgene te doen waar je echt in gelooft, dat moet op een gegeven moment wel afstralen op je studenten.

quote:

Bij ons bemerk ik overigens een beweging weg van de studentevaluaties. Er is recentelijk een studie verschenen waaruit naar voren komt dat studentevaluaties niets zeggen over onderwijskwaliteit. Dat heeft bij ons wel een discussie teweeggebracht, in combinatie met de afrekencultuur die aan het ontstaan is (studenten die van alles op anderen afschuiven en niet kritisch naar hun eigen functioneren kijken).

Dat onderzoek kwam ik ook tegen, heb ik ook even aan mijn rector doorgestuurd. Probleem op middelbare scholen is dat alle beoordelingssystemen die er nu zijn, werken met leerling vragenlijsten. Het is juist de laatste jaren zo'n vanzelfsprekend onderdeel geworden bij beoordelingen op veel scholen dat ik me afvraag in hoeverre dat weer bijgestuurd wordt. Hier zie je volgens mij duidelijk een kloof tussen de onderwijspraktijk en (nieuwe) wetenschappelijke inzichten. Dit sijpelt niet of nauwelijks door naar de praktijk op de meeste scholen, vrees ik.

quote:

Op donderdag 1 december 2016 17:05 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Dat kost inderdaad tijd, zo'n omschakeling. Als je die autonomie hebt, zou ik dat ook zeker zo voortzetten. Het is mooi om datgene te doen waar je echt in gelooft, dat moet op een gegeven moment wel afstralen op je studenten.

[..]

Dat onderzoek kwam ik ook tegen, heb ik ook even aan mijn rector doorgestuurd. Probleem op middelbare scholen is dat alle beoordelingssystemen die er nu zijn, werken met leerling vragenlijsten. Het is juist de laatste jaren zo'n vanzelfsprekend onderdeel geworden bij beoordelingen op veel scholen dat ik me afvraag in hoeverre dat weer bijgestuurd wordt. Hier zie je volgens mij duidelijk een kloof tussen de onderwijspraktijk en (nieuwe) wetenschappelijke inzichten. Dit sijpelt niet of nauwelijks door naar de praktijk op de meeste scholen, vrees ik.

Heeft iemand een link naar dat onderzoek? Ben wel benieuwd.

Ja, vooral dat er op het ministerie altijd zo overdreven positief wordt gedaan over 'ons':

quote:

Op de site doet het ministerie een poging leraren aan te spreken. Onder het kopje ‘Juf Mariëlle weet wat je nodig hebt’ lees ik bijvoorbeeld: ‘Willemijn, haar klasgenoten en alle andere leerlingen krijgen elke dag onderwijs van leraren zoals jij. Benieuwd wat zij van jullie vinden?’

Nou, ministerie van Onderwijs, daar ben ik wel benieuwd naar.

Dus klik ik door. Die Willemijn (11) ziet in de ogen van haar juf ‘soms de glinstering omdat ze zo blij is.’ Leerling Rick zegt dat zijn leraren ‘ervoor zorgen dat jij bereikt wat je wilt bereiken, ook al is het onderwerp soms best wel saai.’ Oud-mbo’er Siem verwoordt volgens het ministerie ‘precies het verschil dat leraren elke dag maken.’ Want: ‘Jorrit is de leraar dankzij wie ik nu doe wat ik doe.’

Het beeld is duidelijk: volgens het ministerie is het lerarenkorps één grote kumbaya zingende jamboree van verschilmakers. Het staat daarin niet alleen. Een heel leger van onderwijsgoeroes trekt iedere dag van school naar school om leraren te vertellen dat ze het verschil maken.

Ik krijg dan ook altijd een gevoel alsof ze denken dat ik debiel ben, iemand die met een schouderklopje en complimentje hier en daar wel weer blij en voldaan naar huis gaat. Het gaat nog teveel uit van een soort magie. "Ik kan het niet en zou gek worden met zo'n klas vol pubers, wat fantastisch dat jij dat wel kunt!!" Maar het is dus gewoon heel hard werken geblazen en heel vaak dus helemaal niet zo'n magisch gevoel met glinsterende oogjes en blije gezichtjes.

quote:

Op vrijdag 2 december 2016 16:58 schreef Friek_ het volgende:

[..]

https://decorrespondent.n(...)24486428764-919194d1

Beetje herkenbaar verhaal wel.

Herkenbaar, maar ook wel een tikje gemakkelijk.

Al voor langere tijd lees ik hier mee en ook mijn interesse voor de lerarenopleiding is altijd al zeer hoog geweest. Nu heb ik een vraag/uitdaging en ik denk dat jullie goed in staat zijn om mij van wat advies te kunnen voorzien.

Nu het eind van mijn master in zicht komt, begin ik ook steeds meer naar promoveren aan de universiteit te kijken. Ook dat lijkt mij erg interessant. Mijn hart ligt zeker in het onderwijs, maar ook het promoveren zal een link hebben met onderwijs.

Kunnen jullie mij tips geven in de afweging tussen promoveren en lerarenopleiding?

Weten jullie ook of het vooral praktisch mogelijk is om beide in parttime te doen (theoretisch kunnen beide parttime)? Dus combinatie van vijf jaar promoveren en daarnaast 1 jaar lerarenopleiding en daarna werken op een middelbare school?

Hebben gepromoveerde leraren inderdaad meer kans op een leuke baan of geven scholen toch meer de voorkeur aan 'verse' collega's die net van de lerarenopleiding af komen?

Alle input op dit gebied is welkom!

quote:

Op zaterdag 10 december 2016 21:06 schreef sjoneah het volgende:
Al voor langere tijd lees ik hier mee en ook mijn interesse voor de lerarenopleiding is altijd al zeer hoog geweest. Nu heb ik een vraag/uitdaging en ik denk dat jullie goed in staat zijn om mij van wat advies te kunnen voorzien.

Nu het eind van mijn master in zicht komt, begin ik ook steeds meer naar promoveren aan de universiteit te kijken. Ook dat lijkt mij erg interessant. Mijn hart ligt zeker in het onderwijs, maar ook het promoveren zal een link hebben met onderwijs.

Kunnen jullie mij tips geven in de afweging tussen promoveren en lerarenopleiding?

Weten jullie ook of het vooral praktisch mogelijk is om beide in parttime te doen (theoretisch kunnen beide parttime)? Dus combinatie van vijf jaar promoveren en daarnaast 1 jaar lerarenopleiding en daarna werken op een middelbare school?

Hebben gepromoveerde leraren inderdaad meer kans op een leuke baan of geven scholen toch meer de voorkeur aan 'verse' collega's die net van de lerarenopleiding af komen?

Alle input op dit gebied is welkom!

Sowieso promoveren. Leraar worden kan altijd nog. Voor de rest weet ik niet of dat mogelijk is of voordelen heeft.

Ik zou ook eerst een promotie proberen. Dat wordt in het onderwijs ook gewaardeerd, op een hbo kun je daarna gelijk aan de slag is m'n ervaring, en andersom lijkt me lastiger.

Ik heb eerst een promotietraject gedaan en daarna de lerarenopleiding. Tijdens mijn betaalde baan voor de klas heb ik vervolgens nog vier jaar gedaan over het afmaken van mijn proefschrift en mijn bevoegdheid ik vond combineren nog niet zo eenvoudig, en de lerarenopleiding na mijn promotie heeel heeel heeeeel erg frustrerend.

Ik kom nu compleet cynisch over the ws, maar dingen om rekening mee te houden:
-als je promoveert heb je een salaris, als je nog niet bevoegd bent vind je tegenwoorsig minder makkelijk werk dan ik destijds, dus als je na je promotie de opleiding nog moet doen is dat financieel minder fijn.
- ik heb er wel voordeel van gehad qua salaris. Ben in schaal LB5 begonnen ipv LB0 en daardoor inmiddels al in LD9 beland.
- ik verveel me wel in het werk als ik teveel 'gewoon' voor de klas sta en heb er verder voor de klas erg weinig aan. Moest ook gewoon een scriptie voor mijn lerarenmaster schrijven
- ik vond promoveren verschrikkelijk dus ik ben s sowieso een slecht voorbeels denk ik.