R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
goed geschreven, mocht relatietherapie niks voor ons doen, neem ik zeker contact op om dan aan mezelf te werken en mogelijk zijn we dan uit elkaar. En nee er is weinig tot geen initiatieven om er wat van te maken in het leven, elk initiatief om leuke dingen te doen etc komen van mij, en moet hem letterlijk mee slepen, en dan wil hij ook zo gauw mogelijk weer weg, tenzij het een bar heeft waar hij kan drinken. pittig sneu eigenlijk ...quote:Op woensdag 6 juli 2016 10:18 schreef vaagmannetje666 het volgende:
Hey,
Heb m'n best gedaan om me er een beetje doorheen te worstelen en heb meerdere reacties gelezen die recht voor z'n raap waren en waar je iets aan kunt hebben. Allereerst ben ik blij voor je dat je therapie krijgt. Jullie problemen zijn duidelijk maar het is ook belangrijk dat er iemand is die jou een spiegel voor gaat houden. Waarom hou je je zo vast aan deze relatie/man? Je lijd eronder en neemt zijn verantwoordelijkheid over. Je hebt meerdere malen grenzen gesteld maar stelt je afhankelijk op. Hij is geen moment bang dat hij thuiskomt in een leeg huis of dat je zelfstandig genoeg bent om je eigen plan te trekken. Als je goed voor jezelf zorgt en je dosis eigenwaarde weer op peil krijgt ziet hij je ook weer staan. Nu ben je een constante factor voor hem die wel eens piept en klaagt maar die uiteindelijk niet doorzet.
Zit er enig initiatief in hem om er een mooi leven van te maken? Zoals je schrijft is hij veel weg en als hij thuis is leeft hij een gematigd leven. Zijn er nog dingen die het vuur in hem laten branden?
In een gezonde relatie leef je naast elkaar en voeg je iets toe in het leven van de ander.
Ik krijg het gevoel dat je gehecht bent aan het lijden en verzorgen van je gezin en dat je zelf niet meer zichtbaar bent waardoor je eigenwaarde gesneuveld is.
Ik hoop dat je hier iets mee kunt en het lukt om je leven op de rit te krijgen. Luister eerlijk en oprecht naar je gevoel. Als je iets wilt doen aan de kern van je eigen bestaan dan ken ik wel wat mensen door het land heen waar je terecht kunt en absoluut niet de hoofdprijs kost
[ Bericht 6% gewijzigd door marilyn-monroe op 06-07-2016 12:28:40 ]
lach,leef, en bewonder.
klopt ik dreig maar ga nietquote:
[..]
Je moet ze de kost eens geven hoeveel van zulke gevallen er zijn. Naar de buitenwereld mooi weer spelen en thuis helemaal losgaan met drank.
Thuis is er blijkbaar geen schaamte meer, niks te verliezen, vrouw blijft toch wel, zegt er nooit wat van, of dreigt maar doet niets. Als jij je baas beledigt in een dronken bui dan kun je meteen vertrekken. Je vrouw vergeeft je helaas meestal wel. Dus waarom matigen? Ze zien alleen hun eigen behoeftes. Het is puur egoïsme.
lach,leef, en bewonder.
ja, ik snap je puntquote:
[..]
Waarom kan hij voor z'n werk wel matig zijn met alcohol en voor z'n gezin niet?
lach,leef, en bewonder.
Ja, dat is zeker een grote valkuil, begin het nu ook te zien....gek eigenlijk dat je via zo een forum als dit, met mensen kan praten, en dan zoveel kan leren al. Ik hoop maar dat de therapie iets voor ons kan doen, en inderdaad met als uitgangspunt, heeft het nog zin om verder te gaan samen, of niet?
lach,leef, en bewonder.
Jij bent verantwoordelijk voor je eigen leven als individu. Je man moet de controle vinden over zijn eigen stuk. Je voetnoot leest "Lach, leef en bewonder". Nergens lees ik iets van die lichtvoetige levensgenieter weer. Je ploetert en worstelt je door de dagen heen. Waarom zou je daarvoor kiezen?
Jullie verhaal heeft twee kanten dus zijn kant zal ook iets toevoegen aan het geheel. Je moet luisteren naar je gevoel en datgene doen waar je gelukkig van wordt. Hij zal zelf moeten beseffen dat zijn manier van leven afbraak is. Als je een beetje kerel hebt veegt hij het zand uit z'n kutje en maakt hij er wat van of hij gaat in een hoekje liggen janken. De motivatie om iets te veranderen moet uit jezelf komen anders is het niet je eigen en houd je het niet vol.
Je zou bij jezelf na moeten gaan wat je nu echt wilt en waar je grenzen liggen. Jullie zijn de verbinding kwijt binnen jullie relatie. Je seksleven is daar een afspiegeling van en snap je gemis van intimiteit goed. Als de verbinding terug zou komen volgt de rest vanzelf.
Zet voor jezelf eens op een rij wat je zou willen met dit leven. Wat zijn de dingen waar je blij van wordt, wat zou je voor jezelf willen veranderen of wat zoek je in een relatie? Belangrijk is om het bij jezelf te houden. Het stuk van de ander kun je niks mee en ben je ook niet verantwoordelijk voor. Je kunt iemand niet dwingen te veranderen, al is het goed bedoeld.
Je kunt niet aan je relatie werken zonder naar jezelf te kijken. Een relatie hoort een samenzijn van twee individuen te zijn en geen klont met een probleem
Ik vraag me af waarom je zo'n lange adem hebt in dit hele verhaal. Het leest alsof je een probleemkindje bent getrouwd en je een nobele strijd voert om zijn leven te redden.....
Ik weet niet of je een lezer bent maar voor een stuk zelfinzicht heeft Jan Geurtz een mooi boek geschreven. Verslaafd aan liefde is er eentje van hem.
Jullie verhaal heeft twee kanten dus zijn kant zal ook iets toevoegen aan het geheel. Je moet luisteren naar je gevoel en datgene doen waar je gelukkig van wordt. Hij zal zelf moeten beseffen dat zijn manier van leven afbraak is. Als je een beetje kerel hebt veegt hij het zand uit z'n kutje en maakt hij er wat van of hij gaat in een hoekje liggen janken. De motivatie om iets te veranderen moet uit jezelf komen anders is het niet je eigen en houd je het niet vol.
Je zou bij jezelf na moeten gaan wat je nu echt wilt en waar je grenzen liggen. Jullie zijn de verbinding kwijt binnen jullie relatie. Je seksleven is daar een afspiegeling van en snap je gemis van intimiteit goed. Als de verbinding terug zou komen volgt de rest vanzelf.
Zet voor jezelf eens op een rij wat je zou willen met dit leven. Wat zijn de dingen waar je blij van wordt, wat zou je voor jezelf willen veranderen of wat zoek je in een relatie? Belangrijk is om het bij jezelf te houden. Het stuk van de ander kun je niks mee en ben je ook niet verantwoordelijk voor. Je kunt iemand niet dwingen te veranderen, al is het goed bedoeld.
Je kunt niet aan je relatie werken zonder naar jezelf te kijken. Een relatie hoort een samenzijn van twee individuen te zijn en geen klont met een probleem
Ik vraag me af waarom je zo'n lange adem hebt in dit hele verhaal. Het leest alsof je een probleemkindje bent getrouwd en je een nobele strijd voert om zijn leven te redden.....
Ik weet niet of je een lezer bent maar voor een stuk zelfinzicht heeft Jan Geurtz een mooi boek geschreven. Verslaafd aan liefde is er eentje van hem.
Wat ik wil in het leven is een gelukkig gezinnetje, waar veel liefde word gedeeld met elkaar, leuke dingen ondernemen samen, vroeg opstaan, samen aan de ontbijt tafel zitten de plannen van de dag bespreken, samen naar de badkamer en aankleden, dan lekker erop uit met z'n allen, vergeet de fotocamera niet, of gewoon een heerlijk lui dagje thuis, beelden van een spelende vader/man met zijn kinderen, en ik die daarvan geniet, samen thuis komen, lekker eten maken, en ploffen op de bank met z'n allen met een film, kindertjes in bad, naar bed, vandaag doe ik het wel schat, en dan nog even samen romantisch de dag doornemen, lekker tegen elkaar aan kruipen, en zo nu en dan een heerlijke vrijpartij, af en toe samen wat doen zonder de kinderen, quality time, maar ook leuke dingen doen met de kinderen apart, zodat iedereen een keer private time met papa of mama heeft, samen het huis/tuin leuk maken, en houden, ik wil veel samen, samen is leuk.
lach,leef, en bewonder.
En ook al lees je het hier misschien niet tussen de regels door, als je mij kent dan weet je dat ik een levensgenieter ben, ik geniet ook echt nog wel van het leven, en ik ben niet per definitie ongelukkig omdat het met mij en mijn man niet vlekkeloos gaat, ik prijs mezelf nog steeds een gelukkig mens, en ben dankbaar voor mijn lieve kinderen, en mijn leven, mijn geluk laat ik niet afhangen van mijn man, ik kan niet zeggen dat ik ongelukkig ben namelijk, daar is het leven te mooi voor. Wel kan ik zeggen dat ik mij eenzaam voel binnen de relatie met mijn man, en daar word ik niet gelukkiGER van, maar ik heb ook geweldige kinderen vrienden en familie waar ik veel aan heb.
[ Bericht 9% gewijzigd door marilyn-monroe op 06-07-2016 15:12:30 ]
[ Bericht 9% gewijzigd door marilyn-monroe op 06-07-2016 15:12:30 ]
lach,leef, en bewonder.
Ben gisteren naar het eerste gesprek geweest, het was een goed gesprek, een hele leuke vrouw, ze had een boeddha ketting om, er lag een yoga agenda op tafel, en ze had sterke ogen, bij alles wat ik zei kreeg ik bevestiging, het voelde heel goed.
We hebben een gezamenlijke afspraak op 27 September, P zit op zee nog tot eind Sep., dan heeft hij 3 weken "vrij", voordat we aan de therapie gaan beginnen samen. Het voelt alsof er een spannende tijd gaat aankomen, het is alles of niets nu.
We hebben een gezamenlijke afspraak op 27 September, P zit op zee nog tot eind Sep., dan heeft hij 3 weken "vrij", voordat we aan de therapie gaan beginnen samen. Het voelt alsof er een spannende tijd gaat aankomen, het is alles of niets nu.
lach,leef, en bewonder.
doe jij je nick even eer aan heaquote:
Het eerst wat in mij opkomt is waarom je in relatietherapie wilt gaan en niet uit elkaar zou gaan. Jullie hebben al 14 maanden geen seks gehad, hij zuipt en jij bent gelukkiger als hij aan het varen is.
Ik kan mij voorstellen dat relatietherapie kan helpen als de wil er is van beide om de relatie te 'repareren' maar als ik jouw verhaal lees dan zijn jullie niet gelukkig samen.
Je geeft zelf al aan dat jij het gelukkigst bent als hij weg is en dat daardoor je kinderen ook meer rust hebben. Ben je er eigenlijk niet zelf al uit? Ik lees namelijk alleen maar redenen om uit elkaar te gaan en geen 1 reden om bij elkaar te blijven.
.
Ik heb een beetje moeite met je argument 'gebrek aan intimiteit' als je er bewust voor kiest een relatie aan te gaan met iemand waarvan je weet dat hij minimaal de helft van het jaar niet aanwezig is.
Je geeft zelf al aan dat je gelukkiger wilt zijn maar dat je wel al happy bent. Je bent eigenlijk aan het maximaliseren terwijl het nooit maximaal zal worden zolang hij die baan heeft.
En ja, dat alcoholmisbruik is niet fraai. Maar het kan hoogstens de helft van het jaar, als hij thuis is, een rol spelen.
Ik moet zeggen, 2 maanden achter elkaar werken zonder thuis te zijn, het lijkt me slopend. Logisch dat je dan even stoom wil afblazen. Geef hem daar een paar dagen ruimte voor maar laat hem die alcohol zooi niet in het bijzijn van zijn kinderen doen?
Die andere 6 maanden per jaar dat hij niet thuis is zul je toch echt zelf een balans moeten vinden. En balans is precies het tegenover gestelde van wat je doet met 'maximeren'. Nog gelukkiger willen worden.
Ik hoop dat je een manier vind om contact/ verbinding met hem te krijgen. Maar er ligt minstens zo'n belangrijk deel bij je eigen mindset. Door minimaal even vaak bezig te zijn te waarderen wat je wel hebt ipv wat je mist.
Je hebt al een heleboel verbondenheid. Kinderen. Familie. Vrienden. (Die frequentie van verbondenheid heeft hij minder/niet). Je hebt al een heleboel autonomie. Zelfstandigheid. Minimaal 6 maanden per jaar. Of eigenlijk nog wel meer. (Die heeft hij niet). Misschien moet je je geluk meer zoeken in tijd voor jezelf, het onderhouden van competenties zoals studie, werk, sport. Ik kan me zo voorstellen dat dat er wel eens bij in schiet (evengoed bij je man - zijn leven is misschien nog wel meer uit balans en dan doel ik niet op zijn geschiedenis) als je full-time moeder bent en alle zorg op jou schouders komt?
[ Bericht 1% gewijzigd door Hineni op 20-07-2016 11:59:23 ]
Je geeft zelf al aan dat je gelukkiger wilt zijn maar dat je wel al happy bent. Je bent eigenlijk aan het maximaliseren terwijl het nooit maximaal zal worden zolang hij die baan heeft.
En ja, dat alcoholmisbruik is niet fraai. Maar het kan hoogstens de helft van het jaar, als hij thuis is, een rol spelen.
Ik moet zeggen, 2 maanden achter elkaar werken zonder thuis te zijn, het lijkt me slopend. Logisch dat je dan even stoom wil afblazen. Geef hem daar een paar dagen ruimte voor maar laat hem die alcohol zooi niet in het bijzijn van zijn kinderen doen?
Die andere 6 maanden per jaar dat hij niet thuis is zul je toch echt zelf een balans moeten vinden. En balans is precies het tegenover gestelde van wat je doet met 'maximeren'. Nog gelukkiger willen worden.
Ik hoop dat je een manier vind om contact/ verbinding met hem te krijgen. Maar er ligt minstens zo'n belangrijk deel bij je eigen mindset. Door minimaal even vaak bezig te zijn te waarderen wat je wel hebt ipv wat je mist.
Je hebt al een heleboel verbondenheid. Kinderen. Familie. Vrienden. (Die frequentie van verbondenheid heeft hij minder/niet). Je hebt al een heleboel autonomie. Zelfstandigheid. Minimaal 6 maanden per jaar. Of eigenlijk nog wel meer. (Die heeft hij niet). Misschien moet je je geluk meer zoeken in tijd voor jezelf, het onderhouden van competenties zoals studie, werk, sport. Ik kan me zo voorstellen dat dat er wel eens bij in schiet (evengoed bij je man - zijn leven is misschien nog wel meer uit balans en dan doel ik niet op zijn geschiedenis) als je full-time moeder bent en alle zorg op jou schouders komt?
[ Bericht 1% gewijzigd door Hineni op 20-07-2016 11:59:23 ]
Your life is your life: go all the way
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
Ik ging scheiden, mijn moeder is ook jaren bij mijn vader gebleven vanwege de kinderen, wij zeggen nu zelfs, was eerder gaan scheiden.
Kiezen voor je eigen geluk, leven is al kort genoeg.
Kiezen voor je eigen geluk, leven is al kort genoeg.
Koral, het gebrek aan intimiteit is niet omdat hij weg is, dat gebrek is er juist wanneer hij thuis is, weg is weg, dan gaat er bij mij ook een knop om, maar juist wanneer hij thuis is, is er dat gebrek. Ik ervaar het niet als slopend dat hij 2 mnd op en 2 af is, ik vind het wel slopend dat hij mij met geen vinger aanraakt als hij thuis is, en die frustraties gaan niet met hem mee als hij weer vaarwel zegt.
we hebben een afspraak dat hij 2 weken vakantie heeft bij thuis komst, en daarna weer 'gewoon" gaat mee draaien, en inderdaad niet thuis drinken bij de kinderen, met uitzondering van gelegenheden, dat gaat dus nooit goed, het drinken is elke dag.
tijd voor mezelf heb ik om de 2 maanden volop.
Ik ben niet van plan mij hierbij neer te leggen, vrijen vind ik een belangrijk concept binnen een huwelijk, dus als de therapie niet aan slaat, ben ik vertrokken, ik ben alles behalve tevreden met deze situatie met hem, ik mag toch liefde verwachten van mijn echtgenoot, en wat mij nog meer bezighoud, heeft hij geen behoefte aan vrijen dan?
De eerste paar keren van onze relatie, dat hij thuis kwam na 2 maanden varen, bereide ik mij voor op zijn thuiskomst alsof er heel wat stond te gebeuren, mooi lingerie setje, lekker ruiken, romantische sfeer in huis, de hele mikmak zeg maar, er gebeurde steeds helemaal niets, ik brandde van verlangen, hij niet. Ik heb aan hem gevraagd na die paar keren, hoe zit dat nou eigenlijk?Ik moest niet teveel verwachten als hij thuis kwam, want hij was altijd moe van het reizen, maar wat blijkt ik moet eigenlijk hélemaal niks verwachten op dat gebied, daar ben ik nu wel achter onder tussen! Het vragen of hij aub met mij wil vrijen ben ik onder tussen zó beu.... ik kende dit fenomeen niet, nog nooit mee gemaakt bij geen enkele man.
litlle lady: ik ben blij met je bericht
[ Bericht 4% gewijzigd door marilyn-monroe op 27-07-2016 15:17:34 ]
we hebben een afspraak dat hij 2 weken vakantie heeft bij thuis komst, en daarna weer 'gewoon" gaat mee draaien, en inderdaad niet thuis drinken bij de kinderen, met uitzondering van gelegenheden, dat gaat dus nooit goed, het drinken is elke dag.
tijd voor mezelf heb ik om de 2 maanden volop.
Ik ben niet van plan mij hierbij neer te leggen, vrijen vind ik een belangrijk concept binnen een huwelijk, dus als de therapie niet aan slaat, ben ik vertrokken, ik ben alles behalve tevreden met deze situatie met hem, ik mag toch liefde verwachten van mijn echtgenoot, en wat mij nog meer bezighoud, heeft hij geen behoefte aan vrijen dan?
De eerste paar keren van onze relatie, dat hij thuis kwam na 2 maanden varen, bereide ik mij voor op zijn thuiskomst alsof er heel wat stond te gebeuren, mooi lingerie setje, lekker ruiken, romantische sfeer in huis, de hele mikmak zeg maar, er gebeurde steeds helemaal niets, ik brandde van verlangen, hij niet. Ik heb aan hem gevraagd na die paar keren, hoe zit dat nou eigenlijk?Ik moest niet teveel verwachten als hij thuis kwam, want hij was altijd moe van het reizen, maar wat blijkt ik moet eigenlijk hélemaal niks verwachten op dat gebied, daar ben ik nu wel achter onder tussen! Het vragen of hij aub met mij wil vrijen ben ik onder tussen zó beu.... ik kende dit fenomeen niet, nog nooit mee gemaakt bij geen enkele man.
litlle lady: ik ben blij met je bericht
[ Bericht 4% gewijzigd door marilyn-monroe op 27-07-2016 15:17:34 ]
lach,leef, en bewonder.
Ik zou haast denken dat je met mijn ex een relatie hebt, die wou ook nooit, stond je daar met je sexy lingerie setje, helemaal opgedoft, in gedachten al een passionele wilde avond en vervolgens hoor je, heb geen zin ik ga naar bed.
Dat drinken deed mijn ex trouwens ook, ik werkte destijds bij een slijterij en kocht nog wel eens wat om te proberen zodat ik klanten kon adviseren, nu ben ik totaal geen drinker dus 1 borrel eruit en dan zo de kast in, hij zoop ze allemaal leeg, de avond dat onze relatie compleet klapte had hij al een fles apfelcorn en 6 biertjes op.
Weet je, ik denk dat deze mannen gewoon zo zijn, in het begin geven ze zich met 200% en doen ze enorm hun best, jij denkt nu ja als dit afzakt naar 100% dan is de relatie super, maar eigenlijk zakken ze helemaal naar 10% een kus kan er nog net af.
Wat ik al eerder schreef, kies voor je eigen geluk, leven is al kort genoeg.
En bedenk wat zien je kinderen liever een stel 'blije' ouders bij elkaar met frustratie of een blije mama en een blije papa die apart wonen.
Dat drinken deed mijn ex trouwens ook, ik werkte destijds bij een slijterij en kocht nog wel eens wat om te proberen zodat ik klanten kon adviseren, nu ben ik totaal geen drinker dus 1 borrel eruit en dan zo de kast in, hij zoop ze allemaal leeg, de avond dat onze relatie compleet klapte had hij al een fles apfelcorn en 6 biertjes op.
Weet je, ik denk dat deze mannen gewoon zo zijn, in het begin geven ze zich met 200% en doen ze enorm hun best, jij denkt nu ja als dit afzakt naar 100% dan is de relatie super, maar eigenlijk zakken ze helemaal naar 10% een kus kan er nog net af.
Wat ik al eerder schreef, kies voor je eigen geluk, leven is al kort genoeg.
En bedenk wat zien je kinderen liever een stel 'blije' ouders bij elkaar met frustratie of een blije mama en een blije papa die apart wonen.
Nu heb ik een nogal uitgesproken mening over drinken zoals de meeste vaste users hier weten.
Maar waarom zou je aan relatietherapie beginnen als de ene helft van de relatie kapot is, zo komt het over.
Jij legt een (terecht) eisenpakket neer en verwacht dat je na 10 gesprekken je man gaat veranderen.
(aanname) die vent schrikt straks helemaal kapot als en wordt als het ware helemaal gevormd tot de man die jij wilt hebben.
als je de helft voor elkaar krijgt vind ik het al een prestatie, en natuurlijk hoop ik het allerbeste.
Maar als meneer zelf niet uit de grond van zijn hart wil veranderen, ga je er een harde dobber aan hebben.
Maar waarom zou je aan relatietherapie beginnen als de ene helft van de relatie kapot is, zo komt het over.
Jij legt een (terecht) eisenpakket neer en verwacht dat je na 10 gesprekken je man gaat veranderen.
(aanname) die vent schrikt straks helemaal kapot als en wordt als het ware helemaal gevormd tot de man die jij wilt hebben.
als je de helft voor elkaar krijgt vind ik het al een prestatie, en natuurlijk hoop ik het allerbeste.
Maar als meneer zelf niet uit de grond van zijn hart wil veranderen, ga je er een harde dobber aan hebben.
Hell To The Liars
litlle lady, was je ex ook zeeman? het zal je toch maar zo zijn hé...ja vreselijk is dat, helemaal opgedoft daar staan, je voelt je zo verschrikkelijk stom, ik heb er geen woorden voor, je voelt je afgewezen echt vreselijk is het....
Ja ik weet dat verandering/verbetering alleen plaats kan vinden als hij het zelf wil, dit is ook wat ik besproken heb met de therapeute, zij gaat proberen om erachter te komen wat hij zelf eigenlijk graag wil in het leven, ik heb werkelijk geen idee, ik probeer het uit hem te trekken maar ik krijg zo weinig reactie, of helemaal geen reactie, en waarom hij zo weinig behoefte aan vrijen heeft, wat hoogstwaarschijnlijk toch echt drank gerelateerd is, dus als hij daar zelf ook verbetering in wil, zal hij toch eerst een half jaar moeten stoppen met drinken om te zien wat er met zijn libido gebeurt.
Stel dat hij dat niet eens wil doen, dan is het voor mij panklaar.
Hij weet dat dit mijn laatste poging is, tenminste ik heb hem dat wel verteld, ik weet niet of hij het serieus neemt, heb wel vaker met scheiden gedreigd.
waarom ik een relatietherapie begin? omdat ik ergens hoop heb, hoop dat het door hem door zal dringen dat hij op het punt staat alles te verliezen aan drank, en dat het niet waard is, en dat het tijd word om eens echt een punt achter het vele drinken te zetten, en voor z'n gezin te gaan, dat hij deze kans nog pakt voor het echt te laat is, en hij een eenzaam man sterft met heel veel spijt en berouw, want ook zijn volgende relatie zal op deze manier geen kans van slagen hebben, en ik weet niet of de volgende vrouw ook zoveel geduld gaat hebben als ik.
Als hij dan hierna nog steeds een blikje bier open trekt zonder gelegenheid, om 12:00, waar de kinderen bij zijn dan is het klaar, dan wil hij het echt niet, en zal het nooit gebeuren. en wat gebeurt er met hem als hij weer alleen is, en meer gaat drinken?? En dan moet ik mijn kinderen bij hem brengen bijvoorbeeld..... dat is eigenlijk nóg erger, nu ben ik zelf gewoon bij de kinderen terwijl hij drinkt, dan niet meer, en dan heb ik helemaal nergens meer wat over te zeggen wat hij doet, en moet je allerlei vervelende instanties inschakelen om je kinderen onder toezicht hun vader te laten zien etc, voor je het weet word het een nare vechtscheiding, waar ik absoluut geen trek in heb, en wat is dan erger? En wat is dan beter voor de kinderen?
dus daarom relatietherapie... baat het niet, schaad het niet, vanuit daar zien we wel weer verder.
Ik heb echt hoop dat hij bepaalde zaken in het juiste perspectief gaat zien, en dat hij bereid is zich hierin te schikken
het worden geen 10 gesprekken, het word langdurig, ook zitten er steeds 2 maanden op zee tussen, en heeft hij tijd om na te denken, en krijgt genoeg stof om na te denken! Dit is wat de therapeut zelf heeft gezegd.
het is wel ironisch, hij heeft in zijn jongere jaren als zeeman vaak de dames van plezier bezocht, en dus betaald voor seks, en staat nu op het punt geld neer te moeten leggen voor het hebben van geen seks, dmv therapie eigen bijdrage. Het is echt niet te filmen ! het zou nog wel eens met elkaar in verband kunnen staan zelfs, die hoeren bezoekjes zijn denk ik ook niet echt goed voor je mindset op seks gebied, zo een meisje die er eigenlijk helemaal geen zin in heeft betalen voor seks, maar dat is meer voer voor de therapeut.
Nu weten jullie ook meteen hoe de verwekking van zijn zoon is ontstaan, de moeder was ook zo een dame in Costa Rica.
[ Bericht 1% gewijzigd door marilyn-monroe op 28-07-2016 08:44:53 ]
Ja ik weet dat verandering/verbetering alleen plaats kan vinden als hij het zelf wil, dit is ook wat ik besproken heb met de therapeute, zij gaat proberen om erachter te komen wat hij zelf eigenlijk graag wil in het leven, ik heb werkelijk geen idee, ik probeer het uit hem te trekken maar ik krijg zo weinig reactie, of helemaal geen reactie, en waarom hij zo weinig behoefte aan vrijen heeft, wat hoogstwaarschijnlijk toch echt drank gerelateerd is, dus als hij daar zelf ook verbetering in wil, zal hij toch eerst een half jaar moeten stoppen met drinken om te zien wat er met zijn libido gebeurt.
Stel dat hij dat niet eens wil doen, dan is het voor mij panklaar.
Hij weet dat dit mijn laatste poging is, tenminste ik heb hem dat wel verteld, ik weet niet of hij het serieus neemt, heb wel vaker met scheiden gedreigd.
waarom ik een relatietherapie begin? omdat ik ergens hoop heb, hoop dat het door hem door zal dringen dat hij op het punt staat alles te verliezen aan drank, en dat het niet waard is, en dat het tijd word om eens echt een punt achter het vele drinken te zetten, en voor z'n gezin te gaan, dat hij deze kans nog pakt voor het echt te laat is, en hij een eenzaam man sterft met heel veel spijt en berouw, want ook zijn volgende relatie zal op deze manier geen kans van slagen hebben, en ik weet niet of de volgende vrouw ook zoveel geduld gaat hebben als ik.
Als hij dan hierna nog steeds een blikje bier open trekt zonder gelegenheid, om 12:00, waar de kinderen bij zijn dan is het klaar, dan wil hij het echt niet, en zal het nooit gebeuren. en wat gebeurt er met hem als hij weer alleen is, en meer gaat drinken?? En dan moet ik mijn kinderen bij hem brengen bijvoorbeeld..... dat is eigenlijk nóg erger, nu ben ik zelf gewoon bij de kinderen terwijl hij drinkt, dan niet meer, en dan heb ik helemaal nergens meer wat over te zeggen wat hij doet, en moet je allerlei vervelende instanties inschakelen om je kinderen onder toezicht hun vader te laten zien etc, voor je het weet word het een nare vechtscheiding, waar ik absoluut geen trek in heb, en wat is dan erger? En wat is dan beter voor de kinderen?
dus daarom relatietherapie... baat het niet, schaad het niet, vanuit daar zien we wel weer verder.
Ik heb echt hoop dat hij bepaalde zaken in het juiste perspectief gaat zien, en dat hij bereid is zich hierin te schikken
het worden geen 10 gesprekken, het word langdurig, ook zitten er steeds 2 maanden op zee tussen, en heeft hij tijd om na te denken, en krijgt genoeg stof om na te denken! Dit is wat de therapeut zelf heeft gezegd.
het is wel ironisch, hij heeft in zijn jongere jaren als zeeman vaak de dames van plezier bezocht, en dus betaald voor seks, en staat nu op het punt geld neer te moeten leggen voor het hebben van geen seks, dmv therapie eigen bijdrage. Het is echt niet te filmen ! het zou nog wel eens met elkaar in verband kunnen staan zelfs, die hoeren bezoekjes zijn denk ik ook niet echt goed voor je mindset op seks gebied, zo een meisje die er eigenlijk helemaal geen zin in heeft betalen voor seks, maar dat is meer voer voor de therapeut.
Nu weten jullie ook meteen hoe de verwekking van zijn zoon is ontstaan, de moeder was ook zo een dame in Costa Rica.
[ Bericht 1% gewijzigd door marilyn-monroe op 28-07-2016 08:44:53 ]
lach,leef, en bewonder.
Nee mijn ex is kok, maar klopt het afgewezen gevoel maakt het nog erger, je hebt het idee dat je meer in huis bent voor de huishoudelijke dienst dan als partner.
Na 9 maand was ik er zo zat van, voelde me zo ongewild en toen klapte het bij zijn ouders, hij rende weg en reed naar huis, zijn vader is toen achter hem aan gereden, ik heb toen nog dikke bonje met zijn moeder en broer gehad, heb ze compleet verrot gescholden, was er inmiddels zo klaar mee.
Toen ik naar buiten liep kwam zijn vader en die heeft mij naar huis gebracht, die wist natuurlijk nog niet hoe ik zijn vrouw en andere zoon had uitgescholden.
Toen ik thuiskwam had hij het menu wat ik hiervoor al noemde op, de volgende dag heb ik hem uit huis gezet.
Voor het klapte heb ik al zoveel gesprekken met hem gehad en kon hij eigenlijk niet uitleggen waarom dat zo was. Wat betreft hoop, ja je hoopt altijd dat het beter word, maar in mijn relatie was het echt trekken aan een dood paard.
Na 9 maand was ik er zo zat van, voelde me zo ongewild en toen klapte het bij zijn ouders, hij rende weg en reed naar huis, zijn vader is toen achter hem aan gereden, ik heb toen nog dikke bonje met zijn moeder en broer gehad, heb ze compleet verrot gescholden, was er inmiddels zo klaar mee.
Toen ik naar buiten liep kwam zijn vader en die heeft mij naar huis gebracht, die wist natuurlijk nog niet hoe ik zijn vrouw en andere zoon had uitgescholden.
Toen ik thuiskwam had hij het menu wat ik hiervoor al noemde op, de volgende dag heb ik hem uit huis gezet.
Voor het klapte heb ik al zoveel gesprekken met hem gehad en kon hij eigenlijk niet uitleggen waarom dat zo was. Wat betreft hoop, ja je hoopt altijd dat het beter word, maar in mijn relatie was het echt trekken aan een dood paard.
Waarom moet je je kinderen naar een alcoholist brengen? Is dat veilig?quote:
En dan moet ik mijn kinderen bij hem brengen bijvoorbeeld..... dat is eigenlijk nóg erger,
Hij zit 2 maanden op zee, dan is 'ie 2 weken lam, dus je hebt hooguit 6 weken per 4 maanden gedoe. Heb je liever de huidige situatie dan de mogelijkheid dat het een vechtscheiding wordt?quote:voor je het weet word het een nare vechtscheiding, waar ik absoluut geen trek in heb, en wat is dan erger? En wat is dan beter voor de kinderen?
...quote:Als hij dan hierna nog steeds een blikje bier open trekt zonder gelegenheid, om 12:00, waar de kinderen bij zijn dan is het klaar,
Is het wel ok als het 13 uur is, als er een goede gelegenheid is of als er geen kinderen bij zijn? Alcoholist => nooit meer alcohol. Toch?
crap in = crap out
Dank voor je verduidelijking. Succes met de therapie.quote:Op woensdag 27 juli 2016 14:35 schreef marilyn-monroe het volgende:
Koral, het gebrek aan intimiteit is niet omdat hij weg is, dat gebrek is er juist wanneer hij thuis is, weg is weg, dan gaat er bij mij ook een knop om, maar juist wanneer hij thuis is, is er dat gebrek. Ik ervaar het niet als slopend dat hij 2 mnd op en 2 af is, ik vind het wel slopend dat hij mij met geen vinger aanraakt als hij thuis is, en die frustraties gaan niet met hem mee als hij weer vaarwel zegt.
we hebben een afspraak dat hij 2 weken vakantie heeft bij thuis komst, en daarna weer 'gewoon" gaat mee draaien, en inderdaad niet thuis drinken bij de kinderen, met uitzondering van gelegenheden, dat gaat dus nooit goed, het drinken is elke dag.
tijd voor mezelf heb ik om de 2 maanden volop.
Ik ben niet van plan mij hierbij neer te leggen, vrijen vind ik een belangrijk concept binnen een huwelijk, dus als de therapie niet aan slaat, ben ik vertrokken, ik ben alles behalve tevreden met deze situatie met hem, ik mag toch liefde verwachten van mijn echtgenoot, en wat mij nog meer bezighoud, heeft hij geen behoefte aan vrijen dan?
De eerste paar keren van onze relatie, dat hij thuis kwam na 2 maanden varen, bereide ik mij voor op zijn thuiskomst alsof er heel wat stond te gebeuren, mooi lingerie setje, lekker ruiken, romantische sfeer in huis, de hele mikmak zeg maar, er gebeurde steeds helemaal niets, ik brandde van verlangen, hij niet. Ik heb aan hem gevraagd na die paar keren, hoe zit dat nou eigenlijk?Ik moest niet teveel verwachten als hij thuis kwam, want hij was altijd moe van het reizen, maar wat blijkt ik moet eigenlijk hélemaal niks verwachten op dat gebied, daar ben ik nu wel achter onder tussen! Het vragen of hij aub met mij wil vrijen ben ik onder tussen zó beu.... ik kende dit fenomeen niet, nog nooit mee gemaakt bij geen enkele man.
Twee maanden en twee weken moeten wachten, dan 6 weken teleurstelling, keer op keer, is ook geen leven.
Your life is your life: go all the way
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
Eern alcoholist krijg je niet van de drank af met relatietherapie lijkt mij, hoop het voor je.
Zou ern half jaar ziek melden geen optie zijn?
En verwacht niet teveel, je hebt nu zoveel eisen en wensen.
Dat ik mij kan voorstellen dat je man denkt, dit is zoveel ik kies voor de makkelijke weg.
Probeer het plaatje even te scheiden in je hoofd.
Deze relatie redden gaat heel veel energie kosten.
Je man zal heel veel energie moeten steken in het stoppen met drinken.
Zelf heb je ook denk ik genoeg om aan te werken als ik dit zo lees.
Bouw geen luchtkastelen in je hoofd, jullie gaan zo te lezen een heel traject in, onderschat dit niet.
Zou ern half jaar ziek melden geen optie zijn?
En verwacht niet teveel, je hebt nu zoveel eisen en wensen.
Dat ik mij kan voorstellen dat je man denkt, dit is zoveel ik kies voor de makkelijke weg.
Probeer het plaatje even te scheiden in je hoofd.
Deze relatie redden gaat heel veel energie kosten.
Je man zal heel veel energie moeten steken in het stoppen met drinken.
Zelf heb je ook denk ik genoeg om aan te werken als ik dit zo lees.
Bouw geen luchtkastelen in je hoofd, jullie gaan zo te lezen een heel traject in, onderschat dit niet.
Hell To The Liars
Hmm je schrijft in je vorige reactie dat je er ondertussen achter bent niets van hem te moeten verwachten maar legt ondertussen toch weer de bal bij hem?quote:
litlle lady, was je ex ook zeeman? het zal je toch maar zo zijn hé...ja vreselijk is dat, helemaal opgedoft daar staan, je voelt je zo verschrikkelijk stom, ik heb er geen woorden voor, je voelt je afgewezen echt vreselijk is het....
Ja ik weet dat verandering/verbetering alleen plaats kan vinden als hij het zelf wil, dit is ook wat ik besproken heb met de therapeute, zij gaat proberen om erachter te komen wat hij zelf eigenlijk graag wil in het leven, ik heb werkelijk geen idee, ik probeer het uit hem te trekken maar ik krijg zo weinig reactie, of helemaal geen reactie, en waarom hij zo weinig behoefte aan vrijen heeft, wat hoogstwaarschijnlijk toch echt drank gerelateerd is, dus als hij daar zelf ook verbetering in wil, zal hij toch eerst een half jaar moeten stoppen met drinken om te zien wat er met zijn libido gebeurt.
Stel dat hij dat niet eens wil doen, dan is het voor mij panklaar.
Hij weet dat dit mijn laatste poging is, tenminste ik heb hem dat wel verteld, ik weet niet of hij het serieus neemt, heb wel vaker met scheiden gedreigd.
waarom ik een relatietherapie begin? omdat ik ergens hoop heb, hoop dat het door hem door zal dringen dat hij op het punt staat alles te verliezen aan drank, en dat het niet waard is, en dat het tijd word om eens echt een punt achter het vele drinken te zetten, en voor z'n gezin te gaan, dat hij deze kans nog pakt voor het echt te laat is, en hij een eenzaam man sterft met heel veel spijt en berouw, want ook zijn volgende relatie zal op deze manier geen kans van slagen hebben, en ik weet niet of de volgende vrouw ook zoveel geduld gaat hebben als ik.
Als hij dan hierna nog steeds een blikje bier open trekt zonder gelegenheid, om 12:00, waar de kinderen bij zijn dan is het klaar, dan wil hij het echt niet, en zal het nooit gebeuren. en wat gebeurt er met hem als hij weer alleen is, en meer gaat drinken?? En dan moet ik mijn kinderen bij hem brengen bijvoorbeeld..... dat is eigenlijk nóg erger, nu ben ik zelf gewoon bij de kinderen terwijl hij drinkt, dan niet meer, en dan heb ik helemaal nergens meer wat over te zeggen wat hij doet, en moet je allerlei vervelende instanties inschakelen om je kinderen onder toezicht hun vader te laten zien etc, voor je het weet word het een nare vechtscheiding, waar ik absoluut geen trek in heb, en wat is dan erger? En wat is dan beter voor de kinderen?
dus daarom relatietherapie... baat het niet, schaad het niet, vanuit daar zien we wel weer verder.
Ik heb echt hoop dat hij bepaalde zaken in het juiste perspectief gaat zien, en dat hij bereid is zich hierin te schikken
het worden geen 10 gesprekken, het word langdurig, ook zitten er steeds 2 maanden op zee tussen, en heeft hij tijd om na te denken, en krijgt genoeg stof om na te denken! Dit is wat de therapeut zelf heeft gezegd.
het is wel ironisch, hij heeft in zijn jongere jaren als zeeman vaak de dames van plezier bezocht, en dus betaald voor seks, en staat nu op het punt geld neer te moeten leggen voor het hebben van geen seks, dmv therapie eigen bijdrage. Het is echt niet te filmen ! het zou nog wel eens met elkaar in verband kunnen staan zelfs, die hoeren bezoekjes zijn denk ik ook niet echt goed voor je mindset op seks gebied, zo een meisje die er eigenlijk helemaal geen zin in heeft betalen voor seks, maar dat is meer voer voor de therapeut.
Nu weten jullie ook meteen hoe de verwekking van zijn zoon is ontstaan, de moeder was ook zo een dame in Costa Rica.
Verder vind ik dit behoorlijk depressief overkomen? Wat hartstikke begrijpelijk is natuurlijk. Echter de negatieve aannames over hoe hij zijn single leven zal slijten, de aanname (lees pessimistische vooruitblik) over hoe een omgangsregeling zal lopen? Je haalt jezelf meer negativiteit op de schouders dan nodig? Misschien is het een manier om teleurstelling te voorkomen, ik weet het niet maar als ik een goede vriend van je was geweest zou me dit wel zorgen baren. Ook vanwege je kinderen. Ik geloof erin dat je eerst voor jezelf moet zorgen voordat je goed voor anderen kunt zorgen.
En tja, ik ben er ook geen expert in, en zijn levensstijl is niet fraai geweest m.b.t. vrouwen van lichte zeden (wat zegt zoiets over het beeld dat hij heeft over vrouwen en over zichzelf?), maar als jij (al dan niet in je emotie, want ja afwijzingen krijgen van iemand waarvan je houdt zijn verschrikkelijk) iemand zo afschildert en dus zo tegen iemand aan kijkt en dat ook zo naar hem hebt geventileerd, dan kan ik me wel voorstellen dat z'n libido een beetje weg is gezakt? Dat komt dan misschien nog eens over het alcohol gebruik heen? Let op, ik voer hier geen discussie over een schuld vraag. Het is meer dat, als je zo vernietigend over iemand oordeelt, dan voelt een persoon zich ook niet vrij meer om te kunnen praten? En praten is toch wel een eerste vereiste om die negatieve spiraal te doorbreken?
Dus ja, dan kom ik weer terug bij eerst voor jezelf zorgen? Hoe ga jij ervoor zorgen dat je z.s.m. weer lekker in je vel zit?
Your life is your life: go all the way
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
ja, ik denk ook dat ik geen bijdrage lever om de situatie te verbeteren op die manier, ik hoop dat relatietherapie ons daar ook bij kan helpen, ik vind zijn verleden en alles wat daarbij komt walgelijk, en dat weet hij maar al te goed. Ik heb mijn mening daarover, en die schuif ik niet onder stoelen of banken, ik zal op mijn beurt ook niet goed daarmee omgaan, ik zal daar ook van moeten leren hoe ik dat anders kan doen.
toch ben ik verliefd op hem geworden, en zag ik een toekomst voor ons, die zie ik nog steeds, misschien een luchtkasteel inderdaad. Ook daar zal ik misschien tijdens de gesprekken met therapie wellicht achter komen, op een manier dat ik het zelf ga zien. Iedereen kan je van alles zeggen, zoals jullie doen, maar wanneer ga je zelf ook zo denken? of zelf daar achter staan? Ik merk dat ik bang ben voor wat komen gaat, aan de ene kant denk ik alles komt goed, en aan de andere kant denk ik hoe dan? En je kinderen niet naar een alcoholist brengen, tja, hij heeft het recht om zijn kinderen te zien na een scheiding, ik ben geen rechter die daarover bepaald, en mijn dochters zonder vader laten opgroeien is ook niet echt het doel. laten we alsjeblieft hopen dat het allemaal niet zo ver hoeft te komen. Hoe ga ik ervoor zorgen dat ik weer lekker in me vel kom? Ik zet alles in op die therapie, het zal een eye-opener worden voor hem of voor mij, of zelfs voor beide, wij komen hier niet zelf uit, ik ben blij dat we begeleiding krijgen, we hebben het hard nodig, ook ik merk ik wel.
trekken aan een dood paard? hm....ja, zo voelt het wel ja
[ Bericht 2% gewijzigd door marilyn-monroe op 28-07-2016 20:42:10 ]
toch ben ik verliefd op hem geworden, en zag ik een toekomst voor ons, die zie ik nog steeds, misschien een luchtkasteel inderdaad. Ook daar zal ik misschien tijdens de gesprekken met therapie wellicht achter komen, op een manier dat ik het zelf ga zien. Iedereen kan je van alles zeggen, zoals jullie doen, maar wanneer ga je zelf ook zo denken? of zelf daar achter staan? Ik merk dat ik bang ben voor wat komen gaat, aan de ene kant denk ik alles komt goed, en aan de andere kant denk ik hoe dan? En je kinderen niet naar een alcoholist brengen, tja, hij heeft het recht om zijn kinderen te zien na een scheiding, ik ben geen rechter die daarover bepaald, en mijn dochters zonder vader laten opgroeien is ook niet echt het doel. laten we alsjeblieft hopen dat het allemaal niet zo ver hoeft te komen. Hoe ga ik ervoor zorgen dat ik weer lekker in me vel kom? Ik zet alles in op die therapie, het zal een eye-opener worden voor hem of voor mij, of zelfs voor beide, wij komen hier niet zelf uit, ik ben blij dat we begeleiding krijgen, we hebben het hard nodig, ook ik merk ik wel.
trekken aan een dood paard? hm....ja, zo voelt het wel ja
[ Bericht 2% gewijzigd door marilyn-monroe op 28-07-2016 20:42:10 ]
lach,leef, en bewonder.
je kijkt veel te ver voor uit voor "we" .. schakel eens terug en ga eens kijken wat goed voor je kinderen en jou is op dit momentquote:
en wacht die therapie af.
Ik denk dat je gewoon even rustig moet afwachten en bespreek je eigen problemen met mensen/ therapeut.
je bent nu al problemen aan het oplossen die er al helemaal niet zijn en beeld je dingen in die waarschijnlijk helemaal niet gaan gebeuren hoe jij het nu inkleurt.
Hell To The Liars
Van sommige dingen weet je gewoon dat ze gaan gebeuren, ik weet dus zeker dat mijn man dagelijks nog veel meer gaat drinken zodra wij niet meer bij elkaar zijn, ik steek mijn handen er voor in het vuur, gegarandeerd dat hij meer en meer gaat drinken. Dus als ik voorruit kijk en met die wetenschap, dan gaan die zaken echt wel gebeuren allemaal, en dat weerhoud mij er ook van om stappen richting scheiding te gaan maken, want als dat om de hoek op ons ligt te wachten, dan heb ik ons daar allemaal mee, de kinderen, mezelf en hem. Nu zitten we allemaal onder 1 dak, en kan ik alles nog een beetje in goede banen lijden, maar uit elkaar, zijn alle touwtjes los, en dat beangstigd me nog het meest, dus daarom zoek ik een oplossing, een oplossing om dragelijk met elkaar oud te worden, ik zoek geen perfectie, ik ben zelf ook niet perfect, maar het moet wel dragelijk zijn en blijven, en het feit dat wij geen intimiteit hebben, niet vrijen, en steeds verder van elkaar verwijderd raken, is ondraaglijk voor mij geworden, iedereen is heel gauw van het scheiden, maar ik denk dat scheiden, in onze situatie, alleen maar meer problemen met zich mee gaat brengen.
En inderdaad wist ik waar ik aan begon, ik heb dat risico met hem genomen, ik dacht dat hij de kracht kon vinden, dmv een gezin stichten, om te stoppen met drinken, maar dat blijkt toch veel moeilijker voor hem te zijn dan ik heb ingeschat, en nu zitten we met de gebakken peren.
[ Bericht 10% gewijzigd door marilyn-monroe op 01-08-2016 21:34:55 ]
En inderdaad wist ik waar ik aan begon, ik heb dat risico met hem genomen, ik dacht dat hij de kracht kon vinden, dmv een gezin stichten, om te stoppen met drinken, maar dat blijkt toch veel moeilijker voor hem te zijn dan ik heb ingeschat, en nu zitten we met de gebakken peren.
[ Bericht 10% gewijzigd door marilyn-monroe op 01-08-2016 21:34:55 ]
lach,leef, en bewonder.
In principe heb je dit topic en de therapie dan ook niet nodig hequote:
Van sommige dingen weet je gewoon dat ze gaan gebeuren, ik weet dus zeker dat mijn man dagelijks nog veel meer gaat drinken zodra wij niet meer bij elkaar zijn, ik steek mijn handen er voor in het vuur, gegarandeerd dat hij meer en meer gaat drinken. Dus als ik voorruit kijk en met die wetenschap, dan gaan die zaken echt wel gebeuren allemaal, en dat weerhoud mij er ook van om stappen richting scheiding te gaan maken, want als dat om de hoek op ons ligt te wachten, dan heb ik ons daar allemaal mee, de kinderen, mezelf en hem. Nu zitten we allemaal onder 1 dak, en kan ik alles nog een beetje in goede banen lijden, maar uit elkaar, zijn alle touwtjes los, en dat beangstigd me nog het meest, dus daarom zoek ik een oplossing, een oplossing om dragelijk met elkaar oud te worden, ik zoek geen perfectie, ik ben zelf ook niet perfect, maar het moet wel dragelijk zijn en blijven, en het feit dat wij geen intimiteit hebben, niet vrijen, en steeds verder van elkaar verwijderd raken, is ondraaglijk voor mij geworden, iedereen is heel gauw van het scheiden, maar ik denk dat scheiden, in onze situatie, alleen maar meer problemen met zich mee gaat brengen.
Je hebt een visie in je hoofd en wat jij wilt zal gebeuren (denk je).
Therapie begint met een stukje overgave en loslaten, onbreekt dat hoef je er niet eens aan te beginnen.
Hell To The Liars
|
|
