Het peutertopic (2-4 jaar) deel 191

Oh appen, goed idee!
Hier is het voor nu opgelost: de jongens gingen zelf weer buiten spelen en toen kon ik kuiken van de straat vissen voor de lunch .

Ik loop meestal gewoon even binnen en klets dan meteen gezellig met de buren. Maar wij hebben geen kindjes hiernaast, maar surrogaatopa en -oma Zulke lieve mensen en Stip is altijd welkom. Ze hebben de Duplo van hun kinderen binnen handbereik staan en vanochtend hebben we zo dus heerlijk op ons gemak boodschappen kunnen doen terwijl hij daar speelde

Het gaat hier echt om buurt kindjes ja, bij de (60+) buren aan de andere kant ga ik ook altijd mee naar binnen .
Ik denk dat de buren mij ook een beetje willen ontlasten met die dikke buik, en ze hebben zelf drie jongens dus eentje meer of minder valt nauwelijks op (en ik hoop dat kuiken bij hun terecht kan als de bevalling begint, tot de oppas er is, moet ik nog even overleggen. Het is sowieso wat dat betreft wel fijn dat hij er nu soms speelt).

Hier zijn ook een aantal buurtkindjes die samen spelen. Maar die ouders laten ze alleen op straat spelen en dat mag L echt niet van mij. En die is gelukkig in onze eigen (afgesloten) tuin nog erg tevreden.

Wel lastig idd die ongeschreven regels. denk dat dat per persoon verschilt wat ze fijn vinden, appen is n goed idee ja!

Hier is alleen een buurmeisje (3huizen verder) van dezelfde leeftijd. Verder alleen wat oudere mensen in het hofje. We hebben wel voor de deur een brandweerwagen en wat wipkippen om op te spelen dus vaak zitten we daar. Buurvrouw heeft een vaste vrije dag, ik helaas niet maar als we dan wel thuis zijn en het is slecht weer zitten ze vaak bij ons binnen. Dan heeft buurvrouw ook even tijd samen met baby broertje

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 13:42 schreef Burdie het volgende:
Het gaat hier echt om buurt kindjes ja, bij de (60+) buren aan de andere kant ga ik ook altijd mee naar binnen .
Ik denk dat de buren mij ook een beetje willen ontlasten met die dikke buik, en ze hebben zelf drie jongens dus eentje meer of minder valt nauwelijks op (en ik hoop dat kuiken bij hun terecht kan als de bevalling begint, tot de oppas er is, moet ik nog even overleggen. Het is sowieso wat dat betreft wel fijn dat hij er nu soms speelt).

Stip kan er zelf heen, want we hebben een deur tussen onze tuinen. Hij vond het daar zo leuk dat we een schuifdeur hebben gemaakt toen zij een veranda neer gingen zetten. Hij roept ook gewoon als hij naar ze toe wil of iets wil laten zien. Heel handig

De buurtkindjes zijn allemaal net te oud. De jongsten die buiten spelen zijn 4 en het enige andere jongetje van 2 is eigenlijk nooit buiten. Ik zie hem iig nooit in de speeltuin voor ons huis.

W speelt vaak met het overbuurmeisje waarmee ze op de peutergroep zat en dan appen we idd. Maar inmiddels hebben we zo'n goed contact dat ik ook regelmatig gewoon even thee drink daar of zij bij ons (en we bij vakantie op elkaars poezen passen). We kwamen er pas na een halfjaar achter dat haar beste vriendinnetje met wie ze altijd speelde bij de peuters gewoon schuin tegenover woont en dat ze uit hun slaapkamerraam kunnen zwaaien

Ze speelt soms ook met een ander meisje uit de straat, maar dan altijd bij ons thuis en ik zorg zelf altijd dat dat meisje even thuis meld waar ze is (op nr 2) en dat ze ook gaat melden dat ze weer bij ons weg is. Zijn een beetje rare mensen en het meisje speelt eigenlijk de hele dag alleen buiten. Vond t in t begin wel wennen, ook omdat dat meisje meer dan 2 jaar ouder is (is al een lange tijd 6). Maar eigenlijk spelen ze heel leuk en is dat andere meisje erg jong in haar doen en laten en lijkt t leeftijdsverschil niet zo groot.
(en ze is behoorlijk goed van vertrouwen en naief, dus ik snap écht niet dat haar ouders haar altijd alleen buiten laten spelen).

omdat je met ruim 6 dat echt niet meer tegen kan houden..
Je moet het ze toch een keer laten ervaren.

mijn 2,5 jarige moet het doen met zijn prive speeltuin in de tuin. (met soms een grotere bemoeizuchtige broer er bij )

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 5% gewijzigd door Moppert op 15-08-2016 14:48:15 ]

Ah ik lees even mee over de speel-etiquette
F is G-E-K op de buren en speelt daar geregeld met hun kinderen (12 & 6) in de tuin op de trampoline. Gaat tot nu toe altijd goed, ik haal hem op als we gaan eten of zij brengen hem weer terug (is 10 meter lopen)

Ik vind het ook niet bepaald schokkend om een 6-jarige alleen buiten te laten spelen. Mijn kleuter mag nu soms alleen naar de speeltuin achter ons huis. Dan volg ik iets later met de meiden. Ergens binnen spelen doen ze nog niet maar ze hebben eigenlijk geen van allen echte vriendjes of vriendinnetjes in de buurt. De meiden zijn sowieso moeilijk om daar tussen te komen.

Aapie. Gefeliciteerd

GM. Die Saar

Hier ook weinig buurkinderen. Alleen op het plein. En dan ben ik altijd mee.

Vanmorgen met Riley naar de huisarts gegaan. Ij dacht dat ze splinters onder haar voetje had. Bleken wratjes te zijn. Ze was heel dapper toen ze dat stikstof op kreeg. Riep alleen een keer dat het ijs een beetje gemeen was. Verder heel rustig gebleven.

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 15:42 schreef Kyara het volgende:
Ik vind het ook niet bepaald schokkend om een 6-jarige alleen buiten te laten spelen. Mijn kleuter mag nu soms alleen naar de speeltuin achter ons huis. Dan volg ik iets later met de meiden. Ergens binnen spelen doen ze nog niet maar ze hebben eigenlijk geen van allen echte vriendjes of vriendinnetjes in de buurt. De meiden zijn sowieso moeilijk om daar tussen te komen.

Het schokkende zit m denk ik meer in vrijwel de hele dag alleen buiten en bij jan en alleman aanbellen om te mogen spelen. Maar vooral omdat ze zo naief is eigenlijk.
Maar W zal tegen die tijd idd ook wel alleen buiten spelen denk ik..

[ Bericht 0% gewijzigd door watmoetikkiezen op 15-08-2016 20:11:03 ]

Vooral sneu dat er blijkbaar niemand is om mee te spelen
Ik denk dat het ook vrij normaal is voor een 6-jarige om een speelkameraadje te zoeken. Ik zie het hier ook veel gebeuren in de wijk. En soms moet je wat langer zoeken (bij meer mensen aanbellen dus) voor je er een gevonden hebt. Maar misschien ben ik ook naïef

Ik zat vandaag zelfs te twijfelen of ik J even alleen in het speeltuintje achter ons huis zou laten (einde van de brandgang, hij hoeft alleen een heel heel rustige 'straat' over te steken), hij wilde zo graag blijven, maar ik wilde met F naar binnen, die kreeg t te warm. Ik denk dat ie tegen de tijd dat ie 6 is vrij door de hele wijk heen speelt Maar goed, wij wonen dan ook in een rustig deel van een al rustig dorp...

O, en hoi! Wij zijn terug van vakantie. Heerlijke week gehad in de Ardeche. Kinders hebben het heel goed gedaan, enige nadeel was de lange reistijd, maar zelfs dat hebben we overleefd. Jongens zijn wel allebei weer heel blij thuis te zijn, j had vooral de kat erg gemist, en maakte zich een beetje zorgen of die het wel leuk vond om bij opa en oma te zijn

En nog even terugkomend op de eerdere zindelijkjheidsdiscussie: hier nog geen vorderingen. Op vakantie even geprobeerd, zwmbroek, geen luier, maar elke plas was een natte broek en grote paniek. Maar weer even uitgesteld dus

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 08:57 schreef GotC het volgende:
Gefeliciteerd Aapie ! 3 jaar alweer!

Bubs, wij hebben hetzelfde. Hij houdt gerust 3 uur z'n plas op, maar doet niks op het potje of de wc, hij laat niet los, zeg maar. Zijn leidster op de opvang zei hetzelfde en raadde aan om zindelijkheid voorlopig even te parkeren, komt vanzelf. Liever zo dan er een negatieve ervaring van te maken door te 'dwingen'.

Dat denk ik ook idd. Ze kwam vanmiddag uit bed en zei van ikke niet potje plassen. Dus ook maar niet gedaan.

Aapie gefeliciteerd

Hier ook nog geen vorderingen met zindelijkheid. Ze wil echt niet zonder luier. Nu zet ik haar af en toe op het toilet.

Vrijwel de hele dag alleen buiten, nee, dat kan ik me ook niet zo goed voorstellen, dat ik dat als ouder een prettig idee zou vinden bij een zesjarige. Ik woon zelf middenin een grote stad en misschien komt het doordat ik nu een 2,5 jarige heb en het me nog niet goed kan voorstellen, maar ik denk dat ik I niet alleen voor lange tijd buiten zou laten spelen. Daar vind ik onze woonplek niet geschikt voor.

Maar ook in een meer kindvriendelijke wijk twijfel ik eraan, ik zou toch willen weten waar mijn kind is en met wie. Ik heb teveel angstvisioenen dat zo'n klein meisje ineens in verkeerde handen terecht komt (en dan bedoel ik echt niet meteen Dutroux-achtige dingen hoor, er kunnen ook wat verkeerde buurjongetjes tussen zitten die je niet kent.) Zeker dat maar aanbellen bij iedereen zonder dat jij precies weet bij wie en wat zou ik niet willen. Misschien komt dat door eigen slechte ervaringen uit mijn jeugd, en het feit dat mijn ouders zo onoplettend waren en geen idee hadden van wat er onder hun eigen ogen gebeurde... .

Gelukkig hebben wij dus die gezamenlijke binnentuin. We hebben een groepsapp met de ouders hier met jonge kinderen. Als kinderen bij iemand thuis zitten, omdat ze zijn komen binnenwandelen (binnenstormen is het meestal meer ) dan laten we dat aan elkaar weten. Soms schrijven we dan: we gaan zo eten, stuur ze maar deze kant op. Of we gaan zelf even halen, het gaat eigenlijk vanzelf.

Wij hebben ook app contact met buren. We laten onze buren altijd even weten dat kind X of Y bij ons binnen is komen wandelen en andersom.
L van mij is 6, maar die mag zeker geen hele dag, sterker nog, niet eens een heel uur alleen buiten spelen. Ik wil altijd weten waar ze zit en dat komt ze ook keurig aan me melden. Als ik haar even niet gezien heb dan loop ik even naar buiten om te checken waar ze zit.
En vanuit mijn eigen angst heb ik haar dus wel laatst geleerd/probeer ik haar te leren, dat ze nooit met iemand mee mag gaan. Ook niet als hij hondjes, een baby, Pokémons etc, thuis heeft en ook niet als diegene zegt dat het van haar mama mag. Eerst had ik die angst niet zo, maar een paar maanden geleden werden hier in de buurt meisjes aangesproken door een bepaald persoon en dat heeft me toch doen besluiten L hierover in te lichten.

Nikki, goed dat je dat doet. Ik denk dat je dat een kind inderdaad moet vertellen. Met de buren hebben we bijvoorbeeld ook de afspraak dat als één van ons de kinderen even mee wil nemen naar het speeltuintje om de hoek een kind dat wel eerst thuis gaat vragen/vertellen. Gewoon, om er ook in te krijgen dat je dus altijd, ongeacht wie het voorstelt, even thuis checkt of het goed is.
Wat naar dat er in jullie buurt zo iemand rondliep. .

Saar is nu gelukkig nog te jong maar ooit moet ik loslaten, en nu wonen wij op een dorp met de speeltuin letterlijk op 3x vallen van de achterdeur maar toch gaat zij voorlopig niet alleen die kant op. Ik heb geen zicht op de ingang van de speeltuin en kan door de begroeiing ook niet alles zien, en idioten heb je overal...

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 12:31 schreef Burdie het volgende:
Zeg kan een ervaren peuter/peuter+ moeder mij even kort updaten over de ongeschreven regels van bij de buren spelen? Ze speelden lekker buiten maar zijn een half uur geleden naar binnen gegaan om TV te kijken. Kuiken heeft netjes gevraagd of hij mee mocht en dat was geen probleem. Kan ik er van uit gaan dat ze hem wel weer deze kant op bonjouren als ze 'm zat zijn? Of had ik mee moeten gaan naar binnen? Of moet ik 'm na een X aantal minuten gaan ophalen? (Nouja, dat laatste sowieso, want ik wil zo lunchen ).

Haha, dit vond ik in het begin ook echt zo ingewikkeld! Ik heb terugkijkend ook best ongepaste dingen gedaan geloof ik, gewoon uit onwetendheid over de etiquette

Bij mensen die je nauwelijks kent hou je de vinger aan de pols. Als mijn kind ergens gaat spelen waar hij nieuw is, wisselen we telefoonnummers uit. Ook als die mensen naast me wonen, even appen of het nog gezellig is, is toch handiger dan aanbellen (waardoor je kinderen mogelijk uit hun spel haalt enzo). Maar eigenlijk willen ze hier nooit een eerste keer alleen ergens spelen, ze verzoeken mij altijd met ze mee te gaan. Erg fijn, kan ik meteen even sfeer proeven daar, ik weet graag met wat voor mensen (kinderen) mijn kind zich omringt.

We hebben bevriende buren, onze tuinen staan open voor elkaars kinderen en daarmee wordt niet elke dag opnieuw contact gelegd als ze samen spelen. Als ik ze mis app ik haar of ze daar zijn. Meestal is dat zo, soms zegt zij: ik dacht dat ze bij jou waren! en dan gaan we zoeken en blijken ze met zijn allen lekker buiten. Wij hebben wel heel duidelijke regels over tot waar je mag gaan, wat wel en niet geoorloofd is, met wie je mee mag (met niemand, ook geen politie of iemand die zegt dat hij door mama of papa is gestuurd of in ruil voor pokemonkaarten - waarvan Oudste zei: 'Ik begrijp echt wel dat dat niet klopt mam, Pokemonkaarten zijn zo tof, als iemand ze zomaar weg geeft is er iets niet in de haak' - gewoon echt niemand)

Er vanuit gaan dat iemand mijn kind wel weer terug brengt doe ik overigens nooit, ik durf er niet op te vertrouwen dat mijn kind durft aan te geven dat hij ergens weg wil en dus ook niet dat de andere ouder kan inschatten of het al 'tijd' is voor mijn kind om daar weg te gaan.

En met zes jaar alleen spelen vind ik heel normaal, maar wij wonen in een kinderrijke autoluwe buurt. Sticker mag ook alleen buiten spelen, mits Oudste erbij is (en dan spelen ze rondom ons huis, dus met de tuindeur open kan ik ze horen).

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 18:41 schreef watmoetikkiezen het volgende:

[..]

Het schokkende zit m denk ik meer in vrijwel de hele dag alleen buiten en bij jan en alleman aanbellen om te mogen spelen. Maar vooral omdat ze zo naief is eigenlijk.
Maar W zal tegen die tijd idd ook wel alleen buiten spelen denk ik..

Het is een kind van zes, een beetje naiviteit vind ik heel gezond

Slim dat ze altijd even thuis moeten vragen of ze mee mogen Franny. Zo leren ze hopelijk dat ze inderdaad niet zomaar mee mogen, zelfs al zijn het bekenden. Laten we hopen dat onze kinderen nooit met iets dergelijks te maken krijgen, het is naast aangereden worden bij het oversteken één van mijn grootste angsten als L "alleen" op straat is. Laatst toen L "kwijt" was op het strand schoten wat dat betreft ook de meest angstaanjagende gedachten door mijn hoofd.

T en S mogen overigens nog helemaal niet alleen op straat spelen. Wij hebben een sloot in de straat waar ze binnen anderhalve minuut in zouden kunnen liggen, dus er is altijd toezicht en dat blijft zo tot ze hun zwemdiploma hebben. Ik vertrouw een 2-3-4-5-jarige echt niet als het om water gaat. Zeker op mijn twee ondernemende jongetjes heeft het water een enorme aantrekkingskracht, dus voorlopig verkeer ik nog in opperste staat van paraatheid als de jongens buitenspelen. Even rustig een bakje koffie drinken is er voorlopig nog niet bij zegmaar.

Wat lijkt me dat heerlijk zo'n binnentuin Franny!

Hier een speeltuin 50 meter verderop in de straat maar ik heb daar geen zicht op. Dat duurt nog wel heel wat jaartjes voor hij daar alleen naartoe mag. Sowieso op straat spelen vind ik hier niet echt veilig. Wijk is op zich rustig maar er wordt soms best hard gereden door de straat en er staan hier en daar hoge struiken. Lucas moet zich dus eerst bewust zijn van het verkeer voordat hij alleen buiten de tuin mag spelen. Hier niet echt buurtkinderen van zijn leeftijd. Ja de directe buren maar dat is een dochter die met haar zoontje bij dr moeder woont sinds een aantal maanden. Relatie verbroken, ga ervan uit dat het tijdelijk is.

Hopelijk kan hij straks lekker met zijn zusje spelen

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 22:17 schreef _NIKKI_ het volgende:
T en S mogen overigens nog helemaal niet alleen op straat spelen. Wij hebben een sloot in de straat waar ze binnen anderhalve minuut in zouden kunnen liggen, dus er is altijd toezicht en dat blijft zo tot ze hun zwemdiploma hebben

Hier vlakbij is laatst een meisje inderdaad verdronken in zo'n sloot

Hier is onze straat een soort hofje waar alle bewoners zeer rustig inrijden. (Maar de pakketbezorgers ... )
Alleen ook hier open water, dus nee...
Ze willen wel vaak in de straat spelen, dus dan zit ik net voor m'n voortuin met zicht op de hele straat.
Veel speeltuinen en vooral dichtbij maar wel oversteken..

quote:

Op maandag 15 augustus 2016 22:08 schreef L-E het volgende:

[..]

Het is een kind van zes, een beetje naiviteit vind ik heel gezond

Ja daar heb je wel gelijk in...
Maar dit kind komt op mij over als niet echt veel ouder dan mijn dochter, terwijl ze t wel is. En als ik niet zeg dat ze t moet melden zou ze gerust de hele dag bij ons spelen zonder dat iemand het weet (dat was de eerste keer namelijk zo)..
Maar in principe is alleen spelen met 6 dus heel normaal.. goed om te weten!

Hier loopt het een beetje af en aan met de buurkinderen en dat is prima. De buren sturen de kinderen naar huis als het niet uit komt of tijd is en andersom ook. Wel ga ik soms checken hoe het gaat en klets dan wat bij met de buurvrouw maar dat is niet elke keer.
De poorten staan dan trouwens ook bijna altijd open als de kinderen samen spelen. Dus dan zitten ze weer bij ons, dan bij hun, het loopt wat op en neer. Of juist de oudsten bij de een en de jongsten bij de ander.

Er wonen ook nog twee kinderen in de straat waar ik liever niet heb dat ze komen (zijn net wat ouder en een beetje een apart gezin). Als ze op straat spelen zeg ik er ook altijd bij dat ze nergens achterom mogen zonder dat ik het weet. Zo in de zomer kan ik trouwens precies horen waar ze zijn

De oudste mag sinds een tijdje af en toe alleen op straat (we wonen in een rustig doodlopend hofje). Hij weet tot waar hij mag komen, en ik kijk geregeld naar buiten (+ de poort is open dus ik hoor wat er gebeurd). De jongste mag heel af en toe even alleen maar dan ga ik heel regelmatig kijken, maar meestal sta ik gewoon in de voortuin zodat ik ze in de gaten kan houden.
Buurjongetje van ook bijna drie speelt wel best vaak buiten (met zus van zes maar zonder ouders) ik vind dat zelf nog heel spannend dus gebeurd hier nog niet vaak (ooit bijv nog even de tafel afruimen en de vaatwasser inruimen maar dan volg ik snel).
Sowieso ook omdat er ander op plekker gespeeld wordt wat ik niet wil maar de ouder buurtkinderen zeggen wel te mogen (in het plantsoen, bij andere mensen (zonder kinderen) op de oprit of paadje in de voortuin, dat wil ik gewoon niet hebben)

B gaat de tuin hier niet uit, maar dat is omdat er gewoon te hard door onze wijk gereden wordt en er verder niet echt kindjes van zijn leeftijd zijn. 1 van de redenen van onze verhuis plannen.

Ik kon zelf al hele vroeg zwemmen omdat wij dichtbij een kanaal woonden. Nog voordat ik naar school ging had ik zwemdiploma A. Dat kan zeker allemaal niet meer?
Ik ben echt in een klein dorp opgegroeid waar op straat spelen heel normaal was. Ook omdat het enorm rustige straten waren en iedereen een beetje oplette. En een oudere broer en zus helpt ook

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2016 08:54 schreef exode het volgende:
Nog voordat ik naar school ging had ik zwemdiploma A. Dat kan zeker allemaal niet meer?
Ik ben echt in een klein dorp opgegroeid waar op straat spelen heel normaal was. Ook omdat het enorm rustige straten waren en iedereen een beetje oplette. En een oudere broer en zus helpt ook

Waarom zou dat niet meer kunnen?
Hoe ik zelf ben opgegroeid is totaal niet te vergelijken met hoe I nu opgroeit. Ik woonde op een afgelegen laantje met allemaal tuinders (mijn vader was ook tuinder). Wij hadden een enorme tuin, kassen waar mijn ouders altijd in aan het werk waren, die omringd werden door sloten, een grote schuur, de buren hadden een weiland met paarden en geiten. Ik speelde al jong overal. Maar ik heb daar geen sterke nostalgische gevoelens bij, ik was namelijk ook vaak jaloers op klasgenoten die in 'gewone' woonwijken woonden. Leek me veel gezelliger (+ dat zij over het algemeen niet streng gelovige ouders hadden .). Wat ik alleen nooit kon begrijpen, is als andere kinderen de hele dag binnen wilden speelden. Ik werd door mijn ouders echt naar buiten geschopt, als ik een halve dag binnen zat. En dat heb ik wel een beetje overgenomen geloof ik, want ik kan nu ook slecht een hele dag binnen zitten.

I heeft zich gisteren bij de crematie heel goed gedragen. En het was echt heel fijn dat ze er bij was; zeker voor opa en oma. Ik had haar mandje meegenomen met wat klein speelgoed. De plechtigheid duurde een klein uurtje. In het begin zat ze op schoot, nog wat onder de indruk van de sfeer, de plek, en de plechtige stilte. Maar op een gegeven moment wilde ze in het gangpad staan. Tijdens Ave Maria is ze met een roos naar voren gelopen (ik zei "ga maar naar oma") en toen heeft ze eerst geknuffeld met opa en oma, en toen heeft ze met behulp van een tante de roos op de kist gelegd. Opa, die daarna een speech moest geven, kwam gewoon niet meer uit z'n woorden, zo ontroerd was hij. . Die onbevangenheid van een kind is bij zoiets erg mooi. Haar grote (half)broer Jelmer (die al 21 is) was er ook bij en het is ook altijd top om hen samen te zien. (We haalden hem op van het station en zodra hij de auto in stapte, vertelde I hem "Papa oma is stuk, is stopt." op zo'n heel opgewekte toon)

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2016 09:21 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Waarom zou dat niet meer kunnen?

Zwemlessen beginnen volgens mij wat later tegenwoordig? Dacht ik hoor

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2016 09:34 schreef exode het volgende:

[..]

Zwemlessen beginnen volgens mij wat later tegenwoordig? Dacht ik hoor

Hier in de omgeving kan je niet eerder beginnen met zwemmen dan bij 4,5 jaar. Dus hier in de omgeving kan dat inderdaad niet

Bij ons wordt er wel vanaf 3 jaar peutersurvival gegeven. Dan leren ze drijven en veilig uit boten vallen enzo.

Ja zag ik hier ook inderdaad Dot, peuterzwemles maar dat gaat meer om plezier maken in het water. Waarschijnlijk gaan we dat na de zomer doen met hem.

Ik vind het in de herfst en winter altijd lastiger om dingen met te ondernemen vanwege Nederlands weer en het is een echte jongen die veel beweging nodig heeft. Dus peutergym en peuterzwemmen staan hier op de lijst Ook om onder de kindjes te zijn.

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2016 08:54 schreef exode het volgende:
B gaat de tuin hier niet uit, maar dat is omdat er gewoon te hard door onze wijk gereden wordt en er verder niet echt kindjes van zijn leeftijd zijn. 1 van de redenen van onze verhuis plannen.

Ik kon zelf al hele vroeg zwemmen omdat wij dichtbij een kanaal woonden. Nog voordat ik naar school ging had ik zwemdiploma A. Dat kan zeker allemaal niet meer?
Ik ben echt in een klein dorp opgegroeid waar op straat spelen heel normaal was. Ook omdat het enorm rustige straten waren en iedereen een beetje oplette. En een oudere broer en zus helpt ook

Dat ligt aan het zwembad, ik las laatst over een jochie van 2 met zijn diploma.

Of dit: http://www.hartvannederla(...)ige-haalt-c-diploma/

Oh yes, gooi ik hem nu al op zwemles
Ik heb leren zwemmen in een buitenzwembad, om 08:00 's ochtends. Vandaar dat ik nog steeds altijd het water inga als we bij het strand zijn denk ik. Koud? Nee joh.

Na de bevalling wil ik ook graag met Saar gaan peuterzwemmen en gymen. Voor haar leuk met andere kindjes en dan hebben we even onze tijd samen.

Wij wonen op een woonerf, en iedereen loopt bij elkaar naar binnen qua spelen (tenminste, dat zie ik bij andere kindjes, en ik verwacht dat dit bij ons ook wel zal gebeuren als kuiken wat ouder is). Ik kan met dikke buik niet meer achter hem aan rennen, dus we hebben hele duidelijke afspraken gemaakt waar hij wel en niet naartoe mag: altijd in het zicht (en soms speelt hij met de buurjongens buiten met buurman/buurvrouw er bij, dan durf ik wel even naar de wc te gaan of een glas drinken in te schenken oid).
Opvoeden is loslaten hè...

We organiseren binnenkort een buurtbbq, en dan gaan mijn man en ik een balletje op gooien over een straatswhatsappgroep, want ik zie ook regelmatig andere moeders rondlopen: "heb jij mijn kind gezien?" Bedankt voor het idee .

Bij ons in de buurt kun je met 3 jaar beginnen met zwemlessen. Die lessen worden echter alleen op enorm onchristelijke tijden gegeven, dus wij moeten wachten op de reguliere zwemles op zaterdag waar ze met 4 jaar mogen starten. Ze doen er dan wellicht wat langer over dan dat ze zouden starten met 5 jaar, maar wij nemen toch een totaalpakket voor A en B af, dus dan maakt het niet meer zoveel uit hoe lang ze erover doen.

Ik was vanmorgen heel blij dat ik mijn twee dwarse peuters kon afleveren bij het kdv. Ik weet niet wat er gisteren in hun eten heeft gezeten, maar ze waren beiden niet te genieten vanmorgen.

Maar ik ben ook heel trots op ze, want ze slapen nu sinds een paar nachten allebei in een groot bed en het gaat ontzettend goed. Ze blijven er netjes in en slapen prima. Het blijft me elke keer weer verbazen hoe enorm flexibel kinderen zijn. S deed de eerste avond dat hij in zijn nieuwe bed moest een beetje moeilijk omdat hij het spannend vond. Toen ben ik samen met hem bij zijn oude bed gaan kijken die inmiddels uit elkaar geschroefd was. Hij concludeerde dat zijn oude bed kapot was en ging toen vrijwel zonder gedoe in zijn nieuwe bed slapen. Inmiddels is hij mega trots als hij weer in zijn grote bed mag slapen. T vindt zijn bed naar eigen zeggen "gaaf!".

Heerlijk klinkt dat Burdie, zo'n erf. Hier karren ze met ruim 60 km per uur door de straat (met drempels) en komen met regelmaat scooters met een rotgang voorbij.

B is de laatste tijd steeds te vroeg wakker. Vanochtend ook al om 05:45. Klaarwakker en enorm aan het huilen. Dus maar tussen ons ingelegd. Hopelijk is dit een korte fase....

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2016 10:07 schreef Burdie het volgende:

We organiseren binnenkort een buurtbbq, en dan gaan mijn man en ik een balletje op gooien over een straatswhatsappgroep, want ik zie ook regelmatig andere moeders rondlopen: "heb jij mijn kind gezien?" Bedankt voor het idee .

Ja, is echt superhandig! We sturen elkaar ook leuke foto's van de kinders.

Wij hebben ook zo'n 'buurvrouwen'-app groepje... (en ja, helaas vooral de mama's die erin zitten ) maar het is echt superhandig! Voor speelafspraakjes, kindjes die kwijt zijn, en allerlei andere handige dingen. Zo heb ik laatst via die app een driewielertje weggegeven waar mijnes inmiddels echt veel te groot voor waren. Supertof om daar nu een dreumesje mee voorbij te zien komen

Bij ons spelen er normaal ook veel buiten, alle poorten open en het grut loopt gezellig bij elkaar binnen. Alleen nu lijkt het wel alsof de hele wijk allemaal ook de volle 6 weken weg is op vakantie.. doodstil op straat, alleen die zielige twee van mij rijden rondjes op hun fietsjes

Ja wij ook inderdaad. Zo van "hier gaat t prima!" en dan een foto als bewijs...

Twinkle, ik ben ook echt een buitenmens en heb het niet snel koud. Maar verzinnen wat we kunnen doen vind ik zo lastig, maar vooral als het regent.
Mijn vrouw is een echte koukleum maar die verzint altijd 100 dingen voor binnen waar ik nooit op zou komen.

Vraag dr om een lijstje, exode .

quote:

Op dinsdag 16 augustus 2016 11:59 schreef Burdie het volgende:
Vraag dr om een lijstje, exode .

Ok, verkeerd geformuleerd. Ik ben gewoon niet zo goed in: tenten bouwen, zandtafels maken, kleuren, kleien, knutselen, spelletjes bedenken, freubelen etc.

We wonen echt aan een mega park (hoera voor de verhuizing ) dus er komen geen auto's het is alleen een park en aan het begin dan een speeltuintje en grasveld. Onze huizen zijn de laatste in de rij en verder komt er dus echt niemand hier. doodlopend allemaal en dus alleen bestemmingsverkeer.

Mijn jongste is zo enorm verstandig en doet alles wat broer en zus zeggen als het aankomt op veiligheid. De oudste zit in groep 5 en is zo wijs..

Ik vind het eigenlijk best suf dat ik haar niet haar broertje even voor 15 minuten toe vertrouw.
We wonen enorm afgelegen en er is hier geen kip (op een paar andere gezinnen na dan)
Ik kan ze niet zien, wel horen. ik vind eigenlijk dat ik een beetje moet loslaten..

Maar jeetje wat lastig.

(ik snap ook wel waarom mensen altijd zeggen de jongste mag zoveel meer, maar hij leert ook veel sneller door de oudere en het is heel verdrietig om hem alleen thuis te zien staan en dan voor het raam zwaait dag broer, dag zus, en dan ook graag mee willen)