Wat een trieste verhalen...
Heel veel sterkte allemaal, ik weet weer hoe het is om je maatje te verliezen.
Ik wist niet van dit topic af, maar zou dit ook graag van me af willen schrijven.
Ben sinds een paar maanden op reis en had niet verwacht dat ik een van mijn cavia's nooit meer terug zou zien. Ze was kerngezond toen ik vertrok. Vind het verschrikkelijk dat ik geen afscheid heb kunnen nemen en heb spijt dat ik ben vertrokken. Ik blijf er over malen.
Ze had bloed in haar urine en had zichtbaar pijn tijdens het plassen, de dierenarts had haar terug naar huis gestuurd met carprofen en zei dat we ons geen zorgen hoefden te maken, ze konden verder niks ernstigs vinden.
Mijn onderbuikgevoel zei dat het niet klopte. Toen ik het een en ander had opgezocht en de thuisoppas wilde waarschuwen was het al te laat.
Ik zal nooit te weten komen waar het aan heeft gelegen. En ik weet dat ik mijn cavia er niet mee terug ga krijgen, maar al die vragen...
Wat als ik een betere dierenarts met wel genoeg kennis over cavia's had opgeschreven? (Blijkbaar - dit wist ik dus ook te laat - behandelen de meeste dierenartsen cavia's hetzelfde als de meeste andere knaagdieren) ...Sinds wanneer was ze dan ziek? Wat als ik niet weg was gegaan, had ik wel optijd kunnen zien dat er iets mis zou zijn omdat ik haar beter kende?
Halverwege werd mijn reis dus een nachtmerrie, ik gaf zoveel om haar. Het gaat lang duren voor ik het een plek kan geven.