Het peutertopic (2-4 jaar) deel 191

Oh appen, goed idee!
Hier is het voor nu opgelost: de jongens gingen zelf weer buiten spelen en toen kon ik kuiken van de straat vissen voor de lunch .

Ik loop meestal gewoon even binnen en klets dan meteen gezellig met de buren. Maar wij hebben geen kindjes hiernaast, maar surrogaatopa en -oma Zulke lieve mensen en Stip is altijd welkom. Ze hebben de Duplo van hun kinderen binnen handbereik staan en vanochtend hebben we zo dus heerlijk op ons gemak boodschappen kunnen doen terwijl hij daar speelde

Het gaat hier echt om buurt kindjes ja, bij de (60+) buren aan de andere kant ga ik ook altijd mee naar binnen .
Ik denk dat de buren mij ook een beetje willen ontlasten met die dikke buik, en ze hebben zelf drie jongens dus eentje meer of minder valt nauwelijks op (en ik hoop dat kuiken bij hun terecht kan als de bevalling begint, tot de oppas er is, moet ik nog even overleggen. Het is sowieso wat dat betreft wel fijn dat hij er nu soms speelt).

Hier zijn ook een aantal buurtkindjes die samen spelen. Maar die ouders laten ze alleen op straat spelen en dat mag L echt niet van mij. En die is gelukkig in onze eigen (afgesloten) tuin nog erg tevreden.

Wel lastig idd die ongeschreven regels. denk dat dat per persoon verschilt wat ze fijn vinden, appen is n goed idee ja!

Hier is alleen een buurmeisje (3huizen verder) van dezelfde leeftijd. Verder alleen wat oudere mensen in het hofje. We hebben wel voor de deur een brandweerwagen en wat wipkippen om op te spelen dus vaak zitten we daar. Buurvrouw heeft een vaste vrije dag, ik helaas niet maar als we dan wel thuis zijn en het is slecht weer zitten ze vaak bij ons binnen. Dan heeft buurvrouw ook even tijd samen met baby broertje

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 13:42 schreef Burdie het volgende:
Het gaat hier echt om buurt kindjes ja, bij de (60+) buren aan de andere kant ga ik ook altijd mee naar binnen .
Ik denk dat de buren mij ook een beetje willen ontlasten met die dikke buik, en ze hebben zelf drie jongens dus eentje meer of minder valt nauwelijks op (en ik hoop dat kuiken bij hun terecht kan als de bevalling begint, tot de oppas er is, moet ik nog even overleggen. Het is sowieso wat dat betreft wel fijn dat hij er nu soms speelt).

Stip kan er zelf heen, want we hebben een deur tussen onze tuinen. Hij vond het daar zo leuk dat we een schuifdeur hebben gemaakt toen zij een veranda neer gingen zetten. Hij roept ook gewoon als hij naar ze toe wil of iets wil laten zien. Heel handig

De buurtkindjes zijn allemaal net te oud. De jongsten die buiten spelen zijn 4 en het enige andere jongetje van 2 is eigenlijk nooit buiten. Ik zie hem iig nooit in de speeltuin voor ons huis.

W speelt vaak met het overbuurmeisje waarmee ze op de peutergroep zat en dan appen we idd. Maar inmiddels hebben we zo'n goed contact dat ik ook regelmatig gewoon even thee drink daar of zij bij ons (en we bij vakantie op elkaars poezen passen). We kwamen er pas na een halfjaar achter dat haar beste vriendinnetje met wie ze altijd speelde bij de peuters gewoon schuin tegenover woont en dat ze uit hun slaapkamerraam kunnen zwaaien

Ze speelt soms ook met een ander meisje uit de straat, maar dan altijd bij ons thuis en ik zorg zelf altijd dat dat meisje even thuis meld waar ze is (op nr 2) en dat ze ook gaat melden dat ze weer bij ons weg is. Zijn een beetje rare mensen en het meisje speelt eigenlijk de hele dag alleen buiten. Vond t in t begin wel wennen, ook omdat dat meisje meer dan 2 jaar ouder is (is al een lange tijd 6). Maar eigenlijk spelen ze heel leuk en is dat andere meisje erg jong in haar doen en laten en lijkt t leeftijdsverschil niet zo groot.
(en ze is behoorlijk goed van vertrouwen en naief, dus ik snap écht niet dat haar ouders haar altijd alleen buiten laten spelen).

omdat je met ruim 6 dat echt niet meer tegen kan houden..
Je moet het ze toch een keer laten ervaren.

mijn 2,5 jarige moet het doen met zijn prive speeltuin in de tuin. (met soms een grotere bemoeizuchtige broer er bij )

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 5% gewijzigd door Moppert op 15-08-2016 14:48:15 ]

Ah ik lees even mee over de speel-etiquette
F is G-E-K op de buren en speelt daar geregeld met hun kinderen (12 & 6) in de tuin op de trampoline. Gaat tot nu toe altijd goed, ik haal hem op als we gaan eten of zij brengen hem weer terug (is 10 meter lopen)

Ik vind het ook niet bepaald schokkend om een 6-jarige alleen buiten te laten spelen. Mijn kleuter mag nu soms alleen naar de speeltuin achter ons huis. Dan volg ik iets later met de meiden. Ergens binnen spelen doen ze nog niet maar ze hebben eigenlijk geen van allen echte vriendjes of vriendinnetjes in de buurt. De meiden zijn sowieso moeilijk om daar tussen te komen.

Aapie. Gefeliciteerd

GM. Die Saar

Hier ook weinig buurkinderen. Alleen op het plein. En dan ben ik altijd mee.

Vanmorgen met Riley naar de huisarts gegaan. Ij dacht dat ze splinters onder haar voetje had. Bleken wratjes te zijn. Ze was heel dapper toen ze dat stikstof op kreeg. Riep alleen een keer dat het ijs een beetje gemeen was. Verder heel rustig gebleven.

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 15:42 schreef Kyara het volgende:
Ik vind het ook niet bepaald schokkend om een 6-jarige alleen buiten te laten spelen. Mijn kleuter mag nu soms alleen naar de speeltuin achter ons huis. Dan volg ik iets later met de meiden. Ergens binnen spelen doen ze nog niet maar ze hebben eigenlijk geen van allen echte vriendjes of vriendinnetjes in de buurt. De meiden zijn sowieso moeilijk om daar tussen te komen.

Het schokkende zit m denk ik meer in vrijwel de hele dag alleen buiten en bij jan en alleman aanbellen om te mogen spelen. Maar vooral omdat ze zo naief is eigenlijk.
Maar W zal tegen die tijd idd ook wel alleen buiten spelen denk ik..

[ Bericht 0% gewijzigd door watmoetikkiezen op 15-08-2016 20:11:03 ]

Vooral sneu dat er blijkbaar niemand is om mee te spelen
Ik denk dat het ook vrij normaal is voor een 6-jarige om een speelkameraadje te zoeken. Ik zie het hier ook veel gebeuren in de wijk. En soms moet je wat langer zoeken (bij meer mensen aanbellen dus) voor je er een gevonden hebt. Maar misschien ben ik ook naïef

Ik zat vandaag zelfs te twijfelen of ik J even alleen in het speeltuintje achter ons huis zou laten (einde van de brandgang, hij hoeft alleen een heel heel rustige 'straat' over te steken), hij wilde zo graag blijven, maar ik wilde met F naar binnen, die kreeg t te warm. Ik denk dat ie tegen de tijd dat ie 6 is vrij door de hele wijk heen speelt Maar goed, wij wonen dan ook in een rustig deel van een al rustig dorp...

O, en hoi! Wij zijn terug van vakantie. Heerlijke week gehad in de Ardeche. Kinders hebben het heel goed gedaan, enige nadeel was de lange reistijd, maar zelfs dat hebben we overleefd. Jongens zijn wel allebei weer heel blij thuis te zijn, j had vooral de kat erg gemist, en maakte zich een beetje zorgen of die het wel leuk vond om bij opa en oma te zijn

En nog even terugkomend op de eerdere zindelijkjheidsdiscussie: hier nog geen vorderingen. Op vakantie even geprobeerd, zwmbroek, geen luier, maar elke plas was een natte broek en grote paniek. Maar weer even uitgesteld dus

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 08:57 schreef GotC het volgende:
Gefeliciteerd Aapie ! 3 jaar alweer!

Bubs, wij hebben hetzelfde. Hij houdt gerust 3 uur z'n plas op, maar doet niks op het potje of de wc, hij laat niet los, zeg maar. Zijn leidster op de opvang zei hetzelfde en raadde aan om zindelijkheid voorlopig even te parkeren, komt vanzelf. Liever zo dan er een negatieve ervaring van te maken door te 'dwingen'.

Dat denk ik ook idd. Ze kwam vanmiddag uit bed en zei van ikke niet potje plassen. Dus ook maar niet gedaan.

Aapie gefeliciteerd

Hier ook nog geen vorderingen met zindelijkheid. Ze wil echt niet zonder luier. Nu zet ik haar af en toe op het toilet.

Vrijwel de hele dag alleen buiten, nee, dat kan ik me ook niet zo goed voorstellen, dat ik dat als ouder een prettig idee zou vinden bij een zesjarige. Ik woon zelf middenin een grote stad en misschien komt het doordat ik nu een 2,5 jarige heb en het me nog niet goed kan voorstellen, maar ik denk dat ik I niet alleen voor lange tijd buiten zou laten spelen. Daar vind ik onze woonplek niet geschikt voor.

Maar ook in een meer kindvriendelijke wijk twijfel ik eraan, ik zou toch willen weten waar mijn kind is en met wie. Ik heb teveel angstvisioenen dat zo'n klein meisje ineens in verkeerde handen terecht komt (en dan bedoel ik echt niet meteen Dutroux-achtige dingen hoor, er kunnen ook wat verkeerde buurjongetjes tussen zitten die je niet kent.) Zeker dat maar aanbellen bij iedereen zonder dat jij precies weet bij wie en wat zou ik niet willen. Misschien komt dat door eigen slechte ervaringen uit mijn jeugd, en het feit dat mijn ouders zo onoplettend waren en geen idee hadden van wat er onder hun eigen ogen gebeurde... .

Gelukkig hebben wij dus die gezamenlijke binnentuin. We hebben een groepsapp met de ouders hier met jonge kinderen. Als kinderen bij iemand thuis zitten, omdat ze zijn komen binnenwandelen (binnenstormen is het meestal meer ) dan laten we dat aan elkaar weten. Soms schrijven we dan: we gaan zo eten, stuur ze maar deze kant op. Of we gaan zelf even halen, het gaat eigenlijk vanzelf.

Wij hebben ook app contact met buren. We laten onze buren altijd even weten dat kind X of Y bij ons binnen is komen wandelen en andersom.
L van mij is 6, maar die mag zeker geen hele dag, sterker nog, niet eens een heel uur alleen buiten spelen. Ik wil altijd weten waar ze zit en dat komt ze ook keurig aan me melden. Als ik haar even niet gezien heb dan loop ik even naar buiten om te checken waar ze zit.
En vanuit mijn eigen angst heb ik haar dus wel laatst geleerd/probeer ik haar te leren, dat ze nooit met iemand mee mag gaan. Ook niet als hij hondjes, een baby, Pokémons etc, thuis heeft en ook niet als diegene zegt dat het van haar mama mag. Eerst had ik die angst niet zo, maar een paar maanden geleden werden hier in de buurt meisjes aangesproken door een bepaald persoon en dat heeft me toch doen besluiten L hierover in te lichten.

Nikki, goed dat je dat doet. Ik denk dat je dat een kind inderdaad moet vertellen. Met de buren hebben we bijvoorbeeld ook de afspraak dat als één van ons de kinderen even mee wil nemen naar het speeltuintje om de hoek een kind dat wel eerst thuis gaat vragen/vertellen. Gewoon, om er ook in te krijgen dat je dus altijd, ongeacht wie het voorstelt, even thuis checkt of het goed is.
Wat naar dat er in jullie buurt zo iemand rondliep. .

Saar is nu gelukkig nog te jong maar ooit moet ik loslaten, en nu wonen wij op een dorp met de speeltuin letterlijk op 3x vallen van de achterdeur maar toch gaat zij voorlopig niet alleen die kant op. Ik heb geen zicht op de ingang van de speeltuin en kan door de begroeiing ook niet alles zien, en idioten heb je overal...

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 12:31 schreef Burdie het volgende:
Zeg kan een ervaren peuter/peuter+ moeder mij even kort updaten over de ongeschreven regels van bij de buren spelen? Ze speelden lekker buiten maar zijn een half uur geleden naar binnen gegaan om TV te kijken. Kuiken heeft netjes gevraagd of hij mee mocht en dat was geen probleem. Kan ik er van uit gaan dat ze hem wel weer deze kant op bonjouren als ze 'm zat zijn? Of had ik mee moeten gaan naar binnen? Of moet ik 'm na een X aantal minuten gaan ophalen? (Nouja, dat laatste sowieso, want ik wil zo lunchen ).

Haha, dit vond ik in het begin ook echt zo ingewikkeld! Ik heb terugkijkend ook best ongepaste dingen gedaan geloof ik, gewoon uit onwetendheid over de etiquette

Bij mensen die je nauwelijks kent hou je de vinger aan de pols. Als mijn kind ergens gaat spelen waar hij nieuw is, wisselen we telefoonnummers uit. Ook als die mensen naast me wonen, even appen of het nog gezellig is, is toch handiger dan aanbellen (waardoor je kinderen mogelijk uit hun spel haalt enzo). Maar eigenlijk willen ze hier nooit een eerste keer alleen ergens spelen, ze verzoeken mij altijd met ze mee te gaan. Erg fijn, kan ik meteen even sfeer proeven daar, ik weet graag met wat voor mensen (kinderen) mijn kind zich omringt.

We hebben bevriende buren, onze tuinen staan open voor elkaars kinderen en daarmee wordt niet elke dag opnieuw contact gelegd als ze samen spelen. Als ik ze mis app ik haar of ze daar zijn. Meestal is dat zo, soms zegt zij: ik dacht dat ze bij jou waren! en dan gaan we zoeken en blijken ze met zijn allen lekker buiten. Wij hebben wel heel duidelijke regels over tot waar je mag gaan, wat wel en niet geoorloofd is, met wie je mee mag (met niemand, ook geen politie of iemand die zegt dat hij door mama of papa is gestuurd of in ruil voor pokemonkaarten - waarvan Oudste zei: 'Ik begrijp echt wel dat dat niet klopt mam, Pokemonkaarten zijn zo tof, als iemand ze zomaar weg geeft is er iets niet in de haak' - gewoon echt niemand)

Er vanuit gaan dat iemand mijn kind wel weer terug brengt doe ik overigens nooit, ik durf er niet op te vertrouwen dat mijn kind durft aan te geven dat hij ergens weg wil en dus ook niet dat de andere ouder kan inschatten of het al 'tijd' is voor mijn kind om daar weg te gaan.

En met zes jaar alleen spelen vind ik heel normaal, maar wij wonen in een kinderrijke autoluwe buurt. Sticker mag ook alleen buiten spelen, mits Oudste erbij is (en dan spelen ze rondom ons huis, dus met de tuindeur open kan ik ze horen).

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 18:41 schreef watmoetikkiezen het volgende:

[..]

Het schokkende zit m denk ik meer in vrijwel de hele dag alleen buiten en bij jan en alleman aanbellen om te mogen spelen. Maar vooral omdat ze zo naief is eigenlijk.
Maar W zal tegen die tijd idd ook wel alleen buiten spelen denk ik..

Het is een kind van zes, een beetje naiviteit vind ik heel gezond

Slim dat ze altijd even thuis moeten vragen of ze mee mogen Franny. Zo leren ze hopelijk dat ze inderdaad niet zomaar mee mogen, zelfs al zijn het bekenden. Laten we hopen dat onze kinderen nooit met iets dergelijks te maken krijgen, het is naast aangereden worden bij het oversteken één van mijn grootste angsten als L "alleen" op straat is. Laatst toen L "kwijt" was op het strand schoten wat dat betreft ook de meest angstaanjagende gedachten door mijn hoofd.

T en S mogen overigens nog helemaal niet alleen op straat spelen. Wij hebben een sloot in de straat waar ze binnen anderhalve minuut in zouden kunnen liggen, dus er is altijd toezicht en dat blijft zo tot ze hun zwemdiploma hebben. Ik vertrouw een 2-3-4-5-jarige echt niet als het om water gaat. Zeker op mijn twee ondernemende jongetjes heeft het water een enorme aantrekkingskracht, dus voorlopig verkeer ik nog in opperste staat van paraatheid als de jongens buitenspelen. Even rustig een bakje koffie drinken is er voorlopig nog niet bij zegmaar.

Wat lijkt me dat heerlijk zo'n binnentuin Franny!

Hier een speeltuin 50 meter verderop in de straat maar ik heb daar geen zicht op. Dat duurt nog wel heel wat jaartjes voor hij daar alleen naartoe mag. Sowieso op straat spelen vind ik hier niet echt veilig. Wijk is op zich rustig maar er wordt soms best hard gereden door de straat en er staan hier en daar hoge struiken. Lucas moet zich dus eerst bewust zijn van het verkeer voordat hij alleen buiten de tuin mag spelen. Hier niet echt buurtkinderen van zijn leeftijd. Ja de directe buren maar dat is een dochter die met haar zoontje bij dr moeder woont sinds een aantal maanden. Relatie verbroken, ga ervan uit dat het tijdelijk is.

Hopelijk kan hij straks lekker met zijn zusje spelen