Borstvoeding deel 224

Volgens mij heb ik ook niet afgebouwd, het hield gewoon op. Maar ik was idd ook zwanger . Dus FF, dat is kennelijk de tip om te stoppen .

Ja dat werkte hier ook goed bij de middelste

Hier ook zonder afbouw gestopt mét zwangerschap

Van de een op de andere dag gestopt FF. Ze dronk alleen nog 's ochtends en heeft er na het logeren 2 weken terug niet meer om gevraagd. Nergens last van gehad.

Mooi geweest zo.

Succes met stoppen, FF. En Groofsken, fijn dat er verbetering in zit.

Een kennis van mij heeft net een tweeling gehad en door langdurige spruw en een huisarts die die weigerde te behandelen heeft ze niet genoeg melk voor beide baby's. Ze heeft mij gevraagd om melk te doneren, wat ik gedaan heb. Het was maar zo'n 500 cc maar toch, ik vind het zo bijzonder. Heb ik 3 baby's gevoed! Voelde me echt een beetje vereerd dat ze dat vroeg.

quote:

Op dinsdag 26 juli 2016 20:26 schreef LuDann het volgende:
Succes met stoppen, FF. En Groofsken, fijn dat er verbetering in zit.

Een kennis van mij heeft net een tweeling gehad en door langdurige spruw en een huisarts die die weigerde te behandelen heeft ze niet genoeg melk voor beide baby's. Ze heeft mij gevraagd om melk te doneren, wat ik gedaan heb. Het was maar zo'n 500 cc maar toch, ik vind het zo bijzonder. Heb ik 3 baby's gevoed! Voelde me echt een beetje vereerd dat ze dat vroeg.

Wat mooi! Dapper dat ze dat vroeg. Ik heb bij de oudste ook gedoneerd, omdat ze altijd de fles heeft geweigerd. Een groot deel aan een vreemde moeder en een klein deel aan een vriendin en haar dochter. Helaas was het leeftijdsverschil te groot om haar meer te kunnen doneren.

We gaan een paar dagen met z'n tweeën weg, dus daarvoor is het wel handig als de borstvoeding helemaal klaar is. Project baby 2 gaat daarna pas van start omdat ik die dagen niet wil verpesten met eventuele kwaaltjes, dus andersom is geen optie

Maar ik sla gewoon morgen een dagje over en kijk dan overmorgen hoe dat aanvoelt!

Wat bijzonder LuDann en Sull

Ik hink op twee benen. Vind het enerzijds heel fijn dat ik Lucas nog bv geef en hem daar zo blij mee maak. Maar de laatste tijd is het door een hooo gedram geen fijn momentje samen meer en ik vraag me af of ik moet stoppen.

Hij drinkt nog twee keer per dag. In de ochtend zodra hij wakker wordt, vaak drinkt de baby dan nog en moet hij even wachten tot ze klaar is wat een hoop drama oplevert. En in de namiddag als hij thuis komt van het kdv/ rond vijf uur. Als hij gewoon al thuis is dan kan ik zelf een geschikt moment kiezen en is er geen gedoe. Maar op kdv-dagen wil hij dus drinken zodra hij thuis komt en het huis is te klein als dat dan niet kan omdat de baby ook net drinkt.

Ik heb altijd gezegd dat het voor alle partijen leuk moet blijven en op dit moment vind ik het niet meer leuk maar wil ergens ook niet zomaar de handdoek in de ring gooien. Over twee maanden als ik weer ga werken is het wel de bedoeling de ochtendvoeding bij Lucas te schrappen aangezien het anders geen doen is als ik om kwart voor zeven de deur uit wil.

quote:

Op dinsdag 26 juli 2016 20:30 schreef Sull het volgende:

[..]

Wat mooi! Dapper dat ze dat vroeg. Ik heb bij de oudste ook gedoneerd, omdat ze altijd de fles heeft geweigerd. Een groot deel aan een vreemde moeder en een klein deel aan een vriendin en haar dochter. Helaas was het leeftijdsverschil te groot om haar meer te kunnen doneren.

Ja, ik vind het ook dapper. Ik weet niet zo goed in hoeverre dat leeftijdsverschil nu uitmaakt, eigenlijk. Aan de ene kant is het zo dat moedermelk voor een oudere baby anders is qua samenstelling dan melk voor een jongere baby, maar aan de andere kant heeft kv altijd dezelfde samenstelling. Wolk is nu 11,5 maand en deze baby's zijn een week of 6 dacht ik.

Chanty, wat vervelend dat het zo gaat. Ik kan me goed voorstellen dat je er wel een beetje klaar mee bent op deze manier.

Lastig, Chanty. Het lijkt me nu voor Lucas een vervelend moment om te moeten stoppen want het is al moeilijk dat hij jou moet delen, een tijd van veel verandering en aanpassing. Die drama-momenten horen ook wel echt bij z'n leeftijd. I schopt ook wel eens drama als ze de borst wil maar die niet krijgt (ik heb weliswaar geen baby, maar kan/wil ook niet meer op alle momenten de borst geven en soms komt het niet uit/is er geen tijd.) Dat heb je ook een beetje als je een ouder kind nog voedt, volgens mij. Maar goed, jouw lijf, en als je het niet trekt en het gaat je tegen staan, is het aan jou om een grens te trekken. Ik twijfel om die reden overigens ook wel eens. I heeft er nu een handje van om op momenten dat ik haar aanspreek op gedrag ineens om 'borstje' te vragen. . Daar heb ik ook wel echt een hekel aan.

Maar, anyway, morgen 2,5 jaar bv. Whaaaah. . .

Ja ik weet ook niet of dit het juiste moment is want hij moet al zoveel inleveren. Ik kan alleen niet zo goed dealen met die druft/huilbuien "om niks". En uitleg dat hij even moet wachten lijkt hij nog niet te (willen) snappen.

En 2,5 jaar

quote:

Op dinsdag 26 juli 2016 21:21 schreef Chanty het volgende:
Ja ik weet ook niet of dit het juiste moment is want hij moet al zoveel inleveren. Ik kan alleen niet zo goed dealen met die druft/huilbuien "om niks". En uitleg dat hij even moet wachten lijkt hij nog niet te (willen) snappen.

En 2,5 jaar

Geen idee hoor, maar tegelijkertijd is ook geen optie? Lastige keuze om te stoppen lijkt me. Ik vond dat bij L al lastig en toen was er nog geen baby (hoewel het wel tbv van (het krijgen van) de baby was (start hormoonbehandeling).

LuDann, een jaar verschil heb ik wel eens gelezen. En mijn melk ging over datum voor de geboorte, dus vandaar dat ik niet meer aan haar kon doneren. Ik was al gestopt met kolven toen helaas.

Chanty, ik kan me je gevoel heel goed voorstellen. En ook al lijkt het een lastig moment voor je oudste om nu te moeten stoppen, het is vast ook lastig voor hem te moeten merken dat jij je eraan irriteert, toch?

Nou, ik heb zojuist een lk gesproken. Ws had ik, doordat ik haar zo vaak had aangelegd in die warme dagen inderdaad wat overproductie (veel stuwing, rode, harde plek). Een beetje blokvoeden kon geen kwaad, maar nu wel mee stoppen, anders loopt de productie te ver terug.

En c krijgt ws teveel 'voormelk' binnen en is daardoor zo onrustig (veel kramp en snel weer willen drinken). Nu steeds met de hand wat voorkolven en daarna pas aanleggen. Hopelijk lukt dat, ik ben een ramp met kolven op welke manier dan ook.

Ik laat ze wel eens tegelijk drinken ja maar echt fijn is dat niet omdat omdat Lucas dan niet optimaal kan aan happen dus pijnlijk voor mij, of ik zit voor geen meter dus ook pijnlijk voor mij

En klopt groofs, maar ik moet denk ik sowieso iets doen met het "mijn irritatie/ boosheid laten merken". Want los van het borstvoeden zijn er vaker momenten dat hij loopt te dreinen/ krijsen omdat hij zijn zin niet krijgt en dat ik daar boos over ben en ik heb nogal moeite om daarmee om te gaan. Dat merkt hij en dat lijkt me ook niet goed. Ik weet alleen niet hoe ik dat gevoel moet omzetten/ van me af moet zetten. Maar goed, dat is een ander issue wat ik ook even met mijn man ga bespreken wat hij daarvan vindt.

Lastig Chanty. Ik heb eigenlijk geen advies voor je, behalve dan dat je niet moet doorbijten als je het voeden echt niet meer leuk vindt. Dat gaat namelijk over je grenzen heen en daar is niemand bij gebaat.

Mja ik denk er nog over. Het voelt niet goed om te stoppen eigenlijk. Misschien kan ik proberen de middagvoeding te verschuiven naar een later tijdstip, vlak voor hij naar bed gaat. Dan bepaalt hij minder en kan ik het moment kiezen. Nu is het routine: hij komt thuis en moet drinken. Op thuisdagen vraagt hij er wel naar maar dan is het voldoende als ik zeg dat hij later mag drinken.

Wat maakt dat het stoppen met voeden van Lucas niet goed voelt Chanty?
Gewoon oprechte interesse zonder waardeoordeel hoor!

Ik dacht dat stoppen met de bv hier een emotioneel dingetje zou zijn voor mezelf.
Maar ik vind het eigenlijk wel prima zo

quote:

Op woensdag 27 juli 2016 14:06 schreef Chanty het volgende:
Mja ik denk er nog over. Het voelt niet goed om te stoppen eigenlijk. Misschien kan ik proberen de middagvoeding te verschuiven naar een later tijdstip, vlak voor hij naar bed gaat. Dan bepaalt hij minder en kan ik het moment kiezen. Nu is het routine: hij komt thuis en moet drinken. Op thuisdagen vraagt hij er wel naar maar dan is het voldoende als ik zeg dat hij later mag drinken.

Maar hoe gaat dat dan? Haalt je man hem op? Kan iemand even een seintje geven hoe laat hij er is? Dan geeft dat jou de mogelijkheid om misschien A. vast op jouw verzoek te voeden of ervoor te zorgen dat je op wat voor manier dan ook tijd voor hem kan vrijmaken. Want op zich is het niet gek dat hij jouw aandacht nodig heeft als hij thuiskomt. Dat is nu in de vorm van voeden, maar ik denk dat het ook blijft als je niet meer voedt. Hij heeft je gemist en wil even jouw exclusieve aandacht. Dat merk ik hier ook heel erg.

En wat betreft jouw irritatie: het hielp mij heel erg om me te blijven realiseren dat hij op die momenten boos/ teleurgesteld is en dat dat gevoel er ook mag zijn. Het lukt me nu vaak om het los te zien van mezelf, ik hoef er niks mee (klinkt vaag denk ik, sorry). Het is niet mijn verantwoording dat hij stopt met huilen, dat gebeurt vanzelf op het moment dat hij zijn emotie 'kwijt is' zeg maar.

Mijn oudste heeft de neiging om te gaan gillen als hij boos is, iets waar ik niet goed tegen kan. Maar als ik boos reageer, maak ik het alleen maar erger omdat hij er op dat moment echt niks mee kan of iets aan kan doen. Het helpt mezelf dan erg om hardop te zeggen "je bent nu heel boos he? Dat snap ik, het is ook niet leuk als je moet wachten [of insert iets anders]. Wil je een knuffel?" Dat helpt niet altijd (soms is hij daar ook te boos voor), maar op één of andere manier kan ik mijn eigen irritatie daardoor beter handelen. Misschien helpt het jou ook.

quote:

Op woensdag 27 juli 2016 14:16 schreef BlueEyes het volgende:
Wat maakt dat het stoppen met voeden van Lucas niet goed voelt Chanty?
Gewoon oprechte interesse zonder waardeoordeel hoor!

Ik dacht dat stoppen met de bv hier een emotioneel dingetje zou zijn voor mezelf.
Maar ik vind het eigenlijk wel prima zo

Dat is toch juist fijn? Lijkt me niks mis mee hoor!

quote:

Op woensdag 27 juli 2016 14:16 schreef BlueEyes het volgende:
Wat maakt dat het stoppen met voeden van Lucas niet goed voelt Chanty?
Gewoon oprechte interesse zonder waardeoordeel hoor!

Ik dacht dat stoppen met de bv hier een emotioneel dingetje zou zijn voor mezelf.
Maar ik vind het eigenlijk wel prima zo

Omdat ik gewoon merk dat hij er echt nog ontzettend van geniet en er heel blij van wordt. Het is echt even zijn momentje van rust en veiligheid. En als er geen drama. omheen hangt vind ik het ook een fijn moment samen. En het voelt oneerlijk om te stoppen want de baby mag wel en hij moet weer iets inleveren.

quote:

Op woensdag 27 juli 2016 14:24 schreef Phaidra het volgende:

Maar hoe gaat dat dan? Haalt je man hem op? Kan iemand even een seintje geven hoe laat hij er is? Dan geeft dat jou de mogelijkheid om misschien A. vast op jouw verzoek te voeden of ervoor te zorgen dat je op wat voor manier dan ook tijd voor hem kan vrijmaken. Want op zich is het niet gek dat hij jouw aandacht nodig heeft als hij thuiskomt. Dat is nu in de vorm van voeden, maar ik denk dat het ook blijft als je niet meer voedt. Hij heeft je gemist en wil even jouw exclusieve aandacht. Dat merk ik hier ook heel erg.

Ja, precies. Zo'n driftbui gaat niet puur om de bv die hij wil. Hij wil dat moment met mama en na een kdv-dag is die behoefte begrijpelijk. Waarom heb jij dan het idee dat hij 'om niks' boos wordt, Chanty? Zijn mama is toch niet 'niks'? .

Wat heeft hij moeten inleveren chanty, behalve jouw exclusieve aandacht?
Wat hij heeft nog steeds jouw aandacht, alleen wat minder. Maar wat denk je dat hij nu tekort komt?

quote:

Op woensdag 27 juli 2016 14:24 schreef Phaidra het volgende:

[..]

Maar hoe gaat dat dan? Haalt je man hem op? Kan iemand even een seintje geven hoe laat hij er is? Dan geeft dat jou de mogelijkheid om misschien A. vast op jouw verzoek te voeden of ervoor te zorgen dat je op wat voor manier dan ook tijd voor hem kan vrijmaken. Want op zich is het niet gek dat hij jouw aandacht nodig heeft als hij thuiskomt. Dat is nu in de vorm van voeden, maar ik denk dat het ook blijft als je niet meer voedt. Hij heeft je gemist en wil even jouw exclusieve aandacht. Dat merk ik hier ook heel erg.

Nu haalt man hem nog maar als ik straks weer werk haal ik hem en de baby op. Dan zal hij ook moeten wachten, baby moet nubeenmaal nog groeien van mijn melk en dat leg ik ook steeds uit. Dus ja man kan een seintje geven maar dan verschuif ik het probleem. En aandacht zou ik hem best kunnen en willen geven door een boekje te kijken of te puzzelen terwijl ik voed maar dat wil hij niet want hij wil drinken.

quote:

En wat betreft jouw irritatie: het hielp mij heel erg om me te blijven realiseren dat hij op die momenten boos/ teleurgesteld is en dat dat gevoel er ook mag zijn. Het lukt me nu vaak om het los te zien van mezelf, ik hoef er niks mee (klinkt vaag denk ik, sorry). Het is niet mijn verantwoording dat hij stopt met huilen, dat gebeurt vanzelf op het moment dat hij zijn emotie 'kwijt is' zeg maar.

Rationeel weet ik dat maar ik loop denk ik aan tegen mijn eigen onvermogen vanuit mijn emotieregulatie verleden (mijn gevoel mocht er heel lang niet zijn en ik verwacht nu eigenlijk hetzelfde van hem ). Hij stopt namelijk niet (kan echt een half uur tot een uur erin blijven hangen) en ik ben van het: nu is het klaar. En dan word ik boos op hem, of eigenlijk stiekem op mezelf omdat ik er niks mee kan. Denk dat ik daar gewoon nog wat professionele hulp bij nodig heb want herken heel veel van mijn emotieregulatiestoornis hierin.

quote:

Mijn oudste heeft de neiging om te gaan gillen als hij boos is, iets waar ik niet goed tegen kan. Maar als ik boos reageer, maak ik het alleen maar erger omdat hij er op dat moment echt niks mee kan of iets aan kan doen. Het helpt mezelf dan erg om hardop te zeggen "je bent nu heel boos he? Dat snap ik, het is ook niet leuk als je moet wachten [of insert iets anders]. Wil je een knuffel?" Dat helpt niet altijd (soms is hij daar ook te boos voor), maar op één of andere manier kan ik mijn eigen irritatie daardoor beter handelen. Misschien helpt het jou ook.

Klopt ja dat een boze reactie het erger maakt. In het begin ben ik ook nog wel begripvol en probeer alternatieven te geven maar dat werkt niet. Vervolgens ga ik het gedrag negeren maar dat lukt me op een gegeven moment ook niet meer en dan word ik boos. Maar ik ga eens proberen om zijn gevoel meer te benoemen zonder het te willen oplossen.

quote:

Op woensdag 27 juli 2016 14:39 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Ja, precies. Zo'n driftbui gaat niet puur om de bv die hij wil. Hij wil dat moment met mama en na een kdv-dag is die behoefte begrijpelijk. Waarom heb jij dan het idee dat hij 'om niks' boos wordt, Chanty? Zijn mama is toch niet 'niks'? .

Mja ik voel me wel eens een mama van niks