Ik lees hier ook even mee. Op zoek naar herkenning in bepaalde zaken. De eerste post van Kleurdoos was voor mij heel herkenbaar. (Over het gedrag van L. dan, niet het verzoek van school.
Ook de post van Lilly is herkenbaar.
Dat er 'iets' is, is ons eigenlijk al langer duidelijk. Maar we wimpelen het eigenlijk weg en voegen ons naar de perikelen rond Eva. Zingen geen liedjes op verjaardagen, want dan wordt ze boos, cadeautjes worden het liefst oningepakt of in een doorzichtig folietje gegeven, ze is erg angstig voor nieuwe/onbekende situaties, slaap heel vaak slecht (en wij dus ook), is van baby af aan een moeilijke eter....
Kortom, we weten het niet. Ik heb zelf SPH gestudeerd en dat zorgt ervoor dat ik duidelijk zie dat er iets anders is dan anders, maar ik kan mijn vinger er niet op leggen.
Thuis kan ze enorm uit haar dak gaan als dingen anders gaan dan ze wil.
We hebben regelmatig onze zorgen geuit op school, maar de juf herkent dit niet. Ze staat er helemaal open voor, maar mij is inmiddels duidelijk geworden dat eva niet het achterste van haar tong laat zien op school. Ze vindt school ook stom. Is heel lang huilend naar school gegaan. Maar ik ben er nu achter dat ze er bewust voor kiest om op te gaan in de groep en vooral niet de aandacht op haar gevestigd te krijgen.
Ze steekt nooit haar vinger op in de kring, wil nooit iets vertellen. Dikke tranen als ze haar verjaardag moet vieren.
Thuis schrijft ze al een jaar lang het alfabet en krijgt nu ook interesse in lezen. Op school weten ze niet beter of ze kan alleen haar naam schrijven.
De laatste dag voor school kreeg ze ineens een uitbarsting omdat ik nog even met de juf stond te praten over de vakantie en zij al voor het raam stond om te zwaaien.
Ze had in eerste instantie niet door dat ik nog op de gang was. Ze ging compleet uit haar dak hierover. Waarschijnlijk omdat ze dacht dat ik vergeten was te komen zwaaien en gelijk naar huis was gelopen en ze niet verwachtte dat ik nog op de gang was.
Op dat moment kan ze haar emoties niet reguleren en knalt ze uit elkaar. Juf stond met open mond te kijken. Dat had ze dus nog nooit gezien, terwijl wij het wekelijks meemaken...
Het is mij wel duidelijk dat haar iq en eq niet op 1 lijn liggen. Ik zal zeker niet zeggen dat ze hoogbegaafd is, maar ze is wel bijdehand zeg maar. Gebruikt soms ook hele volwassen taal. Denkt over heel veel zaken heel ver door, dus wij wegen goed af waar wel haar wel en niet aan bloot stellen. In principe willen we niks bij haar weg houden, maar soms blijkt de door haar gevraagde informatie door haarzelf niet goed verwerkt te worden. Het roept nieuwe vragen op, of zelfs angst.
Ik denk vaak aan hoogsensitiviteitbij Eva. Ik herken er heel veel van.
Gisteren een goed geprek gehad met mijn vriend en we hebben besloten om toch een doorverwijzing te vragen naar een orthopedagoog.
Mijn kind is niet stuk en hoeft niet gemaakt te worden middels therapie, maar inzage hoe haar hoofd werkt en tips en trucs hoe we haar hierin kunnen begeleiden, zou heel fijn zijn.